– Jeśli korzystamy z telefonu jakiejś marki, to nie oznacza, że od tej samej firmy musi pochodzić nasza lodówka, telewizor czy pralka – zauważa Marcin Zmaczyński, Head of Marketing CEE w Aruba Cloud.

Przykładowo, pakiet, który będzie atrakcyjny dla szybko rosnącego start-upuze względu na ofertę hostowania usług, może się niestety okazać niewystarczający w zakresie backupu. Trzeba będzie wówczas poszukać dodatkowego dostawcy, który zapewni odpowiednie usługi ochrony danych.

Obecnie bardzo modne i często traktowane jak synonimy są dwa określenia: multicloud i chmura hybrydowa. Przykładowo, w ankietach przeprowadzanych przez firmy analityczne respondenci twierdzą, że mają wdrożoną strategię multicloud, gdy w rzeczywistości często korzystają z hybrydowego środowiska IT z tylko jedną chmurą publiczną. I choć oba terminy się przenikają, dla ich rozróżnienia można przyjąć, że chmura hybrydowa odnosi się do niższych warstw stosu technologicznego i stanowi połączenie infrastruktury prywatnej (zarówno lokalnej, jak i hostowanej w obiekcie kolokacyjnym) z chmurą publiczną oraz narzędziami do orkiestracji, używanymi do wdrażania i równoważenia obciążeń pomiędzy dwoma środowiskami. W takim modelu najczęściej wykorzystuje się zasoby chmury publicznej przy regularnych lub epizodycznych wzrostach potrzeb obliczeniowych i pamięciowych. Po public cloud sięga się też często w celu tworzenia środowisk odpornych na awarie.

Zdaniem integratora 

Z kolei podejście multicloud dotyczy bardziej wdrażania i zarządzania złożonym środowiskiem chmurowym oraz sposobu, w jaki przedsiębiorstwa korzystają z usług wielu dostawców chmury, realizując swoje rozmaite potrzeby technologiczne lub biznesowe. Na zaawansowanym poziomie multicloud oznacza aplikacje natywne dla chmury, zbudowane z kontenerów i mikrousług, przy użyciu usług składowych dostarczanych przez różnych dostawców chmury.

Obie strategie stanowią obecnie główne kierunki rozwoju technologii chmurowej. Ich popularność wynika z tego, że pozwalają na szybsze wdrażanie chmury przy zachowaniu optymalnych kosztów.

– Specyfika niektórych projektów lub zakres przetwarzanych danych powodują, że firmy nie zawsze mogą sobie pozwolić na przejście do chmury publicznej. Multicloud i model hybrydowy stanowią wtedy alternatywę – tłumaczy Marcin Lebiecki, dyrektor Pionu Usług Cloud i Data Center w Asseco.

Część zasobów pozostaje wówczas w infrastrukturze data center, najczęściej działając w modelu chmury prywatnej. Niektóre usługi (np. Disaster Recovery as a Service) lub dodatkowe zasoby potrzebne tylko na jakiś czas (w tym przestrzeń dyskowa lub moc obliczeniowa) są natomiast dzierżawione z chmury publicznej.

Korzyści z wielu chmur

Chmura (a więc i multicloud) przynosi szereg niepodważalnych korzyści. Należy do nich przede wszystkim dostęp do kosztownych technologii bez inwestycji kapitałowych, płatność tylko za realne wykorzystanie, jak też skalowalność systemwów w zależności od aktualnego lub prognozowanego obciążenia. Sam multicloud, jako taki, może być atrakcyjny zwłaszcza ze względu na długoterminowe korzyści. Pozwala uniknąć uzależnienia się od jednego dostawcy i umożliwia dywersyfikację lokalizacji danych.

Dobrze zaprojektowana architektura cloud computingu zwiększa możliwości środowiska w zakresie skalowania, dostępności usług, bezpieczeństwa i ochrony przed utratą danych. Multicloud to także elastyczność i wprowadzanie zmian w organizacji w bardziej zwinny sposób. Dzięki korzystaniu z kilku dostawców usług chmurowych można dobierać te produkty z ich portfolio, które najlepiej będą odpowiadać konkretnym potrzebom w firmie. Nie trzeba wtedy martwić się o wydajność systemów – dzięki chmurze można błyskawicznie skalować obciążenie, co wpływa również na optymalizację kosztów.

– Możemy wtedy zoptymalizować budowę własnej infrastruktury, licząc na wsparcie dostawców usług zewnętrznych w tych obszarach, które będą tego wymagać – mówi Tomasz Pietrzak, Infrastructure Solutions Group i Senior Manager w Dell Technologies.

Z kolei w opinii Grzegorza Dobrowolskiego, dyrektora ds. sprzedaży rozwiązań Data Center & Virtualization w Cisco, firmy chcą swobodnie wybierać między dostawcami chmury, kierując się konkretną ofertą, miejscem przechowywania danych, zakresem oferowanych usług czy polityką dostawcy. Przekłada się to na optymalizację działania aplikacji i bezpieczeństwo, gdyż w przypadku wystąpienia awarii u jednego z dostawców, organizacja nie traci dostępu do wszystkich zasobów i łatwiej jest jej zapewnić ciągłość działania.

Warto podkreślić, że powstają obecnie rozwiązania oparte na standardowych, powszechnie dostępnych produktach różnych dostawców. Już sam ten fakt wpływa na wartość rozwiązania finalnego – zarówno od strony jakości programistycznej, jakości kodu, jak również stopnia przetestowania, stabilności rozwiązania oraz jego bezpieczeństwa.

– Wielu CIO podkreśla, że najdroższymi rozwiązaniami, biorąc pod uwagę zarówno  proces wytwórczy, jak i utrzymanie, są rozwiązania niestandardowe, „szyte” pod kątem specyficznych potrzeb klienta. Oznacza to, że decyzja o ewentualnej inwestycji jest ważoną nakładów, jakich inwestycja wymaga i korzyści, jakie przyniesie – mówi Miłosz Błasiak, Support Solution Architect w HPE.

Poruszając się w świecie multicloud można zarówno ograniczyć się do rozwiązań absolutnie standardowych, jak również – wykorzystując je – stworzyć coś unikalnego, co zapewni danej firmie przewagę konkurencyjną. A zarówno jedno, jak i drugie, pozwala nie martwić się o infrastrukturę IT, gdyż ta jest zapewniana przez dostawcę usługi.

Żeby plusy nie przesłoniły minusów

Korzyści korzyściami, ale transformacja do chmury to również szereg wyzwań. Systemy starszej generacji nie są gotowe do pracy w modelu hybrydowym, a opóźnienie pomiędzy serwerem aplikacji a stacją kliencką może wynosić w przypadku chmur globalnych nawet powyżej 20 ms. Dlatego należy rozsądnie zaplanować działania, a punktem startowym, jak podkreślają specjaliści, powinno być przygotowanie planu migracji.

– Należy odpowiednio rozłożyć obciążenia, zminimalizować zbędną komunikację pomiędzy środowiskami, zapewnić maksymalny poziom bezpieczeństwa oraz odpowiednio oszacować koszty. Samodzielne przygotowanie projektu, bez wiedzy i doświadczenia, jest obarczone dużym ryzykiem – mówi Piotr Podlawski, Business Development Director – Cloud Computing w Beyond.pl.

Jednym z wyzwań, w przypadku wdrożenia strategii multicloud, jest odpowiednie zaprojektowanie całej architektury i zabezpieczenie systemów w taki sposób, by wszelkie dane pozostały bezpieczne i chronione przed atakami hakerskimi. Istotna jest również inwestycja w odpowiednie rozwiązania technologiczne, podobnie jak zbudowanie nowych kompetencji wśród pracowników działu IT. Powinni oni stale podnosić swoje kwalifikacje nie tylko w zakresie bezpieczeństwa, ale także obsługi samej chmury, by móc maksymalnie wykorzystać potencjał, jaki daje ta technologia.

Wreszcie wybór odpowiedniej chmury to kwestia zgodności z regulacjami, szczególnie w przypadku tak ściśle kontrolowanych branż jak banki czy ochrona zdrowia. Przepisy regulujące niektóre branże dość jasno precyzują, jakie warunki musi spełniać chmura, w której przechowane są na przykład dane medyczne czy finansowe. Nie oznacza to wcale, że firmy z tych branż nie mogą na przykład usług wirtualnej poczty przenieść do innego dostawcy, który lepiej spełnia ich potrzeby w danym zakresie.

Miłosz Błasiak zauważa, że korzystanie z chmury pociąga za sobą dostosowywanie się do cykli produkcyjnych i obsługowych dostawcy. W środowisku multicloud oznacza to konieczność „zgrania się” z wieloma różnymi dostawcami. I to nie tylko w kwestiach utrzymaniowych, ale również rozwojowych. Każdy z nich, planując ścieżkę ewolucji swojej oferty, nie będzie dbał o jej zgodność z produktami konkurencyjnych dostawców. Będzie raczej walczył o umocnienie swojej pozycji i promowanie własnych rozwiązań o cechach odpowiadających produktom konkurencyjnym, aby w ten sposób przejmować większy kawałek „tortu”, jakim jest system klienta.

Być ostrożnym i gotowym

Żeby móc skorzystać z benefitów i nie dać się złapać w pułapkę wzajemnych zależności, należy podchodzić do koncepcji multicloudu ostrożnie i pragmatycznie. Powinno to polegać na stałym monitorowaniu rozwoju oferty każdego z dostawców. Wskazane jest ograniczanie wzajemnych zależności usług poszczególnych marek do uzasadnionego minimum, z uwagi na potencjalne ryzyko i koszty związane z utrzymywaniem złożonych środowisk.

– Trzeba też kontrolować koszty przesyłania danych pomiędzy różnymi dostawcami usług chmurowych. Są trudne do oszacowania, a potrafią wygenerować dużą pozycję w budżecie. No i należy być gotowym do zmiany usługodawcy, jeśli konkurencja okaże się atrakcyjniejsza lub jeśli planowany przez dostawcę rozwój wykorzystywanego rozwiązania okaże się rozbieżny z planami firmy – mówi Miłosz Błasiak.

Strategię wdrażania multicloudu najczęściej przedsiębiorstwa zaczynają od klasyfikacji usług i danych, które ze względu na istotę biznesową powinny pozostać wewnątrz organizacji (chmura prywatna) oraz tych, które mogą być realizowane przez dostawców usług zewnętrznych (chmura publiczna).

– Można rozpocząć od mniejszych projektów, dzięki czemu sprawdzimy jak przebiega współpraca z danym dostawcą i stworzymy odpowiednie procesy oraz procedury dotyczące zasad przetwarzania danych w chmurze. Z drugiej strony warto projektować te rozwiązania w taki sposób, by odpowiadały nie tylko teraźniejszym wymaganiom, ale by można było także łatwo rozwinąć potrzebne funkcje w przyszłości – twierdzi specjalista Dell Technologies.

Komentując wyniki raportu „Chmura publiczna w Polsce” Jakub Garszyński, lider usług cloud w Deloitte, zauważa, że jeśli firmy postrzegają rozwój kompetencji w obszarze korzystania z chmury jako wyzwanie, to multicloud w kontekście zarządzania wieloma chmurami jednocześnie staje się wyzwaniem do kwadratu. Tym bardziej, że rynek narzędzi wspomagających to zadanie znajduje się dopiero w fazie rozwoju. W praktyce przenoszenie obciążeń i danych z jednej chmury do drugiej nie jest takie proste, jak mogłoby się wydawać. 

Co wybierają polskie firmy?

– Dlatego multicloud lepiej obecnie postrzegać nie jako trzymanie w jednej chmurze wszystkiego, ale jako wybranie pewnych systemów, które będziemy uruchamiać w chmurze A, oraz takich, które wdrożymy w chmurze B. Nie oczekując przy tym, że bardzo łatwo dokonamy zamiany – proponuje ekspert Deloitte’a.

Zdaniem specjalisty

Miłosz Błasiak, Support Solution Architect, HPE  

Multicloud jest trendem, który powstał i rozwija się z tego powodu, żeodpowiada na zapotrzebowanie rynku. Dlatego integrator powinien budować swoją ofertę, utrzymując niezależność od warstwy niższej stosu technologicznego – w taki sposób, aby dana usługa mogła być uruchamiana na platformach różnych dostawców. Jest w tym też miejsce na budowę rozwiązania on-premise, które swoim charakterem jest zgodne z podejściem chmurowym. Takiego, które będzie elastyczne i płatne proporcjonalnie do poziomu wykorzystania. Gdy klient posiada rozwiązania u siebie, to ogranicza ryzyko związane z ukrytym kosztem transferu trudnych do przewidzenia ilości danych.

  

Tomasz Pietrzak, Infrastructure Solutions Group, Senior Manager, Dell Technologies  

Właściwie wdrożona strategia multicloud eliminuje ryzyko uzależnienia się przedsiębiorstw od jednego dostawcy usług chmurowych (tzw. vendor lock-in). Rola integratorów systemów IT w jej tworzeniu jest kluczowa. Złożoność i różnorodność wariantów, którymi mogą podążać klienci oraz szeroka gama zewnętrznych dostawców usług powoduje, że z całą pewnością będą oni potrzebowali wsparcia doświadczonych firm integratorskich. Takie elementy jak analiza obecnego środowiska usług IT, przygotowanie i przeprowadzenie ścieżki migracji do nowej, optymalnej architektury, czy też budowanie kompetencji wewnątrz działów IT klienta biznesowego to obszary, do których integrator może wnieść istotną wartość dodaną.

  

Marcin Zmaczyński, Head of Marketing CEE, Aruba Cloud  

Multicloud nie jest rozwiązaniem, które wprowadza się odgórnie. To raczej proces, który postępuje wraz z rozwojem organizacji i kolej-nymi jej krokami na ścieżce cyfrowej transformacji. Firmy powinny dokładnie przyjrzeć się usłudze, którą chcą powierzyć dostawcy chmurowemu i wybrać go pod tym właśnie kątem. Co stanowi wyzwanie, zwłaszcza dla tych, które nie dysponują własnym zapleczem eksperckim w zakresie cyberbezpieczeństwa. Dlatego tak ważna jest rola integratorów, którzy nie tylko dostarczą klientowi usługę, ale pomogą dobrać odpowiedni model do jego potrzeb, zoptymalizują go kosztowo i zapewnią wsparcie przy wdrożeniu.

  

Piotr Podlawski, Business Development Director – Cloud Computing, Beyond.pl  

Pandemia koronawirusa przyniosła wzrost popytu na rozwiązania wspierające pracę zdalną, dla której naturalnym środowiskiem jest public cloud. Firmy aktywnie pracują nad stworzeniem procesów zapewniających ciągłość ich działania w przypadku kolejnych fal epidemii. Odnotowujemy większe zainteresowanie usługami zapasowego centrum danych (DRC) czy BaaS (Backup as a Service). Łączenie własnych środowisk z rozwiązaniami chmurowymi dostarczanymi przez centra danych i hyperscalerów pozostanie dominującym trendem na rynku. Dlatego w wyborze partnera technologicznego warto zwrócić uwagę na kompleksowość jego oferty chmurowej i kompetencje cross-cloudowe.

  

Artykuł Multicloud: szanse i wyzwania dla integratorów pochodzi z serwisu CRN.

– Dzieje się tak, ponieważ przede wszystkim nastąpił duży wzrost prędkości transferu w sieciach SAN i Ethernet. Przyspieszeniu nie sprostały architektury, np. midplane, czyli układów łączących serwery i przełączniki w obudowach – twierdzi Sebastian Perczyński, Presales Consultant z Fujitsu.

Pojawiła się zatem potrzeba zastosowania nowych obudów, a to kłóci się z ideą konstrukcji kasetowej, która miała zapewniać skalowalność wyłącznie przez wymianę modułów serwerowych. Na spadek zainteresowania serwerami blade wpływa też przejście od klasycznej wirtualizacji do rozwiązań chmurowych i definiowanych programowo (Software Defined). W takim przypadku konieczne jest dostosowanie sprzętu do najnowszych technik (Ethernetu 100 Gb/s, FC 32/64 Gb/s, dysków NVMe). A tę cechę mają klasyczne serwery rackowe i zyskujące coraz większą popularność platformy dla środowisk chmurowych.

Serwery rackowe umożliwiają realizowanie koncepcji SDI (Software Defined Infrastructure) i HCI (HyperConverged Infrastructure), spełniających potrzebę upraszczania infrastruktury serwerowo-pamięciowej. Dzięki nowym trendom nie trzeba się długo zastanawiać, jakie wykorzystać serwery i macierze, w jakich grupach i konfiguracjach, z jakimi dyskami, bo wiele potrzebnych funkcji zapewnia oprogramowanie urządzeń. Kod stworzony przez programistów realizuje dużą część zadań dotąd ręcznie wykonywanych przez administratorów. Nie trzeba się martwić o zwymiarowanie systemu pod kątem potrzeb firmy, bo klient dostaje gotowe rozwiązanie, przetestowane i certyfikowane. W dodatku dające się łatwo skalować przez dokładanie kolejnych takich samych węzłów.

Klienci coraz częściej poszukują rozwiązań Software Defined Ready, takich jak serwery rackowe. Urządzenia te zapewniają dostosowywanie posiadanych zasobów do dynamicznie zmieniającego się zapotrzebowania ze strony obsługiwanego oprogramowania. Wyróżnia je możliwość dużej koncentracji mocy obliczeniowej i skalowalność.

– Dlatego ten typ serwerów cieszy się dziś ogromnym zainteresowaniem ze strony klientów – twierdzi Rafał Szczypiorski, Business Development Manager, Global Compute and Networking w Dell EMC.

Wśród nowych trendów technicznych w świecie serwerów za istotną zmianę można uznać coraz częstsze używanie dysków NVMe, dużo szybszych od standardowych nośników. Są znacząco droższe, ale uzyskiwany wzrost wydajności w przypadku środowisk HPC (High Performance Computing), rozwiązań hiperkonwergentnych itp. uzasadnia poniesione koszty.

– To największa zmiana w serwerach w ostatnim czasie. Na rynku pojawiają się wciąż nowe platformy umożliwiające montowanie szybkich dysków NVMe – podkreśla Krzysztof Szablowski, Engineers Team Leader w S4E.

Jak się wyróżnić, kiedy nie ma czym?

Ponieważ serwery bazują na standardowych rozwiązaniach (wszyscy korzystają z komponentów Intela, rzadziej AMD), ich producentom trudno się wyróżnić. Produkty Intela niezmiennie są wybierane najczęściej, bo klienci, którzy rozbudowują firmowe środowiska, tworząc chociażby klastry, np. z wykorzystaniem wirtualizatorów VMware, chcą zadbać o homogeniczność infrastruktury. Dokupują więc sprzęt podobny do tego, jaki już posiadają, który w zdecydowanej większości jest wyposażony w procesory rynkowego potentata.

– Jeśli serwery mają w środku to samo, producenci nie mają dużego pola do popisu. Mogą się wyróżnić bardziej funkcjonalnym firmware'em. Próbują też grać ceną, ale w sytuacji stosowania komponentów od tego samego dostawcy również tutaj mają małe pole manewru – zauważa Krzysztof Szablowski.

Dlatego serwery to nie jest łatwy rynek. W dodatku producenci przyzwyczaili klientów do częstych zniżek. W efekcie ceny katalogowe urządzeń różnych dostawców niewiele się obecnie różnią. A niskie ceny oznaczają spadek zainteresowania dostawców mniejszymi projektami, na których trudniej zarobić.

Z drugiej strony kłopot jest też z projektami największymi, bo wielcy dostawcy usług w chmurze publicznej sami składają sobie serwery z zamówionych komponentów. Budują sprzęt, który zapewni im największą elastyczność i najprostszą administrację rozwiązaniami. W przypadku tysięcy serwerów będzie to miało przełożenie na znacząco mniejszy koszt zakupu i eksploatacji. Na szczęście sprawdza się to tylko u gigantów, bo nawet właściciele centrów danych wybierają oferty tradycyjnych dostawców serwerów.

– Kupują od producenta, bo potrzebują supportu. Nie dysponują takimi zasobami ludzkimi, by mogli we własnym zakresie zająć się obsługą tworzonej samodzielnie infrastruktury – wyjaśnia Krzysztof Szablowski.

To dowód, że na serwer trzeba patrzeć całościowo, zwracać uwagę nie tylko na sprzęt, ale także na dołączone do niego usługi wsparcia. Nie można więc zapominać o serwisie. Rafał Szczypiorski przekonuje, że dobra obsługa posprzedażna przynosi ogromne korzyści i może zaważyć na wyborze oferty przez klienta. Dlatego pojawiają się nowe metody świadczenia pomocy technicznej wychodzące naprzeciw oczekiwaniom klientów.

– Idealnym przykładem jest możliwość nadania odpowiedniego priorytetu zgłoszenia przez samego klienta. To nie serwis decyduje jak ważne jest zgłoszenie, a klient  – mówi przedstawiciel Dell EMC.

Nie bez znaczenia dla klientów podejmujących decyzje biznesowe jest też dostępność i jakość oprogramowania zarządzającego. Nie wystarcza już takie, które zapewnia zarządzanie jedynie serwerami. Klienci potrzebują narzędzi uniwersalnych, dzięki którym jednocześnie mogą objąć zarządzaniem również środowisko pamięci masowej oraz sieciowe.

– Idealnym rozwiązaniem wydaje się być możliwość definiowania profili dla określonych grup sprzętowych, zgodnie z którymi każde nowe urządzenie po podłączeniu do sieci zostanie automatycznie skonfigurowane – twierdzi Sebastian Perczyński.

W obliczu mającego nastąpić ogromnego wzrostu cen energii elektrycznej wyróżnikiem oferty może być energooszczędność serwerów. Wyższa cena prądu bardzo wpłynie na koszt utrzymania serwerów, a w efekcie docelowej usługi przez nie realizowanej. Dlatego klienci będą szukać konstrukcji serwerowych, które zapewnią im niższe rachunki za energię.

– Powinno wzrosnąć zainteresowanie ekonomicznymi technikami chłodzenia, zapewnianymi przez producentów serwerów jak również oferowanymi przez niezależnych dostawców – twierdzi Krzysztof Szablowski.

Serwerowe systemy operacyjne

System operacyjny zawsze pełnił taką samą rolę – zapewniał aplikacjom dostęp do zasobów sprzętowych. Ostatnie lata nie przyniosły w tej kwestii żadnych zmian.

– Bezpieczeństwo, stabilność, wydajność i skalowalność – oto, czego oczekuje się od nowoczesnego systemu operacyjnego. Ma dobrze pracować w maszynie fizycznej, wirtualnej, instancji chmurowej lub wykorzystywany pasywnie jako obraz kontenera  – tłumaczy Wojciech Furmankiewicz, Regional Manager, CEE w Red Hat.

Obecne systemy operacyjne ewoluują, zmieniają postać z monolitycznej na modułową. Projektując kolejne wersje, twórcy zmierzają do tego, żeby użytkownicy nie musieli instalować całego oprogramowania, tylko wybierać to, co w danym momencie jest im potrzebne.

Bardzo istotne stają się funkcje ułatwiające utrzymanie systemu. Ponieważ podczas wprowadzania zmian i aktualizacji nie da się uniknąć błędów, przydatna jest możliwość szybkiego powrotu do poprzedniego stanu, w którym problem nie występował. Pomocna będzie także opcja instalowania poprawek, przede wszystkim związanych z lukami w zabezpieczeniach i stabilnością systemu, bez konieczności wyłączania go.

– Gdy w przedsiębiorstwie trzeba czekać nawet miesiąc na okno serwisowe i przez ten czas systemu nie można zaktualizować, taka funkcja bardzo się przydaje – twierdzi Tomasz Surmacz, dyrektor handlowy w SUSE Polska.

Ma to znaczenie zwłaszcza w przypadku systemów udostępnianych na zewnątrz, w których poprawki związane z podniesieniem poziomu bezpieczeństwa muszą być wprowadzane natychmiast po ich wydaniu.

Ważnym zadaniem serwerowego systemu operacyjnego jest również łatwe budowania klastrów serwerów – zarówno w trybie active-active, jak również active-passive. Klastry można uruchamiać w jednej sieci lokalnej, ale też w miejscach oddalonych o wiele kilometrów, gdzie serwery są wykorzystywane zdalnie, budując w ten sposób środowisko HA (High Availability).

Podobnie jak w przypadku innych komponentów, które składają się na środowisko IT, istotnym aspektem serwerowego systemu operacyjnego jest koszt utrzymania. Jego znaczenie ciągle rośnie, bo na rynku jest coraz trudniej o fachowy personel informatyczny, a pracy w dziale IT przybywa. W związku z tym coraz potrzebniejsze są narzędzia wspierające administratorów w codziennych obowiązkach, a producenci systemów operacyjnych dołączają do nich rozwiązania ułatwiające zarządzanie infrastrukturą centrum danych, nie tylko uruchomioną za pomocą ich oprogramowania. Dzięki tym narzędziom można zoptymalizować administrowanie całym środowiskiem oraz zwiększyć jego ochronę, np. uzyskując kontrolę nad usuwaniem luk w zabezpieczeniach.

Za pomocą oprogramowania w centrum danych realizowana jest obecnie – wspomniana już przy okazji serwerów – idea Software Defined Infrastructure. Buduje się infrastrukturę, używając standardowych elementów sprzętowych, czyli serwerów z dyskami, a całą „inteligencję” wnosi oprogramowanie. Na bazie systemu operacyjnego dostarczane są m.in. usługi zwirtualizowanej sieci i pamięci masowej dla chmury prywatnej, narzędzia do zarządzania infrastrukturą definiowaną programowo oraz coraz ważniejsze usługi kontenerowe. Dzięki tym ostatnim można elastycznie korzystać z oprogramowania – bardzo szybko i niezależnie od infrastruktury instalować i uruchamiać aplikacje oraz wymuszać ich zamknięcie, zgodnie z aktualnymi potrzebami.

Wirtualizacja kontra konteneryzacja

Rośnie trend wykorzystywania kontenerów wszędzie, gdzie tylko to możliwe. To efekt m.in. ich lekkości, szybkości uruchamiania, bardziej optymalnego użycia zasobów oraz łatwości budowania nowych aplikacji w atrakcyjnej architekturze mikrousług. Stosowanie tych rozwiązań wpływa na obniżenie kosztów utrzymania infrastruktury i poprawę zwinności biznesu. Dlaczego zatem jeszcze nie wszystko jest jeszcze skonteneryzowane?

Jak wyjaśnia Wojciech Furmankiewicz, konteneryzacja polega na współużytkowaniu jądra systemu węzła przez wiele aplikacji pracujących w odizolowanych procesach. Dlatego, po pierwsze, wersja jądra jest taka sama dla wszystkich, a po drugie, awaria jądra oddziałuje na setki gęsto upakowanych wykorzystujących je kontenerów. W przypadku uruchamiania nowoczesnych aplikacji, które są zaprojektowane do pracy w takim środowisku, ma to niewielkie znaczenie.

– Jeśli jednak firmowe systemy są bardziej tradycyjne, wymagają specyficznej wersji jądra i źle znoszą awarię systemu, lepsza będzie w ich przypadku wirtualizacja – wyjaśnia przedstawiciel Red Hata.

Jej cechą nadrzędną jest dowolność wersji i rodzaju systemu w przypadku każdej pracującej aplikacji. W efekcie awaria jednej maszyny wirtualnej nie ma wpływu na inne. Na jednym hoście mogą pracować zarówno systemy Linux, jak i Windows.

– Dlatego przedsiębiorstwa są zmuszone utrzymywać te „ciężkie” obiekty i opiekować się ich złożonym cyklem życia. To kompromis wynikający z bilansu zysków i start – twierdzi Wojciech Furmankiewicz.

W efekcie firmy są skazane na wiele różnych platform, środowiska hybrydowe, wielochmurowe oraz takie, które ciągle wymagają przeznaczonych dla nich maszyn fizycznych. W tak złożonej infrastrukturze niezbędne są sprawne systemy zarządzania i automatyzacji procesów, które ułatwią utrzymywanie środowisk, zarówno kontenerowych, jak i wirtualnych.

Artykuł Serwery i systemy operacyjne, czyli stare po nowemu pochodzi z serwisu CRN.