Rok temu dziennik „Die Welt” pisał o „Silicon Warszawa”, podkreślając, że Polska zdystansowała Niemcy pod względem cyfryzacji czy szybkości internetu. Również na międzynarodowych targach od kilku lat słychać wiele komplementów na temat umiejętności naszych programistów. Tymczasem Roman Jędrkowiak, CEO ADHD Warsaw, postanowił spojrzeć na sprawę z innego punktu widzenia: „Wielu moich rozmówców z branży IT potwierdza, że nasza polska ekscytacja polskimi specjalistami IT to legenda miejska. Ale poprawia nam samopoczucie… Na rynkach międzynarodowych wiele rodzimych firm IT konkuruje ceną. Software house to już jest commodity. Do ekspansji międzynarodowej potrzebna jest silna międzynarodowa marka i profesjonalny marketing. Za profesjonalny marketing uważam coś więcej niż nadaktywność w social mediach”. A po tym wstępie pada bardzo ważne pytanie: „Jeśli mamy takich dobrych informatyków, to dlaczego konkurujemy głównie ceną?”. Wśród wielu odpowiedzi, z braku miejsca, zacytujmy tylko dwie: „Ja się właśnie z taką generalizacją, że konkurujemy ceną nie zgadzam – dobrze znam przynajmniej kilkanaście software house’ów, które nie konkurują ceną. Zrobiły to, co trzeba: analizę rynku, pozycjonowanie, propozycję wartości, komunikację, umieją docierać do właściwych klientów, robią to skutecznie i z klasą” (Piotr Płóciennik, członek zarządu ITCorner). „To wszystko przez shorterminizm – doktrynę najbardziej popularną wśród kadry zarządzającej. W Polsce i na świecie. Liczy się tylko najbliższy kwartał, góra rok. Bo stąd się biorą bonusy i awanse. Dłuższa perspektywa jest nieistotna. Ofiarą takiego myślenia padają nawet wielkie firmy o wspaniałych tradycjach” (Maciej Nowicki, Creative Director CVVP). I, jak się zdaje, obaj Panowie mają rację.

Po wyborach prezydenckich nasiliła się fala deklaracji o wyjeździe z Polski, w której nie wszyscy czują się jak u siebie. W tym kontekście warto zapoznać się z opinią Jakuba Skałbani, założyciela Netwise’a, który ponad 3 lata temu przeprowadził się do Palm Beach, gdzie mieszka i prowadzi biznes (Netwise USA). Po tym czasie postanowił porównać jakość i poziom życia w obu krajach. Okazuje się, że Polska wypada co najmniej przyzwoicie. Wprawdzie w Stanach Zjednoczonych, jak podkreśla Jakub Skałbania: „szanse są ogromne, nieporównywalnie większe; przyjazność i otwartość ludzi absolutnie większe; życie bez patrzenia na innych – zupełnie inaczej; (…) prowadzenie firmy to 1/100 obowiązków w PL; zaufanie urzędów do obywateli ogromne”. Jednak druga strona medalu już tak nie cieszy, bo: „jakość usług jest tu katastrofalnie niska (od domu, po sprzedaż, po każdą usługę); jak ktoś narzeka na 19% PIT w Polsce, proponuję, żeby się zastanowił: 37% podatku federalnego w USA + w 43 stanach stanowy + obowiązkowy FICA, a więc kolejne 12,9% + ubezpieczenie zdrowotne; podatki: katastralny, property, sales, county itd. – masakra; uśmiechy Amerykanów –  sztuczne i do pierwszego problemu; każdy wrzuca tęczowe loga, BLM itd., a jak pogadasz, to KAŻDY Amerykanin powie <<Ja myślę inaczej, ale nie mogę mówić, co myślę>>; załatwianie czegokolwiek z kimkolwiek odbywa się przez prawników”. Tak czy inaczej: zostajemy.

Z jednej strony lekarze walczą z pandemią, a z drugiej muszą przyjmować pacjentów nierzadko w warunkach urągających oficjalnym zaleceniom. Z taką sytuacją spotkał się Mateusz Macierzyński, IT Services Portfolio Manager w Konica Minolta Business Solutions. Posłuchajmy: „Jestem dzisiaj z córką na badaniu w szpitalu, na początku trzeba odczekać swoje (wszyscy pacjenci otrzymują informację, aby przyjść na ósmą) w izbie przyjęć planowych, po to aby podstawowe dane pacjenta zostały zapisane na formularzu papierowym, a później wpisane do systemu. (…) A gdyby wprowadzić system rejestracji online przed przyjęciem do szpitala lub na badania oraz zunifikowaną elektroniczną kartę pacjenta z dostępem zdalnym? Dla wygody i bezpieczeństwa pracowników służby zdrowia oraz pacjentów. Być może wtedy każdy oszczędziłby zdrowie, czas, nerwy, no i byłoby bezpieczniej? Piszcie, jeśli spotykacie podobne wyzwania i macie pomysły na ich rozwiązanie”. Możecie też pisać do nas, na adres: redakcja@crn.pl.

Pod koniec lipca zakończył się nadzwyczajny szczyt Rady Europejskiej z udziałem głów wszystkich państw UE. Dotyczył planów odbudowy gospodarki Starego Kontynentu po lockdownie i tzw. ram finansowych na lata 2021 – 2027. Jak zauważył dr Maciej Kawecki, dziekan Wyższej Szkoły Bankowej i doradca w kancelarii Maruta Wachta, politycy niewiele czasu poświęcili cyfryzacji. Wskazali przede wszystkim, że program „Cyfrowa Europa” będzie kierunkowany na kluczowe strategiczne zdolności cyfrowe, jak unijne wysokowydajne obliczenia, sztuczna inteligencja i cyberbezpieczeństwo (pula środków finansowych na realizację programu w latach 2021 – 2027 wyniesie 6,761 mld euro). Oprócz tego padło trochę ogólnikowych zdań o wpływie cyfryzacji na środowisko i energię. Z kolei słowem nie wspomniano o zmianach w obszarze zarządzania danymi, w tym prywatności. I jeszcze taka uwaga dr. Kaweckiego odnośnie do całego wydarzenia: „Nigdy nie widziałem takiej liczby farmazonów opowiadanych na temat szczytu i ich konkluzji przez osoby publiczne ze wszystkich stron polskiej sceny politycznej. W konkluzjach nie znalazłem potwierdzenia żadnej z tez wygłaszanych przez polskich polityków. Tak więc rekomenduję czytanie formalnych konkluzji”. Ciekawych zapraszamy tutaj:

Artykuł Co miesiąc sprawdzamy, o czym branża IT (i nie tylko) dyskutuje na LinkedIn – największym biznesowym portalu społecznościowym pochodzi z serwisu CRN.