Oprocentowanie wynosi 5 proc. rocznie. Pożyczka jest udzielana na maksymalnie 8 lat dla firm w fazie startu oraz 6 lat, gdy spółkę zarejestrowano nie wcześniej niż 55 miesięcy przed złożeniem wniosku.

W poprzedniej perspektywie finansowej (2007 – 2013) Fundusz Pożyczkowy Wspierania Innowacji działał w ramach programu Innowacyjna Gospodarka. Zasilił prawie 60 firm kwotą ponad 96 mln zł.

Więcej informacji na http://poig.parp.gov.pl oraz pod adresem e-mail: info@parp.gov.pl.

Artykuł Fundusz wsparcia startupów pochodzi z serwisu CRN.

Microsoft przygotowuje partnerom grunt do dalszych działań nie tylko w szkołach, ale także w samorządach. Digitalizacja sektora edukacyjnego to element opracowanego przez producenta projektu inteligentnych miast. Firma aktywnie przekonuje lokalnych włodarzy zarówno do tworzenia „Szkół w Chmurze”, jak i wprowadzenia centralizacji zakupów szkolnej infrastruktury na poziomie całego miasta czy określonego regionu (gminy, powiatu, a nawet województwa). Wzięcie na siebie przez samorządy odpowiedzialności za nowy sprzęt i oprogramowanie dla szkół obniża koszty infrastruktury IT – dzięki hurtowym zakupom – i poprawia poziom legalności
software’u. Kolejna korzyść ze wspólnych regionalnych zakupów to standaryzacja technologii (z czym obecnie jest w szkołach dość krucho), a także szereg profitów dla uczniów i nauczycieli, chociażby dostęp do najnowszych technologii praktycznie w każdej lokalnej placówce. Już teraz wspólne działania z partnerami Microsoftu, w ramach wcielania w życie idei CityNext, zadeklarowali prezydenci takich miast jak Opole i Słupsk, a także marszałek województwa lubuskiego.

>> Rozwiązania Microsoftu w sektorze edukacyjnym – opinie

 

• Cecylia Szymańska-Ban, dyrektor ds. edukacji, Microsoft Polska

Prawie każda polska szkoła dysponuje pracowniami z serwerem i kilkoma komputerami, ale wiek sprzętu i oprogramowania – w tym niewspieranego Windows XP  – to 7–8 lat. Nie ma wątpliwości, że przy obecnym tempie rozwoju IT infrastruktura ta musi zostać wymieniona na nową, co znacząco przyspieszą środki unijne. Jesteśmy gotowi na nadciągającą falę zamówień. Chyba jeszcze nigdy w historii polskiego oddziału nie mieliśmy aż tylu projektów, programów, konferencji i innych aktywności z myślą o partnerach na rynku edukacyjnym.

 

• Artur Rudnicki, zastępca dyrektora Zespołu Szkół Technicznych w Radomiu 

Jako „Szkoła w Chmurze” mamy m.in. możliwość zdobywania certyfikatów, a więc wiedzy o najnowszych technologiach, a także testowania nowoczesnych programów w wersji beta. Ponieważ nasza kadra i uczniowie są teraz częścią społeczności w ramach programu „Microsoft in Education”, możemy wymieniać się kompetencjami, uwagami i sugestiami z osobami z całego świata. Co więcej, od 1,5 roku świadczymy usługi jako centrum kompetencyjne dla chętnych z zewnątrz, co pozytywnie wpływa na renomę naszej placówki.

 

• Katarzyna Węglińska, Business Development Manager Education, Microsoft Polska

W ramach tegorocznego sezonu back-to-school wspólnie z największymi producentami desktopów, notebooków i tabletów przygotowaliśmy m.in. specjalną ofertę produktów z Windows 10 dla edukacji. Jednocześnie odbywamy wiele spotkań z przedstawicielami szkół, uczelni wyższych i samorządów, przekazując im wiedzę o możliwościach, jakie stwarzają nasze rozwiązania. Tego rodzaju działania prowadzimy wspólnie z partnerami.

 

• Andrzej Musisz, prezes zarządu, Advisor

Office 365 idealnie pasuje do takich narzędzi edukacyjnych jak dzienniki elektroniczne i platformy e-learningowe. Po wdrożeniu szkoła ma kompletny system pracy, włącznie z wymianą dokumentów, pocztą elektroniczną, dostępem do powierzchni dyskowej w ramach OneDrive lub aplikacji w rodzaju PowerPoint, Excel i Word. Dodatkowo model abonamentowy powoduje, że szkoły odchodzą od inwestycji ad hoc. Zamiast tego za stałą miesięczną opłatę korzystają z fachowej opieki technologicznej, a my mamy niewielkie, ale stałe wpływy, które ułatwiają planowanie dalszego rozwoju. Opłaty te dotyczą nie tyle licencji, co np. zdalnego monitorowania systemu IT.

Przedstawiciele producenta podkreślają, że segment edukacji traktują na zasadzie inwestycji, zapewniając poszczególnym klientom dostęp do rozwiązań na wyjątkowo atrakcyjnych warunkach. Wierzą jednak, że przekonując szkoły oraz uczelnie wyższe do stosowania najnowszych technologii, popularyzują swoją markę wśród uczniów i studentów, a więc przyszłych pracowników i pracodawców, a jednocześnie ułatwiają swoim partnerom rozwój w tym dość trudnym i specyficznym środowisku. Co ciekawe, również część partnerów Microsoftu traktuje działania w sektorze edukacji w sposób niestandardowy. Przykładem jest wdrożenie darmowego planu Office 365 Education, aby potem inkasować miesięczny abonament za wdrożenie, szkolenia, serwis i rozwój tej usługi. W ten sposób partnerzy Microsoft „uczą” szkoły oraz uczelnie, że za infrastrukturę IT można płacić tak jak za prąd, telefony czy ochronę.

Co ważne, Office 365 Education to nie jedyne rozwiązanie, które może stanowić pretekst do rozmów o informatyzacji szkół oraz uczelni. Firma proponuje placówkom edukacyjnym także szereg innych aplikacji i usług znacznie taniej, niż ma to miejsce w innych segmentach rynku, a część z nich oferuje bezpłatnie. Ponadto Microsoft promuje wśród szkół, uczelni wyższych i samorządów subskrypcyjny zakup oprogramowania i usług w ramach dedykowanych umów dla klientów edukacyjnych. Taki sposób współpracy zapewnia partnerom coroczną sprzedaż i marżę, a także stałość w utrzymywaniu kontaktów z klientami.

Resellerzy, którzy są zdecydowani skorzystać z nadciągającej hossy związanej z funduszami UE, powinni przystąpić do programu Microsoft Education Partner Network (www.mepn.com).

>> Rozwiązania Microsoftu w sektorze edukacyjnym – opinie  – cd.

 

• Karol Wituszyński, dyrektor ds. rozwoju organizacji partnerskich, Microsoft Polska

Nasi partnerzy nierzadko traktują wdrożenia w uczelniach wyższych i szkołach przede wszystkim jako znakomitą referencję, która bardzo uwiarygadnia ich wśród klientów z innych segmentów. Integrator, który wdrożył najnowocześniejsze rozwiązania IT na uczelni zatrudniającej kilkaset osób i świadczącej usługi dla tysięcy studentów, poradzi sobie z wyzwaniami, jakie stoją przed dowolnym przedsiębiorstwem.

 

• Agata Kapica, Partner Account Manager Education, Microsoft Polska

W ramach programu Microsoft Education Partner Network prowadzimy szereg działań wspierających rozwój kompetencji oraz wiedzy o rynku edukacyjnym dla naszych partnerów, a także wspólnie z nimi docieramy do klientów z tego sektora.

 

 

Artykuł Edukacyjna ofensywa Microsoftu: szkoły, miasta, uczelnie pochodzi z serwisu CRN.

Cezary Seliga

dyrektor finansowy, członek
zarządu Veracompu

Podstawową sprawą w pozyskiwaniu funduszy unijnych jest
wiedza o procedurach ich przyznawania. W tej dziedzinie niełatwo zostać
kompetentnym specjalistą. Jeśli integratorowi zależy na czasie, najprościej
skorzystać z wiedzy i doświadczenia tych, którzy już wykazali się skutecznością
w zdobywaniu pieniędzy na projekty w poprzedniej perspektywie. Z drugiej strony
integrator ma czas do 2020 r., więc jeśli chce we własnym zakresie takie
kompetencje zbudować, to ma szanse powodzenia.

Teoria jest ważna, ale szanse na powodzenie przedsięwzięcia
zwiększa przede wszystkim dobrze zorganizowana współpraca pomiędzy osobami
odpowiedzialnymi za powodzenie projektu, zarówno po stronie integratora, jak
i klienta. Koordynator wyznaczony przez usługobiorcę nie musi mieć nawet
bardzo dobrze ugruntowanej wiedzy na temat funduszy unijnych (choć to oczywiście
nie zaszkodzi). Może ona znajdować się przede wszystkim w gestii
integratora lub specjalistów, których zaangażował. Jednak wyznaczenie po
stronie klienta osób odpowiedzialnych za projekt i zainteresowanych jego
efektem, gotowych przekazać wszelkie informacje formalne i zmotywować swój
zespół do rzetelnej i terminowej pracy – to podstawa sukcesu.

Największy potencjał w najtrudniejszych obszarach

Wśród perspektywicznych
z punktu widzenia integratorów IT obszarów, w których firmy chcą się
rozwijać w oparciu o środki unijne, specjaliści wymieniają branżę
produkcyjną i logistyczną. Uważają również, że w nowej perspektywie
warto zwrócić uwagę na przedsiębiorców aktywnie działających w dziedzinie
związanej z odnawialnymi źródłami energii. Zachęcają też integratorów do
zainteresowania się Programem Operacyjnym Inteligentny Rozwój
i przedsiębiorstwami, które mają szansę na dotacje właśnie z tego
źródła. Trzeba pamiętać, że akurat tutaj kluczowym czynnikiem jest współpraca
nauki z biznesem, która na razie… nie kwitnie. Szkoda byłoby jednak
z góry dyskwalifikować ten obszar, skoro właśnie na niego w nowej
perspektywie ma być przeznaczona znaczna część środków. W Polsce mamy do
czynienia z całym spektrum firm, które mogą realizować politykę zwiększającą
ich konkurencyjność. To jednostki, które nie będą obawiały się podjęcia prac
badawczo-rozwojowych i tworzenia dzięki temu nowych produktów. Tam, gdzie
biznes ma kooperować z jednostkami naukowymi, nowe technologie odgrywają
kluczową rolę.

Integratorzy, myśląc o tym obszarze, powinni się
zainteresować zorganizowaną formą współdziałania, jaką jest klaster,
w którym grupa poddostawców świadczy klientom komplementarne usługi. Nie
warto natomiast nawiązywać doraźnej współpracy z firmami, których usługi
IT miałyby uzupełniać się tylko na potrzeby projektu unijnego, jeśli wcześniej
przedsiębiorstwa nie zbudowały silnej relacji wzajemnego zaufania. Taki doraźny
mariaż byłby obarczony zbyt dużym ryzykiem.

Idée fixe Brukseli

Specjaliści podkreślają niezmiennie, że chcąc aktywnie pozyskiwać
klientów z dofinansowaniem unijnym lub samemu korzystać z dotacji,
trzeba pamiętać o tym, jakie projekty mają szansę na dopłatę w ciągu
najbliższych pięciu lat. Idée fixe obecnej perspektywy finansowej stanowi
podnoszenie konkurencyjności przedsiębiorstw, m.in. w oparciu
o rozwiązania IT – ale takie, które można zaliczyć do innowacyjnych.
Preferowane będą projekty, które po zrealizowaniu podniosą szansę rodzimych
przedsiębiorstw na to, aby stanąć w jednym rzędzie z zachodnimi
firmami. Powinno je więc cechować takie podejście do IT, które nie tylko
usprawni funkcjonowanie infrastruktury klienta, ale poprawi efektywność
wszystkich działów lub pomoże w tworzeniu nowych produktów, które będą
miały szansę na powodzenie nie tylko wśród lokalnej klienteli.

Rafał Strzałkowski

CEO w Integrity Partners

Fundusze unijne dają unikalną szansę realizacji projektów,
na które w inny sposób byłoby trudno pozyskać budżet. Problemy związane
z korzystaniem z tego finansowania są różne, w zależności od
doświadczeń firmy oraz stopnia zaawansowania prac. Najważniejszy jest pomysł na
projekt, który z jednej strony ma sens biznesowy, a z drugiej
strony jest realny do osiągnięcia. Następnie dużym wyzwaniem okazuje się takie
przygotowanie wniosków, aby uzyskały one akceptację organizacji zatwierdzającej
projekty. Aż wreszcie na końcu należy projekt zrealizować i rozliczyć
w sposób zgodny z wymogami programu, w którym uczestniczyliśmy,
co też zazwyczaj oznacza wiele nieoczekiwanej pracy do wykonania. Dlatego warto
od samego początku współpracować z partnerem, który posiada duże
doświadczenie w realizacji tego typu przedsięwzięć.

Marcin Babiak

prezes zarządu Komputronik Biznes

Warto aktywnie poszukiwać nowych klientów, którzy mogą
realizować wdrożenia IT w swoich firmach dzięki wykorzystaniu środków unijnych.
Do zadań integratora należy też edukacja, ponieważ niektórzy przedsiębiorcy nie
są świadomi możliwości, jakie daje im dofinansowanie. Warto rozpocząć od
dostosowania oferty – aby odpowiadała potrzebom grupy, do której chcemy trafić.
Konieczna jest też wiedza w zakresie funduszy unijnych, która pozwoli
zweryfikować wniosek składany przez klienta pod kątem zagrożeń terminowej
wypłaty środków. Ubiegając się o środki unijne, trzeba przede wszystkim
pamiętać, że na rynku panuje duża konkurencja. Tylko projekt z potencjałem będzie
brany pod uwagę.

Artykuł Warto odrobić lekcję pochodzi z serwisu CRN.

Masy chłodnego powietrza

Stan polskich mikro- i małych przedsiębiorstw zbadał w grudniu
2014 r. portal Firmy.net, przepytując 1,6 tys. ich właścicieli.
W oparciu o wyniki ankiety powstał raport „Jak w Polsce prowadzi
się własny biznes?”. Przewaga przedsiębiorców, którzy twierdzą, że ich kondycja
w porównaniu z pierwszymi sześcioma miesiącami ub.r. poprawiła się
nad tymi, którzy uważają przeciwnie okazała się niewielka (28,4
i 27,8 proc.), Jednocześnie autorzy raportu podkreślają, że aż
43,8 proc. respondentów nie zauważyło zmiany w kondycji swojego
przedsiębiorstwa.

Do czynników, które wpłynęły na poprawę sytuacji
w firmach, należą przede wszystkim: wzrost popytu (34,5 proc.),
inwestycja w reklamę (20,8 proc.), inwestycje w rozwój
(16,7 proc.), podniesienie jakości (10,6 proc.). Za pogorszenie
odpowiadają głównie: spadek popytu (23,6 proc.), zubożenie społeczeństwa
(20,3 proc.), konkurencja cenowa (19,6 proc.), wzrost kosztów
prowadzenia firmy (13,7 proc.).

Optymistami co do pierwszego półrocza 2015 r. są przedstawiciele
sektora usługowego i przemysłowego. Jak komentują autorzy raportu, spora
liczebność firm z sektora usług wpływa na opinie ogólne, mimo że
w handlu, rolnictwie i budownictwie częściej oczekuje się pogorszenia
kondycji firm niż ich poprawy.

Według
autorów raportu priorytetem wśród małych przedsiębiorstw jest budowanie konkurencyjnej
pozycji na rynku. Co prawda, ponad połowa organizacji (57 proc.) nie
przewiduje na razie żadnych zmian w tym zakresie, niemniej 30,9 proc.
respondentów prognozuje wzrost konkurencyjności swojej firmy. Pogorszenia
natomiast spodziewa się 12,1 proc. respondentów.

Trudne pieniądze

Na ile
istotną rolę w umacnianiu pozycji rynkowej MSP odgrywają dotacje unijne?
We wcześniejszej edycji badania, kiedy pytano respondentów o ich stosunek
do finansowania z Unii (chodziło o starą perspektywę), okazało się,
że prawie 83 proc. z niego nie skorzystało. Wsparcie zdobyło jedynie
17,2 proc. pytanych. W badaniu z czerwca 2014 r. środkami
przyznanymi Polsce na lata 2014–2020 zainteresowanych było 12,6 proc.
małych przedsiębiorców, natomiast blisko 56 proc. nie wiedziało jeszcze,
czy będzie się o nie starać. Kompletny brak zainteresowania dotacjami
deklarowało 31,4 proc. respondentów. Kiedy badanie powtórzono
w grudniu, odsetek firm, które chcą aplikować o środki unijne,
zwiększył się do 16,2 proc., zaś 47,7 proc. nie potrafiło określić,
czy będzie ze wsparcia korzystać. Jako przyczynę wahania najczęściej wymieniano
skomplikowane procedury i trudności w przyznaniu dotacji
(32,6 proc.). Duża część zapytanych przyznawała, że nie ma pewności co do
swojej przyszłości i powodzenia inwestycji.

Nastąpi ocieplenie?

Najrzadszą
przyczyną rezygnacji z dofinansowania okazuje się brak potrzeby w tym
zakresie. Dlatego właśnie potrzeba stanowi dobry punkt wyjścia do tego, aby
wspólnie z klientem zastanowić się nad tym, co i jak – za pomocą
rozwiązań IT – poprawić w działaniu firmy oraz jak to sfinansować.
W trakcie takich rozmów trzeba wziąć pod uwagę, że celem tzw. nowej
perspektywy finansowej jest wspomaganie wzrostu konkurencyjności polskich firm
MSP – również w zestawieniu z przedsiębiorstwami funkcjonującymi
w gospodarkach zachodnich, które wciąż próbujemy dogonić. Jeśli chodzi
o sposób konkurowania, coraz bardziej będą liczyły się nietuzinkowe
pomysły na rozwinięcie biznesu i myślenie o nim nie tylko
w kategoriach lokalnego rynku, ale wyjścia poza najbliższe otoczenie.

W przypadku małych przedsiębiorstw takiemu wyjściu
szczególnie mogą sprzyjać nowe technologie, które dostarczą im firmy
informatyczne. Ważne w rozmowie z klientami będzie uświadomienie im,
że w wyścigu o wzrost konkurencyjności coraz większą rolę odgrywają
start-upy. Zarządzający nimi nie tylko tworzą i starają się wprowadzać na
rynek innowacyjne produkty, ale nierzadko działają od razu z myślą
o odbiorcy globalnym. Widać to chociażby po dynamicznie rozwijającym się
segmencie druku 3D. Podobny potencjał i podejście mają młode firmy
wchodzące na rynek M2M. Działanie bez kompleksów, świadomość możliwości, jakie
dają nowe technologie i Internet, oraz umiejętność ich wykorzystania
– to cechy charakterystyczne start-upów. Tego integratorzy działający na
rynku małych firm powinni uczyć swoich „bardziej zasiedziałych” klientów,
a świetnym tłem dla takiej edukacji może być nowa perspektywa finansowa.

Artykuł Wykorzystać klimat do rozmów pochodzi z serwisu CRN.

Nowe dotacje

Idea, której służą nowe dotacje, jest oparta na trzech
filarach. Pierwszym okazuje się powszechny dostęp do Internetu. Wspierane są
projekty dostępu do sieci szerokopasmowych na obszarach, w których nie
mogłyby powstać na warunkach rynkowych.

Drugi filar to kontynuacja budowy e-administracji. Pieniądze
zostaną przeznaczone na realizację dużych projektów związanych
z e-administracją, e-sądami, e-zdrowiem, zamówieniami publicznymi czy
kulturą. Ze środków unijnych wspierane będą również projekty cyfryzacji
w instytucjach, które posiadają cenne zasoby publiczne, m.in. wytwory
polskiej kultury. E-administracja zakłada udostępnienie usług dotychczas
wymagających fizycznego udziału obywatela (np. złożenie wniosku
w urzędzie) w formie zdalnej za pośrednictwem Internetu. Projekty
zakładają także cyfryzację dotąd analogowych nośników informacji, takich jak
karty chorych lub dzienniki ocen uczniów.

Trzecim filarem jest e-integracja grup wykluczonych cyfrowo
i upowszechnianie technologii informacyjno-telekomunikacyjnych.

Z każdym e-projektem związane jest ryzyko utraty lub
wycieku danych. Wiąże się to z coraz bardziej nasilającymi się działaniami
cyberprzestępców. Gdy e-platformy są źle zabezpieczone, mogą oni w łatwy
sposób wejść w posiadanie poufnych danych. Są nimi m.in. historie chorób.
Takie dane muszą być nadzwyczaj dobrze chronione. Przykłady wycieków poufnych
informacji pokazują, że mogą one zostać wykorzystane w niecnych celach
i przy okazji zniszczyć reputację oraz wiarygodność określonej instytucji.
Wspomnieć należy także o niebezpieczeństwie kradzieży tożsamości oraz
możliwości „wyłączenia” świadczonej usługi wskutek ataku DDoS.

Rozwiązania bezpieczeństwa
IT powinny być stosowane niezależnie od rodzaju e-projektu. Jakie konkretne
technologie powinni wziąć pod uwagę klienci chcący należycie zabezpieczyć swój
projekt? Co może zaproponować integrator?

I filar – projekty szerokopasmowe

W projektach
szerokopasmowych zastosowanie znajdą firewalle brzegowe, takie jak urządzenia
FortiGate firmy Fortinet. Można także wykorzystać urządzenia Wi-Fi (FortiWifi),
aby doprowadzić sygnał internetowy do klienta końcowego. Administratorom sieci
często zależy na analizie i korelacji logów. Takie zadanie wykonają
rozwiązania FortiManager oraz FortiAnalyzer.

II filar – e-administracja

W tym segmencie mamy do czynienia przede wszystkim
z unijnymi środkami na rozwój e-usług publicznych (urzędy, placówki
zdrowia) i kompetencji cyfrowych w szkołach.

e-usługi

Pod pojęciem „e-usługi” rozumiemy eod/ezd, usługi typu
skrzynka podawcza, portale do udostępniania danych jak wysokość podatku,
e-dzienniki w szkołach itp. Zwykle projekty z zakresu e-usług
realizuje się dla kilku gmin, które razem piszą wniosek, otrzymują
dofinasowanie i tworzą wspólny projekt. W mniejszych jednostkach
stosuje się urządzenia typu UTM z funkcją VPN (FortiGate), aby pobierać
dane z aplikacji dziedzinowych do centralnego systemu e-usług.
W większych wdraża się centralny firewall oraz firewall aplikacyjny
(FortiWeb), który ma za zadanie ochronić aplikację webową przed atakami, np.
SQL Injection. W szkołach wdraża się firewalle (FortiGate) oraz punkty
dostępu (FortiAP) do zabezpieczenia komunikacji z serwerem
w centralnej serwerowni.

e-zdrowie

E-zdrowie to wszelkie projekty skierowane do służby zdrowia.
W przychodniach, szpitalach i większych klinikach najczęściej
znajdują się dwie serwerownie, w których zbudowany jest centralny system
z rejestrem chorych, obłożeniem łóżek etc. Ponieważ dane medyczne są
danymi szczególnie chronionymi prawem, do centralnej serwerowni oprócz
firewalla należy zakupić urządzenie przeznaczone do ochrony baz danych
(FortiDB). Mając na uwadze fakt, że większość aplikacji medycznych to aplikacje
webowe, niezbędnym elementem systemu bezpieczeństwa będzie firewall
aplikacyjny. Dodatkowo w projektach związanych z e-zdrowiem wdraża
się koncentrator VPN dla zapewnienia bezpieczniej komunikacji ze wszystkimi
użytkownikami systemu, w tym dla lekarzy zdalnie konsultujących chorych.

System ten można rozbudować także o bezpieczną sieć
Wi-Fi dla lekarzy, odseparowaną od sieci dla administracji szpitala
i pacjentów. Z systemami bezpieczeństwa integruje się tablety
medyczne oraz captive portal dla gości i pacjentów.

Centralne
projekty rządowe

Jeśli zadaniem integratora jest budowa systemu chroniącego
udostępnioną przez rząd usługę, np. system paszportowy, system do obsługi
rozpraw spraw sądowych itp., warto zastosować rozwiązanie złożone
z kilku dedykowanych urządzeń chroniących poszczególne segmenty sieci. Aby
uniknąć zablokowania dostępu do usługi z zewnątrz, np. przez atak typu
DDoS, zaleca się stosowanie rozwiązań pozwalających taki atak wykryć i skutecznie
zniwelować ruch z podejrzanych źródeł. FortiDDoS – rozwiązanie
Fortinet w tym zakresie – analizuje na bieżąco ruch oraz estymuje
ruch maksymalny, jaki może przejść przez sieć. W przypadku przekroczenia
założonego poziomu automatycznie blokuje połączenia z niezaufanych
serwerów. Projekty centralne wymagają również mocnego urządzenia do ochrony
aplikacji (firewall aplikacyjny), firewalla nowej generacji (ang. Next
Generation Firewall) oraz narzędzia do ochrony baz danych.

Telepraca

W projektach związanych z telepracą należy
zapewnić ciągłość usługi. Serwerownie chronione są najczęściej przez firewalle
aplikacyjne oraz rozwiązania antyDDoS. Na stacjach pracowników instaluje się
zaś klienta (FortiClient). Możemy wówczas w pełni zarządzać komputerami
(mamy jeden poziom bezpieczeństwa w całej organizacji, niezależnie od
tego, czy dana osoba pracuje w centrali firmy czy też zdalnie
z domu). Służy on także jako klient VPN dla zatrudnionych podłączających
się zdalnie do zasobów firmowych.

Więcej informacji:

Daniel Ratajczyk,

Major Accounts Manager, Fortinet Polska,

tel. +48 667-446-573.

Artykuł Nowa perspektywa finansowa UE a bezpieczeństwo IT – jak wykorzystać szansę? pochodzi z serwisu CRN.

Według
danych CRN Polska najczęściej to właśnie z powodu skomplikowanych
formalności przedsiębiorcy rezygnują z unijnych środków (patrz: str. 28).
Wyniki naszej ankiety są zgodne m.in. z raportem Instytutu Badań i Analiz
OSB, jak również powszechnymi odczuciami polskich przedsiębiorców. Aby
zmniejszyć ryzyko ewentualnych problemów, należy początkowo dokonać trafnego
wyboru funduszu oraz inwestycji, którą trzeba odpowiednio przygotować.

–
Jeśli składając wniosek o dofinansowanie przedsiębiorca popełni błędy, to będą
się one za nim ciągnąć przez kolejne lata realizacji projektu i mogą
wpędzić firmę w dodatkowe koszty, a nawet narazić na kary. Skutkiem
pomyłek może być także odrzucenie wniosku o dofinansowanie – podkreśla Joanna Dominiak,
kierownik ds. finansowania w Comarch ERP (rozmowa z Joanną Dominiak
na str. 20).

Agnieszka Andrzejewska

dyrektor finansowy Komputronik Biznes

Dotacje unijne zostały tak
skonstruowane, że beneficjent musi przeznaczyć własne środki na dany projekt.
Często są one finansowane z kredytów, co może okazać się największą
pułapką. Otóż firmy starają się tak zaplanować inwestycje, aby uzyskać maksymalny
limit wykorzystania środków. To błąd. Należy realnie szacować wartość
inwestycji. Przedsiębiorca musi mieć pewność, że wszystko, co opisze we
wniosku, jest w stanie zrealizować i udokumentować.

Sensownie i celowo

Kluczowy dla dalszych
losów inwestycji finansowanej z funduszy pomocowych jest jej odpowiedni
wybór. To truizm, ale doświadczenie z poprzednich lat wskazuje, że niemało
przedsiębiorców, zwłaszcza w pierwszych latach, decydowało się na próbę
pozyskania funduszy na zasadzie: „Dają na coś pieniądze? Świetnie, trzeba coś
wymyślić i brać”. To błąd – nie należy dostosowywać działalności
firmy do określonych programów unijnych, lecz przeciwnie, szukać takich
pomysłów, które pomogą w realizacji rzeczywistych celów przedsiębiorstwa
i jego strategii. Najlepiej wybrać wdrożenie, które – w razie
uzyskania dotacji – wzmocni firmę w dłuższym okresie, np. umożliwi
zdobycie większych kompetencji, wiedzy i doświadczenia w dziedzinie
uznawanej przez przedsiębiorcę za perspektywiczną. Jeżeli integrator, licząc na
unijną kroplówkę, na siłę zmienia specjalizację firmy i plany, jest
większe ryzyko, że nie będzie w stanie dobrze radzić sobie z obsługą
projektu również po zakończeniu finansowania. W dłuższej perspektywie
pozyskane fundusze nie poprawią także jego sytuacji rynkowej. Najlepiej
przeprowadzić w firmie audyt: sprawdzić, czym dysponuje, co jest potrzebne oraz
czy i jak możne to osiągnąć z pomocą funduszy UE.

Aby dowiedzieć się, które
konkretnie fundusze pomogą w rozwoju firmy, należy zapoznać się przede
wszystkim ze szczegółowymi informacjami na stronach Regionalnych Programów
Operacyjnych. Zwłaszcza że w nowej perspektywie (2014–2020) samorządy mają
do dyspozycji więcej środków niż poprzednio. Należy także zastanowić się, czy
finansowanie z funduszy unijnych jest faktycznie najlepszym sposobem
realizacji celów firmy. Warto sprawdzić alternatywy, jak leasing, kredyty (np.
kredyt technologiczny) czy pożyczki zwrotne dla przedsiębiorstw (na
specjalnych, niekomercyjnych zasadach udziela ich m.in. Bank Gospodarstwa
Krajowego).

Wniosek przygotuj z wyprzedzeniem

Na przygotowanie wniosku należy zarezerwować sobie co
najmniej dwa miesiące. Z takim wyprzedzeniem – licząc od dnia
przyjmowania wniosków – zwykle znane są już wszystkie niezbędne szczegóły unijnych projektów
i wzory potrzebnych dokumentów. Trzeba sprawdzać na bieżąco warunki
konkursu – mogą się zmienić nawet w trakcie jego trwania. Lepiej nie pominąć
odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania zamieszczone na internetowej stronie
poświęconej określonemu programowi. Jeżeli przedsiębiorca nadal ma wątpliwości,
powinien skorzystać z konsultacji prowadzonych przez organizatora
konkursu. Zwykle istnieje możliwość rozmowy z ekspertem, osobistej lub
poprzez infolinię. Informacje o szkoleniach i spotkaniach
informacyjnych dotyczących funduszy pomocowych zamieszcza na swojej stronie
PARP (www.parp.gov.pl) w zakładce „Aktualności”. Warto zawczasu sprawdzić
terminy konsultacji i przyjść na nie z konkretnym pomysłem, aby razem
ze specjalistą wyjaśnić wątpliwości.

Oczywiście na rynku
działają firmy, które oferują pomoc w przygotowaniu wniosku na zasadach
komercyjnych. W tym przypadku mamy do czynienia z różnymi modelami
współpracy. Generalnie lepiej, gdy konsultant zgadza się na wynagrodzenie lub
jego większą część dopiero po uzyskaniu dotacji – zwykle jest to kilka
procent całej kwoty. Jeżeli natomiast doradca oczekuje zapłaty już na etapie
przygotowania projektu, to może okazać się, że przedsiębiorca poniesie koszty,
a mimo to nie otrzyma dofinansowania (stawki za konsulting zaczynają się
od 3 proc. wartości dotacji). Istnieje także ryzyko trafienia na niesolidnego
doradcę, który nie zna się na rzeczy, a chce wyciągnąć pieniądze od
przedsiębiorcy. Dlatego bezpieczniej wybrać firmę, która już ma doświadczenie
w doradztwie dotyczącym unijnego finansowania. Warto dowiedzieć się, czy
można uzyskać refundację wydatków na doractwo.

Dobrze policz koszty

Jedną z kluczowych kwestii, podczas przygotowań do
projektu, stanowi właściwie opracowany kosztorys. W tym przypadku nie ma
lekko i po prostu trzeba dokładnie zorientować się, jakie wydatki wiążą
się z określonym przedsięwzięciem, które ma być dofinansowane
z unijnych funduszy. Doświadczeni „gracze” podkreślają, że nie warto
zawyżać kosztów, licząc na uzyskanie większej subwencji. Wnioski są poddawane
ocenie fachowców, którzy prawdopodobnie wyłapią wszelkie nieścisłości, co zapewne
skończy się odrzuceniem wniosku lub dofinansowaniem projektu w mniejszym
zakresie, niż chciał tego przedsiębiorca. Taki sam skutek może przynieść
dodawanie do projektu rzeczy, które nie są z nim związane. Należy przy tym
unikać szczegółowego opisywania urządzeń, których wdrożenie ma być
dofinansowane.

– Najlepiej w opisie danego urządzenia nie
zamieszczać dokładnego, konkretnego modelu, a jedynie ogólną nazwę wraz ze
szczegółowym opisem funkcjonalności – radzi Agnieszka Andrzejewska,
dyrektor finansowy Komputronik Biznes.

Już na etapie planowania należy wziąć pod uwagę, że
działalność dotowaną przez Brukselę trzeba będzie prowadzić co najmniej przez
trzy lata po zakończeniu projektu (są też dłuższe terminy) bez wprowadzania
istotnych zmian. Należy więc ocenić, czy firmę będzie na to stać i czy
oferta związana z wdrożeniem przyniesie satysfakcjonujące zyski
w określonym czasie.

Warto pamiętać, że
podpisując wniosek o dofinansowanie, beneficjent składa szereg zobowiązań.
Najlepiej zapoznać się z nimi na etapie rozważania wszystkich za
i przeciw odnośnie do konkretnego projektu. Standardowo deklaruje się, że
przez określony czas w strukturze firmy nie nastąpią żadne istotne zmiany.
Dlatego nie zaszkodzi upewnić się, jakie modyfikacje są dopuszczalne,
i rozważyć, czy będziemy w stanie dotrzymać obietnicy.

W trakcie prac nad wnioskiem trzeba uważać, aby nie
popełnić banalnych błędów, które zdarzają się przy wypełnianiu
wielostronicowych dokumentów – podpisy i pieczątki powinny znaleźć
się w odpowiednich miejscach, zaś wszystkie strony trzeba parafować. Aby
zdążyć na czas, należy sprawdzić, kiedy mija termin otrzymania dokumentacji
(czy liczy się data stempla pocztowego czy też data otrzymania wniosku przez
organizatora konkursu). Nierzadkim błędem we wnioskach dotyczących finansowania
projektów z poprzedniej transzy środków unijnych było niewypełnienie
wszystkich koniecznych rubryk lub podawanie w nich niewłaściwych
informacji.

Pilnuj terminów

Podczas realizacji projektu, a nawet na jego
wcześniejszym etapie, warto wyznaczyć osobę, która będzie nadzorowała całość
przedsięwzięcia, zajmowała się związaną z nim pracą i jej
koordynacją. Bez menedżera projektu rośnie ryzyko bałaganu organizacyjnego
i opóźnień. Wyznaczona osoba musi pilnować, aby projekt realizowano zgodnie
ze sposobem opisanym wcześniej we wniosku – to bezwzględny obowiązek
beneficjenta. Na początek zadaniem menedżera będzie np. ocena oficjalnych ofert
kontrahentów uczestniczących w projekcie. Jeżeli mamy możliwość negocjacji
cenowych, warto postarać się o zmniejszenie kosztów. Trzeba jednak
pamiętać, że na wszelki wypadek koszty inwestycji muszą być oszacowane tak,
jakby nie było szans na to, że współuczestniczące w jego realizacji
przedsiębiorstwa pójdą na ustępstwa – i nawet w takiej sytuacji
budżet powinien się domykać.

Podczas realizacji projektu poszczególne etapy muszą
przebiegać zgodnie z ustalonym harmonogramem, ponieważ opóźnienia mogą
skutkować wstrzymaniem wypłaty grantów. Trzeba pamiętać o realizacji celów
projektu i o wskaźnikach efektywności ekonomicznej. Np. jeśli we
wniosku zadeklarowano, że usługa będzie miała 10 tys. użytkowników,
a zatrudnienie zwiększy się np. o 5 osób, to należy się tego
trzymać. W przeciwnym razie grożą sankcje – można stracić 5–25 proc.
wartości dotacji (stawki określa „taryfikator korekt finansowych”).

Oczywiście przedsiębiorca
nie zawsze jest w stanie przewidzieć wszystkie okoliczności i może
być tak, że nawet dobrze przygotowanego projektu nie da się realizować zgodnie
z planem. Czasami dla powodzenia wdrożenia korzystna byłaby zmiana
harmonogramu, np. przesunięcie pewnych kosztów na kolejny etap (np. gdy
w fazie pierwszej beneficjent miał kupić urządzenie, ale z jakichś
względów będzie ono potrzebne dopiero w drugiej). Wówczas nie należy
zwlekać, tylko złożyć odpowiednio umotywowany wniosek o modyfikacje
w harmonogramie. Jednak nie później niż na miesiąc przed terminem, który
chcemy zmienić.

Trzeba przy tym mieć świadomość, że dysponent funduszy nie
musi się zgodzić na taką propozycję, co dowodzi, jak istotne jest precyzyjne
planowanie. Oprócz tego, że propozycje zmian grożą odrzuceniem, należy
pamiętać, że ktoś w firmie musi poświęcić swój czas i pracę na
przygotowanie takiego wniosku i prowadzenie wdrożenia. Istnieje też ryzyko
wstrzymania realizacji projektu, co może odbić się na jego kolejnych etapach.
Rzecz jasna, należy zachowywać faktury wykazujące poniesione koszty na
poszczególnych etapach, pilnując, aby były one takie jak w harmonogramie.

Artykuł Unijne pole minowe: uniknij błędów i pułapek pochodzi z serwisu CRN.

Joanna
Dominiak Zrealizowaliśmy wówczas w sumie około 300 projektów,
samodzielnie lub z naszymi partnerami. W tej perspektywie być może
będzie ich więcej. Na co oczywiście bardzo liczymy, bo to już ostatnie takie
pieniądze.

CRN Jaki odsetek waszych przychodów stanowiły
wspomniane wdrożenia?

Joanna
Dominiak W pierwszych latach
około 10 proc. rocznej sprzedaży Comarchu pochodziło z realizacji
unijnych projektów. Jednak już w ostatnim, a więc de facto 2014 r.,
odsetek ten wyniósł blisko połowę. Jak widać, to było istotne źródło przychodów
i dlatego jesteśmy świetnie przygotowani do kolejnej, obecnej transzy.

CRN Na razie na rynku
panuje pewna konsternacja i poczucie niepewności co do dalszych losów
funduszy z tzw. nowej perspektywy…

Joanna
Dominiak To prawda. Zdarza się wręcz, że dostaję absurdalne pytania
o to, czy fundusze w ogóle jeszcze się pojawią… Jak widać, wiedza
wielu osób z naszej branży na ten temat jest często co najmniej
niedostateczna.

CRN Co jest powodem
obecnych opóźnień? Czy można było tego uniknąć?

Joanna
Dominiak Przede wszystkim można się pocieszać, że poprzednia
perspektywa wystartowała z około dwuletnim opóźnieniem, więc obecne, choć
też niemałe, to jeszcze nie tragedia. Poza tym trzeba podkreślić, że
wynegocjowaliśmy naprawdę duże pieniądze. W tej kwestii nie można niczego
zarzucić polskim instytucjom odpowiedzialnym za fundusze unijne.

CRN Kiedy zatem możemy
spodziewać się pierwszego wysypu projektów?

Joanna
Dominiak W maju Komisja Europejska planuje konferencję prasową,
na której ma ogłosić faktyczny start wszystkich wynegocjowanych programów i funduszy.
Jestem więc przekonana, że w tym roku ruszą w końcu pierwsze projekty
w ramach Regionalnych Programów Operacyjnych, a także Program
Operacyjny Inteligentny Rozwój, na który czekają małe i średnie firmy.
W przypadku POIR pierwsze nabory już się zaczęły w ramach konkursu
„Szybka ścieżka” oraz „Demonstrator”. Oba dotyczą wsparcia prac
badawczo-rozwojowych nad innowacyjnymi technologiami.

CRN Spróbujmy
uporządkować temat funduszy w kontekście finansowania szeroko rozumianych
systemów IT. Które programy dają taką możliwość?

Joanna
Dominiak Pieniędzy na ten cel
należy szukać przede wszystkim w Regionalnych Programach Operacyjnych.
Kolejną możliwość dotacji na systemy IT zapewnią fundusze w ramach „Polski
Wschodniej”, ale to będą raczej duże, wielomilionowe projekty, a więc mali
i średni integratorzy IT na tym nie skorzystają.

CRN Na co stawiany jest
nacisk w obecnej perspektywie finansowej?

Joanna
Dominiak Na działalność badawczo-rozwojową. Dzięki tym pieniądzom
firmy mają zwiększyć swoją innowacyjność przy współpracy z instytutami
badawczymi, uczelniami, placówkami naukowymi.

CRN Jakie produkty
i technologie będą szczególnie chętnie dotowane w obecnej
perspektywie finansowej?

Joanna
Dominiak Chociażby aplikacje
mobilne i generalnie rozwiązania z obszaru cloud computingu,
e-biznesu, elektronicznej wymiany danych oraz technologie ERP. Nie zabraknie
też projektów zawierających w sobie systemy umożliwiające szeroko pojęty
controlling w firmach – Big Data, Business Intelligence itp.

CRN A co na przykład
z systemami bezpieczeństwa, które są bardzo ważne, ale nie wpływają na
poziom innowacyjności w firmie?

Joanna
Dominiak Trzeba rozdzielić technologie, na które możemy bezpośrednio
otrzymać dotację, od takich, które mogą stanowić element szerszego,
innowacyjnego projektu. W uzasadnionych przypadkach będzie więc można
sfinansować także zakup infrastruktury sprzętowej: komputerów, serwerów czy
UPS-ów. Podobnie ma się sprawa np. z systemami bezpieczeństwa.

CRN Gdzie powinni udawać
się mali i średni integratorzy po pieniądze – zarówno dla siebie, ale
przede wszystkim dla swoich klientów?

Joanna
Dominiak Małym i średnim integratorom zdecydowanie polecam POIR
oraz fundusze regionalne. Trzeba tylko dobrze się zorientować, co dokładnie
planują decydenci w określonym regionie – jaka jest struktura
wydatków, na jakie konkretnie projekty pójdą pieniądze etc.

CRN Przy czym każde
województwo ma swoją własną, odrębną strategię…

Joanna
Dominiak …dostosowaną do lokalnych potrzeb i potencjału
regionu. Jednak w każdym regionie będzie mowa o nowoczesnych
systemach do zarządzania i szeroko pojętych systemach IT.

CRN Ile funduszy będzie
można uzyskać w ramach projektów regionalnych?

Joanna
Dominiak Globalnie na wsparcie obszaru kilku tzw. inteligentnych
specjalizacji (m.in. zdrowe społeczeństwo, innowacyjne technologie
i procesy przemysłowe – przyp. red.) w kontekście technologii
ICT przewidziano 3,5 mld euro. Z tym, że każde województwo ma swój
własny budżet. Generalnie biedniejsi mają dostać proporcjonalnie więcej
pieniędzy. Może się więc okazać, że większe województwo otrzyma mniej środków
od mniejszego województwa. Konkretne kwoty, warunki, konkursy będą gotowe
jeszcze w roku bieżącym.

CRN W tej
perspektywie poziom finansowania jest mniejszy niż w latach 2007–13. To
dobrze czy źle?

Joanna
Dominiak Faktycznie, w poprzednich latach można było uzyskać
dofinansowanie w wysokości nawet do 85 proc. Obecnie co najwyżej
50 proc. To ma na celu skłonienie firm do angażowania własnego kapitału,
bo wówczas projekty będą bardziej przemyślane. W końcu nikt nie będzie
inwestował swoich środków bez pewności, że ma to sens merytoryczny
i ekonomiczny. Wydatki muszą się po prostu zwrócić. Wcześniej był problem,
bo pokutowało myślenie, że skoro są do wzięcia tak duże środki, to grzech nie
skorzystać. W efekcie można było obserwować wysyp wielu nieprzemyślanych
i nieprzygotowanych projektów.

CRN W ramach
programów regionalnych firmy mają do dyspozycji fundusze bezzwrotne, ale także
zwrotne. Których jest więcej?

Joanna
Dominiak Na szczęście dla
beneficjentów, więcej pieniędzy przeznaczono na fundusze bezzwrotne. Przy czym
jest też możliwość finansowania mieszanego, a więc część projektu będzie
można zrealizować w ramach funduszy bezzwrotnych, a drugą część za
pomocą niskooprocentowanego kredytu. Generalnie w tej perspektywie środki
zwrotne grają dużo większą rolę niż w poprzedniej. Pieczę nad nimi trzyma
Bank Gospodarstwa Krajowego, w którym firmy z całej Polski mogą
starać się o atrakcyjny kredyt technologiczny. Kolejnym sposobem na
pozyskanie funduszy są środki finansowe dostępne w ramach inicjatywy
Jeremie.

CRN Czym różni się
Jeremie od typowych funduszy? Kto powinien pomyśleć o tej firmie wsparcia?

Joanna
Dominiak Inicjatywa powstała z myślą o przedsiębiorcach
z grupy, jak to nazywam, wykluczenia. A więc takich, którzy
z różnych powodów nie mogą liczyć na kredyt komercyjny.

CRN Jakich powodów?

Joanna
Dominiak Przykładowo, zbyt krótko działają, czyli start-up’y.
Ewentualnie firmy, które mają niezbyt dobrą sytuację finansową, na co banki
patrzą niechętnym okiem. Tymczasem w ramach inicjatywy Jeremie nawet takie
przedsiębiorstwa mają szansę otrzymać atrakcyjny, niskooprocentowany kredyt
(ok. 3 proc. w skali roku – przyp. red).

CRN Dotyczy to
technologii IT?

Joanna Dominiak Środki z Jeremie umożliwiają sfinansowanie zarówno samej
infrastruktury, a więc zakupu komputerów czy serwerów, jak również
licencji na oprogramowanie, czy też usług. Na takie cele można spokojnie
wnioskować o kilkaset tysięcy złotych dotacji, a nawet więcej.

CRN Na jakie fundusze
liczycie szczególnie? Po które pójdziecie wspólnie z partnerami?

Joanna
Dominiak Po pierwsze będziemy
sięgać po środki na technologie IT w ramach programów regionalnych.
Zamierzamy aktywnie wspierać naszych partnerów w aplikowaniu
i przechodzeniu procedur. Po drugie zachęcamy do korzystania ze środków
zwrotnych, zarówno naszych własnych (Comarch Financing, leasing – przyp.
red.), jak też z kredytów w BGK oraz dotacji w ramach inicjatywy
Jeremie. I wreszcie skoncentrujemy się na trzeciej możliwości, a więc
środkach unijnych na IT z Programu Operacyjnego Innowacyjny Rozwój,
zakładającego współprace firm z uczelniami oraz ośrodkami
badawczo-rozwojowymi.

CRN Po fundusze
w ramach POIR pójdziecie nie tylko z partnerami…

Joanna
Dominiak Tak, w tym ostatnim przypadku będziemy działać głównie
na rzecz naszych własnych produktów i technologii. Comarch to jedna
z najbardziej innowacyjnych firm w Polsce. Współpracujemy już między
innymi z Polską Akademią Nauk, Politechniką Warszawską oraz Politechniką
Krakowską czy też Akademią Górniczo-Hutniczą.

CRN Program POIR ma
wspierać sferę badawczo-rozwojową i zachęcać przedsiębiorców do współpracy
z uczelniami. Czy to się uda na skalę ogólnopolską?

Joanna
Dominiak Szczerze mówiąc, sama zastanawiam się, jak taki mariaż
pomiędzy biznesem a placówkami badawczymi i uczelniami sprawdzi się
w praktyce. W teorii wygląda to obiecująco, ale dostrzegam podstawowy
problem: otóż w jaki sposób te podmioty mają się ze sobą komunikować. Czy
powstanie jakaś platforma internetowa, która będzie gromadzić z jednej
strony rozwiązania IT dla uczelni a z drugiej nazywać potrzeby
tychże?

CRN Bezpośrednie kontakty
nie wystarczą?

Joanna Dominiak Przecież firmy nie będą dzwonić „z ulicy” do uczelni
z pytaniem, czy mogą w czymś pomóc. Tutaj potrzeba jakiegoś
systemowego rozwiązania, bo z doświadczenia wiemy, jak trudno nawiązać
bliskie relacje ze światem nauki. Comarch od jakiegoś czasu próbuje tego na
własną rękę, na przykład bezpłatnie wdrażając na uczelniach nasze systemy.
Liczymy na to, że ich absolwenci będą potem chcieli z nich korzystać
w pracy zawodowej. Dla firmy z takim potencjałem jak Comarch to
możliwe, ale średni i mniejsi integratorzy mogą mieć z tym kłopot.

CRN Czy wasi partnerzy
mogą liczyć na pomoc Comarchu w tej kwestii?

Joanna
Dominiak Mogą liczyć na nasze wsparcie w kontaktach z tymi
uczelniami, w których mamy już wypracowane dobre relacje.

CRN A na co mogą liczyć mali i średni
integratorzy w kontekście Polski Cyfrowej oraz programu Polska Wschodnia?

Joanna Dominiak To tematy związane z realizacją projektów na potrzeby większych
instytucji i samorządów, jak wspieranie tworzenia innowacyjnych produktów
czy usług poprzez wdrożenie wyników prac badawczo-rozwojowych przez małe
i średnie firmy wchodzące w skład szerszych, ponadregionalnych
powiązań kooperacyjnych. Tutaj będziemy mieli do czynienia z prawem
zamówień publicznych, gdzie w szranki staną najwięksi integratorzy. Dla
tych z sektora MSP to będzie raczej zbyt duże wyzwanie…

Artykuł Dotacje regionalne to szansa dla małych i średnich integratorów pochodzi z serwisu CRN.

Dlatego nie powinno dziwić, że wśród polskich firm IT nie ma wcale zgody co do tego, czy unijne miliardy ożywią popyt na sprzęt i oprogramowanie w sektorze MSP. Zdaniem rozmówców CRN Polska wynika to z kilku przyczyn. Po pierwsze wciąż wielu przedsiębiorcom brakuje wiedzy na temat unijnego finansowania. Z kolei tacy, którzy po nie sięgnęli, skarżą się na skomplikowane, długotrwałe procedury. Co ważne, obecnie skala unijnego dofinansowania jest znacznie mniejsza niż poprzednio, gdy można było wystarać się nawet o zwrot 85 proc. kosztów projektu. To oznacza, że firmy, które
zechcą sięgnąć po dotacje, muszą być przygotowane na niemały wydatek również z własnej kieszeni. I wreszcie tym razem mamy do czynienia z nieco innym charakterem dotacji.

– Trzeba pamiętać, że nowa transza zdecydowanie różni się od poprzedniej. Tym razem położono nacisk na innowacyjność projektów. Wydaje nam się, że będzie to stanowić pewne utrudnienie, tym bardziej że wymusza w większości przypadków współpracę z uczelniami bądź ośrodkami badawczymi. Podsumowując, nowy okres finansowania będzie wymagał lepszego przygotowania i większego zaangażowania od firm składających wnioski – podsumowuje Dariusz Gajewski, prezes Newind.

Dane CRN Polska są zbieżne z raportem Instytutu Badań i Analiz OSB oraz portalu Firmy.net (badania przeprowadzono w grudniu 2014 r.). Chęć starania się o pozyskanie funduszy unijnych zadeklarowało 16,2 proc. firm. Mniej niż połowa wciąż nie potrafiła określić, czy z tego wsparcia będzie korzystać, zaś co trzeci przedsiębiorca wykazał całkowity brak zainteresowania taką formą finansowania. Najczęściej wskazywanym powodem braku zainteresowania środkami z EU były skomplikowane procedury i trudności związane z przyznaniem dotacji.

Autor jest specjalistą ds. bazy prenumeratorów CRN Polska. Współpraca: Tomasz Gołębiowski.

Artykuł Integratorzy o dotacjach: szału nie ma pochodzi z serwisu CRN.