Rzecz jasna, infrastrukturą centrum danych można zdalnie zarządzać przy użyciu narzędzi zarówno programowych, jak i sprzętowych. W obu przypadkach istnieje możliwość takiej konfiguracji rozwiązania, aby pracujący zdalnie administrator czy też użytkownik o odpowiednich uprawnieniach mógł wykonywać wszelkie operacje w systemach operacyjnych urządzeń tak, jakby odbywało się to lokalnie.

Najprostszym systemem zdalnego zarządzania zasobami IT będzie rozwiązanie programowe w postaci aplikacji zainstalowanej w lokalizacji, do której loguje się operator. W takim modelu jakość jego pracy będzie zależna od dwóch elementów, a więc aplikacji klienckiej oraz szybkości i stabilności połączenia sieciowego. W momencie awarii któregokolwiek z nich, traci się dostęp do zasobów.

– To jest główna wada takiego rozwiązania. Zaletą natomiast jest niski koszt wdrożenia. Aplikacje można zainstalować na serwerze, nie angażując dodatkowych zasobów sprzętowych. Dostęp do oprogramowania operator uzyskuje „lokalnie”, czyli tam, gdzie jest ono zainstalowane – tłumaczy Przemysław Prochera, Business Development Manager – Data Center Solutions w Stovarisie.

W przypadku rozwiązań sprzętowych dostęp do zasobów bazuje na wykorzystujących protokół IP przełącznikach Keyboard Video Mouse (KVM over IP), które dają operatorowi bezpośredni dostęp do wielu urządzeń wyposażonych w port graficzny. Możliwe jest też użycie konsol szeregowych, zapewniających dostęp w trybie tekstowym do urządzeń z tzw. portem konsoli. Także w przypadku rozwiązań sprzętowych ich działanie zależy od dwóch elementów. Pierwszym jest zainstalowany sprzęt (np. przełącznik KVM over IP), a drugim połączenie sieciowe. I znowu: awaria któregokolwiek z nich pozbawia zarządzającego dostępu do zasobów.

– W przypadku rozwiązania sprzętowego ryzyko wystąpienia takiej sytuacji jest jednak znacznie mniejsze. W trybie sprzętowym istnieje też możliwość pełnej obsługi danego urządzenia, tak jak odbywa się to lokalnie, chociażby przez dostęp do BIOS-u. Dostęp do zasobów realizowany jest na przykład przez protokół HTML, bez potrzeby instalowania Javy, z użyciem szyfrowania ze stanowiska operatora. Ponadto nie jest wymagane dodatkowe oprogramowanie – twierdzi Przemysław Prochera.

Konsole szeregowe zapewniają zarządzanie w paśmie (in-band) oraz poza nim (out-of-band). Dzięki funkcji awaryjnego przełączania na sieć komórkową oferują dodatkowe możliwości łączności, nawet gdy zawiedzie sieć podstawowa. Wówczas komunikacja odbywa się przy wykorzystaniu łączności 4G/LTE.

W kierunku większej automatyzacji

Coraz bardziej zautomatyzowane rozwiązania do zarządzania infrastrukturą pomagają uprościć rutynowe czynności wykonywane ręcznie. Tym samym ograniczają liczbę błędów ludzkich, które są powodem nawet 80 proc. wszystkich przestojów w serwerowniach i centrach danych. Przykładowo, najnowsze wersje konsol szeregowych oferują, poza typowymi funkcjami służącymi zarządzaniu zasobami IT, również elastyczność w postaci automatyzacji NetOps. Dając możliwość uruchamiania standardowych narzędzi NetOps, takich jak Docker, Ansible i Python na serwerze konsoli, ułatwiają operacje w scentralizowanych i zdalnych lokalizacjach.

– Wystarczy wysłać wcześniej skonfigurowaną konsolę do danej lokalizacji, aby zarządzać wdrożeniem od razu. Z kolei wbudowany w konsolę moduł TPM zapewnia ochronę plików konfiguracyjnych i gwarantuje najwyższy poziom bezpieczeństwa – mówi Przemysław Prochera.

Urządzenie, po zainstalowaniu przez obsługę, automatycznie kontaktuje się z administratorem poprzez bezpieczne połączenie LTE. Kontrola całego procesu wdrażania odbywa się za pomocą oprogramowania do scentralizowanego zarządzania. Konsola od razu po podłączeniu do sieci pobiera aktualne pliki konfiguracyjne. Standardowe kontenery Dockera i środowisko uruchomieniowe Python umożliwiają bezpośrednie uruchamianie szeregu procedur automatyzacyjnych na danym urządzeniu.

Artykuł Strategia ważniejsza od taktyki pochodzi z serwisu CRN.

Ze względu na fakt, że sposób ten ułatwia wyłącznie prowadzenie ręcznych prac przez administratora, Opengear – lider rynku rozwiązań typu OOB – postanowił rozszerzyć ich funkcjonalność, w wyniku czego powstały pierwsze w branży serwery konsoli zapewniające zdalne zarządzanie sieciami w modelu NetOps. Urządzenia z rodziny OM (Operations Manager) wyposażone są w procesory x86, co wykorzystano do zapewnienia obsługi tradycyjnych kontenerów Docker i środowiska Python. Oprócz standardowych funkcji Smart OOB, sprzęt ten zapewnia automatyczne wykrywanie portów i obsługę sieci VLAN. Tak zbudowana infrastruktura zarządzana jest z wykorzystaniem oprogramowania Lighthouse.

W ofercie Opengear znajdują się dwie serie serwerów konsoli NetOps. Niewielkie urządzenia z rodziny OM1200 zostały zaprojektowane specjalnie z myślą o bezpiecznych wdrożeniach na brzegu sieci. Składa się na nią 8 modeli wyposażonych w od 4 do 8 portów szeregowych oraz od 4 do 8 portów Ethernet, 2 porty USB 2.0 do zarządzania konsolą urządzeń i 2 porty USB 3.0 do przechowywania danych. Zainstalowany jest także moduł dostępu komórkowego LTE-A Pro oraz 16 GB wewnętrznej pamięci flash do przechowywania plików konfiguracyjnych i oprogramowania.

Urządzenia z rodziny OM2200 przeznaczone są do wdrażania w centrach danych i lokalizacjach o rozbudowanej infrastrukturze sieciowej. Dostępne są konfiguracje z 16, 32 i 48 portami konsoli oraz opcjonalnym modułem komórkowym LTE-A Pro. Są wyposażone w 8 portów USB 2.0 do zarządzania konsolą urządzeń i 2 porty USB 3.0 do przechowywania danych. Mają też 64 GB wewnętrznej pamięci flash.

Latarnia dla sieci

Oprogramowanie Lighthouse uruchamiane jest na wdrożonych lokalnie serwerach konsoli, dzięki czemu zapewnia bezpieczny zdalny dostęp do wszystkich urządzeń sieciowych w infrastrukturze i umożliwia zarządzanie nimi – niezależnie od sposobu ich podłączenia lub sposobu interakcji użytkownika z systemem.

Lighthouse może uruchamiać kontenery Docker bezpośrednio na serwerach konsoli NetOps i zarządzać nimi w każdej zdalnej lokalizacji, co zapewnia dostęp do dodatkowych funkcji i ułatwia automatyzację operacji w sieci. Narzędzie to bardzo dobrze sprawdza się także w przedsiębiorstwach o rozproszonej strukturze, w których funkcjonuje zarówno w centrum danych, jak i oddziałach – w takiej sytuacji gwarantuje dostęp do infrastruktury sieciowej, niezależny od podstawowych metod za pośrednictwem sieci produkcyjnej.

Pełne bezpieczeństwo połączeń zapewnione jest dzięki uwierzytelnianiu z wykorzystaniem protokołów TACACS, Radius oraz LDAP. Istnieje też możliwość ścisłej kontroli uprawnień dla każdej operacji, od logowania po rejestrowanie zdarzeń. Oprogramowanie to dostępne jest w modelu subskrypcyjnym, dzięki czemu łatwo jest dodawać węzły i rozliczać się za nie. Lighthouse może być hostowany na wybranym hiperwizorze lokalnie albo na platformie Azure lub AWS.

Dla dużych przedsiębiorstw dostępna jest także wersja Enterprise Edition, zapewniająca funkcję load balancingu oraz redundancji połączeń w przypadku wystąpienia problemu z łącznością w jednej lub kilku lokalizacjach. Jest także wyposażona w mechanizm automatycznej konfiguracji urządzeń podłączanych do sieci w odległych lokalizacjach.

Urządzenia Opengear oraz oprogramowanie Lighthouse są dostępne w ofercie Stovaris, autoryzowanego dystrybutora tej marki w Polsce. Firma, wspólnie z producentem, zapewnia możliwość zorganizowania dostosowanej do potrzeb danego klienta prezentacji rozwiązań.

Kontakt dla partnerów: Przemysław Prochera, Business Development Manager, Stovaris, p.prochera@stovaris.pl

Artykuł Opengear: pierwsze na rynku serwery konsoli z DevOps do zdalnego zarządzania i automatyzacji pochodzi z serwisu CRN.

Według IDC produkcja i usługi profesjonalne to branże, które będą wydawać najwięcej na przetwarzanie brzegowe w ciągu najbliższych kilku lat. Z kolei wyjątkowo szybkiego wzrostu wydatków na ten cel spodziewać się można w handlu detalicznym.

– Przetwarzanie na krawędzi infrastruktury pojawi się najszybciej tam, gdzie natychmiast przyniesie nową wartość – twierdzi Wojciech Janusz, Senior System Engineer w Dell Technologies.

Generalnie, jak wynika z komentarzy dostawców i integratorów, przetwarzanie brzegowe jest i będzie funkcjonować w miejscach, gdzie kluczowe znaczenie ma szybkość przetwarzania danych w czasie rzeczywistym (np. analityka w monitoringu wideo).

Kolejnym obszarem, gdzie sprawdzają się rozwiązania brzegowe, jest konieczność gromadzenia informacji lokalnie, aby następnie przesyłać je dalej, do data center lub chmury, przy czym z różnych względów nie można ich transferować w całości (chociażby ze względów proceduralnych czy bezpieczeństwa). Są więc poddawane wstępnej obróbce na miejscu, a następnie przefiltrowane, skompresowane i dopiero wtedy przekazywane do głównego data center. Ma to miejsce między innymi w przypadku analizy informacji przemysłowych IoT czy telemetrii pojazdów i maszyn.

Liczy się pomysł

Zdaniem ekspertów największe zapotrzebowanie na rozwiązania brzegowe generuje przemysł, gdzie w ramach konkretnego projektu klient stosunkowo łatwo może dostrzec korzyści wynikające z wdrożenia, w tym związane ze wzrostem wydajności bądź spadkiem kosztów operacyjnych. Z drugiej strony, jak wynika między innymi z doświadczeń Sebastiana Zasiny ze Schneider Electric, zapytania o rozwiązania brzegowe spływają do dostawców z rozmaitych sektorów gospodarki. W zasadzie bowiem każda branża może być dobrym miejscem na wdrożenie edge computingu, jeśli tylko dział informatyczny czy integrator ma na to sensowny pomysł.

– Obserwujemy, że nowe technologie wykorzystywane są w praktycznych zastosowaniach, przykładowo w ramach 5G do monitorowania urządzeń w terenie oraz w projektach związanych ze zmianą modelu pracy w czasie pandemii, jak budowa lub odświeżanie rozwiązań VDI – potwierdza Maciej Toroszewski, Advisory & Professional Services Manager w HPE.

Rosnącego zapotrzebowania na edge computing można spodziewać się także w sektorze finansowym (do przetwarzania danych gromadzonych za pośrednictwem aplikacji, bankomatów i kiosków), w ochronie zdrowia (co pozwoli na szybki dostęp do krytycznych danych pacjentów) i – jak już wspomnieliśmy – w handlu detalicznym (poprawia doświadczenia klientów, zwiększa wydajność operacyjną i bezpieczeństwo). W tym ostatnim przypadku dobrym przykładem jest projekt dla jednej z firm, która otwierała punkty sprzedaży w galeriach handlowych. Niektóre z generowanych w nich danych wymagały szybkiego przetworzenia, tymczasem klient miał do dyspozycji tylko jedną centralną serwerownię i łącza internetowe, które nie zawsze spełniały jego wymagania. Jeden z integratorów stworzył więc na potrzeby klienta rozproszoną infrastrukturę w wielu lokalizacjach, która wymagała synchronizacji z centralnym ośrodkiem w celu raportowania czy backupu. Wystarczyło, że takie transfery ze skraju do chmury były wykonywane raz na dobę.

Przetwarzanie brzegowe zastosowano także u jednego z producentów gier. Jak stwierdził anonimowo jego przedstawiciel: „chmura to fajna rzecz, nie stanowi jednak odpowiedzi na specyficzne wymagania”. W tym przypadku developer postawił na przetwarzanie brzegowe, ponieważ korzystanie z chmury publicznej po analizie TCO okazało się nieopłacalne. „Postawiliśmy na infrastrukturę brzegową, bo biorąc pod uwagę duże wolumeny danych, jakie są przetwarzane dobowo przy produkcji gier klasy AAA oraz koszty transferów z chmury, oparcie infrastruktury wyłącznie o cloud nam się nie opłaca. Zresztą ewentualna migracja do chmury publicznej wymagałaby też zmiany procesów, co pociągnęłoby za sobą dodatkowe koszty”  – tak tłumaczy motywy firmy.

Internet rzeczy impulsem

Rozwój infrastruktury edge wiąże się z Internetem rzeczy. Infrastruktura brzegowa jest wręcz niezbędna do przetwarzania, analizy i zwiększenia bezpieczeństwa informacji spływających z czujników i urządzeń IoT. Rozproszone przetwarzanie zapewnia większe bezpieczeństwo w sytuacji, gdy stale rosnąca ilość takich urządzeń w sieci zwiększa ryzyko ataku.

– Często wykorzystywane przetwarzanie w chmurze jest scentralizowane, więc bardzo podatne na ataki DDoS i przestoje. Edge computing rozdziela przetwarzanie na konkretne urządzenia i lokalizacje. Może również filtrować poufne informacje, przesyłając tylko dane niewrażliwe do dalszego przetwarzania, aby zachować najwyższy poziom bezpieczeństwa – tłumaczy Przemysław Prochera, Business Development Manager w Stovarisie.

Niezależnie od celów biznesowych, klienci oczekują od brzegowej infrastruktury tego, do czego przyzwyczaili się korzystając z klasycznego data center albo usług chmurowych, czyli dużej wydajności, możliwości korzystania z szerokiego zakresu usług i aplikacji oraz ich łatwego wdrażania, a przy tym prostoty zarządzania, jak również wysokiego poziomu bezpieczeństwa. Tymczasem cały ten pakiet życzeń nie zawsze jest możliwy do spełnienia.

– Coraz więcej klientów oczekuje kompletnego i łatwego w implementacji rozwiązania brzegowego. Potrzeby te spełniają miniaturowe centra danych, w jednej szafie mieszczące serwery, pamięć masową, urządzenia sieciowe, w komplecie z UPS i chłodzeniem – mówi Krzysztof Krawczyk, IT Solutions Sales Manager Eastern Europe w Vertivie.

Klienci stawiają dostawcom i integratorom również coraz wyższe wymagania dotyczące mocy obliczeniowej, jaką należy dostarczyć do odległych lokalizacji. Takie oczekiwanie jest związane z coraz powszechniejszą analityką wideo w czasie rzeczywistym.

– By to osiągnąć potrzeba zaawansowanych kart akceleracji i stosunkowo dużo mocy obliczeniowej, ale umieszczonej w niewielkiej obudowie i jednocześnie z minimalnymi wymaganiami dotyczącymi warunków środowiskowych – zaznacza Wojciech Janusz.

Zdaniem specjalisty

Wojciech Janusz, Senior System Engineer, Dell Technologies  

Klienci przez lata przyzwyczaili się do jakości usług IT, bezpieczeństwa, łatwości zarządzania oraz szybkości komunikacji znanych z centralnych ośrodków przetwarzania. Teraz oczekują tego samego na krawędzi infrastruktury, nierzadko w miejscach, w których nie ma fizycznej serwerowni, odpowiedniego chłodzenia, a szerokopasmowe połączenie do sieci jest luksusem. Często wskazywaną potrzebą jest też łatwość implementacji nowych aplikacji, wprowadzanie zmian oraz zarządzanie informacjami, które stają się krytyczne ze względu na mocno ograniczone zasoby sprzętowe.

  

Krzysztof Krawczyk, IT Solutions Sales Manager Eastern Europe, Vertiv  

Wraz z upowszechnianiem się nowych technologii – inteligentnych sklepów, autonomicznych samochodów, sieci 5G, robotyzacji – wzrośnie zapotrzebowanie na sprzęt IT, które stanowi dla nich wsparcie. Przy czym serwery, pamięć masowa i urządzenia sieciowe muszą być blisko odbiorcy końcowego. W niektórych sektorach pandemia zahamowała ten trend, gdyż towary kupowano online, a ludzie unikali przemieszczania się, ale w niektórych z kolei przyspieszyła, bo powstało większe zapotrzebowanie na ruch sieciowy. Liczymy, że wkrótce nastąpi znaczące przyspieszenie popytu na rozwiązania brzegowe i nadrobimy zaległości z poprzednich kwartałów.

  

Sebastian Zasina, Data Center Solution Architect, Schneider Electric  

Widzimy tendencję do unifikacji rozwiązań. Klient decydując się na wdrażanie projektu edge computingu w wielu lokalizacjach, stara się przyjąć rozwiązanie, które będzie mogło być powtarzane w różnych miejscach. Upraszcza to późniejszy serwis i obsługę. Ze względu na to, że punkty przetwarzania brzegowego często są bezobsługowe, szczególny nacisk jest kładziony na zdalne monitorowanie infrastruktury i zarządzanie nią. Istotne jest zapewnienie odpowiednich warunków środowiskowych – serwery muszą być zabezpieczone przed pyłem, wilgocią i, generalnie, uszkodzeniem.

  

Przemysław Prochera, Business Development Manager, Stovaris  

Szybkość, poziom bezpieczeństwa, koszt i skalowalność to kluczowe czynniki związane z przetwarzaniem brzegowym, na które zwracają uwagę klienci. Edge computing zmniejsza ogólny ruch sieciowy danej firmy, co poprawia wydajność aplikacji i usług. Trend, jaki obecnie występuje na rynkach zachodnich, to dodawanie inteligentnych rozwiązań na krawędzi, na przykład z funkcją smart out-of-band. Zapewnia ona alternatywną ścieżkę do urządzeń w odległych lokalizacjach, nawet gdy sieć podstawowa ulegnie awarii. Dzięki temu mamy gwarancję stałego dostępu do infrastruktury brzegowej w celu zapewnienia ciągłości biznesowej.

  

Nie brak wyzwań i problemów

Wyzwań i problemów, z jakimi muszą sobie radzić integratorzy w projektach edge computingu, jest więcej. Wynikają one z wymagań dotyczących przetwarzania brzegowego. Jednym z podstawowych jest przeniesienie doświadczenia klienta z głównego miejsca przetwarzania, czyli centrum danych lub chmury, do miniaturowego lokalnego ośrodka.

– Bezpieczeństwo cyfrowe i fizyczne, wydajność, wymogi środowiskowe, czasy odpowiedzi… to wszystko mocno odbiega od tego, do czego przyzwyczaiła nas chmura czy lokalne data center – przyznaje Wojciech Janusz.

Problemem jest choćby infrastruktura sieciowa odbiegająca od potrzeb nowoczesnych aplikacji, które wymagają przesyłania dużej ilości danych. Sytuację tę poprawią sieci nowej generacji, takie jak 5G, ale nie rozwiąże to w pełni problemu, szczególnie w bardzo odległych lokalizacjach. Swoją drogą, korporacyjne sieci 5G to zresztą kolejny czynnik rozwoju rynku – będą wymagały dużej mocy obliczeniowej, a przetwarzanie brzegowe ułatwi im poradzenie sobie z obciążeniem.

Kolejnym częstym problemem jest brak odpowiednich pomieszczeń dla infrastruktury brzegowej.

– W mojej ocenie to największe wyzwanie w projektach. Nikt nie przewidywał potrzeby takiej gęstości upakowania węzłów obliczeniowych. W rezultacie mamy do dyspozycji małe i niedostosowane pomieszczenia. Integratorzy nie są w stanie w prosty sposób dostosować je do potrzeb małej serwerowni– zauważa Krzysztof Krawczyk.

Tutaj rozwiązaniem problemu mogą być mikroserwerownie, mieszczące w sobie rack serwery, storage, chłodzenie i inne niezbędne komponenty w każdym, także miniaturowym centrum danych.

     Dla integratorów projekty brzegowe są atrakcyjne ze względu na liczbę lokalizacji, których będzie przybywać. Chociaż u jednego klienta wdrażane są czasem tylko pojedyncze urządzenia, to taką małą infrastrukturę można implementować w dziesiątkach i setkach miejsc. Obszarem, w którym integratorzy mogą wesprzeć swoimi kompetencjami klientów w projektach edge’owych, jest choćby zasilanie.

– W warstwie infrastruktury fizycznej problemem czasem może być zorganizowanie odpowiedniego zasilania. Klient woli takie rzeczy zostawić inwencji i doświadczeniu integratora – twierdzi Sebastian Zasina.

Integrator może świadczyć jednocześnie serwis zasobów IT i infrastruktury fizycznej. Dla klienta zaletą jest to, że firma projektowa jest w takim układzie jednym punktem kontaktowym w sprawie zapewniania ciągłości działania infrastruktury.

– Bezpieczeństwo jest i będzie kluczowe w rozproszonych konfiguracjach. Dlatego ważne jest, aby rozwiązania brzegowe stawiały na bezpieczeństwo danych – podsumowuje Maciej Toroszewski.

Zdaniem integratora

Artykuł Projekty zawisną na krawędzi pochodzi z serwisu CRN.

Brak dostępu do zapewnianego przez sprzęt sieciowy panelu zarządzania może być spowodowany kilkoma czynnikami, w tym awarią innych urządzeń, ich błędną konfiguracją bądź cyberatakiem. Gdy prace serwisowe trzeba przeprowadzić w trybie zdalnym, przeszkodą może być też brak łączności internetowej. Dlatego administratorzy powinni zapewnić sobie niezależną ścieżkę dostępu do urządzeń sieciowych (infrastruktura typu out-of-band), co ułatwi im szybkie przywrócenie funkcjonowania sieci do stanu, w którym będą mogli z niej korzystać użytkownicy.

Urządzenia działające w trybie out-of-band ułatwiają sprawowanie kontroli nad sprzętem IT w dowolnym momencie, bez względu na kształt infrastruktury lokalnej sieci i sposób jej połączenia z internetem. W tym przypadku wykorzystywane są porty serwisowe (szeregowe, USB lub Ethernet) w sprzęcie sieciowym, dzięki którym administratorzy mogą zalogować się do konsoli urządzenia, niezależnie od stanu pracy sieci. Natomiast gdy utracona zostanie łączność z internetem, możliwe jest przejście na alternatywną metodę łączności, chociażby modem komórkowy/PSTN.

Takie podejście do zarządzania gwarantuje, że dostęp do warstwy umożliwiającej dokonanie zmian konfiguracyjnych w urządzeniach sieciowych jest mocno ograniczony – mogą skorzystać z niego wyłącznie uprawnieni administratorzy, co eliminuje ryzyko ataku hakerskiego na sprzęt sieciowy. Dlatego rekomendowane jest, aby taka metoda zarządzania była zapewniona nie tylko na okoliczność ewentualnej awarii. Ważne jest, żeby wszystkie czynności administracyjne i rekonfiguracyjne były prowadzone wyłącznie poprzez odrębny kanał niż ten, którym przesyłane są dane.

Dostęp bez kompromisów

Liderem rynku rozwiązań umożliwiają-cych zarządzanie typu out-of-band jest Opengear. Są one szczególnie zalecane firmom świadczącym usługi zdalnego zarządzania infrastrukturą swoich klientów. Niektóre modele wyposażone są także w modem komórkowy oraz funkcję Failover to Cellular (F2C), która w przypadku awarii gwarantuje pracownikom firmy możliwość korzystania z tego typu łączności w czasie, gdy administratorzy usuwają usterkę.

Na uwagę w portfolio firmy Opengear zasługuje między innymi rozwiązanie IM7200 Infrastructure Manager, umożliwiające podłączenie z wykorzystaniem kabli miedzianych lub światłowodu (w zależności od modelu) od 4 do 48 portów konsoli znajdujących się w serwerowni urządzeń. Ich identyfikacja w lokalnej sieci i weryfikacja uprawnień odbywa się przez protokół LLDP (Link Layer Discovery Protocol). W przypadku awarii głównego łącza internetowego, administrator może uzyskać dostęp za pomocą alternatywnego połączenia dzięki wbudowanemu modemowi PSTN i komórkowemu (4G).

Natomiast do instalacji w oddziałach firm czy instytucji przeznaczone jest urządzenie Resilience Gateway ACM7000-L. To miniaturowa bramka zapewniająca dostęp przez port konsoli (szeregowy, USB i Ethernet) do 4 lub 8 urządzeń z wykorzystaniem komórkowej transmisji danych. Dzięki niej można zdalnie zmienić ustawienia konfiguracyjne routerów brzegowych, firewalli, UPS-ów czy listew zasilających.

Wyróżnikiem rozwiązań Opengear jest funkcja Smart OOB monitorująca stan pracy sprzętu sieciowego i rejestrująca parametry, które go dotyczą. Gwarantuje to proaktywne wykrywanie błędów i powiadamianie o nich administratorów za pomocą SMS-a lub e-maila, jeszcze zanim nastąpi trudna do wyeliminowania awaria.

Urządzenia Opengear są dostępne w ofercie Stovaris, autoryzowanego dystrybutora tej marki w Polsce. Firma, wspólnie z producentem, zapewnia możliwość zorganizowania dostosowanej do potrzeb danego klienta prezentacji rozwiązań.

Dodatkowe informacje: Przemysław Prochera, Business Development Manager, Stovaris, p.prochera@stovaris.pl

Artykuł Bezpieczna sieć z dostępem z zewnątrz pochodzi z serwisu CRN.

Alternatywną metodą jest zarządzanie typu out-of-band, które umożliwia dostęp do sprzętu IT w dowolnym momencie, bez względu na kształt infrastruktury lokalnej sieci i sposób jej połączenia z internetem. W tym przypadku wykorzystywane są porty szeregowe w urządzeniach sieciowych, dzięki którym administratorzy mogą uzyskać dostęp do konsoli urządzenia niezależnie od stanu pracy sieci. W przypadku niektórych zaawansowanych operacji serwisowych, w tym aktualizacji firmware’u, jest to wręcz jedyny sposób na uzyskanie dostępu. Natomiast jeśli urządzenie w ogóle przestanie reagować, administrator powinien zapewnić sobie możliwość zrobienia twardego resetu za pomocą odłączenia zasilania.

W przypadku administracji zdalnej także istnieje możliwość podjęcia działań serwisowych w modelu out-of-band. W niektóre urządzenia wbudowany jest modem komórkowy lub możliwe jest jego podłączenie, a także skorzystanie z profesjonalnych narzędzi, które zapewniają pełny zdalny dostęp do wielu kluczowych komponentów infrastruktury. Tego typu rozwiązanie świetnie sprawdza się nie tylko w przypadku nagłej awarii, ale także podczas codziennej pracy.

Wirtualny administrator sprzętu

Serię urządzeń, które zapewniają zarządzanie infrastrukturą sieciową w modelu out-of-band, oferuje firma Opengear. Mogą być podłączane do portu konsoli urządzenia przez port szeregowy, USB lub LAN. Gdy utracony zostanie dostęp do internetu, przechodzą na alternatywną metodę łączności (4G LTE, 3G, modem PSTN, Ethernet lub światłowód). Dzięki temu administratorzy sieci nadal mają dostęp do sprzętu. W urządzeniach z modemem komórkowym dostępna jest również funkcja Failover to Cellular (F2C), która w przypadku awarii gwarantuje użytkownikowi możliwość korzystania z tego typu łączności w czasie, gdy administratorzy usuwają usterkę.

Wyróżnikiem rozwiązań Opengear jest funkcja SmartOOB zapewniająca monitorowanie stanu pracy urządzeń sieciowych i rejestrowanie parametrów, które ich dotyczą. Umożliwia to proaktywne wykrywanie błędów i powiadamianie o nich administratorów za pomocą SMS-a
lub e-maila, zanim nastąpi trudna do wyeliminowania awaria. Sprzęt tego producenta bardzo dobrze współpracuje też z urządzeniami UPS i PDU wszystkich głównych marek. Dzięki temu konsolę out-of-band można skonfigurować tak, by automatycznie wyłączała kluczowe urządzenia, jeśli zarejestruje zbyt wysoką temperaturę szafy rack lub jeśli nastąpi awaria zasilania UPS i poziom naładowania baterii spadnie poniżej określonej wartości.

W niektórych przypadkach przywrócenie do pracy środowiska IT lub uruchomienie procedur awaryjnych może być przeprowadzane także w automatyczny sposób, dzięki przygotowanym przez producenta specjalnym skryptom obejmującym kwestie związane z zasilaniem, temperaturą, wilgotnością, obecnością dymu, wibracjami sprzętu itp.

Urządzenia Opengear są dostępne w ofercie Alstor SDS, autoryzowanego dystrybutora tej marki w Polsce.

Artykuł Sieć dostępna bez względu na okoliczności pochodzi z serwisu CRN.