– Jeśli dziś jesteśmy w stanie przechowywać około 30 procent wytwarzanych przez nas informacji, to w ciągu 10 lub 12 lat będzie to już tylko 3 procent – ostrzega Karin Strauss, Senior Principal Research Manager w Microsoft Research.

Nie bez przyczyny w ostatnim czasie naukowcy podnoszą temat zapisywania danych nie na dyskach, lecz… na DNA. Informacje na kodzie DNA są zapisywane za pomocą czterech różnych aminokwasów. DNA można wykorzystać do zamiany zer i jedynek na cztery zasady azotowe, co pozwala przechowywać duże ilości złożonych informacji. Science fiction? Niekoniecznie. Prace nad tym rozwiązaniem ruszyły na dobre i włączyli się do nich tacy giganci jak Dell, IBM, Microsoft czy Western Digital.

Do gry wchodzą również startupy, w tym francuski Biomemory Labs. Francuzi twierdzą, że opracowany przez nich nośnik przechowuje dane z milion razy większą gęstością niż dyski SSD lub taśmy magnetyczne.

– W ludzkim genomie znajduje się 6,4 miliarda par nukleotydów na komórkę, co odpowiada 700 MB na komórkę. Natomiast  wszystkie światowe dane cyfrowe wytworzone w 2020 r., czyli 45 ZB, mogą być przechowywane w jednym gramie DNA – tłumaczy Pierre Crozet, CTO i współzałożyciel Biomemory Labs.

Specyficzne dyski opracowane przez francuski startup w przyszłości mogą stanowić ciekawą alternatywę dla tradycyjnych nośników. Ich największe walory to miniaturowe rozmiary, długa żywotność liczona w tysiącach lat oraz energooszczędność. Dyski DNA pozostają stabilne w temperaturze pokojowej, w przeciwieństwie do nośników pracujących w centrach danych, które muszą być utrzymywane w niskiej temperaturze — skutkuje to znacznie zmniejszonym wpływem na środowisko.

Obecnie badane obszary działalności obejmują zdrowie i badania naukowe, rynki przemysłowe, takie jak IoT i technologia maszyn, a także analiza danych finansowych. Podstawowym celem startupu jest sprawienie, aby przechowywanie danych DNA stało się realną opcją dla firm.

– Nie zastąpimy naszym nośnikiem z dnia na dzień popularnych nośników USB podłączanych do laptopa. Nie stanie się to też w roku 2030. Trzeba patrzeć na to realnie. W pierwszym rzędzie chcemy rozwiązać problemy, z jakimi borykają się duże centra danych – wyjaśnia Pierre Crozet.

Jak na razie nośnik DNA nie jest rozwiązaniem idealnym. Jednym z największych mankamentów są niskie prędkości zapisu oraz odczytu. Zaporowa jest też cena – około 1000 dol. za megabajt danych.

– Nie przejmujemy się tym zbytnio, ponieważ zdajemy sobie sprawę z tego, że jesteśmy dopiero na początku drogi – dodaje Pierre Crozet.

Chmura z Estonii

O ile produkt Biomemory Labs jest bardzo złożony, o tyle estoński startup Storadera stawia na prostotę. Licząca 1,3 mln mieszkańców Estonia stanowi wzór dla wielu większych państw, jeśli chodzi o cyfryzację usług publicznych. W Estonii jest też najwięcej startupów w Europie w przeliczeniu na mieszkańca. Jednym z przedstawicieli młodych estońskich firm jest Storadera. Ten startup działa na dość grząskim gruncie, jakim są usługi cloud storage.

– Zbudowaliśmy naszą ofertę w taki sposób, aby zaoferować lepsze ceny oraz bardziej przejrzyste zasady pobierania opłat niż nasi najwięksi konkurenci, czyli AWS, Google oraz Microsoft. To jedna z naszych największych przewag – tłumaczy Margus Danil, Business Development Manager w Storadera. 

Zdaniem estońskiego startupu potencjalni klienci nie decydują się na migrację do chmury publicznej z trzech powodów: złożonych i nieprzewidywalnych cenników, wysokich kosztów oraz technicznych zawiłości związanych z korzystaniem z usług. Nieco mniej obyci z nowymi technologiami użytkownicy często wpadają w pułapki zastawiane przez usługodawców. Najczęściej są to różnego rodzaju ukryte opłaty, zapisywane w cennikach drobnym druczkiem. Innym problemem jest to, że europejski rynek jest zdominowany przez trzech amerykańskich dostawców.

Storadera planuje dotrzeć w pierwszym rzędzie do firm, które nie korzystały jeszcze z usług chmurowych. Choć oferta skierowana jest do klientów B2B, mogą z niej również korzystać konsumenci. Startup wychodzi z założenia, że najprostsza wycena ma być zrozumiała również dla profesjonalistów spoza branży IT. Cena za 1 TB przechowywanych danych wynosi 6 dol. i jest obliczana jak miesięczna średnia. Usługobiorca nie płaci za pobieranie danych z chmury, co jest powszechnie stosowaną praktyką przez największych dostawców.

Estończycy bazują na autorskim oprogramowaniu do przechowywania i obsługi danych. Firma nie używa żadnych produktów komercyjnych ani open source. Natomiast w skład wyposażenia sprzętowego wchodzi platforma WD Data102 4U JBOD, jak też serwery 1U Della oraz przełączniki Mellanox 25Gb. Storadera posiada centrum danych w Tallinie o powierzchni 14,5 tysiąca m² i mocy 31,5 MW, które działa od ubiegłego roku. W ciągu najbliższych sześciu miesięcy startup planuje otworzyć nowe serwerownie w Wielkiej Brytanii oraz Holandii, a w późniejszym terminie również w USA oraz jednym z krajów regionu APAC.

– Jesteśmy zainteresowani zarówno pozyskaniem klientów z Polski, jak i podjęciem współpracy partnerskiej z integratorami czy dostawcami usług. Nasze kraje łączą dobre relacje, a także położenie geograficzne. Polska jest też perspektywicznym krajem ze względu na stosunkowo niski poziom adaptacji usług chmurowych, aczkolwiek jestem przekonany, że będzie on rósł w coraz szybszym tempie – mówi Margus Danil.

Artykuł Pamięci masowe: Europa budzi się z letargu? pochodzi z serwisu CRN.

– Najprościej wyjaśnić, czym jest HPE GreenLake Platform, następującym stwierdzeniem: tym czym Azure jest dla Microsoftu, bądź Amazon Web Services dla Amazona. Największą różnicą między wymienionymi ofertami jest to, że w przypadku HPE GLP sprzęt wraz z danymi fizycznie pozostaje u klienta, natomiast zarządzanie odbywa się poprzez platformę wystawioną w chmurze publicznej HPE – wyjaśnia Marcin Tymieniecki, HPE Business Developement Manager w Also.

HPE GreenLake zapewnia kontrolę, widoczność, jak również szybki oraz łatwy dostęp do kilkudziesięciu usług chmurowych. Zaletą jest jedna platforma służąca do zarządzania, ułatwiająca automatyzację oraz wdrażanie hybrydowej strategii w przedsiębiorstwie. Z platformy HPE GreenLake korzysta obecnie ponad 1600 klientów korporacyjnych.

Antonio Neri, CEO HPE, zapowiedział w 2019 r., że do końca roku 2022 wszystkie produkty firmy będą dostępne w modelu as-a-service. Szef HPE podczas jednego ze swoich wystąpień obiecał również, że nigdy nie obciąży klientów kosztami za wyjście z chmury, tak jak robią to dostawcy z „wielkiej trójki”. Trzeba przyznać, że Antonio Neri dotrzymuje słowa i systematycznie poszerza portfolio HPE GreenLake. Podczas Discover 2022 ogłosił rozszerzenie platformy o osiem nowych usług chmurowych umożliwiających modernizację wszystkich aplikacji i danych, od brzegu sieci po chmurę. Wśród nowinek znalazły się między innymi: HPE GreenLake for Block Storage oraz HPE GreenLake for Backup & Disaster Recovery Service.

Block Storage wypełnia lukę na rynku

Świat nowych technologii w ostatnich latach mocno przyspieszył, co nie pozostaje bez wpływu na postawy klientów. W obecnych czasach mają oni coraz mniej czasu na wgłębianie się w detale dotyczące osiągów technicznych i wydajnościowych serwerów czy macierzy dyskowych.

– Większość organizacji szuka czegoś w rodzaju przycisku pozwalającego na łatwy zakup rozwiązania IT, a potem jego bezproblemowe używanie. Te warunki spełnia HPE Green Lake for Block Storage – zauważa Marcin Tymieniecki.

Najlepiej, jeśli dostawca dostarczy odpowiednią technologię do konkretnych potrzeb biznesowych. Przykładowo, może to być zapewnienie infrastruktury IT dla aplikacji kluczowej dla istnienia przedsiębiorstwa, dostarczającej wydajność na poziomie 1 miliona IOPS i gwarantowane czasy dostępu do danych. Co istotne, w przypadku usług chmurowych spełnienia tego typu oczekiwań nie jest łatwe.

– Jeśli przyjrzymy się ofercie usług chmurowych w zakresie przetwarzania i przechowywania danych, znajdziemy mnóstwo ofert cloud storage czy backupu i DR. Natomiast zdecydowanie trudniej znaleźć ciekawe oferty w zakresie blokowej pamięci masowej i dopiero nowa oferta HPE wprowadza ożywczy powiew w tym segmencie rynku – tłumaczy Marcin Tymieniecki.

Wprawdzie przedsiębiorstwa, które potrzebują usług blokowej pamięci masowej w chmurze znajdą oferty kilku innych dostawców, w tym pochodzących z tzw. wielkiej trójki, aczkolwiek są to rozwiązania o ograniczonych możliwościach. Dla większości małych i średnich firm barierą nie do przejścia jest cena tego typu usług. Wynika to z faktu, że usługodawcy adresują je do klientów korporacyjnych. Kolejnym minusem jest dostęp do danych. Wspomniani dostawcy gwarantują co najwyżej 99,99 proc., podczas gdy zastosowania o znaczeniu krytycznym wymagają dostępności na poziomie 99,9999, a nawet 100 proc.

Kolejna sporna kwestia to brak elastyczności wynikającej z samoobsługowości systemów. O ile pamięć masowa dostarczana jako usługa zapewnia konsumpcję zgodną z modelem opłat za wykorzystanie, klienci nadal muszą radzić sobie z tradycyjnym zarządzaniem pamięcią masową, co wymaga wiedzy w tym zakresie już od samego początku korzystania z takiego systemu i która wykracza poza samą jego obsługę.

Artykuł HPE GreenLake: pamięci masowe do usług pochodzi z serwisu CRN.

Marketingowe slogany zachęcające do zrezygnowania z taśm lub nawet napędów HDD na rzecz dysków półprzewodnikowych, bądź przenoszenia wszystkich zasobów cyfrowych z własnej serwerowni do chmury publicznej, jak na razie działają na nielicznych. Większość szefów IT podejmuje decyzje bez emocji, co oddają statystki sprzedaży sprzętu oraz nośników. Jeśli już firmy decydują się na wdrożenie nowinek technicznych bądź migracji do chmury, najczęściej wybierają model hybrydowy.

Jak wynika z raportu IDC w pierwszym kwartale br. globalny rynek systemów pamięci masowych dla klientów korporacyjnych wzrósł o 2 proc. rok do roku. Jednak popyt w poszczególnych częściach świata nie był równomierny. Zakłócenia w łańcuchach dostaw, inwazja Rosji na Ukrainę oraz inflacja należały do czynników hamujących wzrost rynku.

Analitycy dostrzegają też jednak pozytywne symptomy, które powinny ożywić w najbliższych miesiącach sprzedaż pamięci masowych. Na pierwszym miejscu wymieniają znaczny wzrost zapotrzebowania na powierzchnią dyskową, a następnie transformację cyfrową oraz potrzebę usprawnienia prowadzonych przez firmy analiz biznesowych, jak też zwiększenie produktywności pracowników i poprawę jakości obsługi klienta. Z kolei największe obawy budzą ograniczona podaż oraz inflacja.

Niestety, przedłużająca się wojna w Ukrainie wpływa na sprzedaż sprzętu w sposób bezpośredni oraz pośredni. W tym pierwszym przypadku ciągnie w dół przychody osiągane przez producentów w Europie Środkowo-Wschodniej. Konflikt wywindował przy tym ceny energii i koszty transportu, co odbiło się na branży IT.

Co jednak ważne, analitycy IDC postrzegają rynek systemów pamięci masowych jako dość odporny na negatywne czynniki. Jako jeden z głównych powodów takiego stanu rzeczy wymieniają cyfrową transformację bazującą na danych. Koniunkturę na macierze dyskowe napędzają też przyrost ilości cyfrowych zasobów, zwiększone wymagania w zakresie ochrony informacji, a także obsługi krytycznych zadań obliczeniowych. Według prognoz IDC globalny rynek zewnętrznych systemów pamięci masowych będzie rósł w latach 2021–2026 w średnim tempie 4,4 proc. rocznie. Przy czym największa dynamika wzrostu przypadnie na lata 2022 (5 proc.) oraz 2023 (4,8 proc.).

SAN wciąż na fali

Rodzimi przedsiębiorcy od lat inwestują w macierze podłączane do sieci SAN. Wprawdzie w ostatnich latach pojawiły się alternatywy w postaci infrastruktury hiperkonwergentnej, systemów klasy Software Defined Storage (SDS) czy usług chmurowych, jak chociażby Amazon Elastic Block Store, ale też wiele firm nadal preferuje klasyczne rozwiązania.

Macierze SAN są cenione za wydajność, skalowalność oraz stosunkowo dużą odporność na awarie. Sprzęt ten zazwyczaj służy do hostingu baz danych, ale zdaje również egzamin w przedsiębiorstwach korzystających z wirtualnych serwerów bądź desktopów (VDI). Znaczne ożywienie w tym segmencie rynku przyniosło pojawienie się macierzy z wyłącznie półprzewodnikowymi dyskami (all-flash). Niegdyś, ze względu na wysoki koszt jednostki pojemności, były one zarezerwowane głównie dla instytucji finansowych bądź wielkich korporacji, ale wraz ze spadkiem cen nośników SSD, a także zmianami w architekturze macierzy dyskowych, sytuacja uległa zasadniczej zmianie.

– U nas udział systemów all-flash w całościowej sprzedaży macierzy dyskowych wynosi około 70 proc. Po tego typu rozwiązania sięgają przede wszystkim klienci korzystający z wirtualizacji. Natomiast urządzenia z dyskami NL-SAS wybierane są do celów archiwizacji, składowania danych z monitoringu czy backupu. W przypadku macierzy zapewniających podstawową funkcjonalność i stosunkowo niewielkie pojemności, różnice w cenach pomiędzy modelami z modułami all-flash a wersją z dyskami SAS nie są zbyt duże – mówi Tomasz Spyra, CEO Rafcomu.

Obecnie wszyscy liczący się producenci oferują macierze z nośnikami NVMe, które prawdopodobnie zaczną wypierać modele wyposażone w SSD z interfejsem SAS. Systemy uzbrojone w nowoczesne dyski gwarantują opóźnienia poniżej 100 mikrosekund i przepustowość liczoną w dziesiątkach gigabajtów, a jednocześnie realizują miliony operacji wejścia-wyjścia na sekundę (IOPS).Oprócz wyraźnego zwrotu w stronę NVMe, popularyzują się usługi zarządzania sprzętem za pośrednictwem chmury.

– Producenci sprzętu aktywnie rozwijają taki model. To zmiana, która czeka nas w niedalekiej przyszłości. Oczywiście u niektórych klientów budzi to obawy o poufność informacji. Jednak należy podkreślić, że w ramach takiej usługi zbierane są tylko dane telemetryczne, a nie te przechowywane na urządzeniach – podkreśla Grzegorz Korus, inżynier wsparcia technicznego w polskim oddziale Exclusive Networks.

Wiele wskazuje na to, że nadchodzące lata mogą być trudne dla rozwiązań klasy high-end, co wynika ze zmian, jakie miały miejsce w ofercie sprzętu klasy midrange. Macierze ze średniej półki umożliwiają chociażby rozbudowę typu scale-out (równoległy wzrost pojemności i wydajności) oraz obsługę rozproszonych klastrów. Producenci dążą do unifikacji produktów, o czym świadczy wprowadzanie wspólnych systemów operacyjnych dla całych linii produktowych, co powinno sprzyjać sprzedaży tego typu sprzętu.

Artykuł Pamięciom masowym kryzys niestraszny? pochodzi z serwisu CRN.

– Na rynku pamięci masowych mamy do czynienia z zaszłościami historycznymi. EMC zbudowało swój wielki biznes na macierzach obsługujących bloki, NetApp posiada silną pozycją w segmencie systemów do przetwarzania obsługi plików. Do tej dwójki dołączyli kolejni producenci. W rezultacie firmy mają problemy z zarządzeniem urządzeniami pochodzącymi od różnych vendorów. My jesteśmy agnostyczni względem sprzętu – tłumaczy Dave Zabrowski, CEO DataCore Software.

Sztandarowy produkt SANsymphony umożliwia centralną automatyzację i zarządzanie danymi zróżnicowanym środowisku pamięci masowej (dowolne SAN, DAS, HCI lub JBOD). DataCore Software oferuje też rozwiązanie SDS przeznaczone wyłącznie do integracji systemów NAS. Ogółem użytkownicy rozwiązań tej amerykańskiej firmy zarządzają 276 petabajtów danych 

Dave Zabrowski zwraca uwagę na fakt, iż w ostatnim czasie wśród organizacji bardzo szybko rośnie zainteresowanie obiektową pamięcią masową. W przyszłym roku globalne przychody ze sprzedaży tej klasy rozwiązań osiągną około 20 mld dolarów – o 8 mld dolarów niż w 2019 roku. Warto w tym miejscu przypomnieć, że na początku ubiegłego roku DataCore Software przejęło Caringo – firmę specjalizującą się w opracowywaniu oprogramowania od obsługi pamięci obiektowej, co pozwala zastosować SDS nie tylko dla bloków, plików, ale również obiektów. 

– Wprowadzenie do oferty rozwiązania bazującego na technologii Caringo nie spowodowało odpływu klientów zainteresowanych integracja macierzy blokowych.  Nie zauważamy czegoś takiego jak kanibalizacji produktów – wyjaśnia Dave Zabrowski.

Innym ważnym trendem jest przetwarzanie danych na brzegu sieci. Według prognoz Gartnera  do 2025 roku więcej niż połowa zasobów cyfrowych będzie wytwarzanych  przez korporacje poza centrum danych i chmurą.  W  Paryżu miała miejsce premiera nowego rozwiązania SymplyPerifery, opracowanego przez DataCore Software wspólnie z firmą Symply.   Korzystając z tego urządzenia, firmy medialne mogą sprawnie archiwizować dane z macierzy NAS i SAN i w razie potrzeby mieć do nich bardzo szybki dostęp. Jednym z przykładów zastosowań jest proces nagrywania filmów, gdzie objętość danych jest zbyt duża i nie nadaje się do migracji do chmury publicznej.. Firma  liczy na to, że produkt znajdzie też zastosowanie w sektorze opieki zdrowia, gdzie funkcjonuje mnóstwo urządzeń brzegowych.

Dyski mechaniczne i taśmy nadal w grze 

PoINT Software & Systems, niemiecka firma specjalizująca się w rozwoju oprogramowania do archiwizacji danych, działa od 1985 roku. Być może starsi czytelnicy kojarzą ją z systemem Jukebox Manager, który ujrzał światło dzienne w 1997 roku. Było to oprogramowanie służące to zarządzania nośnikami optycznymi: DVD, CD, BD, MO/WORM. Wraz z upływem czasu firma rozbudowywała swoje portfolio, wprowadzając rozwiązania przystosowane do obsługi nie tylko nośników optycznych. Takim przykładem jest chociażby PoINT Storage Manager pozwalający zarządzać danymi z serwerów NAS i bibliotek taśmowych. 

– Czasami firmy uważają, że stosowanie kilku warstw pamięci masowych nie ma sensu, bo można korzystać wyłącznie z nośników SSD. Jednak przy dużej ilości danych, pojawia się problem kosztów. Dlatego dyski mechaniczne oraz taśmy cały czas znajdują zastosowanie w procesie przechowywania danych. – tłumaczy Thomas Thalmann, dyrektor zarządzający PoINT Software & Systems

Według szacunków niemieckiej firmy w przedsiębiorstwach zdecydowanie przeważają dane niestrukturyzowane stanowiące 80 proc. spośród wszystkich zasobów cyfrowych. Co ciekawe, jedynie 10 proc. to tzw. dane gorące, a 70 proc. nieaktywne. PoINT Software & Systems koncentruje się na rozwiązaniach adresowanych dla klientów poszukujących produktów do archiwizacji. Jej najnowszym dzieckiem jest jest PoINT Archival Gateway — Unified Object Storage, definiowana programowo obiektowa pamięć masowa S3, która łączy dyski twarde i taśmy w jednej przestrzeni nazw. Z punktu widzenia użytkownika nie ma znaczenia, gdzie znajdują się dane, bowiem ma do nich dostęp do pojedynczego panelu. Istnieje możliwość stosowania różnych konfiguracji – np. tylko taśmy lub dyski, a także dodania w dowolnym momencie innej klasy pamięci.  W porównaniu z obiektową pamięcią masową opartą na taśmach, dodanie klasy pamięci masowej na dysku mechanicznym pozwala na dodatkowe zastosowania, gdzie wymagane są małe opóźnienia np. HPC czy aplikacje do backupu.

Belgowie zarządzają petabjtami danych 

Nodeum to belgijski startup założony w 2016 roku. Firma, podobnie jak jej niemiecki konkurent, oferuje oprogramowanie do zarządzania zasobami cyfrowymi umieszczonymi na różnych nośnikach. System umożliwia użytkownikom archiwizowanie, ochronę i migrację danych w dowolnym serwerze NAS, chmurze publicznej bądź bibliotece taśmowej. Użytkownik zarządza zasobami  za pomocą pojedynczego panelu sterowania i może płynnie regulować przepływ danych pomiędzy środowiskiem lokalnym a  chmurą publiczną, a także chmurami różnym usługodawców.   Nodeum jest dostępny jako oprogramowanie lub może być dostarczony na certyfikowanym sprzęcie serwerowym.

– Spędziłem w branży IT niemal dwadzieścia lat, zanim zdecydowałem się na rozpoczęcie własnego biznesu. Skłoniła mnie to tego sytuacja na rynku, chcemy przekształcić tradycyjny ekosystem pamięci masowej i wprowadzić ujednolicone zarządzanie dla systemów hybrydowych pracujących w środowisku lokalnym i chmurze – tłumaczy  Valery Guilleaume, dyrektor generalny Nodeum, 

Belgijska firma opracowała system zaprojektowany specjalnie dla branż, gdzie wykorzystuje się duże ilości danych liczone w petabajtach.  Generowanie treści cyfrowych rozwija się w zawrotnym tempie, co szczególnie widać w genetyce i naukach przyrodniczych, medycynie, a także nadzorze wideo, branży mediów i rozrywki  czy dziedzinach związanych z ochroną środowiska naturalnego.  Nodeum łączy bliska współpraca z Quantum oraz DataCore Software, pomagając wymienionym producentom w procesach archiwizacji, ochrony i migracji danych. Na liście największych klientów startupu znajdują się Uniwerystet Medyczny Graz, Uniwersytet w Rostocku czy RTL Belgia.

Artykuł Walka z chaosem w serwerowniach pochodzi z serwisu CRN.

I choć, mówiąc metaforycznie, pogoda dla startupów wyraźnie się pogarsza, to obie te firmy otrzymały w ostatnich miesiącach poważny zastrzyk finansowy. W przypadku HYCU było to 53 miliony dolarów, a w gronie inwestorów znaleźli się: Bain Capital, Acrew Capital, Atlassian Ventures i Cisco Capital. Natomiast Lightbits Labs pozyskało 42 miliony dolarów kapitału od Atreides Management, Celesta, Cisco Investments, Dell Technologies Capital oraz Micron Technology.

HYCU: od wąskiej specjalizacji do multi-cloudu

HYCU zadebiutowało na rynku w 2018 roku, a jego dwaj założyciele – Goran Garevski i Simon Taylor – mieli dość nietypowy pomysł na rozpoczęcie biznesu. Otóż doszli do wniosku, że zaczną opracowywać specjalistyczne oprogramowanie do backupu danych przetwarzanych przez systemy hiperkonwergentne Nutanix. Choć rozwiązania HCI znajdowały się wówczas na fali wznoszącej, a Nutanix rozdawał karty w tym segmencie rynku, to mimo wszystko jego grupa docelowa była dość ograniczona.

Niewykluczone, że założyciele HYCU wzorowali się na twórcach Veeam, którzy zaczęli swoją przygodę z biznesem dostarczając narzędzia do backupu maszyn wirtualnych VMware’a. Czy HYCU osiągnie podobny sukces? Na razie za wcześnie na odpowiedź twierdzącą, aczkolwiek startup z Bostonu znajduje się na dobrej drodze do tego celu. W ciągu minionych czterech lat firma rozszerzyła swoje portfolio oprogramowania do backupu dla chmur Google Cloud, AWS oraz Microsoft Azure. Wpisuje się przy tym w najnowszy trend oferując backup w środowisku multi-cloud.

Początkowo HYCU wyszło z głębokiej niszy, rzucając rękawicę liderom rynku. Obecnie z rozwiązań tej marki korzysta ponad 3 tysiące klientów z 75 krajów, w tym takie koncerny, jak: Pfizer, Broadcom Honeywell czy Toshiba. Niedawno firma uruchomiła dla swoich klientów bezpłatną usługę oceny gotowości na atak ransomware R-Score, którą opracowała wspólnie ze specjalistami Mandiant – znanego dostawcy systemów cyberbezpieczeństwa (w tym roku został przejęty za 5,4 miliardów dolarów przez Google’a). Dalsze plany HYCU zakładają wejście na nowe rynki, wzbogacenie oferty w zakresie SaaS, a także rozwój współpracy z kanałem partnerskim.

Lightbits stawia na duże prędkości

Lightbits Labs, podobnie jak HYCU, otrzymał w czerwcu środki finansowe, które umożliwiają firmie dalszy rozwój systemu pamięci masowej bazującej na nośnikach NVMe. Startup rozpoczął swoją działalność w 2016 roku, a jego założyciele są nie tylko autorami rozwiązania typu Software Defined Storage, ale również standardu NVMe/TCP, który pod koniec 2018 roku został ratyfikowany przez konsorcjum NVM Express.

Lightbits podczas projektowania swojego autorskiego systemu wzorował się na infrastrukturze IT używanej przez Amazona, Google’a czy Facebooka. Jednym z jej największych walorów jest łatwe skalowanie powierzchni dyskowej, niezależne od mocy obliczeniowej. Rozwiązanie Lightbits to zdefiniowany programowo system pamięci masowej wykorzystujący serwer x86 z nośnikami NVMe, przeznaczony do pracy w dowolnym środowisku chmurowym, w tym także w zastosowaniach multi-cloud.

Podstawowa konfiguracja produktu zaczyna się od trzech serwerów, a kolejne jednostki można dodawać w dowolnym momencie bez zakłócania pracy całego systemu, przy czym klaster jest dynamicznie równoważony. Podobnie jest, kiedy użytkownik dołącza nowe nośniki NVMe.

– Całkowity koszt posiadania naszego produktu jest o 80 procent niższy w porównaniu z DAS, Software Defined Storage czy macierzami SAN. To przede wszystkim zasługa inteligentnego systemu zarządzania pamięcią flash, który pozwala nawet dwudziestokrotnie wydłużyć żywotność nośników QLC, a także efekt redukcji danych czy braku hiperwizorów w węzłach storage – podkreśla Kam Eshghi, CSO Lightbits.

Kierowany przez niego startup jedną ze swoich przewag nad konkurentami upatruje w zastosowaniu protokołu NVMe-over-TCP, który gwarantuje niskie opóźnienia i nie wymaga inwestycji w nowy sprzęt.

Artykuł Pamięci masowe: alternatywa dla liderów pochodzi z serwisu CRN.

Jak na nowicjusza, firma radzi sobie nieźle. Z jej systemów korzystają m.in. Narodowe Instytuty Zdrowia czy Uniwersytet Stanforda. Na liście kontrahentów startupu znajdują się też instytucje finansowe, koncerny medialne i dostawcy usług chmurowych. Średnia wartość kontraktu podpisywanego przez VAST Data oscyluje wokół miliona dolarów. Jeden z największych klientów startupu, pochodzący z branży energetycznej, przechowuje 25 PB danych.

– W 14 szafach rack możemy zmieścić 600 petabajtów danych. Z punktu widzenia kosztów jesteśmy w zasadzie na równi z dostawcami tych rozwiązań do archiwizacji, które bazują na dyskach twardych. Klienci nie muszą zatem wybierać pomiędzy szybkością a pojemnością. Cały czas szukamy optymalizacji, tym bardziej, że na każdym petabajcie powierzchni dyskowej można uzyskać oszczędności rzędu 100 tysięcy dol. – tłumaczy Jeff Denworth, , wiceprezes VAST Data.

Warto zauważyć, że VAST Data korzysta z nośników QLC (4 bity na komórkę), które mają średnią wytrzymałość zapisu na poziomie 1000 cykli (w przypadku TLC to pięć razy więcej). Co jednak nie przeszkadza, aby udzielać klientom 10-letniej gwarancji na pamięci QLC. Specjaliści VAST Data opracowali metody wydajnej redukcji danych, umożliwiającej odciążenie pamięci flash, a także modelu zabezpieczeń Erasure Coding.

Jeff Denworth nie wyklucza w przyszłości użycia dysków PLC (5 bitów na komórkę), co pozwoliłoby zredukować koszty wdrożenia Universal Storage o jedną piątą. Firma nie uznaje innych nośników poza pamięciami flash, a stosowany w większości macierzy dyskowych tiering storage (warstwowa przestrzeń dyskowa) uważa za rozwiązanie archaiczne. 

Ferrari w segmencie pamięci

Weka.IO, podobnie jak VAST Data, stawia na zawrotne szybkości i petabajtowe pojemności. Startup powstał osiem lat temu w Tel Awiwie, ale w międzyczasie przeniósł swoją główną siedzibę do Campbell w Kalifornii. Firma oferuje zdefiniowany programowo rozproszony system plików, który działa w trybie obiektowym na serwerach 86x, klastrze hiperkonwergentnym lub w chmurze (AWS, Azure, GCP, Oracle). Architektura systemu umożliwia tworzenie tysięcy rozproszonych węzłów obliczeniowych, wykonywanie milionów operacji wejścia/wyjścia na sekundę i obsługę petabajtów danych. Wśród klientów startupu przeważają firmy z sektora energetycznego, finansowego, produkcyjnego i zdrowia. 

– Systemy następnej generacji zapewniają od 10 do 100 razy wyższą wydajność aniżeli starsze pamięci masowe. Poza tym bardzo dobrze sprawdzają się w środowisku hybrydowym i na brzegu sieci. Klasyczne rozwiązania nie są dostosowane do pracy w chmurze, a zapis danych wewnątrz serwera mierzony jest w dziesiątkach mikrosekund. Innym problemem jest ich fragmentacja na bloki, pliki i obiekty – tłumaczy Liban Zvibel, CEO Weka.IO.

Startup znalazł się w gronie wizjonerów w Magicznym Kwadrancie Gartnera opisującym rozproszone systemy plików i obiektowe pamięci masowe. Analitycy chwalą producenta za dużą uniwersalność, a więc pracę w środowisku lokalnym, na brzegu sieci  i chmurze publicznej oraz możliwość rozszerzenia systemu plików o przechowywanie obiektów, co zapewnia lepszą skalowalność i opłacalność wdrożenia w porównaniu z tradycyjnymi systemami all-flash do obsługi plików. Słabością jest znajomość marki, co może hamować globalną ekspansję producenta.  Nie bez przyczyny Weka.IO wchodzi w alianse z liderami pamięci masowych. Bardzo dobrym przykładem jest współpraca z Hitachi Vantara, które oferuje rozwiązanie Weka.IO w modelu OEM. Dla ekspertów, którzy uważnie obserwują rynek pamięci masowych, może to być pewnego rodzaju niespodzianka.

– Hitachi Vantara bardzo rzadko decyduje się na akwizycje bądź sprzedaż rozwiązań innych producentów pod własną marką. W przypadku Weka.IO zrobiliśmy wyjątek, ponieważ to szczególny produkt. Nasze partnerstwo jest owocne, gdyż posiadamy silną pozycję w segmencie klientów korporacyjnych,  potencjalnych odbiorców systemu Weka.IO – mówi Jason Hardy, CTO Hitachi Vantara.

Na początku czerwca startup przedstawił czwartą wersję swojej platformy, która ma obsługiwać na bardzo dużą skalę obciążenia analityczne w różnych środowiskach, ze szczególnym uwzględnieniem projektów sztucznej inteligencji i uczenia maszynowego. System zapewnia możliwość natywnej integracji z Amazon Web Services (AWS), Google Cloud Platform (GCP), Microsoft Azure i Oracle Cloud Infrastructure (OCI). Nowością jest też wybór dysków NVMe pod względem  pojemności (QLC) lub zoptymalizowanych pod kątem wydajności (TLC).

Artykuł Pamięci masowe: czas to pieniądz pochodzi z serwisu CRN.

Założyciele iodyne pracowali dla Oracle’a, AMD, Della, EMC, Intela czy DSSD. Ostatnią z wymienionych firm w 2014 r. kupiło za miliard dolarów EMC, które bazując na architekturze DSSD wprowadziło na rynek system rack-flash EMC DSSD D5. Jak na owe czasy imponował parametrami wydajnościowymi (do 10 milionów operacji wejścia-wyjścia na sekundę, pojemność 144 TB w module rack o wielkości 5U, opóźnienie na poziomie 100 mikrosekund oraz przepustowość do 100 GB/s). W 2017 r. EMC wycofało się z dalszego rozwoju tego sprzętu, ale ludzie wywodzący się z DSSD postanowili pozostać w świecie pamięci flash. Stworzyli „mobilną macierz” Pro Data, która wielkością nie odbiega od 17-calowego laptopa, a swoim wyglądem budzi skojarzenia z MacBook Pro.

– To podobieństwo nie jest przypadkowe. Wzorowaliśmy się na produktach Apple’a. Nasi projektanci opracowali około 50 prototypów, zanim zdecydowaliśmy się wybrać ten ostateczny – mówi Mike Shapiro, dyrektor generalny iodyne.

W środku „laptopa” mieści się płyta główna obsługująca maksymalnie dwanaście dysków SSD NVMe U.2 (na dzień dzisiejszy są to nośniki o pojemności 2 lub 4 TB). Cztery porty służą do podłączenia komputerów Mac (przy maksymalnej konfiguracji przepustowość wynosi 3 Gb/s, zaś w opcji z dwoma notebookami 5 Gb/s). Pro Data posiada cztery dodatkowe łącza, które można wykorzystać do podłączenia kamery, monitora, drukarki czy instrumentów muzycznych. Macierz iodyne uzyskała bar-dzo dobre wyniki w testach prowadzonych przez AnandTech. Przepustowość Pro Data przy sekwencyjnym zapisie 1128 K wynosiła 2,2 GB/s w trybie RAID 0 i 1,7 GB/s w trybie RAID 6. Wymienione wartości pozostawały niezmienne podczas całego 30-minutowego testu. Gorzej od Pro Daty spisały się pojedyncze dyski SSD. Seagate Firecuda NVMe przez minutę uzyskiwał przepustowość nieznacznie przekraczającą 1,9 GB/s, po czym nastąpił spadek do poziomu 1 GB/s, a przez pozostałe 21 minut testu zaledwie 500 MB/s.

– Te testy pokazują, że wydajność, którą chwalą się producenci nośników SSD dotyczy pamięci podręcznej, a gdy tylko ona się zapełni, prędkości spadają. Tymczasem podczas sesji zdjęciowej czy koncertu utrzymanie tej samej prędkości ma niebagatelne znaczenie – tłumaczy Mike Shapiro.

Jak się łatwo domyślić, za „mobilną macierz” trzeba dość słono zapłacić – model z 12 TB kosztuje około 4 tys. dol. Niemniej warto mieć na uwadze, iż Pro Data jest adresowana dla kreatywnych twórców – reżyserów, muzyków, projektantów, a więc ludzi z reguły nie narzekających na brak gotówki. Pro Datę można wykorzystać na planie wideo, w czasie dużych koncertów, wystaw multimedialnych czy transportu (na przykład samolotem pomiędzy dwoma filiami studia animacji).

Tygrys z Bałkanów

O ile iodyne zabiega wyłącznie o użytkowników komputerów z nadgryzionym jabłuszkiem, o tyle Tiger Technologies celuje w klientów korzystających z urządzeń obsługiwanych przez Windows. Bułgarska firma od pewnego czasu nieźle poczyna sobie za oceanem, a jednym z jej klientów jest znany międzynarodowy port lotniczy Las Vegas-McCarran. Choć Bułgarzy działają na rynku od piętnastu lat, to dopiero w 2017 r. wykonali wyraźny zwrot w kierunku chmury hybrydowej, opracowując rozwiązanie Tiger Bridge. Popularne serwisy, takie jak Box, iCloud czy Dropbox, synchronizują pliki na komputerze z kopią w chmurze. Natomiast Tiger Technology wybrało nieco inny kierunek.

– Łączymy dowolny katalog lokalny z każdą usługą chmurową. Wszystkie pliki przechowywane w chmurze odnajdujemy w folderze lokalnym, tak jakby były przechowywane na dysku komputera. Jednak w rzeczywistości ich tam nie ma, istnieje tylko symboliczny link – tłumaczy Aleksander Lefterow, CEO Tiger Technology.

Tiger Bridge sprawdza się podczas pracy z dokumentami o dużej objętości, chociażby obrazami w bardzo wysokiej rozdzielczości. Przykładowo, podczas pracy z Adobe Premiere użytkownik odczytuje plik wideo bezpośrednio z chmury publicznej, a wszelkie zmiany są rejestrowane w czasie rzeczywistym. System pobiera z chmury jedynie dane aktualnie edytowane czy też analizowane, a więc w przeciwieństwie do tradycyjnych usług synchronizacji nie pobiera całego pliku.

Tiger Technology obsługuje systemy plików Windows – NTFS i ReFS. Firma nie oferuje wersji dla Linuksa, ponieważ rzadko występuje on na stacjach roboczych. Jednak niewykluczone, że taka opcja pojawi się chociażby ze względu na NAS-y. Największym wyzwaniem stojącym przed bułgarską firmą jest zapewnienie kompatybilności Tiger Bridge z systemem operacyjnym macOS. Jak powszechnie wiadomo, komputery Apple’a bardzo często pracują przy edycji wideo. Tymczasem producent z Cupertino, przynajmniej jak na razie, nie wykazuje chęci do współpracy i wymiany informacji z Bułgarami.

Artykuł Pamięci masowe: startupy podkręcają tempo pochodzi z serwisu CRN.

– Potrzeby IT są tak duże, że nawet zakładając pewien stopień migracji do chmury publicznej nadal widzimy wzrost zapotrzebowania na rozwiązania on-premise. Spotykamy się nawet z tak zwaną repatriacją, czyli powrotem z chmury publicznej. Ukryte koszty, nieprzewidywalne rachunki i równie nieprzewidywalne SLA, często na zasadzie „best effort”, zniechęcają klientów biznesowych do korzystania z niej, szczególnie w przypadku krytycznych i strategicznych systemów – podkreśla Rafał Przedborski, Senior Systems Engineer w Dell Technologies.

Także Łukasz Milic, Business Development Representative w QNAP Systems, nie widzi niepokojącego dla producentów sprzętu trendu, chociaż przyznaje, że chmura publiczna jest coraz popularniejsza – daje wiele możliwości i po prostu kusi klientów. Nie jest jednak rozwiązaniem uniwersalnym, chociaż za takie uchodzi. Pomimo licznych zalet, ma też dwie znaczące wady. Po pierwsze, w bardziej zaawansowanych zastosowaniach jest droga. Po drugie, nie jest „na miejscu”, a nie każda firma może sobie pozwolić na przerzucenie swoich systemów i środowiska pracy na zdalne zasoby, gdzie ograniczeniem będzie chociażby szybkość łącza. Usługa subskrypcyjna, czyli jedna z jej zalet, może być także wadą. Im więcej potrzeba usług, im więcej zasobów jest zużywanych, tym bardziej znacząco rosną koszty.

– To wszystko nie będzie problemem, jeśli jesteśmy klientem w rodzaju Netflixa. Jednak nie dla typowych polskich firm, z których większość to MŚP. Dlatego atrakcyjne są dla nich urządzenia typu NAS, które w ramach jednorazowego kosztu pozwalają osiągnąć wiele funkcji bez dodatkowych opłat. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, aby oba środowiska łączyć, co sami umożliwiamy. Klient może używać chmury do backupu danych z NAS, albo NAS jako bramę dostępu do chmury, plikowo lub blokowo – tłumaczy Łukasz Milic.

Jak z kolei twierdzi Marcin Lisowski, Key Account Manager Poland w Synology, producent ten odnotował w 2021 r. bardzo duży wzrost sprzedaży serwerów NAS względem poprzedniego roku, co ma dowodzić, że rozwiązania on-premise są niezmiennie potrzebne i chętnie wybierane. Ponieważ chmura publiczna nie jest uniwersalna, to coraz popularniejsze są wdrożenia hybrydowe/brzegowe.

– W tej roli serwery NAS all-in-one radzą sobie bardzo dobrze i są efektywniejsze kosztowo od rozwiązań A-brandowych. Jako producent jesteśmy także przygotowani na moment, kiedy chmura publiczna stanie się chętniej wybieranym rozwiązaniem. Oferujemy bowiem oraz rozwijamy usługi w ramach własnej platformy chmurowej – mówi Marcin Lisowski.

Chmura zmienia oczekiwania klientów

Z punktu widzenia integratora, takiego jak poznańskie Vernity, wraz ze spadkiem cen sprzętu w ostatnich latach zapotrzebowanie na pamięć masową wdrażaną lokalnie nie maleje, a rośnie. Obecnie na rynku dostępne są wydajne urządzenia w bardzo przystępnej cenie. Storage on-premise zapewnia przedsiębiorstwom dużą wydajność i – co ważne – bardzo małe opóźnienia. Pracownicy nie czekają na dane, pracując efektywnie i bez stresu.

– Rozwiązania chmurowe natomiast często już w ciągu 2–3 lat okazują się droższymi. Liczone w perspektywie krótkoterminowej oszczędności z chmury znikają, jeśli nie uzyskuje się poziomu wydajności lokalnej pamięci masowej. Dodatkowo klienci skarżą się na kosztową nieprzewidywalność chmury. Przykładowo zgłaszają nam, że generowanie raportów spowodowało u nich gwałtowny wzrost wydatków – twierdzi Dariusz Michałek, inżynier systemowy w Vernity.

Niemniej, nawet jeśli chmura publiczna okazuje się droga i nie odpowiada na wszystkie potrzeby klientów, to coraz częściej będą oni oczekiwać od instalowanej lokalnie infrastruktury podobnej elastyczności, skalowalności czy szybkości wdrażania. Dostawcy infrastruktury próbują się ze swoją ofertą do takich oczekiwań dostosować. Wśród nich jest HPE, którego CEO, Antonio Neri, jakiś czas temu zauważył, że chmura „to nie jest miejsce docelowe, ale doświadczenie”. W rezultacie strategia tej firmy zmierza do stworzenia ekosystemu rozwiązań (którego częścią są pamięci masowe), zapewniające doświadczenie chmury niezależnie od tego, gdzie fizycznie znajdują się systemy.

– Niewątpliwie pojawił się trend, by wszystko działało „jak w chmurze”. Klienci, niezależnie od miejsca przetwarzania danych, chcą mieć elastyczność chmury publicznej z zarządzaniem z dowolnego miejsca i możliwością tworzenia usług jak w chmurze – uważa Maciej Kalisiak, Country Innovation Lead w HPE.

Jeśli więc klienci chcą chmurowych doświadczeń i rośnie ich zainteresowanie chmurą publiczną, to integratorzy muszą to uwzględniać w swoich ofertach i nauczyć się łączyć chmurę z lokalnie dostarczaną infrastrukturą.

– Oferujemy naszym klientom takie usługi równocześnie z rozwiązaniami sprzętowymi, traktując to jako uzupełnienie systemu klasycznych pamięci masowych. Naszym zdaniem wykorzystanie chmury publicznej niesie za sobą wiele korzyści i stanowi doskonałe rozwinięcie dobrze zaplanowanej infrastruktury, ale tylko w połączeniu z lokalnym magazynem danych klient otrzymuje kompletny produkt – zastrzega Sebastian Salamon, starszy specjalista ds. rozwiązań serwerowych w AT Computers.

Zdaniem specjalisty

Łukasz Milic, Business Development Representative, QNAP Systems  

Dla integratora najpopularniejszym mariażem urządzeń pamięci masowej i oprogramowania jest system do backupu, dzięki czemu klient otrzymuje rozwiązanie typu appliance. Kolejnym przykładem są systemy monitoringu wizyjnego czy wirtualizacji. Wydajne NAS-y mogą być wykorzystywane z powodzeniem jako serwer wirtualizacji dla małej firmy, który dodatkowo nie wymaga licencji. Podobnym przykładem są bazy danych. Wielu integratorów korzysta z mechanizmu konteneryzacji, aby w ten sposób uruchomić bazy danych dla klienta, które nie będą znacząco obciążające dla samego urządzenia. Warto też podkreślić, że wirtualizacja i kontenery otwierają przed integratorami ogromne możliwości, ponieważ nie są oni ograniczeni do środowiska samego systemu NAS, ale mogą uruchomić niezależne systemy pasujące do konkretnych zastosowań.