Obecnie pracownicy korzystają z rozmaitych urządzeń, łączą się z różnych miejsc z zasobami korporacyjnymi. W związku z tym poleganie wyłącznie na ochronie każdego urządzenia i konta, które może łączyć się z systemami firmy, jest nie tylko trudne, ale często katastrofalne, ponieważ atakujący przechodząc przez jedne drzwi zyskują dostęp do całego „królestwa”.

Dlatego coraz częściej wspomina się o stosowaniu zasady Zero Trust, opartej na przekonaniu, że każdy użytkownik, urządzenie oraz adres IP uzyskujący dostęp do zasobów stanowi zagrożenie dla bezpieczeństwa firmowej sieci i danych. Dopóki nie udowodni, że jest inaczej.

– Sam fakt, że ktoś przebywa w budynku, nie upoważnia go do tego, aby mieć dostęp do ważnych rzeczy i miejsc, które się w nim znajdują – obrazowo mówi Anshu Sharma, CEO Skyflow, startupu zajmującego się projektowaniem systemów bezpieczeństwa IT.

Liczne przykłady pokazują, że cyberprzestępcy mogą uderzyć z dowolnego miejsca, a napastnicy wcale nie muszą być wytrawnymi hakerami, aby osiągnąć zamierzony przez siebie cel. W Darknecie za niezbyt wygórowane sumy można znaleźć narzędzia służące do przeprowadzania różnego rodzaju ataków, w tym także ransomware. Nie bez przyczyny niektórzy przedsiębiorcy zaczynają powątpiewać w skuteczność stosowanych od lat technologii i rozwiązań. Nowym batem na hakerów ma być właśnie koncepcja Zero Trust. Przyjęcie takiej linii obrony wymaga zmiany wielu wielu warstw zabezpieczeń.

Jedną z kluczowych kwestii jest dodanie uwierzytelniania wieloskładnikowego na kontach firmowych oraz ograniczenie do niezbędnego minimum użytkownikom oraz systemom dostępu do zasobów i infrastruktury. Dobrym pomysłem jest również umieszczenie najbardziej wrażliwych danych w jednym miejscu, zamiast rozrzucać je po różnych bazach danych firm. Tyle teoria, a jak wygląda to w praktyce?

Częściową odpowiedź na to pytanie przynoszą wyniki badań przeprowadzonych wśród 185 amerykańskich firm przez TeleGeography. Wynika z nich, że 35 proc. respondentów wdrożyło w ubiegłym roku jeden lub więcej elementów zabezpieczeń typu Zero Trust (ZTS) i Secure Access Service Edge (SASE) w 2021 r. Co ciekawe, blisko 100 proc. ankietowanych, którzy przyjęli ZTS, zastosowało uwierzytelnianie wieloskładnikowe MFA (Multi-Factor Authentication). Poza tym uczestnicy badania wymieniali regułę pojedynczego logowania (single sign-on), zasady dostępu zdalnego użytkowników i urządzeń oraz zarządzanie dostępem uprzywilejowanym. Natomiast znikomy odsetek badanych wykorzystywał oprogramowanie do analizy zachowania użytkowników.

Zdaniem analityków TeleGeography do postępującej adaptacji modelu Zero Trust w znacznym stopniu przyczynił się wzrost liczby zdalnych pracowników. Warto też zauważyć, że wśród decydentów rośnie świadomość odnośnie do nowej koncepcji bezpieczeństwa. O ile w 2019 r. zasady Zero Trust znało zaledwie 8 proc. badanych, o tyle w roku ubiegłym ten wskaźnik wyniósł już 20 proc.

Mali ufają bardziej

Jednym z rozwiązań wspierających administratorów w realizacji zadań związanych z weryfikacją tożsamości jest uwierzytelnianie wieloskładnikowe. Według większości specjalistów systemy MFA powinny stanowić nieodzowny element rozwiązań bezpieczeństwa IT. Uwierzytelnianie wieloskładnikowe wymusza na użytkowniku, który chce dostać się do strzeżonych zasobów, co najmniej dwuetapową weryfikację (2FA). Nie wystarczy samo podanie hasła i loginu. W przypadku bardzo zaawansowanych systemów elementów weryfikacji może być znacznie więcej niż dwa.

MFA stanowi dodatkowe zabezpieczenie kont użytkowników. Takie rozwiązanie daje niemal 100-procentową pewność, że każdy, kto uzyskuje dostęp do informacji firmy i loguje się do jej systemów, jest naprawdę tym, za kogo się podaje. W ten sposób w dużym stopniu minimalizujemy ryzyko włamania niepowołanych osób do uprzywilejowanych kont. Jednak należy podkreślić, że odnotowano już przypadki, kiedy hakerzy potrafili oszukać system MFA.

Adaptacja MFA w większych firmach oraz instytucjach postępuje stosunkowo szybko, czego nie można powiedzieć o segmencie MŚP. Jak wynika z raportu Cyber Readiness, sporządzonego na podstawie badań przeprowadzonych wśród małych i średnich firm z Ameryki Północnej, Australii, Azji oraz Europy, zaledwie 28 proc. respondentów wymaga stosowania MFA na swoim oprogramowaniu, sprzęcie i urządzeniach sieciowych.

– Wśród małych i średnich firm 2FA jest bardzo rzadko spotykanym rozwiązaniem. Myślę, że na polskim rynku z uwierzytelniania wieloskładnikowego korzysta z niego mniej niż jedna czwarta. Co nie zmienia faktu, że administratorzy bardzo pozytywnie reagują na 2FA, gdyż używają go w życiu prywatnym. Inaczej wygląda to w przypadku dużych przedsiębiorstw, gdzie tego rodzaju zabezpieczenia są stosowane znacznie częściej niż w segmencie MŚP – tłumaczy Kamil Budak, Product Manager Senhasegura w Dagmie.

Nie ulega wątpliwości, że upowszechnienie się MFA na rynku konsumenckim sprzyja adaptacji MFA w małych i średnich firmach. Szefowie chętniej wydadzą pieniądze na coś, co nie jest dla nich czarną magią, ale zwykłą czynnością wykonywaną przynajmniej kilka razy w tygodniu.

Natomiast z punktu widzenia rodzaju aplikacji oraz kont wymagających uwierzytelniania wieloskładnikowego, na szczycie listy Cyber Readiness znalazły się bazy danych (45 proc.), a następnie oprogramowanie finansowo-księgowe i HR. Inne usługi wymagające pomocy MFA obejmowały konta w mediach społecznościowych, programy do obsługi poczty e-mail i kalendarzy, jak też aplikacje zwiększające wydajność oraz zdalny dostęp.

Użytkownicy mogą korzystać z różnych metod MFA. Firmy biorące udział w badaniu Cyber Readiness najczęściej wymieniały: powiadomienia push na telefon lub alternatywny adres mejlowy (29 proc.), jednorazowe hasła (28 proc.),urządzenia bazujące na tokenie (15 proc.), automatycznie generowane kody (12 proc) czy biometrię (7 proc.).

Artykuł Nigdy nie ufać, zawsze weryfikować pochodzi z serwisu CRN.

Celem takich ataków jest wywołanie chaosu. W skali kraju można to osiągnąć atakując ministerstwo lub duży bank. W skali mniejszej firmy wystarczy zablokować dostęp do serwisów online lub doprowadzić do kradzieży i wycieku danych. Dlatego warto podjąć działania mające na celu zminimalizowanie ryzyko ataku. Pomagają w tym rozwiązania typu PAM (Privi-leged Access Management), przeznaczone do nadzoru sesji uprzywilejowanych oraz monitorowania kont o dużych uprawnieniach i zarządzania nimi. Systemy tej klasy pozwalają między innymi na śledzenie wprowadzanych zmian, a także automatycznie przerywają sesję w przypadku działań, które mogą skutkować zagrożeniem dla bezpieczeństwa firmy.

Bezagentowy i bezhasłowy bezpieczny dostęp

W stawieniu czoła zagrażającym obecnie atakom może pomóc rozwiązanie PAM firmy Senhasegura, które służy do kontroli działań użytkowników z dostępem uprzywilejowanym i zarządzania nimi. Umożliwia definiowanie grup dostępu i przypisywanie do nich użytkowników, którym pozwala na pobranie hasła albo  skorzystanie ze zdalnego dostępu do danego systemu lub urządzenia. Ułatwia też dopuszczanie w kontrolowany sposób do sieci pracowników podmiotów zewnętrznych, takich jak dostawcy usług, nadając im uprawnienia wyłącznie do określonych urządzeń i zasobów oraz w precyzyjnie zdefiniowanym przedziale czasu.

Warstwę ochronną tworzoną przez Senhasegura można rozbudować za pomocą nowego modułu Domum, który zapewnia bezpieczny, zdalny dostęp do zasobów, bazujący na modelu Zero Touch, bez konieczności użycia agentów oraz tunelowania VPN. Gdy pracownik lub strona trzecia potrzebuje połączyć się z systemem, urządzeniem lub konsolą web zarządzaną przez Senhasegura, wysyła do administratora PAM prośbę o przyznanie dostępu. Ten, wyrażając zgodę, wysyła link, który w szybki i bezpieczny sposób pozwala zalogować się do systemu docelowego, bez potrzeby logowania się do platformy PAM.

Każda taka sesja może być nagrywana lub monitorowana na żywo, tworzone są też logi z każdego przyciśnięcia klawiszy. Istnieje również możliwość ograniczenia dostępu na podstawie geolokalizacji, zakresu czasowego oraz długości trwania sesji.

Kamil Budak, Product Manager Senhasegura, Dagma  

Zastosowanie systemu Privileged Access Management pozwala zachować porządek w firmie poprzez kontrolę dostępu i brak konieczności prowadzenia bardzo skrupulatnej dokumentacji dotyczącej działań administratora. PAM świetnie sprawdza się też jako narzędzie do monitoringu zewnętrznych firm świadczących usługi IT. W czasie wykonywania prac mają one bardzo często dostęp do newralgicznych danych klienta, który nie ma kontroli nad tym, co robią jego podwykonawcy. Gdy dojdzie do kradzieży danych, PAM nie tylko o tym poinformuje, ale też dostarczy dowody przestępstwa. System ten umożliwia również podniesienie poziomu bezpieczeństwa środowiska IT poprzez ochronę i aktualizację haseł, a także dbanie o ich złożoność i zróżnicowanie we wszystkich systemach, do których logują się użytkownicy.

  

Produkty firmy Senhasegura są oceniane przez klientów jako bardzo przyjazne i skuteczne – w rankingu Gartner Peer Insights użytkownicy wystawili im ocenę 4,9 w pięciostopniowej skali. Rozwiązania te stosowane są także w Polsce, jednym z klientów referencyjnych jest Bank Spółdzielczy w Staszowie. Więcej informacji dostępnych jest na stronie senhasegura.eu/pl.

Dagma – dystrybutor rozwiązań Senhasegura w Polsce – zapewnia partnerom wsparcie w badaniu potrzeb klientów oraz doborze właściwego zestawu produktów i usług. Dostępne są bezpłatne wersje testowe, a także warsztaty i webinaria dla klientów oraz partnerów.

Dodatkowe informacje: Kamil Budak, Product Manager Senhasegura, Dagma, budak.k@dagma.pl

Artykuł Łatwy uprzywilejowany dostęp dla pracowników i usługodawców pochodzi z serwisu CRN.

Zakres działania rozwiązań PAM obejmuje osoby, które mają dostęp do najbardziej wrażliwych, krytycznych systemów – pozwalają między innymi na śledzenie wprowadzanych zmian, a także automatycznie przerywają sesję w przypadku działań mogących skutkować zagrożeniem dla bezpieczeństwa firmy. Tym samym eliminują konieczność prowadzenia bardzo skrupulatnej dokumentacji dotyczącej działań administratorów.

Ponadto PAM świetnie sprawdza się jako narzędzie do monitoringu zewnętrznych firm świadczących usługi IT. W czasie wykonywania prac mają one często dostęp do newralgicznych danych klienta, który nie ma kontroli nad ich działaniami. Jeśli dojdzie do kradzieży danych, PAM nie tylko o tym poinformuje, ale również pozwoli dostarczyć dowody przestępstwa. Rozwiązanie to umożliwia także podniesienie poziomu bezpieczeństwa środowiska IT poprzez ochronę i aktualizację haseł, a także dbałość o ich złożoność i zróżnicowanie we wszystkich systemach, do których logują się użytkownicy.

Analitycy Gartnera przewidują, że w 2022 r. około 70 proc. firm wdroży systemy PAM, co oznacza wzrost o 40 proc. w porównaniu z rokiem 2020. Przyjęło się zakładać, że z tego typu rozwiązań najczęściej korzystają banki i instytucje telekomunikacyjne, ale równie przydatne są one w jednostkach sektora publicznego, jak też większych i średnich przedsiębiorstwach.

Kamil Budak, Product Manager Senhasegura, Dagma  

Jako dystrybutor z wartością dodaną od 35 lat oferujemy partnerom wsparcie w badaniu potrzeb klientów oraz doborze właściwego zestawu rozwiązań i usług. Aby klient miał szansę przekonać się o zasadności przedstawionej propozycji, zapewniamy możliwość bezpłatnego przetestowania zarekomendowanych rozwiązań, a także udostępniamy niezbędne szkolenia na temat przedstawionych produktów w postaci bezpłatnych warsztatów i webinarów dla klientów oraz partnerów. Jeśli testy wypadną pomyślnie, klient może kupić wskazane rozwiązanie u partnera handlowego, ten zaś skorzysta na pozyskaniu od nas wiedzy i doświadczenia w realizacji tego typu sprzedaży.

  

Hasła pod kontrolą

Wśród najważniejszych funkcji systemu Senhasegura jest scentralizowane zarządzanie dostępem w celu ochrony poświadczeń i kontroli nad ich wykorzystaniem. Istnieje możliwość definiowania grup dostępu i przypisywania do nich użytkowników, którzy mogą pobrać dane hasło lub skorzystać ze zdalnego dostępu do danego systemu lub urządzenia. Można też w kontrolowany sposób dopuścić do sieci podmioty zewnętrzne, w tym dostawców usług, nadając im uprawniania wyłącznie do określonych urządzeń i w określonym przedziale czasu.

Bardzo przydatna jest też funkcja nagrywania w formie wideo zdalnych sesji prowadzonych za pośrednictwem Senhasegura w celu identyfikowania niepożądanych zachowań. Nagrania sesji można następnie przeszukiwać na podstawie szeregu kryteriów, na przykład danego użytkownika lub wprowadzonych poleceń. Administratorzy mogą określić, którzy użytkownicy będą korzystali z sesji logowanych, monitorowanych oraz w pełni nagrywanych. W razie potrzeby można też generować łatwe do wyeksportowania zbiory dowodów za pomocą rozbudowanego menu raportów, zaprojektowanego na potrzeby audytów oraz instytucji nadzorczych. W celu prowadzenia regularnych audytów można również utworzyć oddzielny profil audytora.

Produkty Senhasegura są oceniane przez klientów biznesowych jako wybitnie przyjazne i skuteczne – w rankingu Gartner Peer Insights użytkownicy wystawili im ocenę 4,9 w pięciostopniowej skali. Rozwiązania te stosowane są także w Polsce, a jednym z klientów referencyjnych jest Bank Spółdzielczy w Staszowie.

Dodatkowe informacje: Kamil Budak, Product Manager Senhasegura, Dagma, budak.k@dagma.pl, senhasegura.eu/pl

Artykuł Senhasegura ułatwi zarządzanie dostępem uprzywilejowanym pochodzi z serwisu CRN.

Nowoczesne systemy monitoringu bazują na ogromnej ilości danych, które są  generowane przez czujniki i sprzęt. Coraz bardziej powszechne jest też zastosowanie uczenia maszynowego do rozwiązywania problemów, zanim się pojawią oraz przewidywania awarii i wyszukiwania operacyjnych wąskich gardeł.

Zdalny monitoring i zarządzanie to konieczność

Chociaż z przygotowanego niedawno przez Vertiv badania wynika, że w polskich centrach danych i serwerowniach z narzędzi zdalnego dostępu do infrastruktury korzysta 78 proc. badanych firm, to komentujący ten wynik Krzysztof Krawczyk, IT Solutions Sales Manager w polskim oddziale producenta, spodziewał się, że będzie ich więcej. Obecnie brak tego typu rozwiązań w zarządzaniu infrastrukturą jest niewyobrażalny.

Badanie pokazuje, że ci, którzy ich używają, w większości doceniają ważną rolę tych narzędzi. Można przypuszczać, że osoby niedostrzegające w nich dużej wartości po prostu miały szczęście nie przeżyć jeszcze groźnego incydentu w swoim centrum danych. W sytuacjach wymagających szybkiej interwencji zdalny dostęp i monitoring są bowiem nie do przecenienia, gdyż zapewniają możliwość rozwiązania krytycznego problemu. Jeśli nie działają usługi biznesowe, potrzeba natychmiastowego działania, aby zminimalizować skutki przestoju.

Wykorzystanie rozwiązań do zdalnego zarządzania i monitoringu centrum danych będzie rosło także z powodu coraz powszechniejszego wdrażania infrastruktury brzegowej (edge computing). Eliminuje ona konieczność przekazywania informacji do odległej chmury lub innych scentralizowanych systemów dzięki temu, że wydajne zasoby obliczeniowe, pamięci masowe i sieciowe umieszczone są jak najbliżej użytkowników i urządzeń końcowych. Zastosowań, w których nie będzie można pozwolić sobie na duże opóźnienia w przesyłaniu i przetwarzaniu danych, będzie przybywać, zwłaszcza z upowszechnieniem się standardu 5G.

Jak zdalnie zarządzać centrum danych?

Infrastrukturą centrum danych można zarządzać zdalnie przy użyciu stworzonych do tego programowych i sprzętowych narzędzi. W obu przypadkach istnieje możliwość skonfigurowania rozwiązania w taki sposób, aby pracujący zdalnie administrator czy też inny użytkownik o odpowiednich uprawnieniach mógł wykonywać wszelkie operacje w systemach operacyjnych urządzeń tak, jakby odbywało się to lokalnie.

Dzięki właściwej strategii wdrażania odpowiednich narzędzi albo korzystania z zewnętrznej usługi zdalnego zarządzania centrum danych, firmy mogą mieć pod kontrolą kluczowe procesy decydujące o dostępności usług IT. Dotyczą one rutynowych prac w ramach utrzymania placówki, skalowania jej pojemności, zarządzania infrastrukturą i rozwiązywania problemów. W wielu przypadkach nie wymaga to fizycznej obecności administratora – może on skorzystać z nowoczesnego rozwiązania do zarządzania za pomocą laptopa z przeglądarką internetową, smartfona albo tabletu z zainstalowaną aplikacją. Będzie w stanie wykonywać swoje zadania bez względu na to, jak funkcjonuje w danym momencie centrum danych i rozwiązywać problemy nawet w okresach jego nieplanowanych przestojów.

Tę ostatnią możliwość daje wdrożenie koncepcji zwanej zarządzaniem „out-of-band” (OOB), czyli pozapasmowym. W przypadku zarządzania „in-band” wykorzystywana jest ta sama sieć, do której podłączona jest cała infrastruktura centrum danych. Z kolei OOB wymaga zapewnienia komunikacji z centrum danych poprzez alternatywną sieć, np. komórkową.

Programowe rozwiązania DCIM (Data Center Infrastructure Management) monitorują i zarządzają wykorzystaniem zasobów centrum danych, w tym zużyciem energii przez cały sprzęt IT (serwery, pamięci masowe, przełączniki sieciowe). Kontrolują takie komponenty jak zasilacze awaryjne (UPS), jednostki dystrybucji zasilania (PDU) i klimatyzatory precyzyjne dla serwerowni (CRAC). Narzędzia DCIM pomagają administratorom osiągnąć maksymalną efektywność energetyczną i zapobiec problemom ze sprzętem, które mogą prowadzić do przestojów.

Platforma do zarządzania infrastrukturą centrum danych stale monitoruje jej krytyczne elementy. Odpytuje sprzęt, raportuje dane oraz śledzi trendy i przypadki przekraczania ustalonych progów. Ułatwia to identyfikację słabych punktów, które mogą skutkować awariami. W rezultacie możliwe jest proaktywne rozwiązywanie problemów ze środowiskiem, siecią czy zasilaniem.

Nowym trendem staje się platforma DCIM hostowana nie lokalnie, ale w chmurze. Dzięki temu ma ona zapewniać nowe funkcje i eliminować takie problemy z tradycyjnymi narzędziami, jak długi czas wdrażania i złożoność rozwiązania. Dostarczany w modelu SaaS chmurowy DCIM jest łatwiejszy we wdrożeniu, a aktualizacje oprogramowania, nowy firmware czy poprawki bezpieczeństwa są dostarczane automatycznie. Dodatkowo, dużo łatwiejsze staje się odzyskiwanie po awarii, dzięki przechowywanej stale w chmurze kopii zapasowej systemu. Nowa generacja rozwiązań DCIM zapewnia – w porównaniu z tradycyjnymi narzędziami – także bardziej zaawansowane funkcje, dzięki zastosowaniu pewnych mechanizmów sztucznej inteligencji, uczenia maszynowego oraz przeprowadzanej w czasie rzeczywistym analityki gromadzonych danych.

Z kolei rozwiązania sprzętowe, takie jak serwery konsol szeregowych czy przełączniki KVM, pozwalają na bezpieczny dostęp do infrastruktury IT z tzw. niskiego poziomu. Administrator może zdalnie dostać się do systemu BIOS, dokonać jego sprzętowego restartu, a w połączeniu z zarządzaną listwą zasilającą również monitorować czy restartować zasilanie. Urządzenia do zdalnego zarządzania infrastrukturą centrum danych mają zaawansowane funkcje, chociażby pozwalają na zdalne, niskopoziomowe podłączenie nośnika danych do serwera i w rezultacie instalację czy reinstalację systemu operacyjnego z odległej lokalizacji.

Zdaniem eksperta