Krzysztof Książek Zajmujemy się przede wszystkim bieżącym utrzymaniem dróg publicznych na terenie Krakowa oraz infrastruktury tramwajowej w zakresie trakcji elektrycznej i torowisk. Mamy pod opieką obiekty inżynieryjne, tunele, system sygnalizacji świetlnej, zarządzamy przestrzenią pasa drogowego, oświetleniem ulicznym. W naszej gestii leży też prowadzenie strefy płatnego parkowania oraz systemu monitoringu wizyjnego BRD (Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego), do którego bezpośredni dostęp mają policja i straż miejska.

Czy zajmujecie się również zarządzaniem ruchem w mieście?

To zadanie realizujemy we współpracy z Biurem Miejskiego Inżyniera Ruchu w Urzędzie Miasta Krakowa. Tam powstają polityki i programy organizacji ruchu w mieście. Są one następnie wprowadzane w życie poprzez przełożenie ich na funkcjonowanie infrastruktury technicznej, będącej w zarządzie ZDMK. Jej elementami są sterowniki, pętle indukcyjne czy urządzenia sygnalizacji świetlnej. Nad ich poprawnym funkcjonowaniem, zgodnym z założeniami przyjętego modelu ruchu, czuwa znajdujące się w naszych strukturach Centrum Sterowania Ruchem (CSR) wraz z Biurem Miejskiego Inżyniera Ruchu. Ponadto nasze CSR dba o bezpieczeństwo ruchu na terenie Krakowa.

Czy Kraków korzysta z systemu inteligentnego transportu?

Tak, mamy system ITS, który służy optymalizacji funkcjonowania transportu publicznego. Dzisiaj obejmuje głównie tramwaje, ale w przyszłości chcemy włączyć do niego również inne środki komunikacji publicznej. Ciągle go modernizujemy, unowocześniamy, dokładamy nowe funkcje. Jego głównym elementem są tablice VMS na przystankach tramwajowych, pokazujące czasy przyjazdów kolejnych tramwajów.

Czy dyżurny CSR może sterować sygnalizacją świetlną, żeby na przykład udrożnić ruch, gdy robią się korki?  

Technicznie jest to możliwe, ale decyzje w tym zakresie leżą w gestii Biura Miejskiego Inżyniera Ruchu. Biuro Miejskiego Inżyniera Ruchu ustala programy czasowe i funkcjonalne sygnalizacji świetlnej w mieście, które w kolejnych etapach są implementowane na infrastrukturze technicznej systemu UTCS sterującego sygnalizacją świetlną, po czym zaczyna on natychmiast działać.

Jakie są główne zadania waszego Działu Informatyki?

Zajmujemy się przede wszystkim zarządzaniem systemami informatycznymi ZDMK, siecią LAN oraz infrastrukturą aktywną. Nie można budować nowoczesnych rozwiązań, nie mając odpowiedniego medium transmisyjnego dla systemów. Dlatego też, jako ZDMK, rozbudowujemy własną sieć światłowodową na terenie miasta. Światłowody pozwalają nam na dotarcie do wszystkich elementów systemu zarządzania i utrzymania ruchu, do wszystkich elementów infrastruktury technicznej miasta. W większości miejsc mamy już własną, specjalnie przeznaczoną sieć, za pośrednictwem której możemy sterować urządzeniami systemu bezpieczeństwa ruchu drogowego (BRD). Nie dzierżawimy światłowodów, mamy natomiast własną sieć Metro LAN. Podpięte są do niej sterowniki oraz inne elementy systemów, a przy realizacji nowych projektów włączamy do niej, w miarę możliwości, oświetlenie uliczne, żeby można było zdalnie sterować natężeniem oświetlenia w latarniach.

Obsługujecie również back-office’ową część środowiska informatycznego?

Tak, działamy generalnie wszędzie tam, gdzie jest jakiekolwiek połączenie sieciowe i gdzie jest jakikolwiek komputer, zarówno przemysłowy, jak i biurowy. Mamy pod swoją opieką sieć biurową dla pracowników, system obiegu dokumentów, system finansowo-księgowy, system kadrowy – w zasadzie wszystkie systemy informatyczne, które funkcjonują w naszej firmie.

Artykuł Zapewniamy dostęp do tkanki miasta pochodzi z serwisu CRN.

Remigiusz Lis Nie tylko biblioteki, ale w ogóle instytucje kultury podejmują się cyfryzacji swoich zasobów. Następuje digitalizacja komunikacji społecznej, co w konsekwencji przekłada się też na ułatwienie i obniżenie kosztów dostępu do dóbr kultury. W pandemii wiele instytucji  przekonało się, jak bardzo usługi zdalne są potrzebne. Dzięki nim można się uczyć, pozyskiwać wiedzę, prowadzić badania naukowe, niekoniecznie mając do dyspozycji fizyczny dostęp do instytucji. Digitalizacja pomaga jednocześnie w ochronie piśmiennictwa. Często są to obiekty zabytkowe, o dużej wartości kulturowej, o ograniczonym dostępie. Drukowane na tzw. kwaśnym papierze dokumenty XIX-wieczne zagrożone są zniszczeniem wskutek rozpadu tego nośnika. Cyfryzacja pozwala zachować ich obraz. Musi być wykonana bardzo dokładnie, gdyż przyjdzie czas, kiedy wersja cyfrowa będzie ich jedyną reprezentacją.

Czy rozwój cyfrowych zasobów bibliotecznych wiąże się ze spadkiem liczby osób odwiedzających tradycyjne biblioteki?

Remigiusz Lis Trudno generalizować, gdyż biblioteki są instytucjami o bardzo bogatej ofercie programowej. W wielu przypadkach udostępnianie książek i czasopism jest tylko jedną z form działalności. Tak jak i inne instytucje kultury, biblioteki poszukują swojego miejsca w nowym pejzażu komunikacji społecznej, próbują odnaleźć się w nowej rzeczywistości medialnej. Nie mogą ograniczać się już tylko do funkcjonowania w środowisku lokalnym, próbują zaistnieć na szerszym forum. Aż 63 proc. światowej populacji ma dostęp do Internetu i to jest potencjalna publiczność dla naszej aktywności. To co do tej pory było unikalne, lokalne, jak zbiory bibliotek śląskich, staje się powszechnie dostępne. W naszym przypadku widać wyraźnie, że statystyki tradycyjnych wypożyczeń i udostępnień spadają , rośnie za to sukcesywnie korzystanie ze zbiorów dostępnych w sieci. Śląska Biblioteka Cyfrowa jest obecnie największą regionalną biblioteką cyfrową w Polsce. Mamy około 2–3 tys. odwiedzin dziennie, udostępniamy miesięcznie kilka tysięcy publikacji.

Jak w praktyce odbywa się tworzenie i udostępnianie zasobów Śląskiej Biblioteki Cyfrowej?

Remigiusz Lis Jest ona koordynowana przez Bibliotekę Śląską, ale w tworzeniu jej zawartości uczestniczy 65 instytucji, nie tylko z województwa śląskiego, ale też opolskiego i małopolskiego. My utrzymujemy platformę, z której mogą korzystać inne biblioteki. Ma ona otwarty charakter – jeśli jakaś instytucja chce umieszczać na niej swoje zasoby cyfrowe, to może bezpłatnie przystąpić do Śląskiej Biblioteki Cyfrowej. Współpraca odbywa się na zasadzie porozumienia. Jesteśmy więc dostawcą usługi biblioteki cyfrowej, a w gestii korzystających z niej instytucji jest przygotowanie zbiorów do umieszczenia w zasobach sieciowych. Jako Biblioteka Śląska prowadzimy też własny program digitalizacji. Obecnie prezentujemy w sieci około 10 proc. posiadanych przez nas zbiorów analogowych, najczęściej z domeny publicznej, które cały czas są poddawane digitalizacji. Pracy przed nami więc jeszcze dużo, ale widać że obrany kierunek działań jest słuszny. Myślimy już o obudowywaniu cyfrowych zasobów nowymi usługami. 

Co macie w planach na najbliższy czas?

Remigiusz Lis Biblioteka Śląska prowadzi nie tylko bibliotekę cyfrową, ale też klasyczny katalog elektroniczny, bibliografię regionalną, encyklopedię województwa śląskiego i wiele innych serwisów. Tych usług jest tyle, że użytkownicy jednej często nie wiedzą o innych. Doszliśmy do wniosku, że warto byłoby dokonać ich integracji w postaci jednego serwisu, który byłby wspólnym punktem dostępu do wszystkich rozproszonych usług, zbiorów i serwisów, nie tylko naszych, ale i współpracujących z nami instytucji. Budujemy obecnie w ramach projektu „Śląskie Digitarium” tzw. regionalny agregator informacyjny. System będzie oddany do użytku w połowie przyszłego roku.

Na czym będzie polegało jego funkcjonowanie?

Remigiusz Lis Agregator będzie pobierał  metadane z innych serwisów i budował własną, indeksowaną bazę metadanych, którą będzie można przeszukiwać. Po wyszukaniu  opisu obiektu system będzie przekierowywał do serwisu, który ten obiekt prezentuje. W projekcie, obok naszych usług, zagregujemy cyfrową bibliotekę Opery Śląskiej oraz filmowe archiwum Silesia Film. Docelowo agregator będzie miał otwarty charakter, co oznacza, że będzie można do niego włączać serwisy innych instytucji. Do systemu będzie też, oczywiście, włączona Śląska Biblioteka Cyfrowa. W środowisku cyfrowym instytucje kultury będą miały problem z jednostkowym przetrwaniem, trzeba myśleć o budowaniu wspólnych środowisk informacyjnych, które potrafią kondensować zasoby, a nie o tworzeniu pojedynczych, cyfrowych zbiorów. 

Czy Instytut „Digitarium” posiada własne zaplecze techniczne do cyfryzacji zbiorów?

Remigiusz Lis Tak, mamy własny sprzęt, tj. skanery wielkoformatowe, studio fotografii dookólnej 3D, studio do nagrywania materiałów audiowizualnych, stanowiska do przetwarzania plików i duże zaplecze serwerowo-macierzowe. Jestem zwolennikiem rozwiązania, by instytucje kultury posiadały własne narzędzia do digitalizacji, jeżeli są w stanie wprowadzić taki program do swojej stałej działalności. Jest to rozwiązanie kosztowne, ale zapewniające sprawne działanie i dużą swobodę rozwoju cyfrowych kolekcji i usług. Na rynku są dostępne tego typu usługi, ale trudno na nich polegać, gdy się prowadzi działalność o charakterze ciągłym i w tak dużej skali, jak u nas. Nasza pracownia digitalizacyjna jest rozwijana od 2006 roku. Zaczynaliśmy jak typowa inicjatywa garażowa od prostych skanerów płaskich i biurowych pecetów, teraz korzystamy ze produkcyjnych skanerów dziełowych, które są bezpieczniejsze dla książek i bardziej wydajne. Stanowiska do obróbki plików cyfrowych są wyposażone w stacje graficzne podłączone do szybkiej, dedykowanej sieci  Inaczej byśmy sparaliżowali instytucję gigantycznymi transferami danych. Na pierwszym etapie digitalizacji powstają archiwalne pliki w formacie TIFF. RAW i zapisy audiowizualne.  Są to  gigabajty, a nawet terabajty danych.

Czy Dział Informatyczny zajmuje się obsługą platformy Śląskiej Biblioteki Cyfrowej?

Zenon Pochała Platforma działa w oparciu o system dLibra autorstwa Poznańskiego Centrum Superkomputerowo-Sieciowego (PCSS). Zajmujemy się jej utrzymaniem, w tym wprowadzaniem aktualizacji. Świadczymy też usługi wsparcia dla podmiotów zewnętrznych będących członkami Śląskiej Biblioteki Cyfrowej, m.in. przy zakładaniu kont służących do udostępniania cyfrowych zbiorów.  Na etapie opracowywania wspomnianego wcześniej projektu zastrzegliśmy sobie dostęp do kodu źródłowego oprogramowania z prawem do  rozbudowy i rozwoju,  zarówno własnymi siłami, ale też  np. przez wybranego z rynku wykonawcę. System dLibra składa się z wielu różnych modułów. Po modernizacji będzie posiadał również moduł w do obsługi cyfrowego archiwum. W ciągu kilkunastu lat zgromadziliśmy w nim około 250 terabajtów danych.

Artykuł Biblioteka w cyfrowej odsłonie pochodzi z serwisu CRN.

Marcin Józefowicz Najważniejsza jest dobrej jakości, precyzyjna łączność. To właśnie od niej zaczęła się w ratownictwie górskim przygoda z nowymi technologiami. Pojawienie się radiotelefonów zrewolucjonizowało działania ratownicze. Dały one możliwość natychmiastowego łączenia się ratownika, który opuszcza drugiego ratownika, z tym na końcu liny, co poprawiło bezpieczeństwo podejmowanych działań. Teraz to naturalne, ale w chwili wprowadzenia radiotelefonów było przełomem. Druga ważna dla ratowników rzecz, to śmigłowiec. Dzięki niemu ratownicy mogą być szybko na miejscu wypadku. I chociaż ma swoje ograniczenia – nie lata w nocy oraz we mgle – to trudno wyobrazić sobie bez niego współczesne ratownictwo górskie.

Domyślam się, że obecnie korzystacie z cyfrowej łączności radiowej…

Nie tylko. Mamy łączność mieszaną. Są kanały cyfrowe, którymi można też przesyłać dane, ale pozostawiliśmy kanały tradycyjne, analogowe. Sprawdzają się lepiej, gdy potrzebna jest łączność natychmiastowa, bo cyfrowa działa z opóźnieniem, szczególnie w sezonie turystycznym, gdy sieci są przeciążone, do tego dochodzą problemy wynikające z ukształtowania terenu oraz synchronizacji przekaźników. Radzimy sobie częściowo przez wykorzystanie radiolinii, ale nie rozwiązują one w całości problemu. Poza lokalnymi sytuacjami nie korzystamy mocno z cyfrowych rozwiązań, bo muszą być spięte szybkim, sprawnym internetem. Na przykład w komunikacji ratownika ze śmigłowcem lepiej sprawdza się tradycyjna łączność analogowa.

Do dyspozycji macie również telefony komórkowe. Jaka jest ich użyteczność w górach?

Telefonia komórkowa pełni bardzo ważną rolę przy zgłaszaniu wypadków. Cały czas funkcjonuje, prowadzona przez Plusa, mobilna sieć powiadamiania ratunkowego z numerem 601 100 300, pod który można zadzwonić z każdej sieci. Problem w tym, że nie wszędzie w górach telefony komórkowe mają zasięg sieci, co ogranicza możliwości ich użycia również przez ratowników. Tatry nie są w pełni objęte sieciami mobilnymi. Te największe pokrywają swoim zasięgiem najwyżej trzy czwarte powierzchni naszych gór – jedna czwarta Tatr jest w ogóle poza zasięgiem sieci telefonii komórkowej. Musimy korzystać z różnych technologii, żeby dublować kanały łączności i wzmacniać nasz system komunikacyjny.

W jakim zakresie korzystacie z łączności satelitarnej?

Poprzez system Viasat utrzymujemy łączność z trzema schroniskami. Tą drogą odbywa się transmisja danych pogodowych. Na przyszłość chcemy mieć też zabezpieczenie w postaci innego rozwiązania. Testujemy obecnie Starlinka. Może on działać w dowolnym punkcie Tatr – pod warunkiem zapewnienia stałego zasilania urządzenia. Może to zapewnić na przykład samochód z generatorem prądu, ale, jak wiadomo, nie wszędzie on dojedzie…

Jakim wymaganiom, ze względu na warunki panujące w górach, muszą sprostać wykorzystywane przez ratowników technologie?

Przede wszystkim urządzenie musi być odporne na warunki atmosferyczne. Deszcz czy śnieg grożą zalaniem, zasypaniem. Do tego dochodzą niskie temperatury. Tymczasem sprzęt musi działać w każdych warunkach. Wprawdzie nie musi od razu wytrzymywać minus trzydziestu stopni, ale do minus dziesięciu, piętnastu powinien funkcjonować bez najmniejszego problemu. Z drugiej strony musi też działać latem, w wysokich temperaturach. Nasze urządzenia powinny poza tym pracować w terenie bez dostępu do sieci. Aplikacje mobilne muszą działać również poza zasięgiem sieci, w oparciu o własną pamięć i własne zasoby. Chodzi o to, żeby ratownik w każdych warunkach miał dostęp do określonej porcji informacji. Na przykład od producentów dronów wymagamy, aby statek bezzałogowy mógł pracować w oparciu tylko o własny system, bez dostępu do sieci, z czym w górach często jest problem. Mamy cztery drony obserwacyjne, planujemy zakup trzech następnych. Przymierzamy się poza tym do zakupu dronów transportowych.

Artykuł Nie potrzebujemy fajerwerków pochodzi z serwisu CRN.

Janusz Stańczak Dla IT nie jest to czas przestoju. Czasami nawet mamy więcej pracy niż w ciągu roku akademickiego, ponieważ musimy do września przygotować systemy na nowy okres działania. W okresie wakacyjnym możemy też zrobić to, czego nie można przeprowadzić w miesiącach nauczania. Generalnie, dostarczamy wartość dla około pięciu tysięcy pracowników oraz dwudziestu ośmiu tysięcy studentów wszystkich typów studiów – przy takiej liczbie „klientów wewnętrznych” nie ma możliwości wakacyjnego zwolnienia obrotów.

Czym zatem zajmujecie się w tegoroczne wakacje?

Nasz obszar działań jest generalnie bardzo szeroki. Musimy odświeżyć platformę wsparcia edukacji – wyczyścić ją z tego, co było stosowane w ciągu poprzedniego roku akademickiego i wprowadzić nowe rozwiązania na kolejny rok. Prowadzimy też prace nad nowymi projektami. Na bieżąco trwają konsultacje z użytkownikami kluczowymi i końcowymi w różnych obszarach – m.in. logistyki i zaopatrzenia, rekrutacji na studia, kwaterunku studentów oraz stopniowa implementacja dedykowanych systemów lub dołożenie kolejnych modułów do już istniejących systemów, na przykład kolejnych funkcji systemu ERP. Poza tym, na bieżąco zajmujemy się twardą infrastrukturą – sieciami, serwerami, przygotowując rozwiązania pod kątem nowego roku akademickiego.

Do czego uczelnia wykorzystuje system ERP?

ERP służy do zarządzania gospodarką własną uczelni – głównie kadrami, płacami, logistyką, finansami, księgowością, portalem pracowniczym, hurtownią danych i wieloma innymi rzeczami. Teraz wprowadzamy nowe rozwiązania z zakresu logistyki i zaopatrzenia. To wymaga dużego przeorganizowania procesów logistycznych i wypracowania rozwiązań pod kątem wymagań systemu. Politechnika Warszawska ma dużą bazę lokalową, bo posiada ponad 100 budynków w różnych częściach Warszawy, w Płocku oraz w innych miejscowościach. Chcemy tymi zasobami sprawnie zarządzać i efektywnie je wykorzystywać.

A jaki system wykorzystujecie do obsługi studiów?

Korzystamy, jak wiele innych uczelni, z systemu USOS (Uniwersytecki System Obsługi Studiów), który zawiera wszystkie moduły związane z przebiegiem studiów – od rekrutacji po wydanie dyplomu. Jest on utrzymywany i rozwijany przez Międzyuniwersyteckie Centrum Informatyzacji, tzw. MUCI. Korzysta z niego obecnie około osiemdziesięciu uczelni w całym kraju. Mogą one proponować wprowadzanie własnych pomysłów, rozwiązań, funkcji, czy wręcz modułów, ale za zarządzanie całym rozwojem USOS-a odpowiada MUCI.

Jak USOS sprawdza się w praktyce?

Jest bardzo przydatny na uczelni, uwzględnia całą specyfikę funkcjonowania szkół wyższych. Otrzymujemy różne oferty na tego typu rozwiązania z rynku, ale żadne do tej pory nie dorównuje USOS-owi. Obsługa uczelni jest bardzo skomplikowana, to rodzaj swoistej korporacji, a rynkowym rozwiązaniom wciąż wiele brakuje, żeby spełnić nasze specyficzne wymagania. Twórcy USOS-a natomiast bardzo dobrze wiedzą, czego uczelnie potrzebują i tworzony przez MUCI system wychodzi naprzeciw tym potrzebom. Przy czym akurat teraz stos technologiczny USOS-a będzie podlegać pewnym zmianom, a MUCI planuje realizować to etapowo.

A co ze wspomaganiem działalności naukowej na uczelni?

Dorobek naukowy uczelni jest przetwarzany w autorskim Systemie Informacji Naukowej OMEGA-PSIR. Odzwierciedlone są w nim poszczególne etapy pracy naukowej – od realizacji projektów naukowych po raportowanie do Zintegrowanego Systemu Informacji o Szkolnictwie Wyższym i Nauce POL-on. Ważną rolę na uczelni pełni też system biblioteczny. Tutaj korzystamy z rynkowego produktu Aleph. Działa dobrze, ale przymierzamy się do systemu działającego w chmurze – przeglądamy funkcje, rozpoznajemy ofertę rynkową. Jedną z pożądanych funkcji ma być możliwość sprawdzania na bieżąco zasobów baz czasopism czy baz bibliotecznych w sieci.

Artykuł Kierunek: centralizacja pochodzi z serwisu CRN.

Andrzej Kensbok Wyzwania związane z IT są u nas podobne jak w innych firmach przemysłowych. Teraz jednak mocno zmienia się rola informatyki. Do niedawna miała ona funkcje służebne, była wykorzystywana do wspierania finansów, kadr, liczenia płac, przygotowywania raportów. Dział IT był działem wykonawczym, jak inne działy techniczne. Dzisiaj informatyka odgrywa kluczową rolę w procesach cyfryzacji, które zmieniają funkcjonowanie przedsiębiorstw i pozwalają stawić czoła problemom. IT przenika praktycznie każdy ze strategicznych obszarów KGHM – bezpośrednio, jak e-przemysł lub pośrednio, np. ekologia. O IT w miedziowej spółce mówimy w kilku zakresach: utrzymanie, wsparcie, rozwój, a wszystko pod parasolem cyberbezpieczeństwa. To w obecnych – niespokojnych – czasach kluczowe kwestie. Staramy się zarządzać KGHM w taki sposób, aby projekty z zakresu IT przynosiły jak najlepsze korzyści – tworzymy dane w miejscu ich powstawania i odpowiednio je wykorzystujemy na wszystkich szczeblach zarządzania.

Jak to się przekłada na działania podejmowane przez KGHM?

Jesteśmy w trakcie zmian, przygotowując się na transformację cyfrową. To dzisiaj wyświechtane pojęcie, ale jestem przekonany, że w efekcie procesów digitalizacji nie będziemy już mieli do czynienia z tym samym przemysłem co dotychczas. Teraz musimy brać pod uwagę nie tylko to, że tworzymy produkt fizyczny, ale też że wytwarzamy duże ilości danych. Chcemy je wykorzystywać z pożytkiem dla rozwoju własnej działalności – żeby mieć lepsze rozpoznanie naszej bazy surowcowej poprzez przetwarzanie danych geologicznych, czy lepsze wykorzystanie – dzięki analizie danych – podziemnych ciągów produkcyjnych w kopalniach, w przypadku których nasycenie automatyzacją jest już bardzo duże, a będzie jeszcze większe. Chcemy wyjść naprzeciw potrzebie autonomizacji produkcji górniczej dlatego, że warunki pracy stają się coraz trudniejsze dla pracowników, co powoduje między innymi konieczność skracania czasów pracy. Chcemy prowadzić w sposób bardziej efektywny produkcję hutniczą, bez awarii i przestojów, przy jak największej optymalizacji bilansu materiałowo-energetycznego wsadów, które można przetwarzać na wiele różnych sposobów. W tych obszarach upatruję największych wyzwań dla informatyki, związanych z potrzebą stworzenia  środowiska pracy, które pozwoli pracownikom lepiej wykorzystać czas, a firmie zasoby, które posiada.

Czy korzystacie z systemów informatycznych, typowych dla takiego przedsiębiorstwa jak KGHM?

Typowe są raczej dla nas systemy OT, czyli systemy automatyki przemysłowej. Nie zajmuje się nimi jednak pion informatyki. Natomiast spośród systemów stricte informatycznych szczególne znaczenie ma dla nas system klasy ERP, którego używamy od ponad dwudziestu lat i który przechodził już wiele modyfikacji. Teraz przymierzamy się do jego wymiany na system SAP 4/HANA. Będzie to połączone z przeglądem i optymalizacją procesów biznesowych w firmie. Jesteśmy w trakcie wdrożenia rozbudowanej wersji systemu MS Office 365. W użyciu są też różne aplikacje branżowe, w tym systemy kadrowe czy administracyjne, jak choćby e-raport. To system, w którym wszystkie dane dotyczące procesu produkcji górniczej są wprowadzane w wielu miejscach, poczynając od sztygara na głębokości nawet 1270 metrów pod ziemią, poprzez inne podziemne ośrodki technologiczne, aż do kadry zarządzającej. Daje nam to pełny obraz sytuacji i pozwala na lepszy proces decyzyjny. A to już konkretne korzyści ekonomiczne i produkcyjne. W sumie używamy kilkudziesięciu aplikacji.

Mówi się dzisiaj o konieczności coraz większej integracji systemów OT i IT – ze wszystkimi dobrodziejstwami z tym związanymi, jak i zagrożeniami, na przykład w zakresie cyberbezpieczeństwa. Jak u Państwa wygląda ta sytuacja?

Na pewno trzeba będzie dobrze zrozumieć możliwości współpracy między systemami. Integracji OT i IT raczej nie przewidujemy, a na pewno nie na obecnym etapie. Będziemy szli bardziej w stronę rozbudowy możliwości pobierania danych z urządzeń automatyki przemysłowej, co niekoniecznie musi oznaczać ingerencję w systemy OT, bo dane można na przykład duplikować. Ostatecznie wiele będzie zależało od kwestii cyberbezpieczeństwa. 

Czy wykorzystywane systemy informatyczne kupujecie gotowe na rynku, czy raczej tworzycie je sami?

Kupujemy głównie gotowe rozwiązania z dostosowaniem ich do naszych potrzeb i wymogów. Część aplikacji jest też, oczywiście, tworzona i rozwijana wewnętrznie. Mamy własny zespół deweloperski, który cały czas jest przeciążony zamówieniami i zleceniami. W związku z tym posiłkujemy się też deweloperami z zewnątrz.

Artykuł Transformacja cyfrowa: nieunikniona i potrzebna pochodzi z serwisu CRN.

Michał Maciejewski Jesteśmy firmą z branży dystrybucji energii elektrycznej. W tej branży rozwiązania IT, poza klasyczną obsługą przedsiębiorstwa, pomagają w realizacji czterech głównych procesów biznesowych: kierowanie i zarządzanie siecią elektroenergetyczną, eksploatacja sieci, przyłączenia do sieci, w tym inwestycje i modernizacje oraz zarządzanie licznikami energii elektrycznej wraz z pozyskiwaniem i zarządzaniem danymi pomiarowo-rozliczeniowymi z liczników.

Działacie na rynku regulowanym. Z jakimi związanymi z tym wyzwaniami macie obecnie do czynienia?  

W ubiegłym roku weszła w życie nowelizacja prawa energetycznego, wprowadzając zmiany związane z koniecznością instalacji liczników zdalnego odczytu oraz wdrożeniem Centralnego Systemu Informacji Rynku Energii – CSIRE. Poza wdrożeniem centralnego data hubu, standaryzuje on około 50 obecnych na rynku energii procesów biznesowych, z czego około 70 procent dotyczy operatora systemu dystrybucyjnego. Zmiany te muszą zostać odzwierciedlone w systemach IT używanych w back-office oraz obsługujących klientów i partnerów biznesowych. Nowe regulacje oznaczają dla nas konieczność montażu nowych liczników zdalnego odczytu. Do końca 2023 roku na terenie Warszawy zostanie zainstalowanych 150 tysięcy sztuk, a do 2028 roku aż 800 tysięcy. Wprowadzenie inteligentnego opomiarowania wymaga też instalacji zaawansowanej infrastruktury telekomunikacyjnej koniecznej do zdalnej, dwukierunkowej komunikacji licznika z aplikacją centralną. Dodatkowo od 2022 roku znacznie zwiększamy wartość inwestycji w inteligentne rozwiązania sieciowe. To jeden z naszych priorytetów, który jest częścią globalnej strategii Grupy E.ON. Dla działu IT oznacza to znaczący wzrost telemechaniki na stacjach elektroenergetycznych. Zwiększy się również liczba urządzeń, takich jak wskaźniki zwarć i zdalnie sterowane rozdzielnice – zarządzane i monitorowane przez systemy klasy SCADA. W dzisiejszych realiach sieci IT i OT bardzo się do siebie zbliżyły i wzajemnie się przenikają. Wymaga to rozszerzenia obecnie stosowanych standardów i wymagań dotyczących cyberbezpieczeństwa również na systemy OT. Tutaj wyzwaniem jest wzajemne zrozumienie się dotychczas rozłącznych obszarów – inżynierskiego, operacyjnego i bezpieczeństwa IT.

Które z wykorzystywanych systemów i rozwiązań mają kluczowe znaczenie dla zapewnienia sprawnego funkcjonowania firmy i realizowanych przez nią zadań?

Stoen Operator, jako dystrybutor energii elektrycznej, jest dostawcą tak zwanej usługi kluczowej. W tym kontekście ważną rolę odgrywają systemy wspierające bezpieczeństwo dostaw oraz zapewniające zachowanie ciągłości tej usługi. Mówimy tu o rozwiązaniach klasy SCADA do zarządzania siecią elektroenergetyczną oraz wspierania jej eksploatacji i modernizacji. Aby sprostać potrzebom coraz większej liczby odbiorców, należy sukcesywnie rozbudowywać sieć. Ważne są więc dla nas także systemy umożliwiające obsługę inwestycji i nowych przyłączeń. Odpowiadamy nie tylko za dostarczenie danych pomiarowych do rozliczeń klientów indywidualnych oraz firm, ale także za rozliczenie usługi dystrybucji. W tym celu wykorzystujemy systemy służące do akwizycji danych pomiarowych, ich obróbki oraz billingu.

Jak w praktyce odbywa się zarządzanie informatyką? Na ile jest ono scentralizowane, a na ile daje możliwość stosowania lokalnych rozwiązań?

Korzystamy z systemów centralnych tam, gdzie mamy ustandaryzowane procesy na poziomie całej grupy kapitałowej. Dotyczy to głównie systemów klasy ERP odpowiadających za księgowość, finanse, kontroling, podatki i zakupy. Pozostała część architektury IT, obsługująca resztę procesów biznesowych, zarówno od strony aplikacyjnej, jak i infrastrukturalnej – mamy dwa centra danych w Warszawie – jest zarządzana lokalnie. Również planowanie i zarządzanie portfolio IT odbywa się lokalnie, w poszczególnych spółkach grupy. O planach centralnych wdrożeń wiemy na tyle wcześnie, że możemy dostosować do nich lokalne wymagania oraz zsynchronizować projekty w harmonogramach i planach budżetowych. Mamy jedno narzędzie do zarządzania portfolio projektów IT, które daje podgląd wszystkich projektów – nie tylko zresztą z obszaru IT – prowadzonych przez spółki Grupy E.ON. Dodatkowo w ramach Energy Networks, z udziałem wszystkich spółek dystrybucyjnych Grupy E.ON, poza cykliczną wymianą wiedzy pomiędzy szefami i działami IT, mamy arenę, gdzie prezentujemy pomysły i rozwiązania IT. Dzięki temu każda spółka może zgłosić swoją propozycję rozwiązania IT, które może stać się standardem grupowym oraz skorzystać z pomysłów innych.

Artykuł Inwestujemy w inteligentne sieci pochodzi z serwisu CRN.

Sebastian Ozdoba Jesteśmy znani, rzeczywiście, głównie z produkcji i sprzedaży ubrań i butów sportowych. Wchodzimy też jednak coraz mocniej na rynek FMCG z żywnością funkcjonalną i suplementami diety. IT obsługuje głównie nasze procesy wewnętrzne. Branża retailowa jest dzisiaj mocno technologiczna i wszyscy gracze z tego rynku mają mocno rozwinięte oraz dobrze zorganizowane środowiska IT. Dużo firm retailowych staje się de facto firmami technologicznymi. Te, które mają odpowiednio funkcjonujące działy IT, mogą sprawniej działać na rynku. Covid-19 też dużo tutaj zmienił – bez dobrego działu IT czy dobrych partnerów z branży IT trudno dzisiaj funkcjonować na rynku sprzedaży detalicznej.

Jak duży jest dział IT w OTCF?

Firma mocno inwestuje w rozwój działu IT. Nasza wewnętrzna komórka IT liczy 50 osób, które wspierają działania biznesowe. Dynamika rozwoju jest jednak tak duża, że wciąż szukamy specjalistów. Zamierzamy uruchamiać nowe formy sprzedaży, aplikacje mobilne dla kolejnych marek, mamy nowoczesny magazyn w Czeladzi, dzięki wprowadzonym rozwiązaniom w naszych systemach możemy dbać o customer experience. W każdym z tych przypadków potrzebny jest silny i kompetentny zespół IT, żeby całość dobrze funkcjonowała. Posiłkujemy się też outsourcingiem i współpracą z partnerami zewnętrznymi – dostawcami rozwiązań informatycznych z Polski i ze świata. Mamy rozpoznany cały stos technologiczny, czyli jakich najnowszych technologii używa się w retailu, jakie powstają aplikacje. Korzystamy, na przykład, z systemów chmurowych Microsoft Azure, z aplikacji bazodanowych Microsoft SQL Server/ PostgreSQL oraz rozwiązań typu noSQL.

Jakie systemy informatyczne są kluczowe dla działalności OTCF?

Sercem naszego środowiska jest system ERP – MS Dynamics 365. Tu są zbierane, przetwarzane, organizowane i odpowiednio udostępniane kluczowe dla naszej działalności informacje. Ważne są też systemy wspierające logistykę – z pełną automatyką. Coraz mocniej rozwijamy też systemy e-commerce, one zyskują dzisiaj coraz bardziej na znaczeniu. Korzystamy poza tym z wewnętrznych systemów zarządczych – Business Intelligence, big data, stosujemy rozwiązania bazujące na sztucznej inteligencji i uczeniu maszynowym. Planujemy rozwijać się w każdym z wymienionych zakresów.

Do czego konkretnie wykorzystujecie narzędzia analityczne?

Sztuczna inteligencja pomaga nam dziś w wielu obszarach. Możemy poznać bliżej naszych klientów – ich preferencje i zachowania zakupowe. Sztuczna inteligencja pozwala nam też podejmować decyzje biznesowe – ile towaru zamówić, ile magazynować, jak zoptymalizować dostawy. Na koniec pozwala nam zapewnić klientowi spójne doświadczenia zakupowe dla różnych środowisk – online i offline. Dzięki inteligentnym systemom możemy pokazać klientowi odwiedzającemu nasz sklep, czego szukał w internecie i dzięki temu pomóc mu w zakupach i podjęciu decyzji. Systemy analityczne są po to, byśmy mogli klientowi dostarczyć dobrze dobrane oferty.

Niezwykle cenną, ważną i często pomijaną funkcją sztucznej inteligencji, w tym uczenia maszynowego, jest wykorzystanie jej do zapewnienia wysokiego poziomu cyberbezpieczeństwa, na przykład bezpieczeństwa danych. Dzięki temu mamy bardzo wysoki poziom wykrywanych ataków, możemy też skutecznie im przeciwdziałać.

Tworzycie algorytmy z zakresu sztucznej inteligencji sami, czy może korzystacie z gotowych, dostępnych na rynku rozwiązań?

Korzystamy głównie z zewnętrznych rozwiązań, których jest na rynku dość dużo. Z tego zakresu najbliżej nam do rozwiązań Microsoftu. Dysponujemy dużymi zbiorami danych i staramy się też badać klientów samodzielnie – mamy własnych data scientistów i ekspertów od uczenia maszynowego

A czym przede wszystkim zajmuje się wasz dział IT?

Rolą działu IT jest obsługa sprzętu i oprogramowania, administrowanie serwerowniami i infrastrukturą teleinformatyczną. Mamy kilka tysięcy urządzeń – komputerów, drukarek, kas fiskalnych, urządzeń potrzebnych do funkcjonowania firmy. Oprócz tego jednak prowadzimy również działania badawczo-rozwojowe, między innymi w obszarze rozwoju oprogramowania, data science (AI/ML) oraz business intelligence. Budujemy też sami nowe, innowacyjne rozwiązania, szukamy technologii i narzędzi, które pozwolą na skuteczne rozwiązywanie naszych problemów biznesowych. Nasze działania jako działu IT nie kończą się na wdrażaniu gotowych systemów, wykorzystujemy technologię, by zbudować przewagę konkurencyjną w danym obszarze. Ciągle poszukujemy innowacji, adoptujemy zwinne metodyki pracy (Agile, Scrum, Kanban), technologie ELK Stack, Python, .NET Core, Angular, React, Kubernetes, Apache Kafka i wiele innych. Przez to stajemy się coraz bardziej firmą technologiczną, czyli budujemy swoją przewagę konkurencyjną w oparciu o umiejętne wykorzystanie technologii informatycznych. Znacząco rozwijamy dział IT zatrudniając programistów, testerów, analityków biznesowych, którzy wspierają procesy rozwoju oprogramowania.

Na jakie rozwiązania waszego autorstwa warto zwrócić szczególną uwagę?

Stworzyliśmy między innymi system do klasyfikacji zdjęć produktów do kolekcji. Porządkuje zbiory zdjęć, dostosowując je do potrzeb działów produkcji, PR-u i marketingu. Opracowaliśmy też sami system do zatowarowania sklepów w galeriach handlowych. Bazuje on na wielu źródłach danych, wykorzystując mechanizmy sztucznej inteligencji. Chodzi o to, żeby zoptymalizować dostawy towarów do sklepu. Budujemy również własne rozwiązania na bazie istniejących, używanych przez nas systemów zewnętrznych dostawców. Na przykład system ERP jest otwarty, zoptymalizowany według naszych wytycznych. Cały czas go modyfikujemy, dostosowujemy do własnych potrzeb. Część zmian wprowadzamy sami, inne z kolei są wykonywane przez producenta, ale według rozpoznanych przez nas potrzeb.

W jakich strategicznych kierunkach macie zamiar rozwijać swoje systemy informatyczne?

Nie ma już odwrotu od handlu elektronicznego – będziemy inwestować w systemy wspomagające e-commerce i m-commerce. W obu tych przypadkach są jeszcze obszary wymagające poprawy, takie jak: user experience, szybkie dostawy, self-checkout, live selling czy obsługa zwrotów. W każdym z nich rola IT jest fundamentalna. Jednocześnie widzimy odbudowywanie się sprzedaży w sklepach stacjonarnych, choć pandemia diametralnie zmieniła przyzwyczajenia zakupowe klientów – wielu z nich nie zrezygnuje już z zamawiania towarów przez internet. Zarówno jednak w jednym, jak i drugim przypadku potrzebna będzie sprawna obsługa klienta, żeby był zadowolony z zakupów i chętnie wracał do swojego dostawcy. Dlatego na znaczeniu zyskuje analityka, predykcja potrzeb, preferencji i decyzji zakupowych klientów. Będziemy więc mocno rozwijać systemy analityczne, będziemy inwestować w rozwój narzędzi wykorzystujących sztuczną inteligencję, uczenie maszynowe, jak też będziemy korzystać z systemów business intelligence. Nie chcemy być tylko biernym obserwatorem rozwoju sytuacji rynkowej, ale aktywnie uczestniczyć w dokonujących się przemianach. Dział IT to jedno z najważniejszych miejsc, gdzie budowana jest nasza przewaga konkurencyjna.

Czy w tych działaniach będzie miejsce na współpracę z partnerami z branży IT?

Tak, współpracujemy i będziemy nadal współpracować z firmami z branży IT. Niemożliwe jest sprawne funkcjonowanie bez dostawców, integratorów, usługodawców. Chcemy współpracować zarówno z dużymi firmami, jak i ze startupami, specjalizującymi się na przykład w systemach sztucznej inteligencji, rozwiązań z zakresu cross sellingu. Ważne dla nas systemy chcemy jednak rozwijać sami, a dopuszczać firmy z zewnątrz do współpracy w ramach wspierania nas. Rynek IT jest bardzo pojemny, ciągle się rozwija – na pewno można będzie na nim znaleźć odpowiedniego partnera do współpracy.

Czego oczekujecie od partnerów technologicznych?

Przede wszystkim elastyczności i gotowości do długofalowej współpracy. Nie przyjmujemy też do wiadomości, że czegoś nie da się zrobić. Technologie są dzisiaj tak rozwinięte, że tylko od zaangażowania i wiedzy wykonawcy zależy, co można dzięki nim osiągnąć.

Mówi Pan cały czas o rozwiązaniach dla handlu, a wydawać by się mogło, że OTCF jest przede wszystkim firmą produkcyjną…

Produkcja to podstawa, początek drogi. A właściwie wszystko zaczyna się jeszcze wcześniej, bo od projektu. Kontrahenci oczekują od nas przede wszystkim szybkiej wymiany informacji – kiedy i jakie zamówienia mają do nich trafić. Zadania w tym zakresie obsługuje system ERP. Największym wyzwaniem dla IT są jednak dzisiaj obszary sprzedażowe i logistyczne, bo tu najwięcej się dzieje i najszybciej wszystko się zmienia. Produkcja ma bardziej ustabilizowany charakter.

Rozmawiał Andrzej Gontarz

Artykuł Sektor handlu to największe wyzwanie dla IT pochodzi z serwisu CRN.

Piotr Słomianny Jest kilka powodów połączenia funkcji CFO i CIO. Przede wszystkim rola IT w firmie jest coraz większa. Rosną też inwestycje w informatykę. Do tego zmienia się charakter projektów związanych z technologiami cyfrowymi. Kiedyś wdrożenia nastawione były na optymalizację procesów biznesowych i podniesienie efektywności działania, czy to pracowników biurowych, czy brygad w terenie; teraz nacisk położony jest na rozwiązania specjalistyczne, związane z technologią procesów produkcyjnych. Poza tym postawiliśmy na komercjalizację naszych produktów informatycznych. Dzięki temu możemy dodatkowo na nich zarabiać.

CRN Jakiego rodzaju rozwiązania oferujecie potencjalnym nabywcom?

Piotr Słomianny Na przykład stworzony w partnerstwie z gliwicką spółką informatyczną system Smartflow do minimalizowania strat wody. Wspólnie sprzedajemy go innym firmom wodociągowym w kraju. Wchodzimy z nim również na rynki zagraniczne, głównie na Bliskim Wschodzie.

CRN Skąd pomysł na zajęcie się produkcją oprogramowania nie tylko do własnych celów, lecz również z myślą o jego sprzedaży?

Piotr Słomianny Potrzebujemy rozwiązań w nowych obszarach działania naszego przedsiębiorstwa. Trudno znaleźć na rynku gotowe produkty, które by spełniały nasze specyficzne oczekiwania. Postanowiliśmy więc, że sami będziemy tworzyć niezbędne oprogramowanie w ramach prac badawczo-rozwojowych, zapraszając firmy posiadające niezbędne kompetencje i zasoby. Nasze projekty są przy tym mocno nastawione na efektywność biznesową – każdy musi zapewniać odpowiedni zwrot z inwestycji. Ograniczamy nasze portfolio projektów do tych, które zapewniają najlepsze ROI. Jeżeli sprawdzą się u nas, to jest szansa, że będą użyteczne również w innych firmach. Dostaną one dopasowany do specyficznych wymagań branży system, a my na tym dodatkowo zarobimy.

CRN Czy to oznacza, że obecnie nie kupujecie w ogóle gotowych rozwiązań na rynku?

Piotr Słomianny Kupujemy, i to bardzo dużo, głównie z zakresu wsparcia standardowych obszarów funkcjonowania produkcji i biznesu. Specjalistyczne programy robimy jednak sami, choć w partnerskiej kooperacji z firmami informatycznymi. Mamy dział badawczo-rozwojowy, który rozpoznaje problem i dostarcza wiedzy, jak należy go rozwiązać. Na przykład przy tworzeniu systemu Smartflow Centrum Nowych Technologii dostarczyło wiedzę z zakresu wykorzystania metodyki ograniczania strat wody, która została opracowana przez International Water Association. Szukamy partnerów, którzy będą chcieli wspólnie z nami stworzyć odpowiednie narzędzie do skutecznego rozwiązania zidentyfikowanego problemu.

CRN Na jakich zasadach odbywa się współpraca?

Piotr Słomianny Prace realizowane są zazwyczaj w ramach programów badawczo-rozwojowo-innowacyjnych, więc każdy z uczestników musi wnieść własny wkład finansowy. Gdy się okaże, że jest zapotrzebowanie na rynku, to produkt można skomercjalizować. Integratorzy mają wtedy też udział w zyskach. Podpisujemy umowy, które określają, na jakich zasadach dzielone są wpływy z licencji.

CRN Nie ma problemów ze znalezieniem chętnych do takiej kooperacji?

Piotr Słomianny Wiele firm jest zainteresowanych udziałem w tego typu projektach. To daje im szansę wejścia na atrakcyjny, rozwojowy rynek. Integratorzy rozwijają swoje umiejętności deweloperskie przy tworzeniu rozwiązań, które mają duży potencjał komercjalizacji. Uczą się też przy tej okazji specyfiki branży. Mogą potem z łatwością dostosowywać produkty do potrzeb innych przedsiębiorstw. My z kolei dostajemy specjalistów biegłych w wykorzystaniu nowych technologii. Rozwój oprogramowania jest dla nas łatwiejszy i tańszy. Dopasowanie do naszych wymagań jest też większe. Wszyscy w tym modelu zyskujemy.

CRN Konieczność poniesienia ciężaru inwestycji przed rozpoczęciem prac, których efekt rynkowy nie jest do końca przesądzony, zawsze jednak oznacza jakieś ryzyko dla integratora…

Piotr Słomianny Ryzyko jest po stronie wszystkich uczestników projektu. Polskie firmy są jednak skłonne inwestować w rozwój, jeśli widzą, że mogą wejść z nowym produktem na rynek. My im taką szansę dajemy, gdyż wrocławski MPWiK jest w zakresie stosowania nowych technologii firmą referencyjną: my wyznaczamy trendy i kierunki rozwoju. W naszej branży referencje mają kluczowe znaczenie – tu każdy się zna i na opiniach wiodących podmiotów opierają się w znacznej mierze decyzje o wyborze tego czy innego rozwiązania. Firm z branży IT nie trzeba więc specjalnie przekonywać do współpracy z nami. Często same się zgłaszają z propozycją zrobienia wspólnego projektu. Nie zawsze jesteśmy w stanie go zrealizować, nie zawsze też przedstawiony pomysł pasuje do naszej koncepcji rozwoju.

CRN Czego w pierwszym rzędzie oczekujecie od rynku IT?

Piotr Słomianny Potrzebujemy przede wszystkim rozwiązań dotyczących naszych głównych, branżowych obszarów działalności. W zakresie programów wspierających część biurową i biznesową, jak finanse, HR, księgowość, rynek ma bardziej dopasowaną do naszych potrzeb ofertę. Te dziedziny wyglądają wszędzie bardzo podobnie, jeśli nie wręcz jednakowo. Wdrożenia z tego zakresu są standardowe. Natomiast w dziedzinie technologii branżowych rozwiązania trzeba dopasowywać do specyfiki konkretnego przedsiębiorstwa. Trudno jest znaleźć produkt, który można by łatwo dostosować do indywidualnych potrzeb. Chociaż oferta jest niby duża, to często nie ma możliwości wdrożenia wybranego rozwiązania zgodnie z naszymi oczekiwaniami i zapotrzebowaniem.

CRN Czym to jest uwarunkowane? Czego konkretnie brakuje po stronie dostawców na polskim rynku?

Piotr Słomianny Często brakuje odpowiednich kompetencji. Obecnie na przykład rynek cierpi na brak data scientistów. Jest ich mało i są bardzo drodzy. A na ich umiejętnościach musi dzisiaj bazować coraz więcej rozwiązań dla naszej branży. W USA jest już wiele firm zajmujących się produkcją software’u wykorzystujących mechanizmy AI, deep learning, machine learning. U nas też pojawia się coraz większe zapotrzebowanie na tego typu usługi i w kolejnych latach z pewnością będzie rosnąć. Na razie nie widać jednak, by rynek informatyczny się do tego zawczasu przygotowywał. Stąd m.in. potrzeba uruchamiania przez nas własnych projektów badawczo-rozwojowych i innowacyjnych, które by potrafiły sprostać pojawiającym się wyzwaniom.

CRN Jakie zagadnienia znajdują się aktualnie w polu waszych zainteresowań?

Piotr Słomianny Obecnie pracujemy na przykład nad systemem chmurowym, który umożliwia automatyczną detekcję ukrytych wycieków, czyli takich, których oznak nie widać na powierzchni gruntu. To rozwiązanie ma ogromny potencjał dla nas i naszych partnerów. Pozwoli także wyjść z produktem poza obszar rynku polskiego. W dobie zmian klimatycznych i coraz większych problemów w dostępie do surowca takie programy będą poszukiwane. Działanie systemu przekłada się także na możliwość szybkiej reakcji, na przykład w przypadku awarii.

CRN Kto ma największe szanse na współpracę z wami przy takich projektach? Czy szukacie tradycyjnych, działających od dawna na rynku integratorów, czy też stawiacie bardziej na młode, innowacyjne firmy i startupy?

Piotr Słomianny Większość stanowią związani z nami od dłuższego czasu, sprawdzeni partnerzy. Są to zazwyczaj tradycyjne firmy informatyczne, obecne od wielu lat na rynku. Takie podmioty mogą sobie pozwolić na większe inwestycje w rozwój produktu. Próbujemy też jednak działać ze startupami. Byliśmy m.in. współorganizatorem wrocławskiego hackatonu. Na razie jednak nie przełożyło się to na stałą, systematyczną współpracę. Co nie znaczy, że zamykamy się na przedsiębiorstwa dopiero startujące na rynku. Z jedną z małych wrocławskich firm robimy projekt systemu do automatycznej analizy obrazów z sieci kanalizacyjnej. Zdalnie sterowane roboty są wpuszczane do kanalizacji, gdzie filmują stan rur. Transmitowany obraz musi być oglądany przez pracownika, który szuka pęknięć, zatorów, uszkodzeń itp. Naszym celem jest doprowadzenie do tego, aby robot sam rozpoznawał uszkodzenia, korzystając z odpowiednich algorytmów. Będą tu miały zastosowanie m.in. mechanizmy uczenia maszynowego.

CRN A co z systemami z obszaru back office, z rozwiązaniami wspierającymi zarządzanie procesami biznesowymi? Czy to oprogramowanie znajduje się obecnie w polu szczególnego zainteresowania waszego działu IT?

Piotr Słomianny W zakresie obsługi back office nie mamy żadnych zapóźnień technologicznych. Wręcz przeciwnie, sięgaliśmy po najnowsze rozwiązania, gdy inni jeszcze im się przyglądali. Cały czas chcemy być pionierami i wdrażać innowacyjne produkty. Stawiamy na rozwiązania topowe i zaawansowane. W przypadku takich produktów rozmawiamy bezpośrednio z producentami, którzy biorą na siebie koszty zatrudnienia integratora. Jest wciąż jednak jeszcze wiele obszarów potencjalnej współpracy z mniejszymi, innowacyjnymi firmami. Jeden z nich może pojawić się w naszym call center, gdzie zamierzamy wdrożyć system umożliwiający rozpoznawanie mowy i emocji.

CRN Jakie są generalnie oczekiwania MPWiK wobec firm działających na rynku rozwiązań informatycznych?

Piotr Słomianny Mamy bardzo dużo systemów informatycznych. Są potrzebne do obsługi trzech dużych fabryk – za takie uznajemy dwa zakłady uzdatniania wody i oczyszczalnię ścieków. Te jednostki nie funkcjonowałyby sprawnie bez automatyki przemysłowej. Z drugiej strony mamy systemy back office’owe i do obsługi klientów, jak CRM czy program do wspomagania pracy call center. W części biznesowej mamy także system klasy ERP. Osobną grupę stanowią specjalistyczne aplikacje do obsługi laboratoriów. Do zarządzania siecią wodociągową i kanalizacyjną służy system GIS-owy. Do tego jeszcze dochodzą rozwiązania z dziedziny cyberbezpieczeństwa.

CRN Co jest najważniejsze w zarządzaniu tak rozbudowanym środowiskiem informatycznym? Jakie są najpilniejsze zadania czy plany na najbliższy czas?

Piotr Słomianny Dbamy o stałą aktualizację wykorzystywanych narzędzi. Zależy nam na tym, aby mieć najświeższe rozwiązania. Staramy się też usprawniać funkcjonowanie tych obszarów, dla których nie ma gotowych produktów na rynku lub nie da się ich dopasować do naszych potrzeb. W obszarach ustandaryzowanych też już nie wystarczy samo wdrożenie nowego programu czy zainstalowanie nowych modułów. Coraz bardziej liczą się kompetencje dodatkowe. Na przykład firma, która oferuje ERP-a, nie może ograniczyć się do jego wdrożenia, powinna również umieć przy tej okazji zoptymalizować procesy u klienta lub mu poradzić, jak ma to zrobić.

CRN W jakim stopniu przy ocenie oferty bierze Pan pod uwagę kwestie jakości czy funkcjonalności samego oprogramowania, a w jakim dodatkowe umiejętności i kompetencje integratora?

Piotr Słomianny Przede wszystkim pytam o mapę kompetencji ekspertów. Patrzę, czy firma ma naprawdę dobrych konsultantów. Tych bowiem dzisiaj na rynku najbardziej brakuje. Oceniając ofertę, sprawdzam, czy integrator dysponuje fachowcami, którzy będą wiedzieli, jak efektywnie przeprowadzić wdrożenie. Jeśli ktoś chciałby przekonać mnie do zakupu na przykład CRM-a, to nie wystarczy, że opowie, jakie to wspaniałe rzeczy jego system potrafi. Musi przede wszystkim pokazać, że dysponuje pracownikami z odpowiednią wiedzą i doświadczeniem. Takimi, którzy będą potrafili wpisać system w procesy mojej firmy, a nawet jeszcze więcej – będą wiedzieli, jak te procesy usprawnić z wykorzystaniem wdrażanego lub aktualizowanego systemu.

Artykuł Cenimy niestandardowe rozwiązania pochodzi z serwisu CRN.

Jaromir Pelczarski Nie stosujemy takiego podziału. Nie określamy z góry, co ma być w gestii naszego zespołu informatycznego, a co powinniśmy kupić na rynku. Staramy się przede wszystkim działać skutecznie. W poszczególnych obszarach IT wybieramy najlepszych wykonawców. Jeżeli jest to akurat zadanie w kompetencji działu IT, to realizujemy projekt własnymi siłami. W innym przypadku szukamy firm zewnętrznych, które mogą zaoferować nam najlepszą jakość usług czy rozwiązań w danej dziedzinie.

CRN W czym głównie specjalizuje się dział IT w Banku BGŻ BNP Paribas?

Jaromir Pelczarski Jego domeną są przede wszystkim działania związane ze strategicznymi obszarami funkcjonowania banku. Jest to m.in. zarządzanie ryzykiem, zapewnienie zgodności z przepisami, budowanie oferty dla klientów, integracja bankowych systemów, obsługa kluczowych usług. To są obszary, w których wewnętrzne kompetencje pozwalają lepiej realizować projekty informatyczne. One się jednak cały czas zmieniają, gdyż cyfrowa transformacja przynosi nowe wyzwania, a w ślad za nimi zapotrzebowanie na nowe kompetencje. Nasz bank jest uzależniony od technologii, wpisana jest ona w jego DNA. Zmiany w tej dziedzinie są jednak obecnie tak duże, że nie jesteśmy w stanie zajmować się wszystkim sami. Dlatego też szukamy na rynku najlepszych, sprawdzonych w poszczególnych sferach technologii i biznesu partnerów.

CRN Jakiego rodzaju firmy są w pierwszym rzędzie w kręgu zainteresowań banku? Jakich kompetencji szukacie obecnie na rynku?

Jaromir Pelczarski To zależy od konkretnie realizowanych projektów. Nie zawsze musi to być nawet firma. Korzystamy też z usług freelancerów. Są w tej grupie świetni specjaliści, którzy uczestniczą w naszych projektach i wykonują dla nas często zaawansowane zadania. Korzystamy też z rozwiązań oferowanych przez startupy. Nie chcemy konkurować z firmami technologicznymi, chociaż technologia stanowi dzisiaj integralny element naszej działalności. Zależy nam na wykorzystaniu potencjału przedsiębiorstw technologicznych do realizacji naszych celów.

CRN Co istotnego, wartościowego wnoszą do bankowości startupy?

Jaromir Pelczarski W dzisiejszych czasach przetrwają firmy, które potrafią łączyć garażowy wigor i korporacyjne rygory. W bankach bardzo ważna jest strona regulacyjna, nie tylko tak nagłośnione ostatnio RODO, lecz generalnie wszystko, co się wiąże z szeroko pojętym ładem korporacyjnym. Jeżeli do tego dodamy innowacyjne, kreatywne podejście, to możemy działać sprawniej i zaspokajać potrzeby klientów zgodnie z duchem czasu. Ciągle musimy przy tym zapewniać klientom poczucie bezpieczeństwa, dawać im gwarancję, że mimo niestandardowych, innowacyjnych rozwiązań bank jest nieustająco instytucją solidną. Startup to też w zasadzie przejściowa forma biznesu – trwa przez chwilę, a potem się rozwija w większą, stabilniejszą firmę.

CRN Można spotkać się z opinią, że startupy i inne małe firmy są dopuszczane przez banki tylko na obrzeża swojej działalności, głównie w obszarze obsługi klienta. Główne systemy bankowe są zamknięte i zastrzeżone wyłącznie dla wewnętrznych działów IT. Jak to wygląda w państwa przypadku? W jakim kierunku będzie szedł dalszy rozwój współpracy ze startupami?

Jaromir Pelczarski Taki podział jest obecnie nie do utrzymania. Oznaczałby w gruncie rzeczy, że są obszary podatne na innowacje i takie, które nie będą się rozwijać. Współczesna gospodarka wymaga zmian, innowacji i w ten trend muszą się wpisać również banki. Oczywiście muszą zwracać uwagę na aspekty regulacyjne i zapewnienie bezpieczeństwa. Z drugiej strony jednak muszą myśleć, jak wykorzystać nowe technologie do nowych zadań. Wiele rozwiązań zależy od tego, co mogą zaoferować gracze na rynku, uwzględniając specyficzne, bankowe uwarunkowania. Cyfrowa transformacja nie może się wiązać z zagrożeniami, wdrażane systemy muszą być stabilne.

CRN Jakie są obecnie najważniejsze, strategiczne kierunki rozwoju i wykorzystania nowych technologii w Banku BGŻ BNP Paribas?

Jaromir Pelczarski Nie odbiegamy w tym zakresie generalnie od tego, co się dzieje w naszej branży. Bank chce być coraz bardziej klientocentryczny. Mamy klientów coraz bardziej wymagających, reprezentujących wiele pokoleń. Jednym z naszych priorytetów jest cyfryzacja usług zewnętrznych. Nie chodzi tutaj tylko o umieszczenie w  Internecie aplikacji do obsługi. Zmieniamy też procesy wewnętrzne, aby obsługa klienta była prostsza i efektywniejsza, a w efekcie tańsza. Ważnym obszarem naszej działalności jest zarządzanie danymi. Analiza danych ma kluczowe znaczenie w działaniach marketingowych, zarządzaniu relacjami z klientami. Pomocne okazują się rozwiązania z zakresu Big Data. Na styku tych dwóch obszarów pracujemy nad zastosowaniem robotów i sztucznej inteligencji. Metody uczenia maszynowego wykorzystujemy w obrębie cyberbezpieczeństwa, które wymaga coraz bardziej zaawansowanych rozwiązań.

CRN Czy roboty przejmą również kontakty z klientami?

Jaromir Pelczarski Nie, nie chcemy automatyzować kontaktów z klientami. Każdy z naszych pracowników musi wiedzieć, że każda czynność, którą wykonuje, jest związana z klientem. Nie będziemy na razie tutaj wprowadzać robotów. Co innego w zakresie obsługi działań w obszarze back office. Mamy już zrobotyzowanych wiele procesów. Roboty odpowiadają m.in. za zbieranie danych, monitoring działań. Codziennie pracuje u nas 40 robotów zamiast ludzi.

CRN Jaka jest rola działu IT w prowadzonej robotyzacji procesów biznesowych?

Jaromir Pelczarski Działamy w modelu hybrydowym. Projekty wdrożeniowe realizowane są przez interdyscyplinarne zespoły. W ich skład wchodzą zarówno ludzie z pionu IT, jak i przedstawiciele różnych obszarów biznesowych. Część prac prowadzona jest w modelu agile’owym. Technologia natomiast osadzona jest w systemie IT i z poziomu IT zarządzana.

CRN Robotyzacja procesów biznesowych nie dotyczy tylko wdrożenia nowej technologii, wiąże się też z mniejszymi lub większymi zmianami organizacyjnymi. Czy widzi pan w tym obszarze miejsce dla firm zewnętrznych?

Jaromir Pelczarski To prawda, robotyzacja wymaga zmian organizacyjnych. To jak z reakcją chemiczną. Gdy połączymy dwa składniki, powstanie zupełnie nowy związek. To samo jest po wdrożeniu narzędzi RPA (Robotic Process Automation) – organizacja funkcjonuje inaczej niż przed ich wykorzystaniem. Trzeba umieć takie projekty przygotować, przeprowadzić, a potem zapanować nad ich efektami. Czy jest tutaj miejsce dla firm zewnętrznych? To w dużej mierze kwestia ich dojrzałości. Ten rynek nie jest jeszcze dojrzały. Nie wystarczy wdrożyć aplikacje. Nie ma dwóch takich samych robotów, nie ma dwóch takich samych wdrożeń. To w dużej mierze kwestia transformacji całej organizacji lub jej znaczącej części. Z pewnością firmy, które się w tym wyspecjalizują, będą miały obiecujące perspektywy biznesowe.

CRN Jak generalnie ocenia pan jakość ofert docierających do banku od działających na polskim rynku firm IT?

Jaromir Pelczarski Polska branża informatyczna nie przeszła jeszcze takiej transformacji jak na świecie. Brakuje w niej dojrzałych, średnich firm. Brakuje skupienia się na tym, czego rzeczywiście potrzebuje klient. Dzisiaj trzeba oferować przede wszystkim usługi i rozwiązania, a propozycje wdrożenia konkretnych technologii zostawić na sam koniec. Od integratora oczekuję głównie informacji, jak zamierza rozwiązać mój problem, czy ma do dyspozycji ludzi, którzy będą potrafili to zrobić, jak długo będzie to trwało, jaki jest potrzebny budżet. Jak już to wszystko wiem, to dopiero wtedy jestem zainteresowany, jaka konkretnie technologia będzie użyta. Jest na polskim rynku trochę firm, które działają w ten sposób, ale to za mało, aby mogły kształtować oblicze całej branży. Być może część startupów przekształci się w przedsiębiorstwa działające w tym oczekiwanym przez klientów modelu.

CRN Czego w pierwszym rzędzie oczekuje pan od firmy, która chciałaby z wami współpracować?

Jaromir Pelczarski Potrzebuję partnerów do wspólnej pracy w projekcie. Cenię firmy, które potrafią zaangażować się w realizację moich zadań, uczestniczą wspólnie z nami w tym, co robimy. Minął już czas wdrażania technologii dla technologii.

Artykuł Zapotrzebowanie na nowe kompetencje pochodzi z serwisu CRN.

Piotr Orłowski Wartość dodaną dla nas tworzą głównie integratorzy. Resellerów postrzegam przede wszystkim przez pryzmat oferty skomodytyzowanej, umasowionej. Chociaż są i tacy, którzy posiadają dużą wiedzę, znają skomplikowane produkty i potrafią doradzić przy ich wyborze. Wartość resellera rośnie, jeśli potrafi zoptymalizować zakupy, dobrać produkty do potrzeb odbiorcy.

CRN Czy jest jakiś obszar, w którym teraz szczególnie takiej współpracy byście oczekiwali?

Piotr Orłowski Zastanawiamy się, jak przejść do chmury, żeby finansowo było to uzasadnione. Modele licencyjne są bardzo skomplikowane. Istnieje też wiele złożonych opcji nabycia różnych rozwiązań w chmurze. Potrzebujemy konsultacji w tym zakresie. Wiedza dobrze zorientowanego resellera byłaby bardzo przydatna. Wewnątrz organizacji trudno wykształcić pracowników, którzy znaliby się na wszystkim i byli dokładnie we wszystkim zorientowani. Zaufany partner to skarb. Liczy się jego wiedza oraz doświadczenie.

CRN Co w rozwiązaniach chmurowych uważacie za najważniejsze?

Piotr Orłowski Medicover działa w obszarze regulowanym. Zapewnienie bezpieczeństwa danych wrażliwych to wyzwanie kluczowe. To powoduje, że cały szereg ofert chmurowych odpada, bo nie są w stanie spełnić wymagań audytorskich. Zostaje więc niewielu dostawców, ale i oni wymagają dokładnego sprawdzenia. Nie zawsze bowiem to, co komunikują o produkcie, ma pokrycie w rzeczywistości. Dla nas nie jest ważne „opakowanie”, tylko to, co faktycznie w środku się znajduje. Chcemy współpracować z dostawcami w modelu chmurowym, ale wciąż szukamy zadowalającej nas oferty. Za wyciek danych z chmury to my ponosimy odpowiedzialność.

CRN Teraz tak, ale po wejściu w życie zapisów RODO podmiot przetwarzający powierzone dane też będzie musiał spełniać wymogi dotyczące ochrony danych osobowych.

Piotr Orłowski RODO w tym przypadku niewiele zmieni. Odpowiedzialność i tak pozostanie po naszej stronie. Z tym właśnie jest kłopot, jeśli chodzi o migrację do chmury. W chmurze mamy pełną odpowiedzialność przy jednoczesnym braku kontroli. We własnym centrum danych odpowiedzialności towarzyszy możliwość kontroli. W mojej ocenie mali dostawcy chmury są nieprzygotowani  – prawnie i finansowo – do przetwarzania danych osobowych zgodnie z nowymi wymogami.

CRN U dużych jest z tym lepiej?

Piotr Orłowski Duże chmury są bezpieczniejsze, choćby z uwagi na poziom inwestycji związany z kwestiami bezpieczeństwa. Formuły prawne są dobrze opracowane. Niektórzy oferują nawet otwarte formuły badania stosowanych zabezpieczeń. Nie znaczy to, że zdecydujemy się od razu na przeniesienie wszystkiego do chmury. To trzeba robić powoli i rozważnie.

CRN Gdzie są największe ograniczenia i przeciwwskazania?

Piotr Orłowski Pojawiają się utrudnienia przy ustalaniu warunków umowy. Na przykład do chmury dane można przesyłać bez większych kłopotów, ale przy pobieraniu już tak łatwo nie jest i transfer może mieć także wymiar finansowy. Trzeba pamiętać, że ewentualne odtwarzanie usług we własnym centrum danych będzie się wiązało z dużymi utrudnieniami, szczególnie po dłuższym okresie korzystania z chmury. W chmurę łatwo wejść, trudno potem z niej wyjść.

CRN Jakie są zatem wasze plany na najbliższą przyszłość?

Piotr Orłowski Stawiamy na rozwój ewolucyjny, a nie na rewolucyjne zmiany. Nasz główny system, a więc system medyczny, jest tworzony i rozwijany przez wewnętrzny dział programistów. Do chmury przenosimy przede wszystkim usługi typu back office. Zaczynamy korzystać na przykład z pakietu Office 365. W chmurze mamy też część platformy finansowej, dla której możemy dokupywać moce obliczeniowe, szczególnie podczas zamykania miesiąca. Prowadzimy prace nad uruchomieniem platformy biznesowej Dynamics 365. Szukamy takich usług, które są natywnie dostosowane do funkcjonowania w modelu cloud computing. Sobie zostawimy tylko kluczowe zasoby, te, których nie chcemy oddać, lub te, z którymi wiąże się podwyższone ryzyko przy wypuszczeniu ich na zewnątrz.

CRN Na jak długo jest zaplanowany ten proces?

Piotr Orłowski Transformacja, polegająca na przejściu do chmury będzie trochę trwała. Wiele zależy od tego, na ile oferty usług chmurowych będą dla nas atrakcyjne biznesowo. Często bywa tak, że resellerzy sprzedają nie to, co jest nam potrzebne, tylko to, co akurat producent ma do sprzedania. Przy takim podejściu trudno robić wspólnie biznes.

CRN W opiece zdrowotnej coraz większego znaczenia nabiera analiza danych. W jakim kierunku będzie szło w Medicoverze budowanie kompetencji i rozwiązań z tej dziedziny?

Piotr Orłowski To dla nas ważny obszar. Analityka wymaga integracji danych z różnych źródeł. Bardziej adekwatne wydają się tutaj rozwiązania chmurowe niż lokalne. Rozpoczęliśmy projekt pilotażowy, żeby zobaczyć, jakie potencjalne zagrożenia niosą one ze sobą i jakie korzyści. Modele statystyczne trzeba zasilać informacjami o zdarzeniach i danymi krytycznymi. Trudno to robić, gdy dostęp do danych jest zablokowany. Z drugiej strony wystawienie danych na zewnątrz wymaga stałej kontroli. Mechanizmy chmurowe mają elementy zabezpieczenia, ale chcemy sprawdzić, jak one będą funkcjonować.

CRN Które obszary wykorzystania IT są obecnie kluczowe dla waszej firmy? Gdzie w najbliższym czasie będą koncentrowały się inwestycje i projekty rozwojowe?

Piotr Orłowski Dużo robimy w zakresie e-commerce. Unowocześniamy strony webowe, rozwijamy ich funkcje dla klientów, tworzymy sklep medyczny, rozwijamy ofertę usług online dla klientów i pacjentów. To się dzieje nie tylko na rynku polskim, ale też w skali międzynarodowej. Prowadzimy projekty dla wszystkich spółek Medicover rozproszonych w trzynastu krajach. Jesteśmy również w fazie usprawniania i automatyzacji procesów biznesowych, m.in. w dziedzinie HR i finansów. Robotyzacja systemów back office wyeliminuje z zadań pracowniczych proste prace i umożliwi ludziom skupienie się na wartościach dodanych. Pracujemy również bardzo intensywnie nad optymalizacją procesów medycznych – pracy lekarza i organizacji gabinetu.

CRN A w jakim kierunku będą szły rozwiązania z zakresu telemedycyny?

Piotr Orłowski Usługi telemedyczne będą nabierały coraz większego znaczenia społecznego w związku z coraz większym zapotrzebowaniem na opiekę zdrowotną przy coraz mniejszej liczbie lekarzy i pielęgniarek. Część kontaktów bezpośrednich musi być więc zastępowana kontaktami online. Medicover już oferuje wiele usług telemedycznych i będzie je dalej rozwijał. Mamy własne pomysły, sprawdzamy dostępne narzędzia i rozwiązania. Telekonsultacje medyczne mogą być świadczone na różne sposoby – przez komputer, przez smartfon, jak również przez kiosk medyczny na mieście. Specyfika usług telemedycznych wymaga, aby dostosować je do warunków konkretnego kraju. Ważnym zadaniem w każdym przypadku jest odpowiednie zabezpieczenie danych. W Polsce są firmy, które oferują zaawansowane platformy do wykorzystania w telemedycynie, z analityką podobną jak w przypadku Watsona, ukierunkowaną na wskazane specjalności.

CRN Gdzie poszukujecie rozwiązań, które potencjalnie odpowiadają waszym potrzebom rozwojowym? Na ile w kręgu zainteresowań znajdują się młode firmy lub startupy z innowacyjnymi pomysłami?

Piotr Orłowski Medicover ma swój innovation hub. Ludzie z tej komórki zajmują się wyszukiwaniem innowacyjnych projektów pod kątem wykorzystania ich w obszarze medycyny. Integratorzy też mogą być źródłem takich pomysłów, mogą podpowiadać projekty, usługi i rozwiązania warte uwagi. Rozmawiamy z różnymi partnerami, jak z tych nowych rozwiązań korzystać. Na przykład kioski medyczne są już dostępne na rynku – pytanie, jak ich użycie wpisać w określony „case” biznesowy, żeby to było opłacalne.

CRN Jak przebiega współpraca ze startupami?

Piotr Orłowski Zapraszamy firmy, które mają ciekawe pomysły, by testowały rozwiązania razem z nami. Albowiem startupom nie brakuje pomysłów, ale nie posiadają możliwości praktykowania. Sprawdzamy w ten sposób, co faktycznie możemy razem zrobić. Innowatorzy często tworzą zaawansowane technicznie rozwiązania, ale nieprzydatne pod kątem tego, co chcemy robić. Ich wykorzystanie byłoby więc nieuzasadnione z biznesowego punktu widzenia. Czasami też oczekiwania startupów są wygórowane. Niektóre liczą na szybką sprzedaż wciąż niedopracowanego produktu. Najpierw trzeba sprawdzić użyteczność proponowanych rozwiązań. To jest nasza propozycja również dla tradycyjnych integratorów: róbmy coś razem – jak wyjdzie, to wszyscy zyskamy.

CRN Czy oferty ze strony firm informatycznych są dla was wartościowe? Czy trafiają w rzeczywiste potrzeby i zainteresowania?

Piotr Orłowski Jest wielki szum informacyjny ze strony firm, które chcą coś sprzedać. Bombardują nas swoimi propozycjami – mailowo, jak również na LinkedInie i Facebooku. Doprowadziło to do znieczulicy informacyjnej. Jeśli już czegoś faktycznie potrzebujemy, to wolimy sami poszukać i zwrócić się z zapytaniem do wybranych firm, niż tracić czas na zapoznawanie się z zalewem informacji. Wszyscy rzucili się na klientów, ale odnieśli skutek odwrotny od zamierzonego. Zmasowany atak powoduje, że sprzedawcy nie docierają z przekazem do właściwych osób.

CRN W jaki więc sposób potencjalni kontrahenci mogą dotrzeć ze swoją ofertą do Medicoveru? Co może zwrócić waszą uwagę? Zapewne wśród nadsyłanych maili mogą być też i ciekawe propozycje…

Piotr Orłowski Dobrze byłoby mieć możliwość zweryfikowania informacji na temat integratorów i resellerów, żeby znaleźć takiego, który rzeczywiście dysponuje potrzebną wiedzą oraz doświadczeniem. Przydałoby się miejsce, gdzie byłaby zdeponowana wiedza branżowa z tego zakresu. To by uwiarygadniało oferty z rynku. Pomogłoby też dotrzeć do właściwych, sprawdzonych kontrahentów. Teraz szukamy ich przez zaufanych partnerów albo organizujemy przetarg.

CRN Z jakiego segmentu rynku potrzebowalibyście dobrze zweryfikowanych informacji o potencjalnych dostawcach?

Piotr Orłowski Szukamy firm w obszarze Big Data. Takich, które mają doświadczenie i konkretne wyniki w zakresie analizy danych. Pytamy innych, podobnych do naszej firm, które wdrożyły u siebie analitykę, jak to zrobiły. Nie rozmawiamy z integratorami czy resellerami. Chcemy bowiem dowiedzieć się, jakie naprawdę jest zastosowane rozwiązanie, a nie jak jest opakowane. Po rozeznaniu sytuacji, w kolejnym etapie, będziemy chcieli umówić się z wybranymi sprzedawcami. Nie chcemy jednak, żeby nam opowiadali, jakie to ich systemy są wspaniałe, tylko jak mogą nam pomóc rozwiązać konkretne problemy. Tym, co niejako zabija możliwość kontaktu i porozumienia ze sprzedawcami, jest myślenie w kategoriach: już raz gdzieś coś takiego sprzedaliśmy, to teraz też się uda. Tymczasem podejście, że jak kiedyś zadziałało, to i teraz zadziała, już się nie sprawdza. I mali, i duzi mają u nas szansę. Ważne, żeby ich oferty były osadzone w naszych realiach biznesowych.

Artykuł Chmura tak, ale z głową pochodzi z serwisu CRN.