Przypomnijmy, że w 2010 r. Microsoft zbudował prototyp HoloLens łączący się z komputerem za pomocą długiego przewodu, a podczas pierwszej prezentacji ludzie mogli obejrzeć pływające delfiny. Ostatecznie Alex Kipman, kierujący wówczas tym projektem, przekonał kolegów do zamknięcia całej technologii w osobnym zestawie, tak aby nie trzeba było korzystać z dodatkowych urządzeń, takich jak komputer.

W styczniu 2015 r. Satya Nadella, dyrektor naczelny Microsoftu, przedstawił HoloLensy na imprezie firmowej jako przełomowe rozwiązanie, które pozwoli zarówno wchodzić w interakcję z wirtualnymi psami, jak i pracować z kolegami przy wspólnych projektach. Jednakże wysoka cena (3 tys. dol.), a także ograniczone zastosowania sprawiły, że konsumenci chłodno przyjęli nowy produkt. Dlatego też Microsoft zaczął szukać odbiorców na rynku biznesowym. W grupie klientów znalazły się między innymi NASA, Japan Airlines i Mercedes-Benz. W międzyczasie Microsoft zaczął opracowywać nową wersję zestawu HoloLens 2, aby poszerzyć pole widzenia i poprawić ogólne wrażenia z użytkowania.

Nadzieje na sukces HoloLens odżyły, kiedy w 2018 r. koncern podpisał umowę z armią amerykańską. W ten sposób otrzymał 480 mln dol. na prace nad kolejnymi prototypami. Producent musiał wepchnąć do swojego zestawu nowe elementy, w tym kamery, czujniki wojskowe, radio, noktowizor, jednocześnie czyniąc sprzęt wodo- i wstrząsoodpornym. Niestety, podczas wczesnych testów pojawiły się liczne problemy. „Zestawy HoloLens podczas ćwiczeń traciły łączność z lokalnymi sieciami bezprzewodowymi, wyłączając wbudowaną funkcję śledzenia broni. Urządzenia miały trudności z obserwowaniem ruchu głów żołnierzy, co utrudniało umieszczanie cyfrowych obiektów na ich wyświetlaczach” – przyznają w rozmowie z „The Wall Street Journal” byli testerzy produktu.

W październiku 2021 r. amerykańska armia ogłosiła, że opóźni testy o blisko rok. Z kolei kilka miesięcy temu inspektor generalny Pentagonu opublikował raport stwierdzający, że kontrakt może przyczynić się do zmarnotrawienia nawet ponad 21 mld dol. na urządzenie, z którego żołnierze mogą nie chcieć korzystać… W sierpniu armia odmroziła wczesną transzę tych wydatków, zaznaczając, że zestawy słuchawkowe są obiecujące, ale ich szersze zastosowanie wiąże się z dużym opóźnieniem ze względu na konieczność poprawy mankamentów sprzętu. Na początku października generał Christopher Schneider oznajmił, że zestaw słuchawkowy spełnił wprawdzie większość kryteriów, jednak wciąż są obszary, gdzie zawodzi i wymaga dodatkowych ulepszeń.

Według byłych pracowników Microsoftu, koncern odłożył plany dotyczące HoloLens 3 i zakładanej wcześniej współpracy z Samsungiem. Całkowita sprzedaż HoloLens od początku wyniosła około 300 tys. sztuk, a według szacunków IDC Meta (dawniej Facebook) sprzedała około 17 mln podobnych zestawów, licząc od końca 2020 r.

W czerwcu Microsoft ogłosił, że Alex Kipman, który od początku kierował zespołem HoloLens, opuszcza firmę. Wraz z jego odejściem grupa rozszerzonej rzeczywistości została podzielona na dwa działy – sprzęt i oprogramowanie. To spowodowało, że niektórzy pracownicy zaczęli kwestionować przyszłość HoloLens i strategii sprzętowej Microsoftu i wydaje się, że to całkiem realny scenariusz. Zwłaszcza w świetle lipcowej zapowiedzi Nadelli, że koncern przyjmuje podejście do metawersu bazujące nie na sprzęcie, ale na oprogramowaniu.

Artykuł powstał na podstawie tekstu opublikowanego w „The Wall Street Journal”.

Artykuł Zmagania Microsoftu z metawersem pochodzi z serwisu CRN.

–Sprzedaż wirtualnych przedmiotów to nadal e-commerce. Już wcześniej na tradycyjnych serwisach aukcyjnych typu Allegro pojawiały się przedmioty z gier komputerowych. Teraz wchodzimy w nową erę, gdy to wirtualne światy stają się rynkiem, a do koszyka dodamy np. buty dla naszego cyfrowego awatara. Przed projektantami narzędzi dla e-sklepów dużo pracy związanej z adaptacją nowych technologii – mówi Tomasz Cincio prezes Droplo, platformy hurtowej B2B.

Raport McKinsey’a podkreśla, że tylko w 2022 r. firmy, fundusze venture capital zainwestują w technologię metawers ponad 120 mld dol. Kwota ta jest ponad dwukrotnie wyższa od 57 mld dol. zainwestowanych w całym ubiegłym roku. Wzrosty napędzają ciągły postęp technologiczny w zakresie infrastruktury oraz korzystne trendy demograficzne – coraz więcej młodych ludzi otwartych na nowinki wchodzi w wiek produkcyjny.

Według raportu McKinsey’a aż 95 proc. przedsiębiorców spodziewa się, iż wirtualne światy będą miały pozytywny wpływ na ich branżę w ciągu pięciu do dziesięciu lat. Jedna czwarta liderów biznesu spodziewa się, że technologia metawers przyczyni się do wzrostu o ponad 15 proc. całkowitej marży ich organizacji w ciągu najbliższych pięciu lat.

– Wyobraźnię dodatkowo rozbudzają wizje, w których dzisiejsze start-upy zostaną przyszłymi gigantami Web3.0. Nie wiemy jeszcze, które projekty przetrwają na nowym rynku, ale te, którym się uda, będą w przyszłości odpowiednikami Google czy Facebooka. Zakładam, że zwyciężą rozwiązania, które już teraz wykazały swoją użyteczność. Dla przykładu podczas pandemii galerie sztuki nie miały możliwości wystawiania dzieł w tradycyjny sposób, jednak mogły to zrobić używając właśnie metawers – komentuje Bartosz Bilicki, założyciel i prezes start-upu SmartVerum

Artykuł Obroty handlu w wirtualnych światach przekroczyły 2,5 bln dolarów pochodzi z serwisu CRN.

Ceny biletów lotniczych pozwalają na 1 lot rocznie na trasie BRU-WAW-BRU. Zresztą syn sprawdził, że braseria i inne restauracje są najczęściej zamknięte, bo nie ma gości. Centrum miasta jest dostępne tylko dla pieszych i rowerów, a z nisko i ponuro wiszących chmur przeważnie pada zimnym, drobnym kapuśniakiem.

Na nasze spotkanie wybieram swój codzienny awatar. Każdy może mieć ich nawet kilkanaście – inaczej uczesanych i ubranych, ale każdy kolejny kosztuje o 20 procent więcej. Można też używać darmowego, standardowego awatara, ale wtedy nasi rozmówcy nie czują się komfortowo. W przypadku jakiejś transakcji trzeba się zidentyfikować swoim e-ID. Awatar z wyglądem właściciela jest podobno niepodrabialny, rozpoznawalny biometrycznie.

Poważną wadą metawersu jest brak możliwości używania w nim przedmiotów materialnych. Awatar może mieć przy sobie i wymieniać z innymi tylko obiekty niematerialne – informacje, zapisy środków płatniczych, media audiowizualne, gry komputerowe. Dlatego rozbudowuje się sieć dostaw kurierskich – już tylko przy użyciu dronów. Tak kiedyś popularne paczkomaty zanikają. Na tarasach, balkonach lub wysięgniku za oknem umieszczone są zamykane kubły z identyfikatorem odbiorcy, do których drony wrzucają przesyłki. Patrząc na te bloki z kubłami miewam mdłości – powiedzieć, że wygląda to mało estetycznie, to nic nie powiedzieć… Ale jest skuteczne.

Zamówię sobie moje ulubione piwo Leffe Blonde (istnieje od 1240 roku i uwaga, to nie jest lokowanie produktu!). Dron przywiezie mi wtedy kapsułkę (butelki są zakazane), którą po wrzuceniu do szklanki mam zalać wodą. Powstanie spieniony napój o smaku tego piwa. Po włożeniu okularów aerów, będę dzięki rzeczywistości rozszerzonej widział oszronioną szklankę ze spienionym piwem. Podobnie działają kapsułki z zupami czy kotletem schabowym z kapustą. Po rozpuszczeniu na talerzu mają właściwy smak i zapach, a „prawdziwy” wygląd jedynie w aerach.

Obecnie w metawersie są już dostępne prawie wszystkie ważne obiekty znajdujące się na Ziemi. Wiele z nich jest nawet zwielokrotnionych, gdyż te najsłynniejsze są tak oblegane przez awatary, że trudno jest się tam z kimś spotkać, porozmawiać czy je dokładniej obejrzeć. Trzeba więc było wprowadzić płatne rezerwacje, aby La Rambla, Pałac Dożów czy portret Mony Lizy w metawersie mógł być dostępny dla awatarów w komfortowych warunkach. W ich rzeczywistych odpowiednikach jest spokój, choć władze tych miast nie są zadowolone z powodu pozamykanych hoteli i pustych knajp. Opłaty z licencji na stworzenie obiektu w metawersie nie pokrywają tych strat, więc właściciele atrakcji turystycznych dopominają się o udział w zyskach w zależności od liczby awatarów zwiedzających obiekty w wirtualu.

O, chyba wyślę swego awatara na wejście (ostatnie 50 metrów) na szczyt Mount Everestu. Najbliższy wolny termin to 20 grudnia 2033 roku, czyli za dwa lata. Mogę go zarezerwować, ale muszę się liczyć z możliwością złej pogody, gdyż ta rzeczywista jest odwzorowywana na bieżąco w obiekcie wirtualnym. A wpłaty rezerwacyjnej nie zwracają. Mogę wyszukać ten sam obiekt w postaci modelowej w bardzo dobrych warunkach pogodowych, ale to mała frajda.

Używanie metawersu jest tanie. Koszty, to dodatkowe awatary oraz wygenerowanie własnego obiektu – swojego biura lub domu w takim stanie jaki jest w rzeczywistości, albo takim, w jakim chcielibyśmy, aby był. Dość trudno jest na pierwszy rzut oczu awatara, przez które patrzymy na świat w metawersie, odróżnić odwzorowania obiektów prawdziwych od tych nieistniejących w rzeczywistości, chociaż każdy obiekt ma sygnaturę, która go identyfikuje.

Metawers w zasadzie jest dobrem ogólnym. Działa w nim wiele firm, które tworzą nowe obiekty i usługi dla awatarów-użytkowników. Zarabiają na korzystaniu z tych obiektów, ale głównie tradycyjnie sprzedają usługi reklam dostarczanych w pole widzenia awatarów, oczywiście odpowiednio sprofilowanych według cech ich właścicieli. W praktyce metawersem zarządza korporacja Meta, która w ostatnich latach przejęła wiele firm zajmujących się oprogramowaniem czy też budowaniem systemów teleinformatycznych – na przykład takich jak Microsoft, Apple czy Oracle.

Prawie połowa mieszkańców Ziemi w jakimś stopniu korzysta z metawersu, w sumie dostarczając korporacji Meta tryliardy dochodu, w znacznej części zapisywanego na konto pana MZ. Część tych dochodów powraca do potencjalnych użytkowników, aby móc wycisnąć z nich większe przychody. Masy użytkowników są tak zapatrzone w świat metawersu, że są skłonni oddać mu cały swój czas, swoją własność, a zdarza się, że i życie. To „koło” kręci się coraz szybciej, jak ruletka w kasynach.

Korporacja Meta została przekazana w zarząd powierniczy. Pan MZ od 2024 r. jest już drugą kadencję PMZ of USA. Zaraz po wyborach przeniósł Biały Dom, Kongres oraz Departments do odseparowanej dla bezpieczeństwa części metawersu. On sam, jego ekipa, kongresmeni, senatorowie pracują tylko w metawersie. Sądy funkcjonują w znanej nam rzeczywistości, ale trwają prace nad ich przeniesieniem.

A co się dzieje z internetem? Jeszcze istnieje. Wprawdzie w Stanach coraz szybciej zanika, ale jest podtrzymywany w Unii Europejskiej. Jeszcze wielu, szczególnie tych starszych, używa tradycyjnych, znanych z początku XXI wieku transakcji w internecie – operacji bankowych, zamówień w sklepach internetowych, zdalnej pracy i nauki. Nie widzą oni potrzeby kontaktu wzrokowego z awatarem kasjerki w banku czy subiekta w sklepie. Własny internet i metawers mają też Chiny i Rosja, a obaj ci sami od lat ich przywódcy mają się dobrze.

W internecie i darknecie, wbrew korporacji Meta oraz usłużnych dla niej służb, pojawia się wiele informacji wskazujących na zagrożenia wynikające z tak szybko rozbudowywanego metawersu. Naruszana jest prywatność użytkowników, a wadliwe bezpieczeństwo systemów umożliwia przechwytywanie tożamości awatarów ze szkodą dla ich właścicieli. Notuje się wśród młodzieży częste ucieczki w świat wirtualny. Grono prawników rozważa, czy należy ukarać właściciela awatara, który poklepał po pupie awatarkę. Biegli z PTI stwierdzili, że właściciel awatara mógł już odczuwać dotykany kształt i powierzchnię, ale jeszcze  nie ma mechanizmu przekazywania odczuć fizycznych awatarki do jej właścicielki. Firmy przemysłu XXX wykładają ogromne środki na zrealizowanie tej funkcji

Najpoważniejszym rosnącym zagrożeniem jest nadmierne użytkowanie energii przez metawers. Pomimo ciągłego ulepszania procesorów oraz pamięci, metawers potrzebuje coraz więcej mocy obliczeniowej i pojemności pamięci, a to wymaga coraz więcej energii. Z jednej strony, w celu zmniejszenia postępu ocieplenia klimatu, znacząco ograniczono konsumpcję energii w produkcji żywności (stąd te kapsułki), w podróżach turystycznych, użytkowaniu samochodów (nawet elektryków), samolotów, pociągów, a z drugiej superkomputery oraz kwantory (wykorzystujące mechanikę kwantową) metawersu żądają coraz więcej energii. Trzeba będzie znów ograniczyć przyjemności ludzkości w grach wideo, czy też zwiedzaniu meta świata. Metawers ma być używany tylko do wspomagania zdalnej pracy, nauczania i załatwiania niezbędnych spraw. A Meta na Nowy Rok zapowiada dodanie w metawersie obiektów z Księżyca oraz Marsa. Zaczynamy myśleć o meta-wszechświecie…

Uff, nieco się rozgrzałem. Czas skończyć te wynurzenia. Za parę dni Wigilia, chyba tylko zupa grzybowa będzie z prawdziwków, a reszta dań z kapsułek – aery stają się częścią stołowej zastawy. A potem mamy nowy 2032 rok. Niech nam przyniesie więcej dobrego, przede wszystkim zdrowia, bo ten Covid jeszcze daje znać to tu, to tam. W każdym razie szczęśliwego nowego roku.

Artykuł W metawersie pochodzi z serwisu CRN.

Z perspektywy użytkownika metawers jest dość prostym pomysłem. Mamy funkcjonować w przestrzeni, w której nasze podłączone do Internetu urządzenia pomogą nam całymi sobą przejść do świata wirtualnego. Tam będziemy mogli poruszać się w trzech wymiarach i robić to samo, co w prawdziwym życiu, począwszy od spotkań towarzyskich po wydawanie pieniędzy. Wspólny świat 3D będzie dostępny, przynajmniej na początku, z różnych terminali – smartfonów, tabletów, gogli VR.

Twórcy metawersu chcą, abyśmy mogli w mgnieniu oka przenieść swoją cyfrową tożsamość z wirtualnego biura do wirtualnego sklepu, aby kupić koszulkę na wirtualny koncert, na którym spotkamy się z cyfrowymi awatarami naszych znajomych. Warto przypomnieć, że pierwsza wersja metawersu miała swoją odsłonę jako platforma „Second Life”, którą udostępniła publicznie w 2003 r. firma Linden Research. Umożliwiała użytkownikom pracę w wirtualnych biurach, spekulacje na wirtualnych nieruchomościach czy rozwój walut cyfrowych. Choć twórcy „Second Life” twierdzili, że nie jest to sezonowa moda, projekt stosunkowo szybko zakończył swój żywot. Jak komentował Mike Boland, analityk w ARtilery Intelligence, na łamach „The Wall Street Journal”: „To tak, jak gdyby światy technologii i mediów nie miały dobrej pamięci długotrwałej. Cykle szumu przychodzą i odchodzą, a na w pełni zrealizowany metawers, w którym będziemy mogli nawet fizycznie się zanurzyć, tak jak w książce Ready Player One, poczekamy ze trzydzieści lat”.

Nie tylko Facebook ma swoją wizję metawersu. Każdy z gigantów technologicznych wychwala własne wizje metawszechświata. Na przykład Nvidia wiąże metawers z wprowadzeniem tzw. cyfrowego bliźniaka, czyli niemal idealnej wirtualnej kopii fizycznego systemu – może to być fabryka samochodów, magazyn czy silnik. Jensen Huang, dyrektor generalny Nvidii, zaprezentował niedawno film przedstawiający metawersyjną kopię fabryki samochodów BMW. Istnieje też niewielka, choć wciąż rosnąca grupa technologów, którzy wierzą, że można zbudować metaświat na otwartych standardach. Koncepcja Web3 zakłada stworzenie globalnej sieci komputerów, na których będzie można uruchamiać metawers i wszystkie aplikacje zbudowane w metaświecie.

Zapowiada się zatem ciekawa rywalizacja, a bój toczy się o to, kto zbuduje nowy Internet – społeczność czy wielkie korporacje. Powinniśmy trzymać mocno kciuki za tę pierwszą, bo otwartość metawersu byłaby atrakcyjna z punktu widzenia użytkowników oraz przedsiębiorców. Między innymi dlatego, że nie musieliby omijać strażników dyktujących, co można umieścić w nowej przestrzeni. Wiele osób już teraz martwi się, że Facebook, Microsoft i inni goliaci technologiczni mają zbyt duży wpływ na nasz świat. Znamienna jest tutaj wypowiedź Frances Haugen, byłej menadżerki Facebooka, dla Associated Press. Sygnalistka zwróciła uwagę na niebezpieczeństwa, jakie niesie ze sobą rozwój metawersu. Jednym z największych jest utrata prywatności, bowiem wkroczenie do nowej wirtualnej rzeczywistości w domach oraz miejscach pracy wiąże się z instalacją specjalnych czujników, a właściciele firm zyskają dostęp do wielu wrażliwych danych dotyczących pracowników.

Artykuł Metawers: utopijna wizja czy nieuchronna przyszłość? pochodzi z serwisu CRN.