Dostawcy sprzętu, sprzedawcy smartfonów i projektanci chipów wyskoczyli więc z bloków startowych i starają się wywalczyć dla siebie jak najlepsze pozycje w tworzącym się segmencie rynku. Widać też dużą aktywność ze strony urzędników rządowych, począwszy od Tokio aż po Waszyngton, gdzie rządy wspierają 5G ze względów ekonomicznych i geopolitycznych. Ich ruchy wynikają przede wszystkim z obaw, że jeden kraj zdominuje w tym zakresie światową gospodarkę, a tym samym będzie zbierać ekonomiczne korzyści przez całe dziesięciolecia. Na pierwszy plan wysuwa się tutaj rywalizacja Chin oraz USA. Już pod koniec 2018 r. dziennik „The Wall Street Journal” ujawnił raport, z którego wynikało, że rząd Stanów Zjednoczonych próbował przekonać dostawców usług telekomunikacyjnych w krajach sojuszniczych, aby unikali sprzętu produkowanego przez Huawei. Reakcje państw europejskich na ten apel okazały się od siebie różnić, i to bardzo. O ile Polska, Rumunia czy Wielka Brytania rzeczywiście rezygnują z rozwiązań chińskiego dostawcy, to już Niemcy, którzy szybko policzyli sobie, że współpraca gospodarcza z Chinami jest dla nich opłacalna, zajęli w tej sprawie neutralną pozycję i otworzyli swój rynek 5G na dostawców ze wszystkich krajów.

Huawei wciąż trzyma się mocno

Polityka prowadzona przez Stany Zjednoczone oraz ich sojuszników nie pozostaje bez wpływu na układ sił na rynku telekomunikacyjnym, co uwidacznia się chociażby w segmencie rozwiązań infrastrukturalnych dla 5G, wycenianego na 90 mld dol. rocznie. Według firmy badawczej Dell’Oro Group pod koniec 2020 r. Huawei posiadał ponad 30 proc. udziału w tym rynku, zaś w pierwszej połowie bieżącego roku stopniał on do 28,8 proc. Drugie miejsce na podium zajmuje Ericsson, przy czym Szwedzi, w przeciwieństwie do swojego chińskiego konkurenta, zwiększyli udział w rynku z 14,7 do 15 proc. Trzecia pozycja należy do Nokii (14,9 proc.), ale warto jeszcze zwrócić uwagę na dostawców z drugiego planu, przede wszystkim Samsunga. Wprawdzie koreański koncern kontroluje jedynie 3,2 proc. rynku, ale to dwukrotnie więcej niż w 2017 r.

Stefan Pongratz, analityk w Dell’Oro Group, twierdzi, że sprzęt Samsunga oraz Ericssona będzie (poza Chinami) zyskiwać na znaczeniu i tym samym zwiększać udziały w światowym rynku. Przy czym Samsung wyróżnia się gamą produktów, obejmującą wszystkie obszary 5G, począwszy od smartfonów, przez stacje bazowe aż po półprzewodniki. Rozbudowane portfolio daje tej firmie przewagę, między innymi dlatego, że może w pełni przetestować swoje rozwiązania i zoptymalizować ich działanie przed wprowadzeniem na rynek.

W nieco trudniejszej sytuacji jest Nokia. Fiński producent podnosi się właśnie po poważnym błędzie, jakim było postawienie na niewłaściwą technologię. Kilka lat temu Finowie zainwestowali w kosztowny procesor, tak zwane układy programowalnej macierzy bramek (FPGA), przeznaczony do zasilania sprzętu 5G. Jednak operatorzy postawili na tańszą, mniej energochłonną technologię system-on-chip oferowaną przez rywali Nokii. Pomimo pewnych trudności producent z Finlandii wciąż pozostaje w grze. Zdaniem Patricka Filkinsa, analityka IDC, w ciągu ostatnich 18 miesięcy Nokia wykonała bardzo ciężką pracę, aby powrócić na właściwy kurs.

Apple na czele peletonu

Ponad rok temu Apple z wielkimi fanfarami zaprezentowało swoje pierwsze smartfony obsługujące sieć 5G. Choć Samsung i inni producenci wprowadzili do sprzedaży telefony obsługujące sieć piątej generacji kilka miesięcy wcześniej, to właśnie producent z Cupertino przewodzi w statystykach sprzedaży smartfonów 5G. Według danych IDC w pierwszej połowie bieżącego roku Apple posiadało 28,3 proc. udziału w globalnym rynku telefonów 5G. Na drugim miejscu znalazło się w tym zestawieniu Oppo (14,4 proc.). Kolejne lokaty zajęły: Samsung (13,9 proc.), Vivo (13,5 proc.) oraz Xiaomi (11,2 proc.).

Sukces Apple’a można dość łatwo wytłumaczyć – producent wyposażył wszystkie iPhone’y 12. i 13. generacji w chipy 5G. W związku z tym konsumenci poszukujący nowych telefonów z nadgryzionym jabłuszkiem nie mają wyboru, zawsze trafią na urządzenie kompatybilne z najnowszym standardem telefonii mobilnej. Debiut rodziny iPhone’ów 12 przyczynił się przy tym do popularyzacji słuchawek 5G. Kiedy wymienione terminale Apple’a trafiły na rynek, około 18 proc. sprzedawanych smartfonów posiadało układy 5G. W ciągu trzech kolejnych miesięcy wskaźnik ten urósł do 32 proc. IDC prognozuje, że rynek smartfonów 5G wzrośnie z 161,4 mld dol. w ubiegłym roku do 361,8 mld dol. w bieżącym, a w 2025 r. ma osiągnąć wartość 454,7 mld dol.

Z kolei Qualcomm, dostawca kluczowych półprzewodników dla urządzeń mobilnych, przewiduje, że w 2021 r. na całym świecie zostanie sprzedanych od 500 do 550 milionów smartfonów 5G. Analitycy uważają, że popyt byłby większy, gdyby pojawiła się przysłowiowa „killer app”, czyli funkcja, która sprawia, że zastosowanie tej technologii jest praktycznie niezbędne. Niektórzy uważają, że już możliwość przesyłania w zawrotnym tempie dużych zbiorów danych jest wystarczającym bodźcem do korzystania z nowego standardu.

– Zwiększenie przepustowości sieci spowoduje, że zaczniemy używać i przesyłać coraz więcej danych, zakładając, że gdziekolwiek one się znajdą, zawsze będą dostępne praktycznie od ręki. To może spowodować wysyp aplikacji nastawionych na szybką, prowadzoną w czasie rzeczywistym interakcję pomiędzy użytkownikami – mówi Łukasz Bromirski, dyrektor techniczny w polskim oddziale Cisco.

Zdaniem specjalisty

Łukasz Bromirski, dyrektor techniczny, Cisco Systems  

Integratorzy musieli dotychczas dysponować bardzo specyficzną wiedzą, żeby wyszkolić zespół, a następnie realizować wdrożenia w sieciach 3G/4G. Standard 5G upraszcza gros komunikacji w stronę połączenia opartego na protokole HTTP/2 , a także, ogólnie rzecz biorąc, sygnalizację pomiędzy zwirtualizowaną infrastrukturą. Oznacza to, że integratorzy, którzy do tej pory nie mieli aż tak dużego doświadczenia we wdrożeniach systemów serwerowych i środowisk wirtualizacyjnych, będą mieli teraz większą rolę do odegrania i niewykluczone, że znajdą dla siebie pole do popisu. W związku z tym, że lwia część komunikacji odbywać się będzie w oparciu o połączenia i sygnalizację wykorzystującą HTTP/2+TLS, atutem będą wszelkiego rodzaju prace i doświadczenie integratorskie związane z obsługą zwykłych systemów aplikacji internetowych.

  

Maciej Toroszewski, Advisory & Professional Services Manager, HPE  

Zauważamy, że istnieje grupa przedsiębiorstw, która widzi potencjał w wykorzystaniu nowych funkcji sieci 5G do zastosowań przemysłowych. Jednym z przykładów są zawansowane linie produkcyjne, na których pracują roboty. Możliwość rozwoju tej technologii w przemyśle może być zrealizowana w oparciu o operatorów sieci lub poprzez budowę własnej infrastruktury 5G z wykorzystaniem otwartego oprogramowania i sprzętu bazującego na Open vRAN. Takie wdrożenia, przez swoją ekspansję, mogą być konkurencyjne w stosunku do usług oferowanych przez typowych dostawców sieci. Na rynku pojawiły się już pierwsze polskie firmy, które realizują projekty sieci 5G w oparciu o otwarte standardy. Twierdzimy, że będzie to dynamicznie rozwijający się obszar rynku IT.

  

Chiny wygrywają z USA

Wprawdzie Stanom udało się pokrzyżować szyki takim producentom jak Huawei czy ZTE, ale to właśnie Chiny stały się krajem najszybciej wprowadzającym sieci 5G. W połowie bieżącego roku chińskie Ministerstwo Przemysłu i Technologii Informacyjnych opublikowało dane, z których wynika, że w całym kraju zainstalowano 961 tys. stacji bazowych. To oznacza, że na jedną stację bazową przypada 1,5 tys. osób. Stany Zjednoczone, ze 100 tys. nadajników, pozostają w tyle za swoim głównym rywalem. Jeśli jednak wziąć pod uwagę liczbę stacji bazowych na liczbę mieszkańców, dysproporcje pomiędzy dwoma mocarstwami nie są już tak znaczne, bowiem w USA ten współczynnik oscyluje wokół 3,3 tys. osób.

Najszybszą z kolei siecią 5G może poszczycić się Korea Południowa. Tak przynajmniej wynika z badań przeprowadzonych przez Speedcheck. Firma wyliczyła medianę z pomiarów prędkości sieci wykonywanych na przełomie lutego i marca ubiegłego roku. Okazuje się, że użytkownik sieci 5G w Korei Południowej może liczyć średnio na transfer rzędu 449,31 Mb/s podczas pobierania danych. Dla porównania, drugi w rankingu Tajwan z rezultatem 135,36 Mb/s jest ponad trzykrotnie gorszy. Warto dodać, że wśród dziewiętnastu państw, które trafiły do rankingu Speedcheck, zabrakło Chin. Brak Państwa Środka to wynik metodologii zastosowanej przez autorów rankingu. Speedcheck uwzględnia w zestawieniu wyłącznie kraje, w których wynik pobierania wynosi co najmniej 35 Mb/s. Co ciekawe, na ostatnim miejscu znalazła się Polska z 35,08 Mb/s. Warto dodać, że w naszym kraju do końca października było zainstalowanych około 10 tys. nadajników 5G.

– Polska na rynku 5G wciąż jeszcze raczkuje. Przepustowość i opóźnienia uzyskiwane w tej sieci są dalekie od tych, które znamy ze schematów czy aplikacji testowych. Dzisiaj mamy dostępne tylko to, co operatorzy mobilni wykorzystują do sprzedaży telefonów 5G. Możliwości, o jakich kilka lat temu rozpisywały się media, są wciąż przed nami – mówi Marcin Bała, CEO Salumanus.

Według raportu Analysys Mason, który zrealizowano we współpracy z firmami Ericsson i Qualcomm, na koniec 2023 r. aż 90 proc. populacji i 58 proc. terytorium naszego kraju znajdzie się w zasięgu 5G. Inwestycja w tę technologię ma przynieść Polsce w ciągu dekady korzyści rzędu 4,2 mld euro, a do 2040 r. krajowa gospodarka zyska na wdrożeniu sieci piątej generacji blisko 17 mld euro – tak przynajmniej twierdzą analitycy.

5G w fabrykach i kopalniach

Kiedy telekomy uruchamiały sieci 3G, a następnie 4G, towarzyszyło temu ogromne zainteresowanie zarówno ze strony mediów, jak i konsumentów. Jednakże w wymienionych technologiach nie pokładano tak dużych nadziei jak w 5G. Według Analysys Mason wraz z upowszechnieniem sieci piątej generacji inteligentne fabryki i górnictwo w Polsce mogą zyskać odpowiednio 3,4 mld i 3,6 mld euro. W Chinach autonomiczne maszyny, dzięki szybkości i przepustowości sieci 5G, przemieszczają się w głąb kopalń i innych niebezpiecznych miejsc, wyręczając w ten sposób ludzi. W czerwcu ubiegłego roku China Mobile ogłosił powstanie pierwszej kopalni węgla 5G w prowincji Shanxi. Wspólny projekt chińskiego telekomu i Huawei pozwala na zmechanizowane wydobycie węgla i zdalną inspekcję. Z kolei w Korei Południowej superszybkie sieci mają przyspieszyć rozwój Przemysłu 4.0. W lipcu tamtejsze Ministerstwo Nauki i ICT ogłosiło plany wydania w ciągu najbliższych czterech lat 41 mld dol. na pomoc przy tworzeniu wyspecjalizowanych sieci 5G zaprojektowanych do obsługi nowych aplikacji, takich jak inteligentne fabryki. Gartner zaznacza, że korzystanie z 5G wiąże się z inwestycjami w infrastrukturę sieciową w przedsiębiorstwach. W związku z tym wymagana będzie nowa topologia i modernizacja elementów występujących na brzegu i w rdzeniu sieci.

Sylvain Fabre, starszy dyrektor ds. badań w Gartnerze, uważa, że w krótkim i średnim terminie organizacje, które chcą korzystać z komunikacji IoT, przesyłania wideo, kontroli i automatyzacji oraz analityki na brzegu sieci, nie mogą w pełni polegać na dostawcach publicznej infrastruktury 5G. To oznacza ni mniej, ni więcej, ale otwarcie się nowych możliwości przed integratorami systemów.

– Integratorzy mogą stanąć do wyścigu na aplikacje z wykorzystaniem sieci 5G. Mogą konkurować możliwościami łączenia i integracji różnych usług z wykorzystaniem zewnętrznej infrastruktury w postaci sieci 5G. Potencjalnych scenariuszy jest sporo, bardzo dużo zależy od pomysłu, jego odpowiedniego zastosowania, a wreszcie przekonania rynku do nowej idei – podkreśla Marcin Bała.

Nie ulega wątpliwości, że najbardziej kreatywni i sprytni integratorzy skorzystają na ekspansji 5G. Trzeba się jedynie uzbroić w cierpliwość i uważnie śledzić trendy zachodzące w mobilnym świecie.

Zdaniem integratora

Piotr Kawecki, prezes ITBoom  

5G przede wszystkim stwarza szansę dużo szerszej implementacji IoT. Nowy rodzaj sieci GSM będzie cechował się wyższą szybkością, nawet 100-krotnie, względem sieci 4G, oraz pozwoli na większą stabilność pracy, zwiększając przepustowość transmitowanych danych. Patrząc na poszczególne branże, zastosowanie sieci poza aglomeracjami miejskimi może korzystnie odbić się na rolnictwie, ochronie zdrowia, energetyce, finansach, jak i produkcji czy handlu. Szybka sieć GSM wspomoże wiele gałęzi biznesu, gdzie zastosowanie znajdzie Internet Rzeczy i sztuczna inteligencja. 5G może poprawić także dostępność rozwiązań chmurowych oraz wspomóc popularyzację pracy zdalnej. W pierwszej kolejności skorzystają z tego rozwiązania największe aglomeracje, ale po tym etapie sieć będzie upowszechniana w mniej zaludnionych częściach kraju. Z naszej perspektywy zatem może się zwiększyć wachlarz oferowanych rozwiązań chmurowych, opartych o zapotrzebowanie na szybszy i bardziej stabilny dostęp do sieci. Warto podkreślić, że mamy na myśli wdrożenia w biznesie, niejako skazanym na oparcie firmowego Internetu o sieć GSM.

  

Artykuł 5G: wyścig w zawrotnym tempie pochodzi z serwisu CRN.

Wobec takiego rozwoju rynku integratorzy muszą odpowiedzieć sobie na kilka ważnych pytań. Przede wszystkim, która z form wiąże się z największymi dla nich korzyściami (zwłaszcza w perspektywie długoterminowej)? Czy lepiej obstawiać wszystkie warianty, skoro każdy odpowiada na różne indywidualne potrzeby użytkowników? A może postawić na jeden, bo klienci zdają się go wyraźnie preferować?

Zakup infrastruktury, leasing czy usługi…  

Tradycyjny zakup nadal przynosi klientom wiele korzyści. Przede wszystkim daje możliwość zbudowania specjalnie zaprojektowanego środowiska, dostarczanego przez wybranych dostawców do wskazanej lokalizacji, na przykład własnego centrum danych. Zakup na własność umożliwia precyzyjne dopasowanie rozwiązań do specyficznych potrzeb przedsiębiorstwa oraz zapewnia pełną kontrolę nad warstwą sprzętową i systemową. Jednak pozyskanie koniecznej infrastruktury wymaga znacznych nakładów kapitałowych, a sam proces zazwyczaj jest skomplikowany i długotrwały. W czasie pandemii stało się to jeszcze bardziej widoczne.

– Sprzęt musi być fizycznie wyprodukowany i dostarczony. Na to potrzeba czasu, szczególnie wtedy, kiedy łańcuchy dostaw zostały zachwiane – mówi Maciej Toroszewski, Advisory & Professional Services Manager w HPE. – Czas dostawy jest istotny, ale równie ważny jest proces zakupowy. Jak napisał autor bloga TwisterSolve, zakupy „na szybko” są drogie, a zakupy „w akceptowalnej cenie” trwają długo.

Sprzęt na własność jest kupowany zwykle w dużych porcjach, aby był w stanie sprostać przyszłemu obciążeniu. Dlatego środowisko jest najczęściej przewymiarowane, co oznacza zamrożenie środków finansowych.

– Z drugiej strony tradycyjna forma zakupów infrastruktury istnieje już od wielu lat i większość firm ma wypracowane procesy oraz odpowiednie kwalifikacje – zauważa Maciej Toroszewski.

Problem z dużą początkową inwestycją eliminuje leasing sprzętu IT, pozwalający na rozłożenie wydatków, zwykle na okres od 3 do 5 lat. Leasingobiorca może dowolnie wybierać sprzęt od jednego lub wielu dostawców infrastruktury, ale utrzymanie zespołu specjalistów i zarządzanie infrastrukturą wciąż pozostają w jego gestii. Ponadto, proces zakupowy jest bliski tradycyjnemu modelowi, dla którego charakterystyczne jest częste przewymiarowanie infrastruktury i żmudne negocjacje.

– W przypadku leasingu warto zwrócić uwagę na formę zakończenia umowy – ostrzega Jacek Barański, HPE Green-Lake Sales Manager w HPE. – Zwykle klient przejmuje wynajęty sprzęt i do jego obowiązków należy wycofanie go z eksploatacji zgodnie z obowiązującymi przepisami. W przypadku usługi sprzęt pozostaje własnością dostawcy i to na nim spoczywa odpowiedzialność za poprawną utylizację, a także dostarczenie klientowi nowych rozwiązań.

Czym jest taka usługa w wydaniu on-premise? Polega na dostarczaniu klientowi przygotowanej dla niego infrastruktury informatycznej: sprzętu, oprogramowania oraz usług serwisowych. Na podstawie analizy potrzeb klienta, usługodawca konfiguruje infrastrukturę a następnie bierze odpowiedzialność za jej właściwe działanie. Dopasowywanie do bieżących potrzeb ma zapobiegać jej przewymiarowaniu i skutkować obniżeniem kosztów. Infrastruktura jest zwykle dostarczana z pewnym zapasem (preinstalowanym i gotowym do użycia buforem), z którego za dodatkową opłatą można skorzystać w przypadku zwiększenia zapotrzebowania na moc obliczeniową. Nie ma więc potrzeby przeprowadzania procesu zakupowego.

– Co więcej, jeśli zapotrzebowanie spadnie, to w odpowiednio proporcjonalnej części zasoby pobrane z bufora można do niego zwrócić – zapewnia Maciej Toroszewski.

Usługodawcy zapewniają modele rozliczania uzależnione od różnych jednostek miar, zależnie od potrzeb klienta. Może on wykupić konkretną liczbę serwerów fizycznych lub wirtualnych, ilość przestrzeni dyskowej lub określony zasób pamięci i mocy obliczeniowej. Kontrola zasobów odbywa się za pomocą oprogramowania dokonującego precyzyjnych pomiarów ich zużycia.

W rezultacie – jak przekonują dostawcy takich usług – klient płaci za to, z czego korzysta. Ich zdaniem, jedyną przeszkodą w upowszechnianiu się usług Data Center as a Service jest wciąż mentalne przywiązanie do posiadania sprzętu i rozwiązań IT na własność.

– Na szczęście, takie podejście już zanika, bowiem coraz więcej firm rozsądnie kalkuluje inwestycje i wykazuje się odpowiednio przemyślanym podejściem do długoterminowych wdrożeń IT – twierdzi Michał Gazda, Account Executive w Dell Technologies.

Chmura na fali wznoszącej

Przez ostatnie lata migracja przedsiębiorstw na platformy cyfrowe przebiegała w umiarkowanym tempie. Obecnie, także z powodu pandemii, transformacja zachodzi błyskawicznie, a popyt na usługi chmurowe gwałtownie rośnie. Dostosowując się do tego trendu, integratorzy muszą nauczyć się rozwijać w tym środowisku swoje usługi.

Do migracji może skłaniać chęć poprawy efektywności działania firmy, a także potrzeba zwiększenia jej konkurencyjności. Chmura może ułatwić wejście na nowe rynki, zarówno w kontekście zasięgu geograficznego, jak i zakresu działalności oraz modelu biznesowego. Migracja może być też naturalną konsekwencją przejęcia bądź fuzji firm, ponieważ ułatwi integrację systemów oraz stworzenie jednego, optymalnego środowiska IT. Nierzadko jest też platformą, która daje łatwiejszy niż w przypadku środowisk on-premise dostęp do rozwiązań najnowszego typu.

Wśród najbardziej typowych scenariuszy wykorzystania chmury jest użycie jej zasobów do analityki danych czy mechanizmów sztucznej inteligencji. Daje to możliwość lepszego wykorzystania gromadzonych przez firmy informacji, gdyż rozwiązuje problem skali danych (big data) i dostępności narzędzi, te zaś zapewniają nowe sposoby przetwarzania danych.

Ponieważ niewiele jest przypadków zupełnego pozbywania się własnej infrastruktury przy migracji do chmury, kolejnym z typowych scenariuszy jest budowa systemów hybrydowych, łączących zalety dwóch środowisk. Wówczas klient nadal posiada swoją serwerownię, ale dodatkowo zyskuje możliwość skalowania rozwiązań, co likwiduje problemy w przypadku nagłego zapotrzebowania na moc. Sprawdza się to szczególnie teraz, gdy ze względu na pracę zdalną i komunikację online nastąpiło gwałtowne zwiększenie ruchu w wielu usługach i aplikacjach. Systemy hybrydowe ułatwiają także tworzenie środowisk awaryjnych – ich zbudowanie w chmurze może być dobrym wstępem do większej, a nawet całkowitej migracji.

Zdaniem integratora

PaaS, czyli chmura dla dostawców oprogramowania

Wykorzystanie chmury jako platformy (PaaS) dla swojej aplikacji i sprzedawanie jej w formie usługi (SaaS) to większe możliwości zarówno dla niezależnych dostawców oprogramowania (ISV), jak i ich klientów. Wobec rynkowych trendów, zastosowanie tego modelu może okazać się koniecznością. Dlatego wybór partnera – operatora środowiska chmurowego – ma dla ISV strategiczne znaczenie.

Chmura zapewnia z jednej strony niski próg wejścia niezależnego dostawcy oprogramowania na rynek, z drugiej – daje klientom większy dostęp do aplikacji i możliwości eksperymentowania z aplikacjami, które optymalizują procesy biznesowe, zwiększają wydajność i produktywność ich firm.

Dzięki usługom bazującym na chmurze ISV mogą skoncentrować się na swoich podstawowych celach, czyli tworzeniu i dostarczaniu aplikacji, a także stale podnosić jakość obsługi klienta. Takie zadania, jak zarządzanie zasobami czy dostępnością platformy, mogą przenieść na swojego usługodawcę. Nie jest to jednak uniwersalne rozwiązanie. Niezależni dostawcy oprogramowania muszą przyjąć pragmatyczne podejście w migracji do SaaS i ocenić najpierw, czy model usługowy będzie optymalny w przypadku ich bazy klientów, modelu finansowego i oferty oprogramowania.

Dzięki chmurze twórcy oprogramowania będą mogli utrzymywać koszty infrastruktury na niskim poziomie w początkowej fazie sprzedaży i szybko reagować, gdy popularność aplikacji będzie rosnąć. Może być ona również rozwiązaniem na ewentualne problemy sezonowości, czyli okresowych pików. Łatwa skalowalność zasobów będzie przydatna zarówno w przypadku zwiększania, jak i zmniejszenia się zainteresowania klientów ofertą ISV.

Zalet chmury w przypadku niezależnych dostawców oprogramowania jest bez liku. Należy do nich na pewno możliwość szybkiej weryfikacji, czy oferowane oprogramowanie rzeczywiście spełnia oczekiwania rynku. Podobnie jak łatwy sposób oferowania aplikacji użytkownikom końcowym (np. poprzez market aplikacji dostawcy chmury). Stosunkowo łatwe jest także modyfikowanie aplikacji, z wdrożeniem zmian widocznych od razu dla wszystkich użytkowników. Na uwagę zasługuje również wyeliminowanie problemu piractwa – aplikacja jest dostępna tylko dla autoryzowanych użytkowników i nie może być kopiowana ani przekazywana w żadnej formie i na żadnym nośniku. Ponadto korzystne jest łatwe monitorowanie zachowania i problemów użytkowników, jak też możliwość ciągłego rozbudowywania aplikacji oraz wprowadzania nowych funkcji i poprawek, sprawdzonych w środowisku testowym.

Kolejny plus chmury to łatwiejsza współpraca z innymi programistami, architektami i projektantami w zakresie rozwoju usługi. Z kolei dobrze przemyślany abonamentowy model sprzedaży może w ogólnym rozrachunku przynieść dużo większe zyski niż sprzedaż licencji. I wreszcie, należy podkreślić niższe ryzyko finansowe związane z ewentualnym niepowodzeniem przedsięwzięcia.

Dla ISV rozglądającego się za właściwym partnerem ważne będzie wsparcie oferowane cyfrowym twórcom. Czy dostawca zapewnia specjalne programy bądź pomoc architektów rozwiązań czy sieci? Czy pomoże twórcom w dotarciu do rynku, zaproponuje działania promocyjne i marketingowe wspierające usługę? Na pewno program partnerski i markety aplikacji umożliwiają zwiększenie zasięgu sprzedaży oprogramowania tworzonego przez niezależnego dostawcę oprogramowania. ISV zyskuje możliwość oferowania swojego oprogramowania na globalnym rynku za pośrednictwem platformy dostawcy. Dodatkowo, w ramach wsparcia może korzystać z narzędzi marketingowych i sprzedażowych służących jako mechanizmy promowania swoich produktów.

Bez przerw w działaniu

Dostawcy rozwiązania SaaS będzie zależeć na dostępności oferowanej przez siebie aplikacji wielu użytkownikom jednocześnie, co wymaga nieprzerwanej pracy wydajnej platformy sprzętowej i jej stałej łączności z internetem. Operator chmury powinien zapewniać wysoki poziom ciągłości działania „w standardzie”, a na życzenie klienta jeszcze go podwyższyć – o rozwiązanie Disaster Recovery, czyli zapasowe środowisko, które w razie awarii lub katastrofy przejmie pracę tego podstawowego.

Istotne są oferowane przez operatora warunki w umowie SLA, bo zawiera ona informacje o szybkości reakcji na awarie sprzętowe i telekomunikacyjne. Ważna będzie gwarantowana przepustowość łącza internetowego oraz to, czy jest ono redundantne. Jeśli usługa ma być łatwo skalowalna, trzeba mieć pewność, że operator dysponuje odpowiednim zapleczem infrastrukturalnym, aby bez problemu rozbudowywać środowisko dla aplikacji. Ważne będą również zabezpieczenia fizyczne i cyfrowe przed nieuprawnionym dostępem do sprzętu – oferowana w standardzie ochrona przed atakami DDoS, blokada dostępu użytkowników do aplikacji oraz zabezpieczenia przed złośliwym oprogramowaniem czy wyciekiem danych.

Zdaniem specjalisty

Michał Gazda, Account Executive, Dell Technologies  

Przewagą rozwiązań typu „as a service” jest możliwość optymalizowania płatności za użytkowany sprzęt, czyli płacenia za jego realne użycie – w odróżnieniu od rozwiązania klasycznego, w którym klient musi płacić za cały sprzęt w formie leasingu czy wynajmu długoterminowego. W tym drugim przypadku nie ma gwarancji, że korzysta z niego w najbardziej optymalny sposób. Oczywiście chmura publiczna również charakteryzuje się prostotą działania. Daje możliwość gromadzenia i przetrzymywania danych w bardzo elastyczny sposób, ale bezwzględnie nie można zapominać o aspekcie bezpieczeństwa. W tym przypadku nie mamy pewności, gdzie dane się znajdują, nie mamy też gwarancji, że dane przetrzymywane na chmurze publicznej będą skutecznie skasowane.

  

Maciej Toroszewski, Advisory & Professional Services Manager, HPE  

Nie wszystko da się zrobić w chmurze, bo może „brakować internetu” albo jego zasoby „są za daleko”. Dlatego przyszłość zapowiada się hybrydowo. Nowa kategoria rozwiązań, jako alternatywa dla chmury publicznej lub tradycyjnego IT, umożliwia uzyskanie podobnego poziomu komfortu pracy dla większości wykorzystywanych w firmie aplikacji i danych. W odróżnieniu od chmury publicznej, dostawca infrastruktury w modelu usługowym on-premise daje swojemu klientowi możliwość „dopieszczenia” konfiguracji i parametryzację poszczególnych komponentów. Nie będąc właścicielem infrastruktury, klient zachowuje pełną kontrolę nad zasobami. Jeśli dodamy do tego fakt, że obecnie coraz więcej danych jest tworzonych, przetwarzanych i analizowanych na brzegu sieci, to korzyści płynące z nowego podejścia stają się oczywiste.

  

AWS, Microsoft, a może Google?

W badaniu Cloud Barometer, przeprowadzonym przez amerykańską redakcję CRN, poproszono tamtejszych integratorów o ocenę ich zadowolenia ze współpracy z trzema wiodącymi dostawcami platform chmurowych w pięciu kluczowych kategoriach (wymienionych w kolejności ich ważności): możliwości, jakie daje określona usługa, łatwości integracji, zyskowności, oferty cenowej oraz wsparcia w zakresie generowania popytu i leadów. Ankietowani integratorzy generalnie najwyżej ocenili Microsoft Azure – wyróżnili tę platformę pod względem możliwości jakie daje, zyskowności i oferty cenowej. Drugie miejsce w ogólnej klasyfikacji zajął AWS – zdobył najwyższe oceny pod względem łatwości integracji i obsługi generowania popytu. Co ciekawe, platforma Google Cloud, zajmująca trzecie miejsce w generalnym rankingu, nie triumfowała w żadnej z pięciu ocenianych kategorii. Zdaniem partnerów Microsoftu, Azure stanowi naturalne rozwiązanie dla wielu klientów ze względu na powszechne korzystanie z innych platform chmurowych tego producenta — Microsoft 365 (w tym Outlooka i Teams) oraz Dynamics 365 (we wdrożeniach CRM i ERP). W ich opinii, Microsoft jest w stanie osiągnąć efekt synergii między swoimi środowiskami. Według współpracujących z Microsoftem integratorów, obsługa infrastruktury chmury hybrydowej to kolejna mocna strona tego dostawcy. Nagradzając AWS za łatwość integracji, współpracujący z tym usługodawcą partnerzy docenili duży nacisk, jaki kładzie na dostarczanie użytkownikom kompleksowego zestawu komponentów. O ile Microsoft pozycjonuje swoją ofertę jako rozwiązania pakietowe, o tyle AWS starannie przygotowuje wszystkie swoje produkty właśnie pod kątem integracji. Dzięki swojej skali i doświadczeniu stworzył też AWS SaaS Factory, przez co zwiększył możliwości transformacji produktów niezależnych dostawców oprogramowania w usługi chmurowe.

W opinii integratorów skoncentrowanych na platformie Google Cloud, jej wzrost atrakcyjności wynika po części z rozwoju kluczowych technologii open source, które stanowią podstawę wielu scenariuszy chmurowych i hybrydowych. Dotyczy to takich rozwiązań, jak orkiestracja kontenerów Kubernetes czy platforma Anthos oraz podejście „Kubernetes anywhere”. Zdaniem integratorów, to właśnie specjaliści Google Cloud opracowali standardy, na których bazuje środowisko hybrydowe i wielochmurowe.

Artykuł Infrastruktura dostarczana na wiele sposobów pochodzi z serwisu CRN.

Według IDC produkcja i usługi profesjonalne to branże, które będą wydawać najwięcej na przetwarzanie brzegowe w ciągu najbliższych kilku lat. Z kolei wyjątkowo szybkiego wzrostu wydatków na ten cel spodziewać się można w handlu detalicznym.

– Przetwarzanie na krawędzi infrastruktury pojawi się najszybciej tam, gdzie natychmiast przyniesie nową wartość – twierdzi Wojciech Janusz, Senior System Engineer w Dell Technologies.

Generalnie, jak wynika z komentarzy dostawców i integratorów, przetwarzanie brzegowe jest i będzie funkcjonować w miejscach, gdzie kluczowe znaczenie ma szybkość przetwarzania danych w czasie rzeczywistym (np. analityka w monitoringu wideo).

Kolejnym obszarem, gdzie sprawdzają się rozwiązania brzegowe, jest konieczność gromadzenia informacji lokalnie, aby następnie przesyłać je dalej, do data center lub chmury, przy czym z różnych względów nie można ich transferować w całości (chociażby ze względów proceduralnych czy bezpieczeństwa). Są więc poddawane wstępnej obróbce na miejscu, a następnie przefiltrowane, skompresowane i dopiero wtedy przekazywane do głównego data center. Ma to miejsce między innymi w przypadku analizy informacji przemysłowych IoT czy telemetrii pojazdów i maszyn.

Liczy się pomysł

Zdaniem ekspertów największe zapotrzebowanie na rozwiązania brzegowe generuje przemysł, gdzie w ramach konkretnego projektu klient stosunkowo łatwo może dostrzec korzyści wynikające z wdrożenia, w tym związane ze wzrostem wydajności bądź spadkiem kosztów operacyjnych. Z drugiej strony, jak wynika między innymi z doświadczeń Sebastiana Zasiny ze Schneider Electric, zapytania o rozwiązania brzegowe spływają do dostawców z rozmaitych sektorów gospodarki. W zasadzie bowiem każda branża może być dobrym miejscem na wdrożenie edge computingu, jeśli tylko dział informatyczny czy integrator ma na to sensowny pomysł.

– Obserwujemy, że nowe technologie wykorzystywane są w praktycznych zastosowaniach, przykładowo w ramach 5G do monitorowania urządzeń w terenie oraz w projektach związanych ze zmianą modelu pracy w czasie pandemii, jak budowa lub odświeżanie rozwiązań VDI – potwierdza Maciej Toroszewski, Advisory & Professional Services Manager w HPE.

Rosnącego zapotrzebowania na edge computing można spodziewać się także w sektorze finansowym (do przetwarzania danych gromadzonych za pośrednictwem aplikacji, bankomatów i kiosków), w ochronie zdrowia (co pozwoli na szybki dostęp do krytycznych danych pacjentów) i – jak już wspomnieliśmy – w handlu detalicznym (poprawia doświadczenia klientów, zwiększa wydajność operacyjną i bezpieczeństwo). W tym ostatnim przypadku dobrym przykładem jest projekt dla jednej z firm, która otwierała punkty sprzedaży w galeriach handlowych. Niektóre z generowanych w nich danych wymagały szybkiego przetworzenia, tymczasem klient miał do dyspozycji tylko jedną centralną serwerownię i łącza internetowe, które nie zawsze spełniały jego wymagania. Jeden z integratorów stworzył więc na potrzeby klienta rozproszoną infrastrukturę w wielu lokalizacjach, która wymagała synchronizacji z centralnym ośrodkiem w celu raportowania czy backupu. Wystarczyło, że takie transfery ze skraju do chmury były wykonywane raz na dobę.

Przetwarzanie brzegowe zastosowano także u jednego z producentów gier. Jak stwierdził anonimowo jego przedstawiciel: „chmura to fajna rzecz, nie stanowi jednak odpowiedzi na specyficzne wymagania”. W tym przypadku developer postawił na przetwarzanie brzegowe, ponieważ korzystanie z chmury publicznej po analizie TCO okazało się nieopłacalne. „Postawiliśmy na infrastrukturę brzegową, bo biorąc pod uwagę duże wolumeny danych, jakie są przetwarzane dobowo przy produkcji gier klasy AAA oraz koszty transferów z chmury, oparcie infrastruktury wyłącznie o cloud nam się nie opłaca. Zresztą ewentualna migracja do chmury publicznej wymagałaby też zmiany procesów, co pociągnęłoby za sobą dodatkowe koszty”  – tak tłumaczy motywy firmy.

Internet rzeczy impulsem

Rozwój infrastruktury edge wiąże się z Internetem rzeczy. Infrastruktura brzegowa jest wręcz niezbędna do przetwarzania, analizy i zwiększenia bezpieczeństwa informacji spływających z czujników i urządzeń IoT. Rozproszone przetwarzanie zapewnia większe bezpieczeństwo w sytuacji, gdy stale rosnąca ilość takich urządzeń w sieci zwiększa ryzyko ataku.

– Często wykorzystywane przetwarzanie w chmurze jest scentralizowane, więc bardzo podatne na ataki DDoS i przestoje. Edge computing rozdziela przetwarzanie na konkretne urządzenia i lokalizacje. Może również filtrować poufne informacje, przesyłając tylko dane niewrażliwe do dalszego przetwarzania, aby zachować najwyższy poziom bezpieczeństwa – tłumaczy Przemysław Prochera, Business Development Manager w Stovarisie.

Niezależnie od celów biznesowych, klienci oczekują od brzegowej infrastruktury tego, do czego przyzwyczaili się korzystając z klasycznego data center albo usług chmurowych, czyli dużej wydajności, możliwości korzystania z szerokiego zakresu usług i aplikacji oraz ich łatwego wdrażania, a przy tym prostoty zarządzania, jak również wysokiego poziomu bezpieczeństwa. Tymczasem cały ten pakiet życzeń nie zawsze jest możliwy do spełnienia.

– Coraz więcej klientów oczekuje kompletnego i łatwego w implementacji rozwiązania brzegowego. Potrzeby te spełniają miniaturowe centra danych, w jednej szafie mieszczące serwery, pamięć masową, urządzenia sieciowe, w komplecie z UPS i chłodzeniem – mówi Krzysztof Krawczyk, IT Solutions Sales Manager Eastern Europe w Vertivie.

Klienci stawiają dostawcom i integratorom również coraz wyższe wymagania dotyczące mocy obliczeniowej, jaką należy dostarczyć do odległych lokalizacji. Takie oczekiwanie jest związane z coraz powszechniejszą analityką wideo w czasie rzeczywistym.

– By to osiągnąć potrzeba zaawansowanych kart akceleracji i stosunkowo dużo mocy obliczeniowej, ale umieszczonej w niewielkiej obudowie i jednocześnie z minimalnymi wymaganiami dotyczącymi warunków środowiskowych – zaznacza Wojciech Janusz.

Zdaniem specjalisty

Wojciech Janusz, Senior System Engineer, Dell Technologies  

Klienci przez lata przyzwyczaili się do jakości usług IT, bezpieczeństwa, łatwości zarządzania oraz szybkości komunikacji znanych z centralnych ośrodków przetwarzania. Teraz oczekują tego samego na krawędzi infrastruktury, nierzadko w miejscach, w których nie ma fizycznej serwerowni, odpowiedniego chłodzenia, a szerokopasmowe połączenie do sieci jest luksusem. Często wskazywaną potrzebą jest też łatwość implementacji nowych aplikacji, wprowadzanie zmian oraz zarządzanie informacjami, które stają się krytyczne ze względu na mocno ograniczone zasoby sprzętowe.

  

Krzysztof Krawczyk, IT Solutions Sales Manager Eastern Europe, Vertiv  

Wraz z upowszechnianiem się nowych technologii – inteligentnych sklepów, autonomicznych samochodów, sieci 5G, robotyzacji – wzrośnie zapotrzebowanie na sprzęt IT, które stanowi dla nich wsparcie. Przy czym serwery, pamięć masowa i urządzenia sieciowe muszą być blisko odbiorcy końcowego. W niektórych sektorach pandemia zahamowała ten trend, gdyż towary kupowano online, a ludzie unikali przemieszczania się, ale w niektórych z kolei przyspieszyła, bo powstało większe zapotrzebowanie na ruch sieciowy. Liczymy, że wkrótce nastąpi znaczące przyspieszenie popytu na rozwiązania brzegowe i nadrobimy zaległości z poprzednich kwartałów.