Na polskim rynku, jak na razie, dostępne są jedynie rozwiązania Qumulo. Wynika to z faktu, że amerykańska firma w ostatnich miesiącach rozbudowuje zespół i rozszerza swoją działalność w Europie Środkowo-Wschodniej. Ponadto oficjalnym OEM-em i partnerem strategicznym tego producenta w Polsce jest HPE. Qumulo opracowuje systemy do przechowywania i zarządzania plikami w lokalnej serwerowni i chmurze publicznej. Oprogramowanie tej marki może być instalowane na standardowych serwerach x86, a także występować jako natywna aplikacja w chmurze publicznej. Produkt cieszy się popularnością wśród firm działających w branży szeroko pojętej rozrywki – systemu Qumulo używa dziesięć największych studiów filmowych na świecie. Tego typu klienci zazwyczaj mają specyficzne wymagania i potrzebują rozwiązań, które zapewniają nie tylko dużą pojemność, ale również wysoką wydajność. Ta ostatnia jest konieczna chociażby do renderowania plików wideo. W związku z tym Qumulo obsługuje również konfiguracje obejmujące wyłącznie nośnik flash, co w przypadku rozwiązań typu NAS scale-out było do niedawna rzadko spotykanym zjawiskiem. Warto przy okazji dodać, że jednym z użytkowników Qumulo jest Instytut Metryki i Oceny Zdrowia (IHME) działający przy Szkole Medycznej Uniwersytetu Waszyngtońskiego. IHME codziennie tworzy raporty na temat rozprzestrzeniania się COVID-19 na świecie, w tym również prognozy dotyczące rozwoju epidemii. Instytut wykorzystuje Qumulo do przetwarzania nawet do 2 PB danych dziennie i obsługi wizualizacji na platformie Microsoft Azure.

Podkręcanie tempa

Nie ulega wątpliwości, że dalsze losy rynku pamięci masowych dla klientów biznesowych w znacznym stopniu zależą od rozwoju i spadku cen pamięci flash. Zresztą pokazują to dane dotyczące sprzedaży macierzy dyskowych w regionie EMEA. Według IDC w 2020 r. rynek w ujęciu wartościowym skurczył się o 6,5 proc., aczkolwiek segment systemów all-flash (AFA) wzrósł o niemal 4 proc. Ponadto udziały AFA w całym rynku macierzy dyskowych w regionie EMEA wyniosły 44 proc., podczas gdy w przypadku systemów hybrydowych było to 37 proc., a w segmencie urządzeń wyposażonych jedynie w nośniki HDD – 19 proc.

Rozwiązania AFA posiada w swojej ofercie każdy producent macierzy dyskowych, a do gry włączają się nowi gracze. Każdy z nich stara się zastosować w praktyce jakąś innowacyjną koncepcję i każdy ma swój pomysł na dalszy rozwój systemów tej klasy. Jednym z ciekawszych trendów jest wykorzystanie w systemach pamięci masowych procesorów GPU. W ostatnim czasie do współpracy z Nvidią przystąpiły dwa obiecujące startupy – Pavilion oraz VAST. Doświadczony dostawca półprzewodników niespełna dwa lata temu opracował schemat transmisji danych GPU Direct Storage, który pozwala zestawić bezpośrednią ścieżkę pomiędzy pamięcią masową a procesorami graficznymi. W ten sposób udaje się wyeliminować tzw. wąskie gardła w operacjach wejścia/wyjścia dla aplikacji intensywnie korzystających z danych. W testach przeprowadzonych przez Pavilion podczas przesyłania bloku danych z macierzy AFA do serwera DGX-A100 uzyskano 182 GB/s przy odczycie oraz 149 GB/s przy zapisie. Natomiast w przypadków plików było to 191 GB/s dla odczytu oraz 118 GB/s dla zapisu.

Tak zawrotne prędkości, jak na razie, przydają się tylko w nielicznych zastosowaniach – budowaniu modeli sztucznej inteligencji, analizy zetabajtów danych czy modelowania wolumetrycznego 3D. Na początku bieżącego roku Nvidia oraz VAST Data poinformowały o opracowaniu architektury referencyjnej dla wspólnie skonfigurowanych systemów przeznaczonych do obsługi dużych obciążeń. Natomiast lwia część klientów sięga po tradycyjne rozwiązania, które nie muszą korzystać z tak zaawansowanych technologii. Dlatego właśnie system VAST Data w klasycznej konfiguracji osiąga czterokrotnie niższą przepustowość od wersji z GPU Direct Storage. Co ciekawe, startup wykorzystuje w swoich systemach do przetwarzania danych znane z niezbyt dużej wytrzymałości nośniki QLC. W przypadku tych pamięci cykl zapisów na komórki wynosi 100, podczas gdy w przypadku MLC ten wskaźnik wynosi 10 tysięcy. Pomimo tego VAST Data udziela 10-letniej gwarancji na nośniki, co Jeff Denworth, CMO startupu tłumaczy zastosowaniem wydajnej redukcji danych oraz modelu zabezpieczeń Erasure Coding. Metoda zmniejszania liczby zapisów na dyskach flash obniża koszty całego rozwiązania i zwiększa jego wytrzymałość w porównaniu z klasycznymi macierzami all-flash.

Nietuzinkowe rozwiązania stosuje też Pavilion Data. Szefowie tej firmy stawiają na systemy wyposażone w co najmniej kilka kontrolerów. Ich zdaniem tradycyjna architektura macierzy z dwoma kontrolerami nijak pasuje do obecnych realiów i wymagań użytkowników. Natomiast system pamięci masowej z wieloma kontrolerami pozwala liniowo skalować pojemność i wydajność. Modułowa konstrukcja 4RU sytemu Pavilion Data pozwala na wykorzystywanie 20 aktywnych kontrolerów z portami 40 Gigabit Ethernet oraz 100 Gigabit Ethernet bądź InfiniBand i 72 standardowe dyski SSD NVMe 2,5. System charakteryzuje uniwersalność, o czym świadczy obsługiwanie bloków, plików oraz obiektów.

Migracja do chmury

Prędkość przetwarzania danych to jedno, ale nie mniej istotna jest kwestia ich lokalizacji. W tym przypadku ścierają się dwie szkoły – zwolenników przechowywania zasobów na lokalnych serwerach oraz sympatyków usług chmurowych.

– Ostatnie wydarzenia zmieniają sposób zakupu i użytkowania infrastruktury IT. Wymagania dotyczące modeli konsumpcji podobnych do chmury, w połączeniu z rozproszonym wdrażaniem IT i rozwojem cyfrowej transformacji będą wpływać na innowacje i konkurencyjność w okresie ożywienia – uważa Silvia Cosso, zastępca dyrektora ds. badań w IDC Western Europe.

W ostatnim czasie pojawiło się wiele koncepcji związanych z przechowywaniem danych w środowiskach chmurowych. Na ich tle wyróżnia się projekt amerykańskiego startupu Nasuni, który określa swój produkt jako NAS opracowany specjalnie dla chmury. Firma oferuje w modelu usługowym platformę do przechowywania plików zarówno w środowisku lokalnym, jak i chmury publicznej (AWS, Microsoft Azure, Google Cloud Platform). W rezultacie system Nasuni zapewnia nieograniczoną pojemność pamięci masowej, eliminując potrzebę planowania i przeprowadzania skomplikowanych aktualizacji sprzętu przez klientów za każdym razem, gdy ich zasoby danych przerastają ich wewnętrzną infrastrukturę. Ponadto usługa Nasuni obejmuje tworzenie kopii zapasowych, odtwarzanie danych po awarii i synchronizację plików znajdujących się na wielu serwerach. Rozwiązanie to, jako chyba jedyne na rynku, łączy globalny system plików z magazynem obiektowym.

– Modernizacja centrum danych to ogromna szansa rynkowa dla Nasuni i naszych partnerów. Chcemy dokonać przełomu na rynku przechowywania plików i kopii zapasowych o wartości ponad 30 miliardów dolarów dzięki nowemu podejściu opartemu na chmurze. Pandemia i związane z nią blokady przyspieszyły przejście z tradycyjnej infrastruktury centrum danych do chmury, ale większość pamięci masowych dla przedsiębiorstw nadal znajduje się w centrach danych – podsumowuje Paul Flanagan, CEO Nasuni.

Artykuł Startupy podkręcają tempo na rynku storage pochodzi z serwisu CRN.

Kalifornia – rok 2000

Jest gorący czerwiec (wyjątkowo nawet jak na Kalifornię). To szczególny stan USA, najbardziej dynamiczny i chętnie sięgający po nowe rozwiązania. Ponieważ wszystko rozwija się dynamicznie, cena energii elektrycznej była stosunkowo wysoka, więc już od połowy lat 90-tych ubiegłego wieku Kalifornia wchodzi w okres szybkiej deregulacji rynku. Amerykanie, jak wiadomo, działają prosto i skutecznie – całość rynku organizowana jest w formie giełdy „dzień w przód”, a elektrownie zostają sprywatyzowane i postawione w obliczu konkurencji – co zresztą daje początkowo dobre rezultaty i cena hurtowa lekko spada.

Wracamy do czerwca 2000, kiedy to akurat w siedzibie kalifornijskiego operatora przebywa delegacja energetyczna z Polski, która zapoznaje się z dobrodziejstwami otwartego rynku. Optymistyczna prezentacja idzie sprawnie do czasu, kiedy amerykańscy top executives są w trybie pilnym wywołani ze spotkania – Kalifornia staje w obliczu największego (do czasu) kryzysu energetycznego w historii USA. Otóż konkurencja i prywatyzacja elektrowni – tak, ale wraz z efektem ubocznym w postaci zmniejszenia nakładów remontowych oraz zwiększonej awaryjności. W omawianym okresie właśnie odstawiono część starych elektrowni cieplnych (swoją drogą wytwórcy bardzo szybko nauczyli się, że odstawiając elektrownie cieplne pompują w górę hurtową cenę szczytową…). Towarzyszył temu słaby stan sieci przesyłowych, a szczególnie sieci kluczowej dla bezpieczeństwa, prowadzącej z północy na południe stanu, nie mówiąc o połączeniach z innymi obszarami USA (Kalifornia jest właściwie izolowaną wyspą bez znaczących możliwości importu energii).

Co więcej, rok był szczególny, bo słabe opady w zimie nie dały możliwości napełnienia zbiorników elektrowni wodnych (miały za zadanie wspomagać generację w lecie), a w tym czasie nie było jeszcze znaczących mocy OZE. Oczywiście, jak zawsze w przypadku wielkich awarii, następuje „wyjątkowy splot niekorzystnych wypadków” i dochodzi do awarii kolektora dostarczającego gaz do elektrowni gazowych (gaz więc niebotycznie drożeje), co łącznie stawia stan w obliczu wielkich niedoborów energii. Lato 2000 jest wyjątkowo gorące i systemy klimatyzacji pracują na najwyższych obrotach, więc mimo blisko 45 tys. MW mocy zainstalowanych i tylko 30 tys. MW szczytowego zużycia – niezbędne są okresowe wyłączenia dostaw w niektórych obszarach dla uniknięcia całkowitego blackoutu.

Rynek energii reaguje dokładnie tak, jak został zaplanowany – w poszukiwaniu punktu równowagi koszty energii poszybowały niebotycznie w górę. Hurtowe ceny średnie urosły z poziomu około 30 dol./MWh do około 380 dol./MWh, natomiast chwilowe szczyty to nawet… 1800 dol./MWh. Pomimo tego nie było pełnego pokrycia zapotrzebowania i rolujące przerwy w dostawach trwały przez cały rok 2000 i następny, a do Kalifornii pospiesznie ściągano wielkie agregaty prądotwórcze dla pokrycia szczytów zapotrzebowania.

Poza technicznym – kryzys tamten miał wielki wymiar finansowy. Rynek jest zorganizowany w ten sposób, że w detalu za dostawę odpowiedzialne są spółki komunalne należące do stanu Kalifornia. Zatem to one wzięły na siebie koszty kryzysu płacąc niebotyczne sumy za energię na rynku hurtowym, a z drugiej strony nie mogąc przenieść kosztów na klientów indywidualnych ze względu na regulację stanową, tzw. price cap całkowitych kosztów na poziomie 16 centów za kWh (gdzie przed kryzysem energia kosztowała około 11 c/kWh). W rezultacie niedobór 40 mld dol. w jednym roku i 70 mld dol. w drugim pokryły władze stanowe (w związku z czym stan zbankrutował) i dało to chwilowy rekord w straconych pieniądzach w sektorze energetycznym. Pośrednio to właśnie spowodowało, że przez chwilę władzę w Kalifornii uzyskał Arnold Schwarzenegger z Partii Republikańskiej, a „lekcja kalifornijska” pokazuje konieczność stabilizacji rynku energii poprzez rynek terminowy (co dzieje się w Europie) oraz konieczność zwrócenia uwagi na lepszą kontrolę (przeciwdziałanie spekulacjom), a także lepsze planowanie osiągalnej generacji (co w długiej perspektywie tworzy rynki mocy). Europa, patrząc na główny problem Kalifornii (brak połączeń z innymi stanami), też rozpoczęła planowanie rozwoju połączeń transgranicznych.

Teksas – rok 2021

Dla odmiany zima. I to wyjątkowo chłodna jak na ten obszar USA. Kawałek wiru polarnego przedostaje się na południe i pokrywa Houston wraz z okolicami warstwą śniegu i lodu. Temperatura spada nawet do minus 16°C (ekstremalnie), a należy pamiętać, że w tym obszarze raczej nigdy nie ma temperatur ujemnych, co przekłada się na sposób konstrukcji i ogrzewania domów, a także na projektowanie instalacji przemysłowych. Ekstremalna pogoda wymusza ekstremalne zapotrzebowanie na energię. Teksas ma co prawda teoretycznie prawie 90 GW mocy zainstalowanej, ale teraz dostawy biją rekordy – prawie 70 GW mocy chwilowej – czyli o ponad 3 GW więcej niż największe do tej pory (i które wydarzało się latem!).

W pewien sposób powtarzane są błędy z Kalifornii – niezależnym operatorem (przynajmniej na ¾ obszaru) jest ERCOT (ang. Electric Reliability Council of Texas) – rodzaj organizacji non-profit zrzeszającej różnych uczestników rynku, ale nie będącej właścicielem linii przesyłowych i dystrybucyjnych. Charakterystyczna jest polityka ERCOT (mającą źródła chyba w swoistym dążeniu Teksańczyków do niezależności), zgodnie z którą Teksas jest praktycznie izolowany od innych systemów energetycznych (brak połączeń umożliwiających import). Ówczesny miks energetyczny, obejmujący gaz (55 proc.), węgiel (21 proc.), elektrownie jądrowe (6 proc.) i wiatr (17 proc.), nie był sam w sobie źródłem problemów, ale właśnie nieprzygotowanie techniczne instalacji do ekstremalnych temperatur. Infrastruktura gazowa (zasilanie) zamarzł – unieruchamiając generację, zawiodło zaopatrzenie w węgiel (jego dostawa przy ujemnych temperaturach jest naturalna dla polskich energetyków, ale w Teksasie to katastrofa), zamarzły także (częściowo) łopaty turbin wiatrowych i oczywiście (jak zawsze splot niekorzystnych zdarzeń) wystąpiła chwilowa awaria elektrowni jądrowej.

Rezultat, w postaci odpowiedzi rynku na brak odpowiedniej generacji, to oczywiście wyskakujące pod niebo ceny – z typowego poziomu 30 dol./MWh do szczytowych ponad 9 tys. dol./MWh. Klasyczna sytuacja z Kalifornii, czyli kto ma za to zapłacić, rozwiązana została nieco inaczej – tu price cap dla klientów indywidualnych natychmiast podniesiono do 9 dol./kWh, co przy bardzo rozwiniętym rynku detalicznym (ponad 220 spółek obrotowych i dynamiczne taryfy od razu przenoszące cenę hurtową), przyniosły gigantyczne rachunki za energię. Internet i media zostały zalane przykładami osób pokazujących, że muszą płacić nagle za miesiąc tyle, co w rok (przeliczmy sobie potencjalne rachunki – tam indywidualne zużycie jest co najmniej 2–4 razy większe niż w Polsce). Oczywiście wzrost cen nie pomógł i w Teksasie zastosowano rotujące przerwy w dostawach dla uniknięcia całkowitego blackoutu, czemu towarzyszyły klasyczne działania w postaci awaryjnych dostaw paliw, agregatów prądotwórczych i maksymalizacji dostępnych połączeń międzystrefowych.

Zima 2021 w Teksasie będzie więc nowym impulsem do poprawy organizacji rynków energii – konieczności uwzględnienia ekstremalnych sytuacji pogodowych, które windują ceny na niebotyczne poziomy. Nastąpi kolejna odsłona rynków mocy, wprowadzanie backupowych rozwiązań generacji (finansowanych przez państwo czy stan), nowe rodzaje zabezpieczeń finansowych na rynku energii (przeciwdziałanie nagłym wzrostom cen), co będzie naturalną odpowiedzią rynku, ale przede wszystkim kolejne techniczne zabezpieczenia naszych elektrowni i linii przesyłowych (ekstremalna pogoda może zdarzyć się wszędzie). To wszystko będzie uzupełnione w Europie o jeszcze szybszą integrację rynków krajowych, a przede wszystkim rozwój połączeń transgranicznych – w końcu to było jednym z głównych problemów zarówno Kalifornii, jak i Teksasu.

Rynki na pewno nauczą się szybko, ponosząc jednak dodatkowe koszty. Dla nas pocieszeniem jest to, że możemy uczyć się na cudzych błędach, i to amerykańskich…

Prof. Konrad Świrski  

Prezes Transition Technologies i wykładowca na Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej.

 

  

Artykuł Ameryka testuje błędy rynku energii pochodzi z serwisu CRN.

Jedną z kluczowych transakcji w historii firmy EMC, obok nabycia VMware, był zakup w 2009 r. Data Domain, producenta systemów do backupu danych z funkcją deduplikacji. EMC wraz z zakupem start-upu zapewniło sobie pozycję hegemona na rynku dostawców urządzeń typu PBBA (purpose-built backup agppliance). Jednak twórcy Data Domain nie zagrzali zbyt długo miejsca w EMC. Brian Biles, założyciel start-upu, opuścił koncern po niespełna trzech latach. W 2012 r. utworzył firmę Datrium, angażując do współpracy kilka nietuzinkowych postaci ze świata IT. Na liście inwestorów znaleźli się: Diane Green oraz jej mąż Mendel Rosenblum, czyli legendarni założyciele VMware, a także Frank Slootman, były CEO Data Domain. Specjaliści Datrium od wirtualizacji oraz backupu opracowali innowacyjną technologię zmieniającą serwer x86… w wydajną macierz hybrydową.

System Datrium DVX składa się z dwóch elementów: oprogramowania Diesl (Distributed Execution Shared Logs), uruchamianego na serwerze, oraz macierzy dyskowej NetShelf. Aplikacja Diesl umożliwia zarządzanie pamięcią masową tak samo jak wirtualnymi maszynami za pomocą VMware vSphere. Ponadto odpowiada za realizację kluczowych funkcji, takich jak deduplikacja czy kompresja. Wysoką wydajność systemu zapewniają dyski SSD. Użytkownicy mają dowolność w zakresie wyboru nośników, niemniej na serwerze można umieścić maksymalnie 8 TB pamięci flash. Drugą część systemu Datrium DVX tworzy macierz dyskowa NetShelf, która pełni rolę repozytorium danych. Urządzenie ma podwójny kontroler z nieulotną pamięcią RAM oraz 29 TB powierzchni dyskowej. System nie eksportuje bloków, plików, nie ma LUN-ów czy wolumenów do zarządzania. NetShelf komunikuje się z serwerem za pośrednictwem portu 10 GB Ethernet i obsługuje maksymalnie 32 hosty.

Datrium DVX dodatkowo uzupełnia „insane mode”, czyli pomysł zaczerpnięty z Tesli. To coś w rodzaju turbodoładowania, dwukrotnie zwiększającego wydajność systemu. Ten specjalny tryb uruchamia się za pomocą myszki, wybierając odpowiednią pozycję w panelu zarządzania. Warto jednak wiedzieć, że „insane mode” wykorzystuje ok. 40 proc. zasobów rdzeni na hoście, zaś w standardowym ustawieniu tylko 20 proc.

– Datrium DVX tworzy wspólną pulę pamięci na zwykłym serwerze, a koszt 10 TB danych oscyluje wokół 1 tys. dol. System jest nie tylko tańszy i bardziej wydajny niż tradycyjne macierze hybrydowe, ale daje też użytkownikowi dużą swobodę w zakresie wyboru serwerów i dysków SSD – mówi Brian Biles.

Datrium przygotowuje się do ekspansji na rynek europejski, gdzie zamierza zadebiutować na początku przyszłego roku.

E8 Storage, czyli zawrotne prędkości

Macierze all-flash EMC XtremIO czy Pure Storage FlashArray nie zdążyły na dobre zaistnieć w Polsce, a tymczasem za oceanem pojawiła się kolejna generacja systemów flash. Ich znakiem firmowym są nośniki NVMe SSD oraz architektura rack-scale. Dyski wykorzystujące magistralę i protokół NVMe umożliwiają pozbycie się wad występujących w interfejsach SATA czy SAS, takich jak stosunkowo duże opóźnienia czy wysoki pobór energii. Z kolei koncepcja architektury rack-scale, polegająca na rozdzieleniu mocy obliczeniowej i pamięci masowej poprawia efektywność wykorzystania zasobów. Jednym z przedstawicieli nowego nurtu jest E8 Storage – izraelski start-up z siedzibą w Santa Clara.

– Tradycyjne macierze all-flash nie zapewniają wykorzystania całego potencjału dysków SSD. Ich praca w środowisku SAN powoduje opóźnienia i podnosi koszty obsługi. Naszym celem jest maksymalizacja efektywności nośników – wyjaśnia Ivan Ori, CEO i współzałożyciel E8 Storage.

Tego typu argumentacja najwyraźniej trafiła do poważnych funduszy venture capital. Accel, Magma Partners oraz Vertec Ventures wpompowały w ten start-up 18 mln dol. To umożliwiło inżynierom z Izraela opracowanie urządzenia E8-D24. Produkt ma obudowę typu 2U, w której mieszczą się 24 dyski NVMe SSD o pojemności 4 TB. E8-D24 osiąga imponującą wydajność do 10 mln IOPS, a opóźnienia wynoszą jedynie 100 mikrosekund.

– Nasze rozwiązanie jest dziesięciokrotnie szybsze od tradycyjnych macierzy all-flash – chwali się Ivan Ori.

E8-D24 umożliwia współdzielenie zasobów flash pomiędzy 100 serwerami. System komunikuje się z nimi za pośrednictwem portu 40 lub 100Gb/E, bazując na sieciowym protokole RDMA over Converged Infrastructure. Konwergentna sieć upraszcza procesy zarządzania i administrowania i obniża koszty eksploatacji. Najgroźniejszy konkurent E8 Storage to EMC z platformą DSSD, aczkolwiek nowicjusz nie obawia się wielkiego koncernu.

– Nasz produkt jest tańszy, bowiem nie wymaga stosowania specjalnych przełączników czy okablowania, w przeciwieństwie do DSSD. E8-D24 obsługuje 100 serwerów, ale może być ich znacznie więcej, a jedyny ogranicznik stanowi przepustowość sieci Ethernet klienta. Dla porównania: DSSD udostępnia pamięć dla 48 serwerów – wyjaśnia Ivan Ori.

Springpath razem z Cisco

Systemy hiperkonwergentne zasadniczo zmieniają sposób funkcjonowania centrów danych. Infrastrukturę składającą się z kilkunastu różnych rozwiązań sprzętowych i aplikacji zastępuje jednolity system łączący pamięć masową, moc obliczeniową oraz oprogramowanie. Prekursorami nowego trendu są Nutanix oraz Simlipivity, uznawane przez IDC oraz Forester za liderów w swoim segmencie rynku. Wprawdzie firma Springpath z Sunnyvale pozostaje w cieniu wymienionej dwójki, ale niewykluczone, że jej produkt najszybciej zadomowi się w Polsce. Nie wynika to z przewagi technologicznej ani niskiej ceny, lecz strategii działania. Start-up ten opracował Sprinpath Data Platform, oprogramowanie bazujące na autorskiej architekturze HALO (Hardware Agnostic Log-structure Objects). Wraz ze sprzętem Cisco tworzy ono kompleksowe rozwiązanie Cisco HyperFlex. W ten sposób Springpath zyskuje wsparcie silnego producenta, który pomaga mu docierać do 175 wyspecjalizowanych partnerów, a także promować rozwiązania wśród 52 tys. użytkowników Cisco UCS. Todd Brannon z Cisco, zwraca uwagę na dodatkowy atut systemu w postaci integracji ze sprzętem sieciowym.

Warto dodać, że Cisco jest jednym z inwestorów tego start-upu, który do tej pory pozyskał według różnych szacunków od ventures capital 35–50 mln dol.

Jak widać, młode firmy narzucają ostre tempo. Jaka będzie odpowiedź ze strony rekinów branży IT? Czy wybiorą się na wielkie łowy? Coraz częściej słyszy się, że Cisco wchłonie swojego mniejszego partnera. A może to właśnie nowicjusze przejmą inicjatywę? Spektakularny sukces Pure Storage w segmencie macierzy all-flash pokazuje, że nie ma rzeczy niemożliwych.

Artykuł Start-upy w świecie wielkich danych pochodzi z serwisu CRN.