Justyna Orłowska Biznes i zarządzanie również będzie przedmiotem obowiązkowym, ale poza tym będzie się różnił od podstaw przedsiębiorczości niemal wszystkim. Zacznijmy od tego, że będzie kończył się maturą, co było postulatem uczelni, w tym rektorów SGH i Akademii Leona Koźmińskiego. Apelowali o to od lat i dopiero minister Czarnek na te prośby odpowiedział. Dotychczas szkoły wyższe musiały przeprowadzać dla kandydatów na studia dodatkowy egzamin z przedsiębiorczości, bo niestety wielu z nich nie odróżnia nawet popytu od podaży, a więc nie zna absolutnych podstaw ekonomii. Przedmiot biznes i zarządzanie zagwarantuje kandydatom właściwy poziom wiedzy dzięki egzaminowi maturalnemu. Matura z tego przedmiotu daje nam pewność, że będzie traktowany poważnie zarówno przez uczniów, jak i nauczycieli.

  Czy jednak tych nauczycieli wystarczy i czy mają odpowiednią wiedzę?

To jedno z głównych wyzwań i właśnie poważne podejście do tego przedmiotu, z maturą włącznie, pozwoli nam w końcu na wykształcenie odpowiednio licznej kadry pedagogów o odpowiednim poziomie wiedzy. Nie oszukujmy się, przez lata podstawy przedsiębiorczości były traktowane często po macoszemu. Jeśli program edukacji zakłada jedynie dwie godziny przedmiotu w całym cyklu nauczania, to oczywiste jest, że nierzadko brali to na siebie nauczyciele od innych przedmiotów. Wiadomo też, że nie było, bo nie mogło być, wykwalifikowanych nauczycieli przeznaczonych do nauczania tego przedmiotu. Teraz to się wreszcie zacznie zmieniać. Tym bardziej, że prace nad programem poprzedziliśmy szerokimi konsultacjami.

  Z kim resort edukacji konsultował założenia programowe?

Z blisko setką organizacji pozarządowych, w tym oczywiście biznesowych, a także z dyrektorami szkół i uczelni. Dodatkowo przeprowadziliśmy największe w historii badanie kompetencji nauczycieli, którzy nauczają przedsiębiorczości. Jeszcze w lipcu tego roku powinien być ukończony raport na bazie tych właśnie konsultacji. Zawarte w nim będą konkretne wytyczne odnośnie do przedmiotu biznes i zarządzanie. Na tej podstawie będzie rozpisana podstawa programowa.

  Kiedy ten przedmiot pojawi się w szkołach?

Obiecaliśmy, że jego nauka wystartuje od września 2023 roku.

  Czy nastawiacie się na teorię, czy można spodziewać się również elementów praktyki biznesu?

Żeby zaliczyć ten przedmiot trzeba będzie wziąć udział w projekcie zespołowym. Ma to na celu naukę pracy w grupie, w tym radzenia sobie z osobami, które nie chcą się angażować i korzystają z pracy innych, na zasadzie gapowicza. Tak, jak ma to miejsce w normalnym życiu, gdzie też występują tak zwani free riderzy. W ramach takiego projektu nauczyciel będzie pełnił rolę mentora. Dzieci będą się przy tym uczyły oceny siebie i innych członków zespołu w modelu 360 stopni. Każdy uczeń dostanie też od swojego mentora feedback na swój temat. Co ważne, wyniki projektu będą częścią składową całościowej oceny maturalnej z tego przedmiotu.

  Aż się prosi o zaangażowanie polskich przedsiębiorców. Chętnych zapewne by nie zabrakło.

Tak, chcemy zachęcić do zaangażowania się w te projekty lokalnych przedsiębiorców, którzy mogą uczniów inspirować i wspierać swoim doświadczeniem. Możemy sobie na przykład wyobrazić, że młodzież tworzy biznes-plan dla takiego przedsiębiorcy czy plan rozwoju konkretnej firmy. Mogą też wspólnie z doświadczonym biznesmenem zaplanować akcję marketingową, żeby zwiększyć jego sprzedaż czy wziąć udział w szeregu innych aktywności. Generalnie zależy nam na tym, żeby matura z biznesu i zarządzania nie była po prostu kolejnym testem z wiedzy, ale żeby zawierała elementy case studies, najlepiej dotyczących polskiego biznesu. Przykładów krajowych sukcesów mamy przecież bardzo dużo, także na skalę międzynarodową i jest się od kogo uczyć. Z drugiej strony chcemy pokazywać, że biznes to również porażki, z których można jednak wyciągać konkretne wnioski. Porażka to nie musi być koniec, a jedynie kolejny krok na drodze do sukcesu. Mamy już deklaracje ze strony wielu znanych przedsiębiorców, że chętnie podzielą się z młodzieżą zarówno swoimi sukcesami, jak i porażkami.

Artykuł Chcę tworzyć, a nie administrować pochodzi z serwisu CRN.

Centrum GovTech i Intel zacieśnią współpracę. Jej celem jest rozwój kompetencji cyfrowych nauczycieli i doradztwo w projektach edukacyjnych. Przedstawiciele Ministerstwa Edukacji i Nauki, GovTech i amerykańskiego koncernu podpisali porozumienie w tej sprawie.

Intel trafi pod strzechy

W ramach porozumienia Intel dostarczy materiały szkoleniowe i programy, będzie również kształcić i certyfikować nauczycieli i mentorów. Dwie nowe inicjatywy edukacyjne: Intel Skills for Innovation oraz Intel Digital Readiness (skupiająca się na sztucznej inteligencji) mają umożliwić nauczycielom z obszarów wiejskich oraz z małych miast rozwijać kompetencje cyfrowe. Pozwoli to na wyrównywanie szans w zdobywaniu nowych kwalifikacji.

„Sektor prywatny odgrywa kluczową rolę w rozwoju kompetencji cyfrowych” – twierdzi Justyna Orłowska, pełnomocnik prezesa rady ministrów ds. GovTech oraz pełnomocnik ministra edukacji i nauki ds. transformacji cyfrowej. Tę drugą funkcję pełni od września 2021 r. Centrum GovTech koordynuje proces cyfryzacji administracji publicznej.

Pierwszy etap współpracy obejmie szkolenie Intel Skills for Innovation dla grupy nauczycieli, którzy otrzymają również laptopy z zabezpieczeniami Intela.

Inicjatywy takie jak SFI umożliwiają decydentom i nauczycielom wdrażanie rozwiązań, które pozwalają na prowadzenie edukacji i angażowanie uczniów w trybie online, stacjonarnym albo mieszanym.

„Polska od dawna jest liderem w Europie, jeśli chodzi o wdrażanie programu Intel Digital Readiness” – twierdzi Maurits Tichelman, VP Sales & Marketing, General Manager EMEA Territory w Intelu.

Porozumienie z polskimi władzami to kolejna inicjatywa Intela w Polsce. W marcu br. Intel ogłosił lokalizację swoich nowych fabryk w Europie oraz inwestycje na kontynencie. Zapowiedział, że w centrum badań i rozwoju w Gdańsku powiększy powierzchnię laboratoryjną o 50 proc. Rozbudowa ma zostać zakończona w 2023 r. Jest to największy ośrodek R&D Intela poza USA.

Artykuł Intel podpisał nowe porozumienie w Polsce pochodzi z serwisu CRN.

Aongus Hegarty, President, International Markets w Dell Technologies, odwiedził Polskę. Spotkał się z Piotrem Glińskim, wicepremierem i ministrem kultury i dziedzictwa narodowego.

Kluczowa rola polskiego zespołu w regionie EMEA

„Podczas naszego spotkania omówiliśmy dalsze inwestycje firmy Dell Technologies w Polsce oraz kluczową rolę, jaką nasz zespół w Polsce odgrywa zarówno w regionie EMEA, jak i na świecie, aby przyspieszyć wzrost w erze opartej na danych” – napisał Aongus Hegarty na LinkedIn.

Wicepremier Gliński poinformował natomiast według PAP, że Dell ma plany rozwoju swoich biznesów w Polsce w dwóch kierunkach – centrum logistycznego i centrum innowacyjnego.

Dell ma w Polsce fabrykę w Łodzi, którą Aongus Hegarty nazwał „centrum logistyki i IT w Europie”. Według PAP przedstawiciel Della określił Polskę jako kluczową dla nadchodzących inwestycji i rozwoju. – „Na bieżąco dyskutujemy na temat potencjalnych obszarów logistyki, łańcucha dostaw i węzłów logistycznych” – stwierdził.

Umowa Della z polskimi władzami

Aongus Hegarty i Dariusz Piotrowski, dyrektor generalny Dell Technologies w Polsce, spotkali się z Justyną Orłowską, pełnomocnik KPRM ds. GovTech w sprawie nowej umowy między Dell Technologies a polskim rządem.

„Dzięki umowie nasz zespół ekspertów z Dell Technologies będzie swobodnie dzielić się swoją wiedzą na temat cyberbezpieczeństwa, pracy zdalnej i hybrydowej” – poinformował Aongus Hegarty na LinkedIn.

Ponad 30 tys. specjalistów IT w Polsce w ramach Poland.Business Harbour

Justyna Orłowska, nawiązując do programu Poland.Business Harbour, podsumowała, że objął on dotąd ponad 30 tys. specjalistów IT i ok. 200 mln euro relokowanych inwestycji. Program ułatwia przeniesienie do Polski fachowców i firm IT z Białorusi (od 2020 r.) oraz (od 2021 r.) z Ukrainy, Rosji, Mołdawii, Gruzji i Armenii.

Artykuł Dell będzie inwestował w Polsce pochodzi z serwisu CRN.

„Nie tyle wytyczne w postaci krajowej strategii wdrażania chmury, co konkretne działania są konieczne, aby Polska dogoniła europejskich liderów pod względem poziomu zastosowania technologii chmurowych” – twierdzi Magdalena Dziewguć, dyrektor biznesowa Google Cloud Polska dla Newseria Biznes. 

Z raportu McKinsey & Company wynika, że wykorzystanie chmury w Polsce jest 14-krotnie niższe niż u liderów. 

Wiele firm podkreśla, że barierą są skomplikowane wymogi i niepewność regulacyjna, co może wskazywać na istotną rolę państwa we wspieraniu takich inwestycji.

Trzeba działać od razu

Czy określenie krajowych wytycznych zniwelowałoby to zapóźnienie? Justyna Orłowska, dyrektor programu GovTech Polska, uważa że opracowanie krajowej strategii chmurowej byłoby czasochłonne, a ważniejsze jest to, żeby zacząć działać od razu.

Jako przykład takiej realizacji podaje platformę zakupową ZUCH dla administracji.

Dobre przykłady najlepszą zachętą

Według Magdaleny Dziewguć wspieranie polskich aplikacji i inicjatyw związanych z internetem przyczynia się do rozwoju innowacji w chmurze, a to jest ważniejsze niż stworzenie ogólnopolskiej strategii dla technologii chmurowych.

„Zachęcam do tego, żeby nie zastanawiać się nad tym i nie czekać na nią” – podkreśla szefowa Google Cloud Polska. – „Potrzebujemy więcej dobrych przykładów, odważnych liderów, którzy pokazują, że dzięki innowacjom chmurowym zyskują na wartości i podbijają kolejne rynki, rozwijają swój biznes” – mówi.

Co jest problemem dla polskich firm

Zgodnie z raportem McKinsey, by nadrobić dystans do europejskich liderów – Belgii, Danii czy Finlandii – nasz kraj musiałby notować roczny wzrost wdrożenia chmury na poziomie 50–60 proc.

Obecnie jest to 23 proc.

Polskie firmy wskazują na szereg barier we wdrożeniu chmury. To m.in. obawy o bezpieczeństwo danych, deficyt kompetencji, obciążenia finansowe czy niepewność regulacyjna. Te ostatnie może rozwiać działanie administracji. 

Justyna Orłowska twierdzi, że można pomyśleć o kampaniach informacyjnych i programach, które pomogą w finansowaniu zakupu chmury. Ważne również są dobre przykłady i to jest też rola państwa.

„Jeżeli państwo zakupuje chmurę, to biznes już nie ma się czego obawiać” – przekonuje szefowa GovTech.

Przyzwyczajenie barierą

Zdaniem Magdaleny Dziewguć bariery związane z transformacją chmurową tkwią przede wszystkim w świadomości firm i ich przyzwyczajeniach do funkcjonowania w określony sposób. Uważa, że pokonanie ich wymaga działania liderów, bo otoczenie regulacyjne jest jej zdaniem sprzyjające wdrażaniu innowacji.

Co zalecają eksperci
Wśród zaleceń dla administracji wymienianych przez McKinsey dla przyspieszenia transformacji chmurowej są m.in. wsparcie finansowe dla biznesu, przegląd prawa i dobre przykłady zastosowań chmury w sferze publicznej.
Firmy z kolei powinny przygotować strategie przejścia biznesu do chmury i wdrażać ją konsekwentnie, równolegle budując kompetencje.

Źródło: Newseria Biznes

Artykuł Chmura w Polsce: trzeba działać, a nie tworzyć strategie pochodzi z serwisu CRN.

Justyna Orłowska otrzymała powołanie na pełnomocnika MEiN ds. transformacji cyfrowej. Nadal pełni także funkcję pełnomocnika Prezesa Rady Ministrów ds. GovTech.

W nowej roli jej głównym zadaniem będzie koordynacja procesu cyfryzacji systemu oświaty i szkolnictwa wyższego, a także rozwoju edukacji opartej o innowacje i nowe technologie.

Kierowane przez Justynę Orłowską Centrum GovTech w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów będzie także zaangażowane w transformację cyfrową edukacji i szkolnictwa wyższego, nadając jej wymiar międzyresortowy – zapowiedziano.

Szeroki zakres obowiązków w cyfryzacji oświaty

Od września br. Justyna Orłowska będzie odpowiadać m.in. za tworzenie, utrzymywanie i rozwijanie e-usług, systemów, rejestrów i innych narzędzi cyfrowych wspierających proces cyfryzacji oświaty i szkolnictwa wyższego.

Koorydynuje digitalizację administracji

Od grudnia 2020 r. Justyna Orłowska kieruje Centrum GovTech w kancelarii premiera. Jego zasadniczym celem jest koordynowanie całego procesu tworzenia narzędzi cyfrowych przez administrację publiczną. Wcześniej, w marcu 2020 r., Justyna Orłowska została pełnomocnikiem premiera ds. GovTech, a od kwietnia 2018 r. jest dyrektorem programu GovTech Polska.

Z administracją jest związana od kilku lat. W 2016 r. dołączyła do zespołu doradców ministra rozwoju, gdzie była odpowiedzialna za zarządzanie innowacyjnymi projektami cyfrowymi. Pełniła także funkcję doradcy premiera ds. innowacji i finansów.

Doświadczenie z firm konsultingowych

Justyna Orłowska zdobywała doświadczenie w firmach konsultingowych, takich jak Capital One Advisers, Ipopema Securities, Enterprise Investors oraz EY, gdzie realizowała projekty związane z analityką w bankowości inwestycyjnej. Od 2020 r. wchodzi w skład zespołu ekspertów Polskiego Instytutu Ekonomicznego.

Artykuł Justyna Orłowska zajmie się transformacją cyfrową edukacji pochodzi z serwisu CRN.

Program „Poland. Business Harbour”, wprowadzony we wrześniu ub.r., od lipca br. obejmuje już nie tylko Białoruś, lecz również Armenię, Gruzję, Mołdawię, Rosję i Ukrainę. Ułatwia specjalistom IT, start-upom i dojrzałym przedsiębiorstwom relokację na terytorium Polski.

O poszerzenie programu zabiegała branża informatyczna, której od lat doskwiera niedobór fachowców (według różnych szacunków w kraju brakuje 50 – 100 tys. fachowców).

Jak twierdzi „Pulsu Biznesu” na razie nie widać zwiększonego zainteresowania specjalistów i firm IT przeniesieniem do Polski po poszerzeniu programu. Dla białoruskich ludzi IT i ich rodzin wydano dotąd według „PB” 13,5 tys. wiz, a 20 zespołów uzyskało wsparcie finansowe. Dla porównania w pierwszych miesiącach programu, do końca 2020 r. ,wydano 2,5 tys. wiz.

Według informacji Justyny Orłowskiej, pełnomocnik premiera ds. GovTech, po uruchomieniu „Poland. Business Harbour”, odsetek fachowców IT z Białorusi wybierających Polskę wzrósł z 10 proc. do 43 proc.

Jak pomaga „Poland. Business Harbour”

Specjaliści IT z wymienionych krajów (Białoruś, Armenia, Gruzja, Mołdawia, Rosja i Ukraina), a także start-upy i inne firmy mogą ubiegać się o przyspieszoną i preferencyjną ścieżkę wizową – wiza PBH pozwala specjalistom IT aplikować wspólnie z rodziną, pracować bez konieczności uprzedniego uzyskania pozwolenia na pracę oraz zakładać działalności gospodarcze na zasadach takich jak obywatele Polski.

Poza tym osoby fizyczne i firmy mogą liczyć na ułatwienia w kontakcie z samorządami i specjalnymi strefami ekonomicznymi w przygotowaniu oferty dla relokowanych pracowników i ich rodzin oraz zapewnieniu tymczasowych biur i mieszkań. Dzieci w polskich szkołach będą miały prawo do dodatkowych godzin nauki języka polskiego. Jednym z elementów pakietu jest również łączenie przedsiębiorców z inwestorami oraz granty na działalność B+R.

Artykuł „Poland. Business Harbour” poszerzony. Boomu na razie nie widać pochodzi z serwisu CRN.

Pełnomocnik Prezesa Rady Ministrów ds. GovTech, zwróciła uwagę, że w dyskusjach na temat Polskiego Ładu nie dość mocno (a właściwie wcale) nie wybrzmiały te jego elementy, które dotyczą szeroko rozumianej cyfryzacji. Wśród nich znajduje się rozszerzenie programu „Poland.Business Harbour” na kolejne – poza Białorusią – kraje, w tym Ukrainę. Ponadto każda e-usługa ma być zwolniona z opłaty skarbowej. Jak deklaruje Justyna Orłowska: „A będzie ich więcej, bo wprowadzamy domyślność cyfrową i stawiamy na cyfryzację zdrowia, edukacji, rolnictwa, sądownictwa czy budownictwa. Cel? Do 2023 r. 50 proc. Polaków będzie mieć Profil Zaufany, a 60 proc. – korzystać z e-usług. W 2024 r. każda centralna usługa będzie oferowana online. Ponadto, duże programy inwestycyjne w cyberbezpieczeństwo, AI czy chmurę. W tym ostatnim obszarze ostatnio uczyniliśmy milowy krok dzięki systemowi ZUCH, ale dużo pracy przed nami”. Pozostaje nam życzyć powodzenia.

Kontynuując wątek niełatwej współpracy z klientami odwołajmy się do wpisu Jarosława Żelińskiego, właściciela IT-Consulting, a właściwie uzupełnienia jednego z wcześniejszych jego wpisów o kliencie żądającym nie tylko detali, ale takiego, który od razu „chce coś zobaczyć”. Tymczasem, na co zwraca uwagę Jarosław Żeliński: „Bardzo często słyszę, że klient chce jak najszybciej coś zobaczyć. Rzecz w tym, że jeżeli się na to zgodzimy, powstaje i jest akceptowana masa tak zwanych <<pobożnych życzeń>>, a klient bardzo szybko się przywiązuje do tego, co zobaczył na prezentacji (i nie chce odpuścić). W efekcie tworzy się spirala żądań, testów i poprawek, które szybko przekształcają <<agile>> w porażkę budżetu i harmonogramu. (…) Jeżeli zaś zaczniemy od jądra systemu, a na koniec zostawimy sobie <<makijaż>> jakim jest GUI, szansa na sukces będzie znacznie większa. Problem polega na tym, że moda na <<user-centric, iterative, and collaborative design>> jest silna mimo tego, że jest przyczyną wielu porażek. (…) Projektowanie i tworzenie samochodu rozpoczyna się od podwozia i napędu, a nie od deski rozdzielczej…”.  Amen.

„Kiedy wydaje ci się, że konkurs na najgorsze tłumaczenia został zamknięty, w książce <<Testowanie w procesie Scrum”>>, nazwy <<product backlog>> i <<sprint backlog>> są przełożone na (odpowiednio): zaległość produktową i zaległość sprintu” – wytyka tłumaczowi tej publikacji Karolina Solis, Scrum Master w BNP Paribas Bank Polska. I konstatuje, że „cała książka ogólnie jest fatalna pod względem językowym (…) Czasami zapominam, dlaczego wolę jednak branżowe wydawnictwa po angielsku..”. Zapewne podobnego zdania jest Kate Hobler (Terlecka), członek zarządu ITCorner, która przypomniała niefortunne tłumaczenie oryginalnego tytułu książki „Software in 30 days. How agile managers beat the odds, delight their customers and leave their competition in the dust” na polską wersję: „Tworzenie oprogramowania w 30 dni. Programuj szybko i zwinnie”. No jakby nieco spłycono temat… I jeszcze zacytujmy Sławomira Wojczuka, właściciela IT Prof: „Kiedyś w podobnych tłumaczeniach literatury informatycznej w dbałości o czystość języka przodował jeden Pan, którego nazwisko pominę. Podwójne kliknięcie myszką nazwał dwumlaskiem. Złośliwi twierdzą, że interfejs tłumaczył jako międzymordzie… Książki, skądinąd całkiem niezłe, nie nadawały się praktycznie do czytania, bo odrzucały po kilku stronach. (…) Dobre tlumaczenie z angielskiego gdzie zachowuje się przekaz i łatwą w czytaniu formę jest wielkim wyzwaniem”.

Michał Tabor, Head of Research w Autenti.com, poruszył problem, który i nas drażni: „Zajmuję się podpisami elektronicznymi od 20 lat, ale są takie rzeczy, których nie umiem przeskoczyć. Nie umiem złożyć podpisanego kwalifikowanym podpisem dokumentu w ZUS. Platforma PUE ZUS nie pozwala mi przyjąć podpisanego dokumentu poza platformą – nie wiem dlaczego zmusza mnie do używania oprogramowania Szafir. Nie działa ono z dwóch powodów: platforma macOS się buntuje, bo biblioteki wywoływane przez to oprogramowanie są niepodpisane – czytaj niebezpieczne i niewiarygodne; nie mam możliwości wywołania moich podpisów zdalnych – konieczne jest PKCS#11 – czyli stara wysłużona karta. Jak ludzie mają korzystać z podpisów kwalifikowanych, jeżeli czołowy portal w kraju uniemożliwia ich powszechne użycie i akceptację!”. W komentarzu pod tym wpisem Wojciech Reguła, Senior IT Security Consultant w SecuRing napisał: „Jeśli czyta to ktoś odpowiedzialny za Szafir – chętnie wesprę dostosowanie tego oprogramowania pod względem bezpieczeństwa na macOS”. Koniecznie!

Dariusz Użycki, Head of Industrial Sector CEE&CIS w Pedersen & Partners, podzielił się pewną historią, która wiele mówi o podejściu niektórych menedżerów do kwestii HR-u. „Zajeżdżamy ludzi, płacimy słabo, co pan proponuje? To prawdziwa historia. Na spotkaniu z zarządem pewnej firmy usłyszałem właśnie takie pytanie. Do tego bardzo duży poziom rotacji ludzi, równie niski zaangażowania oraz oczekiwanie właścicieli, żeby to szybko załatwić. Czy można urealnić wynagrodzenia? Nie, tak ma zostać. Nie mamy pieniędzy. Co jest powodem zajeżdżania? Zatrudniamy mniej ludzi, niż potrzeba na skalę i złożoność projektów. Tak ma zostać. Nie stać nas na wzrost zatrudnienia. Do tego jesteśmy w potężnej restrukturyzacji. Jak oceniacie obecny poziom przywództwa w firmie? Podstawowy. Zarządzamy projektami, ale nie ludźmi, bo na to nie ma czasu. Czego ode mnie oczekujecie? No… żeby w tych warunkach wynagrodzeń i natężenia pracy zaproponował pan rozwiązania, które zmniejszą rotację i zwiększą zaangażowanie”. Ciekawych, co dalej, odsyłamy na stronę dariuszuzycki.com. Warto!

Artykuł LinkedIn Park pochodzi z serwisu CRN.

Program Poland. Business Harbour, skierowany do specjalistów IT z Białorusi, może zostać otwarty na inne rynki. Taka opcja jest rozważana – poinformowała Justyna Orłowska, pełnomocnik Prezesa Rady Ministrów ds. GovTech, według PAP.

„Branża technologiczna prosi i błaga o to” – stwierdziła dyrektor.

Ściągnąć specjalistów i firmy

Program postanowiono uruchomić w ub.r. Był to czas, gdy na Białorusi nasiliły się protesty społeczne, a firmy IT w dużym stopniu je finansowały, co ściągnęło retorsje ze strony władz.

Poland. Business Harbour ma ułatwić relokację do Polski specjalistów IT z Białorusi, a także start-upów jak i całych dojrzałych przedsiębiorstw, aby zasilili borykającą się z niedoborem kadr branżę i lokalne firmy oraz wzmocnili gospodarkę.

Przedsięwzięcie koordyjnują państwowe jednostki, m.in. Ministerstwo Rozwoju, Polska Agencja Inwestycji i Handlu, PARP. Centrum GovTech odpowiada za koordynację działań państwa w obszarze IT i innowacji.

50 proc. specjalistów IT z Białorusi wybiera Polskę

Jak przekonuje Justyna Orłowska, Poland. Business Harbour okazał się sukcesem. Po trzech miesiącach funkcjonowania programu, czyli pod koniec ub.r., wydano 2,5 tys. wiz dla specjalistów, wybrano 19 start-upów z ponad setki chętnych oraz kilkanaście dojrzałych przedsiębiorstw.

Jak poinformowała CRN Polska Justyna Orłowska, w przypadku start-upów „tym, czego szukaliśmy, nie była specjalizacja, ale potencjał biznesowy, technologiczny oraz kompatybilność z polskim rynkiem nowych technologii”

Z kolei według danych KPRM z lutego br. ok. 50 proc. specjalistów IT wyjeżdżających z Białorusi wybiera Polskę. Przed uruchomieniem programu było to ok. 10 proc. Jak twierdzi Justyna Orłowska, z Białorusi do Polski przeniosło się już ok. 7 proc. branży.

W ramach programu fachowcy z co najmniej rocznym doświadczeniem w branży, legitymujący się wykształceniem technicznym lub mając ofertę pracy z polskiej firmy mogą liczyć na ułatwienie wizowe i możliwość przeprowadzki do Polski wraz z rodziną. Pakiet obejmuje pomoc prawną, wizową, ułatwienie w kontaktach z samorządami w pomocy w organizowaniu tymczasowej przestrzeni biurowej i mieszkaniowej.

Artykuł Program Poland. Business Harbour może otworzyć się na kolejne rynki pochodzi z serwisu CRN.

Justyna Orłowska Po pierwszych trzech miesiącach wydaliśmy ponad 2,5 tysiąca wiz dla specjalistów IT, którzy chcą pracować w Polsce. Ta liczba oczywiście wciąż rośnie. Ponadto zweryfikowaliśmy wnioski od ponad setki start-upów. Wybraliśmy dziewiętnaście, które spełniały założone przez polski rząd kryteria i były gotowe do przeprowadzki. Pozostało zatem jeszcze jedno z dwudziestu dostępnych miejsc. Tak duża liczba zgłoszeń skłania nas do przedłużenia projektu i przyjęcia kolejnej puli start-upów w 2021 roku.

W jakich technologiach specjalizują się te startupy?

Reprezentują szeroką gamę sektorów, takich jak medtech czy fintech. Tym, czego szukaliśmy, nie była jednak specjalizacja, ale potencjał biznesowy, technologiczny oraz „kompatybilność” z polskim rynkiem nowych technologii. W skrócie, szukaliśmy startupów, które najbardziej skorzystają na działalności w Polsce, a Polska najbardziej skorzysta na ich obecności.

A jak idzie realizacja programu w zakresie dojrzałych firm IT z Białorusi?

Jeśli chodzi o trzecią część naszego programu, dotyczącą przenoszenia do Polski rozwiniętych, dużych firm IT, to na ten moment jest ich kilkanaście. Nie chciałabym jednak zdradzać żadnych szczegółów, bo białoruska branża IT w dużym stopniu finansuje tamtejsze protesty społeczne i istnieje ryzyko, że zbyt wiele informacji w polskich mediach zwiększy skalę represji wobec tego sektora. Nie chcemy niepotrzebnie zadrażniać sytuacji, zwłaszcza że już teraz władze Białorusi utrudniają firmom IT działanie, wyłączając dostęp do internetu, ale też śledząc wymianę informacji. Swoją drogą przedstawiciele tamtejszego sektora technologicznego starają się komunikować za pośrednictwem Telegramu – białoruskie władze nie mają dostępu do jego kodu źródłowego. Zatem dopiero, jak będziemy pewni, że nikomu nic nie grozi, oficjalnie powiemy więcej na temat przenoszonych do Polski firm. Standardowy proces inwestycyjny trwa od roku do dwóch, jednak w przypadku skorzystania z programu liczymy na to, że będzie on znacznie krótszy.

Wracając na chwilę do białoruskich specjalistów IT, którzy chcą osiedlić się w Polsce korzystając ze wsparcia „Poland.Business Harbour”. Ile wśród nich jest osób tuż po studiach, a ilu doświadczonych ekspertów z mocnym CV?

Choć tych informacji nie jesteśmy w stanie zbierać, to widzimy, że do Polski przenosi się wielu specjalistów najwyższej klasy, co widać choćby po tym, że uczestniczące w programie polskie firmy IT donoszą nam o dużej liczbie zatrudnionych fachowców.

Do kiedy Białorusini będą mogli aplikować do polskiego programu?

Jeśli chodzi o pojedynczych specjalistów, a także o dojrzałe firmy IT, to tryb przyjmowania zgłoszeń jest w ich przypadku ciągły, bez ograniczeń czasowych. Jesteśmy i będziemy więc przez kolejne miesiące, a może lata w kontakcie z kolejnymi chętnymi do przeprowadzki. Zresztą nasz program jest już dobrze znany w tamtejszej „dolinie krzemowej”, czyli w Parku Wysokich Technologii. Jeśli zaś chodzi o start-upy, to jak już powiedziałam, zapewne zwiększymy pulę miejsc o kolejnych dwadzieścia, a może więcej, bo chętnych nie brakuje. Cały czas rozbudowujemy program, ostatnio uchwalona została ustawa pozwalająca uczestnikom „Poland. Business Harbour” zakładać i prowadzić działalność gospodarczą, co jest bardzo częstym postulatem w branży. Program będzie trwał tak długo, jak będzie potrzebny. Polska znalazła się w podobnej sytuacji 30 lat temu, więc uważamy pomoc naszym sąsiadom za obowiązek.

Jakie warunki musi spełnić obywatel Białorusi, żeby skorzystać z programu „Poland.Business Harbour”?

Żeby dostać wizę wystarczy odpowiednie wykształcenie lub co najmniej roczne doświadczenie w branży IT. Warto podkreślić, że w programie uczestniczy już ponad setka polskich firm z sektora IT – od najmniejszych startupów po gigantów branży. Mogą one także zapraszać osoby, które nie spełniają tych warunków, jednak ich zdolności są na tyle potrzebne tym firmom, że warto zrobić wyjątek. Oferta pracy jest więc trzecim, choć nieobowiązkowym sposobem, aby zakwalifikować się do programu.

A jakie warunki musi spełnić polska firma, żeby trafić na listę pracodawców w ramach programu?

Żadnych dodatkowych warunków, poza wyrażeniem zainteresowania zatrudnieniem specjalistów z Białorusi. Stworzona przez nas lista polskich firm IT jest dla nich cenną wskazówką, do kogo aplikować o pracę. Wiemy, że są często bardzo zestresowani całą sytuacją i każdy sposób, żeby im pomóc jest cenny i doceniany. Lista jest cały czas otwarta i zachęcam polskich przedsiębiorców do wpisywania się na nią.

Czy pomagacie białoruskim startupom i firmom w dostępie do przestrzeni biurowej w Polsce?

Tak. Za pośrednictwem Macieja Sadowskiego, CEO Startup Hub Poland, nawiązaliśmy relację z sektorem co-workowym i uzyskaliśmy zniżki w różnych tego typu miejscach. Chciałabym przy tym podkreślić, że spotkaliśmy się z dużą wyrozumiałością i otwartością ze strony tej branży. Po drugie nawiązaliśmy współpracę z Polskim Holdingiem Hotelowym, który zapewnia białoruskim specjalistom i przedsiębiorcom przyjeżdżającym do Polski miejsca noclegowe do czasu, aż znajdą sobie mieszkania. Jeśli chodzi o aklimatyzację przyjezdnych to wspiera nas także organizacja Białoruski Dom.

Z jednej strony polskie firmy IT cieszą się z przyjazdu białoruskich specjalistów, a z drugiej mogą być zaniepokojone konkurencją ze strony tamtejszych integratorów, którzy osiedlą się w Polsce.

Ich odsetek wśród polskich podmiotów z sektora IT będzie mimo wszystko zapewne niewielki. Pamiętajmy, że polski sektor IT jest dziesięć razy większy od białoruskiego, a zapotrzebowanie na nowych, pracowników rośnie o 6 – 7 proc. rocznie. Chcemy, żeby firmy z Białorusi miały dostęp do tych samych warunków, co firmy polskie, ale nie lepszych. Uspokajam polską branżę i zapewniam, że nie będziemy w tym zakresie robić żadnych wyłomów. Dostajemy zresztą od polskich firm sygnały, że napływ Białorusinów traktują jako szansę na nawiązanie partnerstw biznesowych, a nie jako zagrożenie.

A kto był pomysłodawcą „Poland.Business Harbour”? Ktoś z GovTechu?

Nie. Z pomysłem przyszedł do nas premier Mateusz Morawiecki, który szybko zorientował się, jak bardzo taki projekt jest potrzebny. Uznał, że skoro Litwa mogła coś takiego zainicjować, to Polska – jako kraj większy, o większych możliwościach – tym bardziej może i powinna to zrobić. My, jako zespół od cyfryzacji w Kancelarii Premiera dostaliśmy to jako pilne zadanie do wykonania.

A propos, niedawno w kancelarii powołano Centrum GovTech. To nowy resort cyfryzacji?

Centrum GovTech powstało na bazie funkcjonującego wcześniej w kancelarii departamentu GovTech Polska, do którego dołączono dwa inne departamenty, przeniesione z byłego Ministerstwa Cyfryzacji, zajmujące się e-usługami oraz kompetencjami cyfrowymi. Odpowiadamy więc przed premierem nie tylko za projekty strategiczne, takie jak Profil Zaufany czy wszystkie usługi na portalu gov.pl, ale również za wdrażanie polityki rozwoju sztucznej inteligencji czy takie inicjatywy jak „Poland.Business Harbour”. Oczywiście realizując te zadania współpracujemy blisko z ministrami Zagórskim i Andruszkiewiczem.

A jak ocenia Pani likwidację Ministerstwa Cyfryzacji i przekazanie odpowiedzialności za cyfryzację kraju do Kancelarii Premiera?

Celem było przyspieszenie wdrażania państwowych projektów cyfryzacji. Podobnie, jak ma to miejsce w innych krajach, gdzie z sukcesem działają stosunkowo niewielkie ośrodki cyfryzacji podlegające bezpośrednio premierowi danego państwa. Tak to działa chociażby w Singapurze, Wielkiej Brytanii i częściowo także w Estonii. Przykładowo, rząd brytyjski podjął w 2011 roku decyzję o utworzeniu Government Digital Service, a więc jednostki w rodzaju naszego Centrum GovTech. Od tego czasu, Wielka Brytania odnotowała znaczną poprawę w niemal każdym międzynarodowym rankingu mierzącym cyfryzację czy innowacyjność. To jest oczywiście również nasz cel.

Czy to znaczy, że jest Pani teraz odpowiednikiem byłego ministra cyfryzacji?

Nie. Ministrem cyfryzacji jest cały czas premier Mateusz Morawiecki. Ja jestem jednym z jego pełnomocników, razem z Markiem Zagórskim i Adamem Andruszkiewiczem. Każde z naszej trójki ma przydzielone określone kompetencje, choć zdarza się, że dzielimy się nimi dynamicznie i elastycznie, jeśli tak jest lepiej dla danego projektu.

Rozmawiał Tomasz Gołębiowski

Artykuł Białoruscy specjaliści IT w Polsce: tysiące chętnych pochodzi z serwisu CRN.

W Kancelarii Prezesa Rady Ministrów utworzono Centrum GovTech. Celem jest lepsza koordynacja cyfryzacji sektora publicznego. Ośrodek będzie odpowiadać za szybką i sprawną realizację projektów, wykraczających poza obszar działania pojedynczych resortów.

Ma realizować swoje zadania w dialogu z partnerami biznesowymi, społecznymi i akademickimi, jak również z instytucjami sektora publicznego, w tym z pełnomocnikiem rządu ds. cyberbezpieczeństwa.

Nie tylko technologia

Ośrodek zajmie się harmonizacją całości procesu wytwarzania narzędzi cyfrowych przez administrację, skupiając się nie tylko na technologii, ale biorąc pod uwagę kwestie popularyzacji rozwiązań wśród obywateli.

Dlatego działania centrum oprócz kwestii wytwarzania oprogramowania obejmą także analizę biznesową, doradztwo i rozwój kompetencji cyfrowych wśród obywateli. Ma wykorzystywać w zarządzaniu service design, czy tzw. metodyki zwinne.

Nowa formuła zamówień publicznych

Zapowiedziano m.in. popularyzację nowej formy zamówień publicznych, którą cechuje duża wyższa konkurencyjność (średnio przyciągają 22 razy więcej firm) niż tradycyjne przetargi.

Centrum przejęło odpowiedzialność za kluczowe projekty cyfryzacyjne w Polsce – od tych już funkcjonujących, takich jak Profil Zaufany czy usługi na gov.pl, po te powstające jak Elektroniczne Zarządzanie Dokumentacją, czy Rządową i Publiczną Chmurę Obliczeniową. Będzie też koordynować wdrażanie rządowej Polityki Sztucznej Inteligencji.

Na świecie już tak działają
Jak zapewniono, działanie centrum wzoruje się na najlepszych globalnych praktykach, gdzie najbardziej zaawansowane cyfrowo kraje tworzą instytucje o międzyresortowym zasięgu, odpowiadające bezpośrednio przed premierem. Przykładem są Government Digital Service w Wielkiej Brytanii, US Digital Service w USA czy GovTech Singapore.

Dwa lata programu GovTech

Centrum zostało utworzone w marcu br. Obecnie osiągnęło pełną zdolność do działania. Organizacyjnie jest częścią Kancelarii Prezesa Rady Ministrów i będzie zarządzane przez podległego premierowi pełnomocnika ds. GovTech – Justynę Orłowską, która w marcu br. powołana została na to stanowisko z misją utworzenia Centrum.

„Jako GovTech Polska jesteśmy komórką doradczą dla całego sektora publicznego. Jako Centrum możemy tę misję realizować jeszcze skuteczniej, zajmując się zarówno tą stroną cyfryzacji, jak i satysfakcją użytkowników końcowych, czyli wszystkich obywatel” – twierdzi Justyna Orłowska.

Na czele GovTech

Justyna Orłowska od początku kierowała uruchomionym w 2018 r. programem GovTech Polska, którego ewolucją jest utworzenie nowego centrum. Wcześniej była doradcą premiera.
Doświadczenie zdobywała m.in. w EY, gdzie jako analityk specjalizowała się w modelowaniu biznesowym, oraz w firmach finansowych, jak Enterprise Investors, Ipopema Securities, Capital One.

Czas zmian
Utworzenie centrum oznacza kolejną zmianę w administracji centralnej w obszarze cyfryzacji. W związku z rekonstrukcją rządu w październiku br. kompetencje w tym obszarze poszerzono w KPRM, do którego przeszedł wraz z częścią zespołu dotychczasowy minister cyfryzacji, Marek Zagórski, jako sekretarz stanu pełnomocnik rządu ds. cyberbezpieczeństwa. Rolę ministra cyfryzacji przejął natomiast osobiście premier Mateusz Morawiecki.

Artykuł Nowe centrum cyfryzacji Polski pochodzi z serwisu CRN.