– Inna jest sytuacja, jeśli chodzi o przetargi na sprzęt. Tutaj notujemy wzrost zakupów trzeci rok z rzędu – mówi Roman Wiskowski, prezes zarządu i dyrektor zarządzający MDP Polska, firmy monitorującej rynek zamówień publicznych w Polsce.

W 2018 r. sprzedaż w porównaniu z notowaną w 2017 zwiększyła się niemal we wszystkich obserwowanych przez MDP grupach produktów (laptopów, PC-tów, monitorów, tabletów, drukarek/kopiarek, serwerów, pamięci masowych). Spadek nastąpił jedynie w przypadku urządzeń All-in-One.

Niezmiennie pierwsze miejsce w zamówieniach dla urzędów i instytucji publicznych zajmują komputery stacjonarne. Desktopy z monitorami stanowiły w 2018 r. ok. 50 proc. wszystkich urządzeń sprzedanych do sektora publicznego. W IV kwartale ubiegłego roku zwiększyła się z kolei liczba zamówionych notebooków. Stanowiły 37 proc. wszystkich kupionych w przetargach urządzeń. W stosunku do wyników z poprzednich kwartałów 2018 r. był to wzrost średnio o 19 proc. To rezultat jednego, dużego przetargu – Policja nabyła jednorazowo ponad 18 tys. notebooków. Nie można więc mówić o korzystnym trendzie, bo na wynik wpłynęło jednorazowe zamówienie o dużej skali.

Długie życie komputera

Na uwagę zasługuje długi cykl życia sprzętu komputerowego w sektorze publicznym w naszym kraju. Wyniki tegorocznego badania poziomu dojrzałości technicznej w sferze administracji publicznej, przeprowadzonego przez Dell Technologies we współpracy z redakcją Computerworld, pokazały, że 66 proc. urzędów i instytucji publicznych wymienia biurowy sprzęt informatyczny co sześć lat albo rzadziej, 23 proc. robi to co cztery–pięć lat, a tylko 10 proc. co trzy–cztery lata. Najrzadziej wymiany dokonują małe i średnie instytucje. 35 proc. z nich robi to rzadziej niż co siedem lat. Dla porównania, dłuższy niż siedmioletni cykl wymiany sprzętu informatycznego stosuje 23 proc. dużych instytucji publicznych.

Zdaniem autorów raportu wydłużanie czasu korzystania z urządzeń informatycznych jest skorelowane z rosnącą popularnością rozwiązań wirtualizacyjnych. Dzięki nim stacje robocze mogą stać się jedynie usługowymi punktami końcowymi, co wydłuża czas ich użytkowania.

39 proc. badanych oceniło poziom wirtualizacji fizycznych serwerów jako wysoki, bardzo wysoki lub całkowity. Wirtualizację aplikacji krytycznych stosuje 32 proc. ankietowanych, natomiast systemów backupu i site recovery – 23 proc. W każdej z tych grup nastąpił kilkuprocentowy wzrost w porównaniu z sytuacją zanotowaną w badaniu przed dwoma laty.

W sektorze publicznym w naszym kraju dostrzegana jest też coraz bardziej użyteczność rozwiązań wysokiej dostępności (high availability). Wśród niemal połowy instytucji administracji publicznej (zarówno małych, średnich, jak i dużych placówek) stanowią co najmniej jedną piątą zasobów.

Miasta wymagają specjalnego traktowania

Szczególną grupę użytkowników rozwiązań informatycznych stanowią samorządy dużych miast. Miejskie działy IT dużo czasu poświęcają na utrzymanie i rozwój infrastruktury teleinformatycznej. Wśród obsługiwanych przez nie systemów znajdują się często miejskie sieci światłowodowe oraz sieci Wi-Fi. Także serwerownie w urzędach służą niejednokrotnie wielu różnym placówkom publicznym. Wymagana jest więc ciągła modernizacja wykorzystywanych urządzeń i dostosowywanie ich funkcji do aktualnych potrzeb różnych grup użytkowników.

Coraz więcej realizowanych projektów ma z założenia charakter ogólnomiejski. Powstają miejskie platformy informatyczne udostępniające w jednym miejscu wszystkie usługi elektroniczne. Często (np. w Szczecinie, Tarnowie, Bydgoszczy) na pierwszy ogień idą usługi związane z edukacją. Docelowo jednak platformy mają obejmować wszystkie obszary funkcjonowania miasta (m.in. zabrzański CUWMZ, czyli Cyfrowe Usługi Wspólne dla interesariuszy Miasta Zabrze). Niezbędne staje się więc konsolidowanie rozwiązań informatycznych wykorzystywanych w różnych placówkach administracyjnych i urzędach. Kluczowego znaczenia nabiera standaryzacja systemów i unifikacja kryteriów wyboru narzędzi informatycznych dla wszystkich placówek publicznych działających w danym mieście.

Rośnie też znaczenie integracji różnorodnych systemów informatycznych stosowanych przez administrację samorządową. Przykładowo, Urząd Miasta Bydgoszczy ma obecnie ponad 160 systemów dziedzinowych, a co dwa lata wymienia średnio 200 komputerów i laptopów. To pokazuje skalę zadań działu IT, ale też zakreśla pole do popisu dla integratorów i resellerów. „Miasto obsługuje gigantyczne zasoby informatyczne, systemy miejskie są coraz bardziej złożone i wciąż modernizowane” – mówił w wywiadzie dla CRN Polska Janusz Popielewski, dyrektor Wydziału Informatyki w Urzędzie Miasta Bydgoszczy („Smart city staje się rzeczywistością”, CRN nr 2/2019).

Innym problemem dla miejskich służb informatycznych jest dostosowanie standardowych systemów IT do miejscowej specyfiki. Przepisy obowiązują wszystkie samorządy, ale każdy może na swój sposób przeprowadzić ich realizację. Może to dotyczyć, przykładowo, rozwiązań wykorzystywanych w sferze zagospodarowania odpadów komunalnych, utrzymania terenów zielonych i dróg czy współpracy z organizacjami pozarządowymi. Każdy urząd miejski może zatem potrzebować innego zestawu funkcji w wykorzystywanym systemie informatycznym.

Bywa, że informatycy samorządowi muszą pisać programy sami, bo nie ma takich na rynku. „Niełatwo o system, który by zadowolił wszystkich naszych klientów. Często mają oni specyficzne potrzeby. Wiele funkcji trzeba by dopisać, bo w oferowanym rozwiązaniu ich nie ma” – tłumaczył w rozmowie z CRN Polska Dariusz Jędryczek, dyrektor Centrum Usług Informatycznych we Wrocławiu („Miasto jest wymagającym klientem”, CRN nr 4/2018). Dla ambitnych integratorów to pole do zagospodarowania. Zapotrzebowanie, jak widać, istnieje.

Urzędy potrzebują wsparcia

Skala możliwości działania dla firm informatycznych znacznie się poszerza, gdy wziąć pod uwagę rozczłonkowanie i różnorodność organizacyjną instytucji administracji publicznej w Polsce. Oprócz samorządu lokalnego w miastach i gminach mamy marszałkowskie instytucje samorządowe, podległe administracji rządowej urzędy wojewódzkie, instytucje rządowe, m.in. ministerstwa, oraz mnóstwo państwowych instytucji centralnych.

Każda z tych grup rządzi się swoimi prawami i potrzebuje specyficznych rozwiązań IT, adekwatnych do realizowanych działań. Nawet standardowe programy, takie jak system elektronicznego obiegu dokumentów, wymagają zharmonizowania z  procesami realizowanymi w konkretnym urzędzie.

Dodatkowym wyzwaniem jest dostosowywanie wykorzystywanych narzędzi informatycznych do zmieniającego się często prawa. Niedawno skończył się okres przygotowania do stosowania RODO. Obecnie sektor publiczny stara się spełnić wymogi ustawy o krajowym systemie cyberbezpieczeństwa. Zapewnienie oczekiwanego poziomu ochrony staje się jednym z najważniejszych zadań administracji publicznej. Kolejnym wyzwaniem są działania związane z ustawową elektronizacją zamówień publicznych. Od kwietnia 2019 r. zamawiający będą zobowiązani do przyjmowania ustrukturyzowanych faktur elektronicznych, to znaczy takich, które mogą być przetwarzane elektronicznie i automatycznie.

Nie wszystkie placówki administracji publicznej potrafią samodzielnie poradzić sobie z natłokiem zadań związanych z zarządzaniem systemami informatycznymi. Ze wspomnianego już badania poziomu dojrzałości technicznej wynika, że mają problemy z modernizacją i rozbudową infrastruktury informatycznej. Ponad 60 proc. instytucji publicznych potrzebuje co najmniej roku na wymianę lub zainstalowanie nowych urządzeń i produktów. Tylko 19 proc. działów IT w urzędach i instytucjach potrafi uporać się z tym zadaniem w czasie nie dłuższym niż sześć miesięcy. Co więcej, w sumie 58 proc. placówek administracyjnych nie jest w stanie w czasie krótszym niż rok stworzyć i przetestować nowej aplikacji. Jedynie 22 proc. potrzebuje na takie działanie mniej niż pół roku. Te i inne problemy wynikają nie tylko z ograniczeń infrastrukturalnych i proceduralnych, ale również z braków kadrowych. To może być okazja do zaoferowania przez integratorów usług i współpracy instytucjom, które potrzebują wsparcia, tym bardziej że nie widać na razie dużego zainteresowania korzystaniem z chmury obliczeniowej.

Niespełna jedna trzecia urzędów i instytucji publicznych zadeklarowała chęć korzystania z usług chmury publicznej. Niemal 60 proc. przyznaje, że nie wykorzystuje w ogóle chmury w swojej działalności lub korzysta z niej w minimalnym stopniu. Powoli rośnie jednak liczba aplikacji wykorzystywanych w modelu cloud computing. W 35 proc. placówek administracji publicznej stanowią już ok. 20 proc. wszystkich używanych aplikacji.

Plany i możliwości

Prawie we wszystkich monitorowanych przez MDP segmentach sektora publicznego (administracji lokalnej, służbach mundurowych, sądownictwie, szkolnictwie wyższym, ochronie zdrowia) zanotowano w ubiegłym roku zwiększenie zakupów sprzętu komputerowego. Spadek został odnotowany tylko w administracji centralnej oraz w szkolnictwie podstawowym i średnim. Mimo to instytucje oświatowe kupiły w 2018 r. bardzo dużą ilość sprzętu: 73,1 tys. różnych urządzeń. Liderem pod względem liczby ogłoszonych przetargów była administracja lokalna. W 2018 r. samorządy przeprowadziły łącznie 1121 postępowań o zamówienia publiczne. Ponad połowa zamówień pochodziła ogółem z trzech segmentów sektora publicznego – edukacji, służb mundurowych i administracji lokalnej.

Warto pamiętać również o istotnym zróżnicowaniu geograficznym na rynku zamówień publicznych. Z danych MDP wynika, że 43–45 proc. ilości zamawianego przez sektor publiczny sprzętu pochodzi z przetargów odbywających się w województwie mazowieckim. Wpływ na to ma oczywiście usytuowanie w Warszawie zdecydowanej większości urzędów i instytucji centralnych. Koncentracja zamówień następuje też jednak i w innych województwach – średnio 65–75 proc. wszystkich zakupionych produktów pochodzi z przetargów ogłaszanych w pięciu województwach: mazowieckim, małopolskim, śląskim, wielkopolskim i pomorskim.

Na jakie zamówienia ze strony sektora publicznego mogą liczyć w najbliższej przyszłości resellerzy i integratorzy? Kształt rynku zamówień publicznych w kolejnych latach będzie, jak dotychczas, wypadkową aktualnego stanu wyposażenia informatycznego instytucji i urzędów, oczekiwań użytkowników i planów rozwojowych osób odpowiedzialnych za IT w tych jednostkach oraz finansowych możliwości ich realizacji.

Nadzieją może napawać fakt, że pozostały jeszcze do wydania środki z funduszy unijnych. W ramach Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa przewidziane jest na ten rok przyjmowanie wniosków o dofinansowanie tworzenia i rozwoju e-usług publicznych oraz cyfrowego udostępniania informacji ze źródeł administracyjnych.

Centrum Projektów Polska Cyfrowa, które odpowiada za realizację Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa, zaczęło stawiać od ubiegłego roku na wspieranie małych projektów. O środki na realizację wielu z nich można się ubiegać w ramach tzw. szybkiej ścieżki, w której obowiązuje uproszczona procedura przyznawania wsparcia. To szansa na udział w realizacji projektów dla placówek administracji publicznej nie tylko dla dużych podmiotów z branży IT, ale też dla mniejszych firm integratorskich.

Artykuł Sektor publiczny: wiele potrzeb, nowe możliwości pochodzi z serwisu CRN.

Wanda Buk Sytuacja dzisiaj nie wygląda dobrze. Nie ukrywamy tego. Beneficjenci pierwszego i drugiego naboru do Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa porwali się na duże i drogie projekty. Mieli ambicję stworzenia niemalże cyfrowego eldorado. Chcieli jednym projektem nadrobić lata opóźnień w rozwoju e-usług. Większość z nich nie poradziła sobie jednak z tym zadaniem. W tej chwili przez duże opóźnienia w realizacji projektów materializuje się ryzyko zwrotu środków do unijnej kasy.

CRN O jakie projekty chodzi?

Wanda Buk Mówimy o projektach, których beneficjentami są urzędy centralne, ministerstwa, instytucje państwowe, placówki naukowe. Do nich jest skierowana II oś Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa. Finansowanie wdrożeń w samorządach odbywa się w ramach programów regionalnych.

CRN Dlaczego realizacja tych projektów nie przebiega zgodnie z harmonogramem? Skąd się biorą opóźnienia?

Wanda Buk Projekty są duże, złożone, więc postępowania związane z ich realizacją stanowią ogromne wyzwanie. Przygotowanie przetargów nastręcza mnóstwo problemów i ciągnie się miesiącami. Zaraz po ogłoszeniu postępowania wykonawcy zadają setki zapytań, konieczne są liczne wyjaśnienia. Wiele zamówień publicznych trzeba powtarzać, bo postępowania kończą się skargami do KIO lub sprawami w sądach.

CRN Jakie są szanse na uratowanie środków przeznaczonych na opóźnione projekty?

Wanda Buk Na bieżąco weryfikujemy, na jakim etapie zaawansowania są poszczególne projekty. Beneficjenci muszą przygotowywać plany naprawcze, które akceptujemy po analizie ekspertów. Wszystkich środków unijnych z całą pewnością nie uda się jednak wykorzystać.

CRN Jeśli administracja centralna zostanie pozbawiona tych funduszy, dla rynku IT będzie to olbrzymia strata.

Wanda Buk Sytuacja nie jest jednoznaczna. Brak dostępu do funduszy unijnych nie oznacza, że wszystkie projekty zostaną wstrzymane, a pieniądze przewidziane na ich realizację nie trafią na rynek. Część projektów może być kontynuowana ze środków własnych poszczególnych urzędów. Tam, gdzie przetargi zostały już rozstrzygnięte i wdrożenia ruszyły, nie jest tak łatwo odstąpić od umowy. Bo z tym wiążą się na przykład duże kary umowne dla wykonawców. W innych przypadkach mogą być już podjęte zobowiązania ze strony skarbu państwa i nie będzie można się z nich wycofać. Za każdym razem trzeba będzie wybrać najbardziej optymalne scenariusze działania: może to być zarówno kontynuacja projektu, realizowanie go w ograniczonym, zmodyfikowanym zakresie albo wycofanie się z niego.

CRN Ile pieniędzy z Programu Polska Cyfrowa jest jeszcze do rozdysponowania?

Wanda Buk Mamy trzy osie priorytetowe, w ramach których zagospodarowywane są fundusze. W dwóch pierwszych środków jest najwięcej. Dotyczą one projektów związanych z budową infrastruktury telekomunikacyjnej i rozwoju usług szeroko pojętej e-administracji. W każdej z nich mamy do dyspozycji po około 4 mld złotych. Połowa tych środków w obu osiach została już zakontraktowana. Beneficjenci budujący infrastrukturę telekomunikacyjną od trzeciego kwartału ubiegłego roku, kiedy podpisaliśmy większość umów, zdążyli wydać już ponad 1 mld złotych. Administracja na systemy, które tworzy od początku 2016 r., do tej pory wydała ledwie 200 mln złotych, mimo że planowane pierwotnie na dziś wydatkowanie miało sięgać miliarda złotych.

CRN Co sprawia, że instytucje publiczne nie są w stanie poradzić sobie z realizacją dużych, złożonych projektów informatycznych?

Wanda Buk Składa się na to kilka rzeczy. Po pierwsze kwestia zespołów projektowych, na których funkcjonowanie wpływa poziom wynagrodzeń w administracji publicznej. Za małe pieniądze, które płacą urzędy, trudno znaleźć dobrych specjalistów do przygotowania i poprowadzenia projektów. To praktycznie zawsze muszą być zespoły o interdyscyplinarnych kompetencjach, skupiających i wiedzę technologiczną, i prawniczą, i menedżerską. Rynek oferuje specjalistom nawet trzy razy wyższe stawki. W takiej sytuacji nietrudno o dysproporcje kompetencyjne. Objawiają się one tym, że zamawiającemu sprawia trudność opisanie przedmiotu zamówienia i późniejsze odebranie produktu. Często na etapie postępowania nie jest w stanie odpowiedzieć na wysokospecjalistyczne pytania oferenta, co w konsekwencji może doprowadzić nawet do zmiany przedmiotu zamówienia i finalnie otrzymania produktu zupełnie innej jakości. Oczywiście nie jest tak, że w administracji w ogóle nie ma specjalistów. Są, często nawet wybitni, ale bardzo łatwo im jednak zatracić się w biurokracji i formalnościach, które są wymagane w urzędach.

CRN Teoretycznie przed takimi sytuacjami powinno bronić zamawiającego prawo…

Wanda Buk Prawo zamówień publicznych nakłada na zamawiającego szereg ograniczeń. Nie pozwala elastycznie reagować na to, co się dzieje w świecie technologii, gdzie zmiany następują często i szybko. Przepisy mocno ograniczają wprowadzanie zmian w trakcie realizacji zamówienia. Rozwiązaniem mogłoby być w tej sytuacji agile’owe podejście do prowadzenia projektów, ale administracja publiczna nie potrafi jeszcze stosować tej metodyki przy ograniczeniach wynikających z PZP. Ciągle jeszcze słyszę głosy, że agile jest przy PZP niemożliwy, co jest nieprawdą. Prawdą jest, że jest trudny.

CRN Czy w obu osiach priorytetowych wydawanie unijnych środków idzie jednakowo ciężko?

Wanda Buk Nie, jak widać po liczbach, o których wcześniej wspomniałam, łatwiej nam idzie realizacja projektów w osi pierwszej, czyli w zakresie infrastruktury telekomunikacyjnej. Gorzej jest z wydawaniem funduszy na usługi z zakresu e-administracji.

CRN Dlaczego tak się dzieje?

Wanda Buk Środki z pierwszej osi są przeznaczone bezpośrednio dla firm, z drugiej – dla instytucji publicznych i urzędów. Rynek lepiej sobie radzi z realizacją projektów zgłoszonych i zaakceptowanych do dofinansowania. Dlatego też zwróciliśmy się do Komisji Europejskiej z wnioskiem o przesunięcie części środków do pierwszej osi. To pozwoli nam zachować środki, zamiast zwracać je do budżetu Unii Europejskiej.

CRN Pojawiły się pomysły na usprawnienie wydatkowania unijnych funduszy. Na czym one polegają?

Wanda Buk Zmieniliśmy podejście do sposobu definiowania celów, które chcemy osiągnąć. Zamiast finansować duże, rozbudowane projekty, będziemy wspierać przede wszystkim małe, konkretne inicjatywy. Uważamy, że posuwając się do przodu małymi krokami, po kawałku, będziemy skuteczniejsi, niż rzucając się od razu na wielkie, ogarniające całość rozwiązania. W ramach tzw. szybkiej ścieżki będziemy przyjmować wnioski o dofinansowanie małych projektów, do 5 mln zł. Nabór będzie się odbywał w sposób ciągły. Dzięki temu instytucje i urzędy będą mogły łatwiej uzyskać finansowanie.

CRN Jakie kryteria muszą być spełnione, żeby wniosek został zaakceptowany?

Wanda Buk Nie będzie żadnych rozbudowanych kryteriów. Poza tym jest jedna ważna rzecz – przyznanych środków nie będzie można wykorzystać na wynagrodzenia zespołów projektowych. Chcemy zmobilizować instytucje do zapewnienia również własnych środków na realizację projektów. Poza tym o dofinansowanie będzie można się ubiegać dopiero wtedy, gdy już zostało ogłoszone postępowanie o zamówienie publiczne. Wsparcie ze strony funduszy unijnych będzie rodzajem refinansowania podejmowanych przez administrację działań. Do ubiegania się o pomoc nie będzie potrzebna żadna rozbudowana dokumentacja, nie trzeba będzie robić specjalnych studiów wykonalności – wystarczy dokumentacja ogłoszonego zamówienia publicznego.

CRN Kiedy ruszą nabory w ramach szybkiej ścieżki?

Wanda Buk Przyjmowanie wniosków rozpoczniemy jesienią, na przełomie września i października. Zrobiliśmy już analizę popytu na tego typu rozwiązanie. 42 instytucje publiczne – na 68 zapytanych przez nas podmiotów – wyraziły zainteresowanie i zadeklarowały chęć ubiegania się o środki w ramach szybkiej ścieżki. Na razie przeznaczyliśmy na ten cel 100 mln złotych. W zależności od zainteresowania potencjalnych beneficjentów będziemy elastycznie reagować – zarówno jeśli chodzi o pulę dostępnych środków, jak i górny limit dofinansowania zgłaszanych projektów. Jeżeli się okaże, że jest taka potrzeba, to dokonamy korekty pierwotnych założeń.

CRN Jakich efektów rynkowych można spodziewać się po realizacji tego programu?

Wanda Buk Po pierwszych naborach, w latach 2015–2016, rynek spodziewał się dużych zamówień w związku z tym, że dofinansowanie dostały duże projekty. Przetargi na ich realizację długo jednak nie były ogłaszane i branża IT boleśnie to odczuła. Teraz rynek będzie wiedział, czego się może spodziewać, bo dofinansowanie będzie przyznawane dopiero po ogłoszeniu postępowania przetargowego na dany projekt. Poza tym małe projekty mogą się przyczynić do aktywizacji małych i średnich firm z branży IT. Takie przedsiębiorstwa mogą być zdolne do ich realizacji. To nie będą już projekty za 150 mln złotych, do wykonania których trzeba dysponować odpowiednimi zasobami ludzkimi i mieć wystarczająco duże fundusze.

CRN Jakiego rodzaju projekty można zrealizować w kwocie do 5 mln złotych?

Wanda Buk Za te pieniądze można zrobić naprawdę dużo. Przykładem może być zrealizowany już projekt karty dużej rodziny. Zbudowanie systemu do jej obsługi kosztowało mniej niż 1 mln złotych. Za mniej niż 5 mln złotych można dokonać chociażby integracji formularzy różnych systemów (CEIDG, biznes.gov), można stworzyć mówiącą mapę dla niewidomych, formularze związane z aktami stanu cywilnego (wnioski o sprostowanie, uzupełnienie, wydanie), uzyskaniem zaświadczeń (np. o zameldowaniu na pobyt czasowy), kalendarz małżeństw, ułatwić wniesienie opłaty skarbowej etc. Tego rodzaju małych, ale bardzo potrzebnych rzeczy jest mnóstwo. Nie trzeba od razu rzucać się na wielkie projekty, aby ułatwić życie obywatelom i usprawnić pracę urzędów.

CRN Czy uruchomienie naborów w ramach szybkiej ścieżki oznacza rezygnację z rozpisywania konkursów na duże projekty?

Wanda Buk Nie, te dwie ścieżki będą funkcjonowały równolegle, przynajmniej jeszcze przez jakiś czas. Chcemy jednak pokazać, że małymi krokami można również poprawiać relacje obywateli i przedsiębiorców z administracją publiczną. To podejście będzie też miało znaczące konsekwencje dla rynku teleinformatycznego. Przy dużych projektach rynek spodziewał się dużych zamówień, które nie zostały jednak zrealizowane albo są realizowane z ogromnym opóźnieniem z powodu trudności, o których wcześniej była mowa. W przypadku małych projektów finansowanie będzie przyznawane dopiero po ogłoszeniu postępowania przetargowego. Urząd musi więc najpierw sam dokładnie wiedzieć nie tylko, co chce osiągnąć i co jest mu rzeczywiście potrzebne, ale też jak to zrobi – musi mieć gotowy precyzyjny opis przedmiotu zamówienia, który jest elementem dokumentacji przetargowej. Jeśli nie dostanie dofinansowania, będzie musiał zrealizować projekt z własnych środków. Firmy będą dokładnie wiedziały, czego się spodziewać. Rynek powinien na tym zyskać.

CRN Od niedawna instytucje publiczne mogą korzystać z pomocy Centralnego Ośrodka Informatyki w ramach programu POPC Wsparcie. O jaką pomoc mogą się zwracać beneficjenci Polski Cyfrowej?

Wanda Buk Wsparcie jest udzielane zarówno na etapie składania wniosku, jak i realizacji projektu. Dotyczy różnych aspektów – technicznych, prawnych, organizacyjnych, finansowych. Może to być na przykład sprawdzenie dokumentacji finansowej pod kątem zgodności z wymogami dotyczącymi rozliczania funduszy unijnych. To może być pomoc w sporządzeniu specyfikacji technicznej, doradztwo przy odbiorze produktu. Specjaliści z COI służą swoją wiedzą i doświadczeniem w rozwiązywaniu konkretnych problemów. To rodzaj help desku w zakresie spraw związanych z Programem Polska Cyfrowa. COI jest jednostką gospodarki budżetowej, która nie ma takich ograniczeń płacowych jak urzędy administracji, co za tym idzie nie ma też związanych z tym trudności w pozyskiwaniu specjalistów. Działający w jego ramach zespół POPC Wsparcie to zalążek podmiotu, który powinien moim zdaniem na stałe funkcjonować w administracji publicznej. Jego istnienie powinno wydatnie usprawnić wydawanie unijnych funduszy.

CRN Co udało się osiągnąć do tej pory? Jakie są zauważalne efekty funkcjonowania programu POPC Wsparcie?

Wanda Buk Do tej pory dofinansowanie otrzymywały 1–2 projekty na dziesięć zgłoszonych do konkursu. Teraz dzięki wsparciu COI te proporcje się odwróciły, tylko 1–2 wnioski nie uzyskują akceptacji. Program funkcjonuje od niedawna. Wraz z upływem czasu jego przydatność będzie z pewnością coraz bardziej zauważalna.

CRN Czy w najbliższych naborach będą preferowane jakieś konkretne, wybrane obszary wykorzystania IT w administracji publicznej?

Wanda Buk Preferencje wynikają generalnie z Programu Polska Cyfrowa. W jego ramach finansowane są projekty, które generują e-usługi, zarówno w obszarze B2C, jak i B2B. Produktem, który ma powstać w wyniku realizowanego projektu, ma być konkretna usługa z zakresu kontaktów administracji publicznej z obywatelem i biznesem. Jeżeli do jej uruchomienia i funkcjonowania potrzebny jest określony sprzęt, to jego zakup może być również sfinansowany ze środków unijnych. Celem nadrzędnym jest jednak rozwój e-usług ułatwiających załatwianie spraw w urzędach i instytucjach publicznych oraz poprawiających funkcjonowanie administracji publicznej. Temu ma służyć m.in. także rozbudowa infrastruktury telekomunikacyjnej.

Rozmawiał 

Andrzej Gontarz

Artykuł IT w administracji: cała nadzieja w funduszach pochodzi z serwisu CRN.