Projekt Sieć Szerokopasmowa Polski Wschodniej (SSPW) będzie realizowany na terenie pięciu
województw: lubelskiego, podkarpackiego, podlaskiego, świętokrzyskiego
i warmińsko-mazurskiego(podział środków w obrębie ściany wschodniej
prezentujemy w ramce). Dzięki tej inwestycji Internet przestanie być
luksusem dla mieszkańców Polski Wschodniej. Wkrótce możemy się więc spodziewać
przetargów na budowę sieci szerokopasmowej, a to szansa na zarobek dla
resellerów, o czym pisaliśmy m.in. w artykule „Na ścianie wschodniej
zarobią wszyscy”, opublikowanym w CRN Polska nr 14/2010 oraz „Dogadać się
z samorządami” (w numerze 16/2010).

Ministerstwo Rozwoju
Regionalnego jako pierwsze w Polsce zakończyło – po czterech latach
– skomplikowany etap notyfikacji i uzyskało zgodę Komisji
Europejskiej na pomoc publiczną w tego typu projektach. To potwierdzenie,
że ich realizacja nie naruszy konkurencji na rynku telekomunikacyjnym. Decyzja
dotycząca Sieci Szerokopasmowej Polski Wschodniej stanowi jednocześnie
fundament projektów sieci szerokopasmowych w innych województwach,
ponieważ doświadczenia zdobyte w procesie notyfikacji ułatwią uzyskanie
decyzji w sprawie pozostałych projektów realizowanych przez samorządy,
a to oznacza ich przyspieszenie.

Istotna rola MRR

Beneficjentami pięciu projektów przygotowanych w ramach
Sieci Szerokopasmowej Polski Wschodniej są samorządy województw ściany
wschodniej. To pierwsze tak kompleksowe przedsięwzięcie teleinformatyczne,
które obejmie zasięgiem cały ten makroregion.

Projekty SSPW są realizowane w ramach priorytetu
Infrastruktura społeczeństwa informacyjnego Programu Rozwój Polski Wschodniej,
którego celem jest zwiększenie dostępu do szerokopasmowego Internetu na tym
obszarze. W efekcie zostanie rozbudowana infrastruktura światłowodowa
(ponad 10 tys. km) umożliwiająca rozwój usług telekomunikacyjnych, w tym
świadczenie usług nowej generacji (NGA).

W przygotowaniu
projektów istotną rolę odegrało MRR. Warto tu wymienić porozumienie o współpracy między resortem a operatorami
telekomunikacyjnymi zawarte w 2007 r., zlecenie i odebranie
inwentaryzacji stanu infrastruktury szerokopasmowej oraz odpowiedzialność za
cały proces przygotowania studium wykonalności projektów SSPW. MRR
przeprowadziło również (6 kwietnia – 6 maja 2011 r.) konsultacje
z operatorami na temat założeń projektów. Ich celem było prawidłowe
zidentyfikowanie obszarów interwencji, czyli tych, które znajdą się
w zasięgu sieci, oraz zapewnienie przejrzystości udzielania pomocy publicznej.
Duże znaczenie miało również zapewnienie, że planowane lokalizacje węzłów sieci
nie kolidują z innymi inwestycjami podobnego typu planowanymi na tym
obszarze.

Podczas całego procesu
przygotowań projektów samorządy województw otrzymywały pomoc ekspercką. MRR
ściśle współpracowało również m.in. z Urzędem Komunikacji Elektronicznej,
Urzędem Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz Komisją Europejską. Ponadto
w ramach projektu planowane są szkolenia dla osób zagrożonych wykluczeniem
cyfrowym na terenie Polski Wschodniej, w których weźmie udział ponad 7,6
tys. osób, co oznacza, że SSPW przyspieszy rozwój społeczeństwa informacyjnego
na tym obszarze.

Wszystko w rękach samorządów

Notyfikacja oznacza
akceptację ostatecznego kształtu projektu i warunków budowy sieci,
a także późniejszej jej eksploatacji. Przede wszystkim ustalono, na jakich
obszarach można inwestować, czyli, gdzie rynek nie działa prawidłowo
i gdzie inwestycja nie naruszy zasad konkurencji. W projekcie wyznaczono obszary interwencji, tzw. obszary
białe, szare i czarne (BSC), nazwane w ten sposób w zależności
od istnienia na nich lub braku infrastruktury oraz świadczonych usług.

Uznano ponadto, że
infrastruktura SSPW zostanie udostępniona wszystkim przedsiębiorcom
telekomunikacyjnym na równych zasadach. Ma ją też cechować neutralność, czyli
żadne konkretne rozwiązania zastosowane w sieciach dostępowych nie będą
faworyzowane, a w celu wykorzystania tej infrastruktury do
świadczenia usług użytkownikom końcowym będzie można zastosować zarówno model przewodowy,
jak i bezprzewodowy. Prócz tego infrastruktura SSPW zostanie przygotowana
do świadczenia usług nowej generacji, co oznacza, że projekt jest zgodny
z kierunkami rozwoju rynku teleinformatycznego w UE, wyznaczonymi
w dokumencie strategicznym Europejska Agenda Cyfrowa, który stanowi jeden
z przewodnich projektów strategii Europa 2020.

Za kolejne działania
w projektach odpowiadają samorządy województw Polski Wschodniej,
a zatem dalszy sukces przedsięwzięcia zależy od ich inicjatywy. MRR
podało, że województwo warmińsko-mazurskie właśnie zakończyło dialog techniczny
z operatorami w celu rozpoczęcia inwestycji, a efekty tych prac
zobaczymy już wkrótce.

Samorządy staną się
właścicielami wybudowanej infrastruktury, jednak powodzenie projektu zależy
również od operatorów, którzy dzięki sieciom dostępowym zapewnią mieszkańcom
i firmom korzystanie z szerokopasmowego Internetu. Według
przedstawicieli MRR będzie można mówić o pełnym sukcesie projektu, jeśli
po jego zakończeniu 90 proc. gospodarstw domowych i 100 proc.
firm w Polsce Wschodniej uzyska możliwość korzystania z szerokopasmowego
Internetu.

Artykuł Zielone światło dla ściany wschodniej pochodzi z serwisu CRN.

CRN Polska Od naszej
ostatniej rozmowy minęły niemal dwa lata. Co nowego wydarzyło się w RRC
w tym okresie?

Radosław Pruchnik
Mówiłem wówczas, że strategicznym celem RRC Poland jest ewoluowanie
w stronę dystrybucji z wartością dodaną. Im bardziej skomplikowane są
produkty, które oferujemy, im większej wiedzy, praktyki i umiejętności
wymaga ich sprzedaż, tym jest to dla nas korzystniejsze. Na takich właśnie
produktach najbardziej nam zależy. Koncentrujemy się na czterech niszowych
obszarach: sieci i telekomunikacja (networking), infrastruktura
informatyczna (data center), identyfikacja danych (auto ID) i bezpieczeństwo
(security). Do każdej z tych nisz staramy się dokooptować produkty jak
najbardziej złożone.

Nasze przemieszczanie się
w kierunku usług nie do końca idzie tak gładko, jak się spodziewaliśmy.
Wciąż brakuje na rynku takich osób, które mogłyby podjąć się zadania
polegającego na tym, by doprowadzić do sytuacji, gdy usługi w RRC staną
się takim samym produktem jak urządzenia Cisco, IBM-u, Symbolu, Avayi,
CheckPointu, APC itd. Oczywiście wciąż świadczymy usługi – nasi
inżynierowie bezustannie są zajęci: służą jako konsultanci, jeżdżą do
partnerów, doradzają, instalują, konfigurują…

Ze
względu na naszą strukturę sprzedaży całość możemy podzielić na dwie części.
Pierwsza grupa to produkty, które mamy od dawna i w ich sprzedaży
nabyliśmy już dużego doświadczenia (np. Cisco, IBM-u, Symbolu, APC, Zebry
i ZyXEL-u). W tej grupie obserwujemy stabilny wzrost. Drugą grupę
stanowią dostawcy, których produkty dystrybuujemy od stosunkowo niedawna, czyli
od dwóch, trzech lat (Avaya, oprogramowanie IBM-u, CheckPoint, Motorola,
IronPort, RSA, SonicWall, Datalogic, Datamax O’Neil, Alvarion, Nec, Psion,
Xplore). Zainteresowanie tą grupą wzrasta bardzo dynamicznie, nawet
o kilkaset procent w skali roku.

Rok 2010 był dla nas bardzo dobry. Jeśli nie liczyć
produktów Lenovo, od których stopniowo odchodziliśmy, a które
w ubiegłym roku przestaliśmy w ogóle sprzedawać, mieliśmy ponad
65-proc. wzrost rok do roku, co jest bardzo dobrym wynikiem w świetle
obecnej sytuacji rynkowej. Dystrybucja rozwiązań Cisco stanowi około jedną czwartą
naszego biznesu, następna jedna czwarta to sprzęt oraz oprogramowanie IBM-u,
kolejna to auto ID, czyli głównie urządzenia Symbolu i Zebry,
a ostatnią ćwiartkę stanowią nowe produkty (przede wszystkim Avayi,
CheckPointu, Motoroli Solutions oraz APC, Allied Telesis i ZyXEL-a). Zatem
całość tworzy strukturę bardzo stabilną i jednocześnie perspektywiczną. To
oznacza, że założenia poczynione w 2009 r. były właściwe
i należy się ich trzymać. Bieżący rok będzie prawdopodobnie jeszcze
lepszy. Wskazują na to coraz korzystniejsze wyniki po trzecim kwartale.

CRN Polska Podpisaliście ostatnio kilka nowych umów
dystrybucyjnych…

Radosław Pruchnik
Rzeczywiście, na przełomie roku 2010 i 2011 przybyło nam kilka nowych
dystrybucji. Podpisaliśmy kontrakty z kolejnymi firmami auto ID –
DataLogikiem oraz Psionem. Kolejny segment, który staramy się wzmocnić, to
radiolinie i urządzenia do szerokopasmowego Internetu – oprócz umowy
z Motorolą udało nam się też podpisać kontrakty z firmami Alvarion i Nec.
W ten sposób w segmencie auto ID oraz związanym z radioliniami
i Internetem szerokopasmowym mamy obecnie umowy prawie ze wszystkimi
najważniejszymi graczami. Natomiast jeśli chodzi o bezpieczeństwo,
jesteśmy od 2011 r. wyłącznym dystrybutorem IronPortu – choć jest
własnością Cisco, jego produkty nie są sprzedawane przez innych dystrybutorów.
Oprócz umowy z IronPortem od II kw. br. mamy podpisany kontrakt
z RSA. Również w tym roku uzyskaliśmy status autoryzowanego centrum
szkoleniowego SonicWalla.

Od zeszłego roku posiadamy
również certyfikat WSK, niezbędny, by eksportować towary podwójnego
zastosowania poza Unię Europejską. Ponadto zdobyliśmy certyfikat wiarygodności
biznesowej.

CRN Polska
Od ponad dwóch lat mówi się o przetargach dla ściany wschodniej, ale prace
nad ich przygotowaniem idą w żółwim tempie. Czy coś się w końcu
ruszyło w tej sprawie?

Radosław Pruchnik Od roku
niewiele się w tej kwestii zmieniło – nadal trwają prace nad
projektami i są mniej więcej na tym samym etapie co wcześniej. Bieżąca
lista projektów jest jeszcze dłuższa, niż była rok temu. Część z nich
zakończyła się niepowodzeniem, ale jednocześnie pojawiły się nowe. Formalności
dotyczące funduszy unijnych w większości przypadków trwają bardzo długo.
Generalnie nadal czekamy na decyzję, kiedy środki unijne zostaną udostępnione
i czy będzie można realizować te projekty. Jesteśmy na to przygotowani
– mamy cały zestaw produktów, za pomocą których można je zrealizować
– każdy, kto chce skonstruować rozwiązanie, znajdzie u nas
praktycznie pełną ofertę.

CRN Polska Bardzo modny stał się ostatnio cloud computing.
Jakie zagrożenia niesie ze sobą korzystanie z usług w chmurze?

Radosław Pruchnik W zasadzie
z chmurą mamy do czynienia od bardzo dawna: każdy, kto chciał wynająć moc
obliczeniową superkomputera, użyć pewnych aplikacji, tak naprawdę korzystał
z usług w chmurze. Jeśli zaś chodzi o chmurę definiowaną we
współczesny sposób, scenariuszy rozwoju sytuacji jest wiele. Gdybyśmy sobie
wyobrazili, że wszystkie usługi znajdą się w pewnej liczbie olbrzymich
chmur, wówczas łatwo odgadnąć, że producenci dostarczaliby swoje produkty
bezpośrednio właścicielom tych chmur. Taka sytuacja jest według nas nierealna,
głównie z powodu bezpieczeństwa.

Bezpieczeństwo będzie
głównym wyzwaniem. Zabezpieczenie jednego komputera jest stosunkowo proste,
pięciu – dużo trudniejsze, bo miejsc, w których można dokonać
naruszenia zabezpieczeń, jest więcej. Natomiast jeśli infrastruktura IT staje
się bardzo złożona, obszar, na którym można dokonać ataku, robi się
olbrzymi. Ponadto – im większy obszar trzeba chronić, tym większe
pieniądze wchodzą w grę. Ostatnio doszło do tak spektakularnych włamań, że
można odnieść wrażenie, że da się włamać wszędzie, sparaliżować wszystko. Jest
to wyłącznie kwestia kosztów. Im większe kwoty wchodzą w grę, tym łatwiej
wynająć profesjonalne grupy, które przyjmą zlecenia sparaliżowania dowolnego
systemu. Przekonały się o tym w zasadzie wszystkie firmy, które
chwaliły się, że są bezpieczne, a atak na nie jest niemożliwy.

Pozostaje też problem
zgodności z prawem. Czy przesyłanie informacji dotyczących np. płac
pracowników za pośrednictwem umieszczonej w chmurze poczty jest zgodne
z ustawą o ochronie danych osobowych? Kto będzie odpowiedzialny za
wyciek danych, jeśli wpadną one w niepowołane ręce? Stąd wnioskujemy, że zawsze
będzie istniała pewna grupa usług, które nigdy nie trafią do globalnej chmury,
a na zawsze pozostaną w gestii użytkownika. W przedsiębiorstwach
z branż newralgicznych bardzo dokładnie kontroluje się wynoszone
z nich informacje – nie wyobrażam sobie, że cokolwiek stamtąd
przeniesie się do chmury.

CRN Polska Jaki jest
obecnie układ sił na rynku IT i co się może na nim wydarzyć
w najbliższej przyszłości?

Radosław Pruchnik Z całą pewnością trwa walka pomiędzy gigantami
o data center. Cisco wkracza w domenę HP i IBM-u.IBM zareagował
na to raczej spokojnie, natomiast HP – jak wiadomo – dość
energicznie: HP stara się zaoferować swój sprzęt sieciowy w miejsce Cisco,
a Cisco próbuje swoich sił na rynku serwerów.

Spodziewamy się konsolidacji tego rynku i wydaje się
nam, że najwięksi gracze – HP, IBM, Cisco, może Oracle i Google
– będą wykupywać mniejsze przedsiębiorstwa, tworząc gigantyczne
korporacje, które będą dysponowały kompleksowymi ofertami, np. kompletnymi
rozwiązaniami data center. To się już właściwie dzieje. Zastanawiamy się, jaką
kolejną firmę przejmie Cisco, HP, IBM, kto kupi VMware’a, a także czy
niektórzy duzi gracze nie zechcą odejść od sprzętu i pójść jeszcze
bardziej w stronę oprogramowania i usług finansowych.

RRC
Group jest dostawcą produktów sieciowych i telekomunikacyjnych w krajach Europy
Środkowej i Wschodniej. Oferta dystrybutora zawiera zaawansowany sprzęt
sieciowy. Do grupy należy również RRC Education organizujące szkolenia i
warsztaty. Firma świadczy także usługi dodatkowe. Grupa RRC obejmuje swoim
zasięgiem geograficznym następujące kraje: Rosję, Ukrainę, Polskę, Węgry,
Czechy, Serbię, Słowację, Słowenię, Kazachstan i Azerbejdżan.

Artykuł Będziemy się trzymać założeń pochodzi z serwisu CRN.